سوپرایز کننده ترین عناوین نسل هشتم از نگاه کاربران بازی سنتر (فینال)

[voldmort]

تعداد بازی‌هایی که به هنگام معرفی تا زمان عرضه‌شان به بازار با بازخورد مثبت طرفداران روبه‌رو می‌شود زیاد نیست و گاها با نظرات مثبت مواجه نمی‌شوند و موفقیت برخی نیز پیش از انتشار به دلایلی در شک و تردید قرار می‌گیرد.
نسخه جدید برخی از فرانچایزها دچار تغییر و تحولی عظیم نسبت به گذشته طولانی مدت خود می‌شود و طرفداران نمی‌توانند به خوبی با تغییرات جدید ارتباط برقرار کنند و نگران این هستند که گیم‌پلی بازی نتواند استانداردهای بسیار بالای نسخه‌های قبلی را رعایت کند گاهی نیز روند توسعه برخی با مشکل مواجه شده و یا با تاخیرهای پی‌درپی به حدی به طول می‌انجامد که مردم نسبت به آن‌ها بدبین می‌شوند.

اما برخی دیگر از بازی‌ها هستند که قصد به چالش کشیدن تمامی انتظارات را دارند!
اکثر گیمرها از داستان موفقیت چیزی که انتظاری از آن نمی‌رود خوششان می‌آید
بله درست حدس زدید
اینبار قصد داریم به بحث راجب عناوینی بپردازیم که علی‌رغم انتقادات و دیدگاه‌هایی منفی قبل از انتشار، موفق شدند بسیار موفقیت‌آمیز ظاهر شوند

​

با رسیدن به پایان عمر نسل هشتم ، کم و بیش بازی های فراتر از حد انتظار و با کیفیت از سوی استودیوهای فرست پارتی و ترد پارتی و ایندی بر روی پلتفرم های محبوبمان عرضه گردید که بتوانیم در این شرایط وخیم، سر خود را با آنها گرم کنیم!
ما در این تاپیک به دنبال انتخاب "سوپرایزکننده ترین" اثر از دید کاربران بازی سنتر هستیم!

پ.ن:مشابهه تاپیک "ناامیدکننده ترین عناوین نسل هشتم" اینجا هم قانون خاصی نداریم، به غیر از اینکه به همدیگه توهین نفرمایید
توجه:
لطفا بازی های مورد نظرتون رو با قرار دادن عدد در کنار نام‌ بازی معرفی کنید (درواقع جدا از توضیحاتتون راجب این انتخاب ها) تا در زمان جمع اوری آرا اشتباهی پیش نیاد و کمکی به تسریع روند شمارش کرده باشین?

 

[rahyarpaul]

مثل اینکه لیمیت نداره
1.half life alyx با کیبورد بازیش کردم و جذاب بود و یه بازگشت مقتدرانه بعد از سالها دوری. تو دوران قطعی اینترنت بازیش معرفی شد.اومدم تو سایت کلا دو سه نفر بودن. گفتم هاف لایفو ببین چقدر مظلومه تو بی کسی باید معرفی بشه
2. life is strange یه حس جذاب و جالب.حس زندگی ای که تجربه کردی . یکی از بهترینهای نسل بعد بود
3. the wolf among us فرمول تل تیل فوق العاده توش جواب داد
4.detroit حس اینکه داستان یه ماشین جذابیت داشته باشه و القای این حس خیلی جذاب بود. فکر میکردم از هوی رین بیشتر خوشم میاد و انتظار داشتم دیترویت رو shift delete کنم ولی رخ نداد و واقعا لحظات جذابی رو به همراه داشت.
5.خودم بازی نکردم ولی عناوینی مثل fall guy و pubg از سوپرایزهای این نسل هستند.

 

[Tolkien]

Sunset Overdrive
Ori and The Blind Forest
Horizon Zero Dawn
Celeste

 

[Silent fans]

کاملا با حرفت موافقم واقعا دیگه سوپرایز هایی مثل نسل 6 و 7 نخواهیم دید ولی به نظرم با توجه به اینکه سایلنت هیل باز قدیمی و رزیدنت اویل باز کلاسیک بودید فکر می کردم p.t و رزیدنت اویل 2 برات سوپرایز کننده بوده باشه

رزیدنت اویل ۲ یه بازی خوب بود که متعلق طرفدان این سری بود در واقع ادای دینی بود به طرفداران فراموش شده (فن های خاموش) سری که به درستی انجام شد.p.t هم یه بازی درست و حسابی بود که به قصه های ناتمام صنعت گیم پیوست.تا یاد آوری باشد بر آن! که ارزش و احترام آن محرکه ای نیست که برای پیشبرد یک چیز لازم است.

پ.ن: تنها مشخصه ای که یه بازی رو از بازی دیگه متمایز می کنه.وضع گرافیک اونه من نمی تونم فرقی بینشون قائل بشم مثل این می مونه که تمام بازی ها با هم ادغام شده اند. و هر تکه ای ساز خودشو می زنه.سالهاست صنعت گیم یه مسیر بی هدف رو طی می کنه. من نمی دونم این یک نواختی تا کی قرار ادامه پیدا کنه.به نظر میاد این صنعت برای کسایی که طالب دیدنن چیزی برای عرضه نداره اما برای تازه کارها می تونه چیز جالبی باشه.
«برای صنعتی که یه زمانی کیفیت رو می فهمید.این فقط یک توقف طولانی و مأیوس کننده ست.»

 

[FrankinG]

این نسل بازی‌ها کمتر شده بودن ولی از خیلی جهات بالغ تر ، حقیقی تر و حتی جاهایی سرگرمی هدف بعدیشون و در وهله اول رسوندن حرف و نقطه نظرهاشون به مخاطب بود . بازی هایی بودن که واقعا موقع تموم شدن تو ذهنم موندن و از انتظاری که داشتم فراتر رفتن ، لیست ترتیب خاصی نداره ولی آخرین مورد قشنگ شاید سورپرایزترین بازی عمرم بود .


The plague tale : Innocence
خبر خاصی ازش نشنیده بودم ، غیر از یه تریلر توی یکی از نمایشگاه ها چیز دیگه ای هم ندیده بودم حتی . تنها چیزی که یادمه یکسری عکس از بازی و گرافیک هنریش بود که خیلی جذبم کرد‌ ( به خصوص رنگ بندی پاییز وار بازی که خیلی دلنشین هم بود ) . موقع بازی کردن ولی واقعا یه جاهایی فرای چیزی بود که فکر میکردم و اون صحنه رسیدن به میدون جنگ و دیدن اونهمه آدم .. حقیقتا بازی و روندش بشدت خوب و خوش ساخت بود .


Rime
دستگاه رو برده بودن یکسری بازی بریزم و طرف پیشنهاد کرد این رو حتما بازی کنم ، سراغش نرفتم تا یکبار بازی رو ران کردم و حقیقتا همون شروع وسط یه نقاشی آبرنگ وار رهات میکنه ! کرکتر اصلی و داستانش ، محیط بازی ، پازل ها و همه چی عالی هستن ولی پدر و پسر و پایانشون انقدر سنگین و عجیب بود که اصلا بازی رو چند پله به تنهایی بالا میکشید . رایم ، دنیایی رو که به تصویر کشید همیشه تو ذهنم میمونه .


Hellblade : Senua’s Sacrifice
داستان سنوا به جرعت یکی از بهترین روایت های دنیای بازی رو از دید سنوا کرکتر اصلی و “ راویش “ به تصویر میکشه . هر چقدر که داستان بازی عالی کار شده و پشتش دلیل و منطق روانشناختی هست که کمتر جایی میبینیم در کنارش یه گیم پلی خوب با پازل های جالب و اتمسفر دیوانه و باس فایت های دیوانه تر ! واقعا NT توی داستانسرایی بشدت توانا هستن و بعد شوکی که با این شماره بهم دادن و باعث شدن چندین و چندبار دیالوگ های بازی رو سرچ کنم و پی زمینه روانشناختی شخصیت اصلی برم و تحقیق کنم باعث شدن انقدر منتظر شماره دوم باشم .


Gravity Rush 1 & 2
واقعا ژاپنی ها سبک و سیاق بازیسازی مخصوص به خودشون رو دارن ، یعنی ساخت یه بازی با این کامبت سیستم و ادونچر اونم زمانی که معلق رو هوایی کار خودشونه ! شروع بازی نمیدونی کی هستی و از کجا اومدی حتی و به این خنثی کردن جاذبه رو هم اضافه کنید تا معجون این ژاپنی های با سلیقه و با استعداد رو ببینید . شماره اول رو صبح زود یه جمعه شروع کردم و آخر شب با چشم های قرمز تموم شد ! دنیای بازی و کارکترهاش بشدت جذابن و حس همون بازی های ژاپنی دوران سونی ۲ (!) رو میدن ، شماره دوم هم تکمیل کننده داستان شماره اول بودن و ریونی که چقدر خوب شد دوباره دیدیمش .


TLOU : PII
اگر بنا به آوردن اسم بازیهای بزرگ باشه فکر میکنم خیلی ها رو میشه نام برد ، عناوینی که از سطح انتظار بالامون هم فراتر رفتن ولی لیست رو کلا اختصاص دادم به اسم هایی که شناخته شده نبودن ، با یه تفاوت کوچیک و اونم اینکه ادامه داستان جول و الی یه “ جهش “ بزرگی داشت که دام نیومد اسمش رو نیارم . شماره دوم رو هیچ اسپویلی از ندیدم ، نظر بقیه رو هم نخوندم اصلا و فقط نمره ها بود ‌و یکراست از بعد از ظهر جمعه ای که اومد نشستم پاش . بازی به نظرم تو مدیوم گیم قرار نمیگیره صرفا ، پاش رو فراتر میزاره توی تمام زمینه ها و قشنگ توی روایت داستانش یه انقلاب ایجاد میکنه . هیچ بازی تا این حد باعث نشده بود روایت داستانش اینطور مجذوبم کنه ، گیم پلی نفس گیر ، گرافیک دیوانه ، داستان بی رحم و روایتی که نزدیکترین چیز به فیلم ها بود یه جاهایی ، باورم نمیشد الی و جول و بقیه رو به کجا رسوندن و چقدر راحت کرکترهای جدید رو هم معرفی کردن . بازی همون چیزیه که شاید خیلی ها نمیخواستن و دقیقن کارگردان میخواست‌ ! رحم نداره ، قهرمانی این وسط وجود نداره ، زندگی واقعی یکسری آدمه و تاوان تصمیم‌هاشون فرای اینکه کی هستن و از کجا اومدن . پایان بازی فکر میکنم برای من و بقیه بچه هایی که گیتار میزنن حتی بی اندازه سنگین تر از بقیه بود ، زدن نت ها و آهنگ ها یه موهبت ه و وقتی اولین کورد زندگیت رو میگیری و موقع استرامس صداش رو میشنوی دنیات تغییر میکنه و حالا همین حس رو ببرید به اون صحنه های آخر بازی ..


Nier : Automata
لیست ترتیبی‌ نداره ، ولی با اختلاف فرسنگها نیر اتومتا رده اول “ روانی ترین “ گیم تاریخ زندگیم رو داره . نمی‌دونم باید چطور توضیح بدم و اصلا از چی دقیقا حرف بزنم ، بازی توی بازه ی فلان چیز خوبه و فلان عالی هست و بقیه قرار نمیگیره ، اصلا بازی توی دنیای خودش هم غیر قابل توصیف ه . یکسری دیوانه نشستن یکسری کرکتر و داستان دیوانه تر طراحی کردن و یه خروجی روانی بیرون دادن که باعث میشه وقتی بازی رو تموم کردی بگی د ! اینا چرا بازی رو نصفه نیمه تموم کردن ؟! و بری سرچ کنی تو نت تا بفهمی انگار بازی بعد از دفعه اول ، دو دفعه دیگه با کرکترهای متفاوت از ابتدا باز شروع میشه و در کل ۳ بار از ابتدا تا انتها بری تا هر سری داستان رو از دید یکی از سه کرکتر اصلی روایت کنه ! و پایان ، اون فایت آخر ، داد فریادهای صداگذار شخصیت 9S و پایانش ، وقتی بازی بهت یه انتخاب داد که به بقیه پلیرها در آینده بتونی کمک کنی که بازی رو تموم کنن و در ازای اون چی رو ازت می‌خواد بگیره و در ادامه اون اتفاق و فقط الله اکبر ! الله اکبر ..

تا ۱ ماه دست به کنسول نمیزدم ، هیچ چی به چشمم نمیومد و تنها چیزی که توی ذهنم بود چند تا عدد و رقم بود که کسایی که بازی کردن میدونن اینا فرای یکسری حروف و رقم هستن . اینا یه دنیا موازی با دنیای ما هستن که یوکو تارو و بقیه خلق کردن .

پوچ و صفر مطلق ، بدون هیچ وجودیتی .

2B , 9S , A2

 

[uriel]

رزیدنت اویل ۲ یه بازی خوب بود که متعلق طرفدان این سری بود در واقع ادای دینی بود به طرفداران فراموش شده (فن های خاموش) سری که به درستی انجام شد.p.t هم یه بازی درست و حسابی بود که به قصه های ناتمام صنعت گیم پیوست.تا یاد آوری باشد بر آن! که ارزش و احترام آن محرکه ای نیست که برای پیشبرد یک چیز لازم است.

پ.ن: تنها مشخصه ای که یه بازی رو از بازی دیگه متمایز می کنه.وضع گرافیک اونه من نمی تونم فرقی بینشون قائل بشم مثل این می مونه که تمام بازی ها با هم ادغام شده اند. و هر تکه ای ساز خودشو می زنه.سالهاست صنعت گیم یه مسیر بی هدف رو طی می کنه. من نمی دونم این یک نواختی تا کی قرار ادامه پیدا کنه.به نظر میاد این صنعت برای کسایی که طالب دیدنن چیزی برای عرضه نداره اما برای تازه کارها می تونه چیز جالبی باشه.
«برای صنعتی که یه زمانی کیفیت رو می فهمید.این فقط یک توقف طولانی و مأیوس کننده ست.»

ببینید‌ عزیز‌ من‌ حقیقتا‌ نمیفهمم‌ شمارو. البته‌ نظرتون‌ محترمه‌ ولی‌ کاش‌ کمی‌ توضیح‌ بدی‌ که‌ علت‌ این‌ حرفت‌ که‌ میگی‌ چیز‌ تازه‌ ای‌ برای‌ ارائه‌ نیست‌ چیه؟! من‌ تنها‌ چیزی‌ که‌ میتونم‌ برداشت‌ کنم‌ اینه‌ که‌ شما‌ شاید‌ از‌ مدیوم‌ گیم‌ خسته‌ شده‌ باشی‌ وگرنه‌ این‌ نسل‌ بازی‌ ها‌ بسیار‌ بالغ‌ شدن،‌ عناوینی‌ به‌ مراتب‌ عمیق‌ و‌ با‌ فلسفه‌ ای‌ تازه‌ به‌ منحصه‌ ظهور‌ رسیدن. حالا‌ اینکه‌ چطور‌ شما‌ زیبایی‌ های‌ عناوینی‌ مثل‌ tlou part 2 ، inside، witcher ۳ ، the last guardian، bloodborn، ori، doom، overwatch، fortnite، pubg، God of war ، half life alyx و.... صدها‌ عنوان دیگه‌ رو‌ ندیدید‌ ( یا نمیخواید‌ ببینید) برام جای سواله؟ این روش کامنت‌ گذاری چیزی‌ بیشتر از یه ادعای روشنفکری و همه چیز فهمی و کوته‌ نگری بقیه جامعه گیمری رو به ذهن من‌ متبادر نمیکنه. ببخشید که‌ کمی رک‌صحبت میکنم قصدم‌ اهانت نیست فقط میخوام شفاف صحبت کنم. عناوینی که نام بردم توی تمام قسمت های دیزاین‌ و خلق یک بازی کاملا نوآورانه‌ و‌ خلاقانه‌ و‌ حتی مبتکرانه‌ و ساختار شکن بودن ‌ که اگر بخوا‌م میتونم‌ راجب تک تک اجزاشون‌ توی هرکدوم‌ صحبت کنم‌. جهش‌ عناوین‌ این‌ نسل‌ با‌ وجود‌ رشد‌ و‌ بلوغ‌ صنعت‌ گیم‌ و‌ جهش‌ زیادش‌ در‌ دو‌ نسل‌ قبل‌ حقیقتا‌ ستوندنی‌ بوده.
من‌ کاری‌ به‌ عناوین‌ سالانه‌ و‌ صرفا‌ بازار‌ محور‌ مثل‌ اساسنز‌ کرید‌ و‌ کالاف‌ و‌ بتلفیلد‌ و... ندارم. در‌ این‌ که‌ این‌ عناوین‌ به‌ ورطه‌ تکرار‌ افتادن‌ شکی‌ نیست،‌ ولی‌ جدا‌ عناوینی‌ این‌ نسل‌ منتشر‌ شدن‌ که‌ جهش‌ فوق‌ العاده‌ داشتن‌ و در‌ سرعت‌ بخشیدن‌ به‌ تکامل‌ این‌ مدیا‌ نقش‌ عمده‌ ایجاد‌ کردن. بعضی‌ عناوین‌ دچار‌ افت‌ شدن،‌ بعضی‌ ناموفق‌ بودن‌ و‌ بعضی‌ شکست‌ تجاری‌ خوردن‌ ولی‌ به‌ حدی‌ این‌ نسل‌ بازیه‌ شگفت‌ آور‌ داشت‌ که‌ من‌ میتونم‌ لیست‌ ۱۰۰‌ تایی‌ بدم‌ قشنگ.
ضمن‌ اینکه‌ این‌ نسل‌ شاهد‌ دگردیسی‌ و‌ تولد‌ دوباره‌ ای‌ از‌ به‌ یاد‌ موندنی‌ ترین‌ عناوین‌ گذشته‌ مثل‌ همین‌ رزیدنت‌ اویل‌ بودیم‌ که‌ توی‌ دو‌ نسل‌ قبل‌ سازنده‌ ها‌ حتی‌ جرات‌ اجرای‌ ۱‌ هزارم‌ از‌ چیزی‌ که‌ امروز‌ میبینیم‌ داخلشون‌ رو‌ هم‌ نداشتن.
در‌ انتها‌ از‌ نگاه‌ من‌ شما‌ صرفا‌ کامنتتون‌ میتونه‌ چند‌ دلیل‌ داشته‌ باشه‌ که‌ هیچ‌ کدوم‌ ابدا‌ ارتباطی‌ به‌ موضوع‌ پیشرفت‌ صنعت‌ بازی‌ نداره. شما‌ یا‌ خیلی‌ خسته‌ هستین‌ و‌ مدیوم‌ گیم‌ دیگه‌ نمیتونه‌ اغنا‌ کنه‌ شمارو،‌ یا‌ تعریفتون‌ از‌ هنر‌ یک‌ ایده‌ آلیسم‌ پیچیده‌ و‌ مختص‌ ذهن‌ خودتون‌ هست‌ که‌ وجود‌ خارجی‌ نمیتونه‌ داشته‌ باشه،‌ یا‌ در‌ بدبینانه‌ ترین‌ شکل‌ به‌ دنبال‌ دیده‌ شدن‌ و‌ یا‌ به‌ دیده‌ حقارت‌ نگاه‌ کردن‌ به‌ طیف‌ گسترده‌ ای‌ از‌ جامعه‌ گیمرها‌ دارید‌ و‌ بنحوی‌ میخواید‌ این‌ خود‌ برتر‌ بینی‌ رو‌ القا‌ کنید‌ به‌ بقیه.
در‌ نهایت‌ امیدوارم‌ از‌ کامنت‌ من‌ آزرده‌ نشده‌ باشی‌ چون‌ ابدا‌ از‌ روی‌ حب‌ و‌ بغض‌ نبوده‌ و‌ فقط‌ یک‌ دیالوگ‌ دوستانه‌ راجب‌ کامنتتون‌ بود.

 

[majidred2011]

نسل هشتم یک سوپرایز داشت و اونم PUBG بود

new ip مستقلی که سال 2017 از نا کجا اباد سر دراورد و موفق به فروش +70 میلیون نسخه ای شد
بیشتر از 600 میلیون نفر نسخه موبایل بازی رو تجربه کردند
بازی تونست به بازیهای مولتی پلیر ریتم و تمپو بده و هر مچ نریشن خاص خودشو داشته باشه
پابجی در روزگار تکرار صنعت موفق به خلق ژانر بتل رویال شد. اوایل خیلی ها زور میزدند که جا بندازند بتل رویال ژانر جدید نیست و صرفا یک مود هست. ولی خب شکست مودهای فایراستورم بتفیلد 5 و عملکرد معمولی بلک اوت نشون داد که نه قضیه از این قرار نیست! و برای ساخت یک بتل رویال موفق، باید بازی اختصاصی خودشو بسازی و یک موج نیست که بیاد و بره و الان کاملا جا افتاده.

به جرات میشه گفت تاثیرگذارترین بازی نسل هشت هست بدون شک

و چقد راحتم کشتنش به نسخه موبایلیش کاری ندارم چون جداس کلا اما نسخه اصلیش یک زمانی بالا 3 میلیون پلیر آنلاین داشت رو استیم الان بزور پیکش 400k، با اینکه هنوز رقم خوبیه اما با توجه به پایین اومدنش تا سال دیگه معلوم نیست وضعیتش چی بشه، کامنتا شبکه ها اجتمائیشو میخونی همه فحش دارن میدن که چرا اینقد بات اضافه کردن رو تویچم وضعشو با پارسال مقایسه میکنی خیلی داغون شده.
در صورتی که فورتنایت 2017 اومده هنوز کامیونیتی خیلی گنده ای داره و جز تاپای Twitch هست، Apex Legends هم نزدیک دو سال داره میشه که اومده فصل قبلش به گفته ریسپاون موفق ترین فصلش بود، Warzone ـم با اینکه چند ماه اومده اما مثل Blackout با کله نخورد زمین و خوب نگهش داشتن و انگار مسیر درستی رو دارن میرن.

با حرفات موافقم ساخت بتل رویال موفق سخته اما زنده نگه داشتنش بنظرم سخت تره.

 

[N!ma]

1- سورپرایز کننده ترین بازی این نسل RDR2 بود روی PS4 معمولی فک کنید با اون سخت افزار ضعیف یه همچین چیز پشم ریزونی رو بالا آورد (مخصوصا سوارکاری اولش تو برف) بایدم سورپرایز میشدم ! البته قبلش GOW4 و اینا رو دیده بودم با گرافیکای خفنشون ولی با توجه به وسعت بازی، گیم پلیش برای من خیلی واقعی بود.

2- بعد از اون بازی Persona 5، که من هیچ تجربه ای از بازی کردنش نداشتم و فکر نمیکردم زیاد جذبم کنه ولی یکی از زیباترین بازی های نسل شد که تجربش کردم.

 

[Ali Venom]

و چقد راحتم کشتنش به نسخه موبایلیش کاری ندارم چون جداس کلا اما نسخه اصلیش یک زمانی بالا 3 میلیون پلیر آنلاین داشت رو استیم الان بزور پیکش 400k، با اینکه هنوز رقم خوبیه اما با توجه به پایین اومدنش تا سال دیگه معلوم نیست وضعیتش چی بشه، کامنتا شبکه ها اجتمائیشو میخونی همه فحش دارن میدن که چرا اینقد بات اضافه کردن رو تویچم وضعشو با پارسال مقایسه میکنی خیلی داغون شده.
در صورتی که فورتنایت 2017 اومده هنوز کامیونیتی خیلی گنده ای داره و جز تاپای Twitch هست، Apex Legends هم نزدیک دو سال داره میشه که اومده فصل قبلش به گفته ریسپاون موفق ترین فصلش بود، Warzone ـم با اینکه چند ماه اومده اما مثل Blackout با کله نخورد زمین و خوب نگهش داشتن و انگار مسیر درستی رو دارن میرن.

با حرفات موافقم ساخت بتل رویال موفق سخته اما زنده نگه داشتنش بنظرم سخت تره.

کشتن که یکم زیاده رویه ولی خب با همین پلیربیس بازم بازی سوم استیم هست ولی خب ساپورتی که اپیک از فورتنایت کرد رو نمیشه اصلا با پابجی یکی کرد. منظورم هم محتوا نیست و بیشتر بحث فنی ئه
بتل رویال فورتنایت کلا با یک تیم 25 نفره ساخته شد اما اپیک وقتی دید چه پتانسیلی داره رسما 2 3 تا بازی دیگه اش رو لغو کرد مثل پاراگون (که حتی پول کسایی که تو بازی ایتم خریده بودند هم پس داد)، پرونده انریل تورنومنت رو به تاریخ پیوست کرد و وحشتناک به فورتنایت رسید. و حتی در یک اپدیت بازی روی کنسول از سی به 60 فریم رسید و خیلی تو جذب پلیر تاثیرگذار بود.

بوت ها هم به خاطر اینکه بازی برای تازه واردها خیلی سخت شده بود، اوردند. نمیدونم چرا یک سیستم رنک درست و حسابی به وجود نیاوردند که شما از یک حدی گذشتی دیگه با بوت ها بازی نکنی!

ولی خب خوده برندن گرین پابجی رو سال 2019 ول کرد و رفت هلند و اونجا یک استدیو تازه تاسیس بنا کرده و کانسپت بازی جدید هم سال قبل تو TGA نشون دادند. میخواد یک مولتی پلیری بسازه که هر مچ از قبلی متفاوت باشه

یک استدیو دیگه هم تو لس انجلس به ریاست کارگردان کالاف دیوتی ادونسد وارفر و مدرن3 (دستیار بوده اینجا) تاسیس کردند که روی یک بازی نریشن محور از دنیای پابجی کار میکنه

در کل فکرمیکنم پابجی اون حداقل پلیربیس ش رو حفظ خواهد کرد و بازی جدیدن برندن گرین یکجورایی PUBG2 باشه و از بیس خبری از مشکلات فنی خوده پابجی نباشه

 

[Silent fans]

ببینید‌ عزیز‌ من‌ حقیقتا‌ نمیفهمم‌ شمارو. البته‌ نظرتون‌ محترمه‌ ولی‌ کاش‌ کمی‌ توضیح‌ بدی‌ که‌ علت‌ این‌ حرفت‌ که‌ میگی‌ چیز‌ تازه‌ ای‌ برای‌ ارائه‌ نیست‌ چیه؟! من‌ تنها‌ چیزی‌ که‌ میتونم‌ برداشت‌ کنم‌ اینه‌ که‌ شما‌ شاید‌ از‌ مدیوم‌ گیم‌ خسته‌ شده‌ باشی‌ وگرنه‌ این‌ نسل‌ بازی‌ ها‌ بسیار‌ بالغ‌ شدن،‌ عناوینی‌ به‌ مراتب‌ عمیق‌ و‌ با‌ فلسفه‌ ای‌ تازه‌ به‌ منحصه‌ ظهور‌ رسیدن. حالا‌ اینکه‌ چطور‌ شما‌ زیبایی‌ های‌ عناوینی‌ مثل‌ tlou part 2 ، inside، witcher ۳ ، the last guardian، bloodborn، ori، doom، overwatch، fortnite، pubg، God of war ، half life alyx و.... صدها‌ عنوان دیگه‌ رو‌ ندیدید‌ ( یا نمیخواید‌ ببینید) برام جای سواله؟ این روش کامنت‌ گذاری چیزی‌ بیشتر از یه ادعای روشنفکری و همه چیز فهمی و کوته‌ نگری بقیه جامعه گیمری رو به ذهن من‌ متبادر نمیکنه. ببخشید که‌ کمی رک‌صحبت میکنم قصدم‌ اهانت نیست فقط میخوام شفاف صحبت کنم. عناوینی که نام بردم توی تمام قسمت های دیزاین‌ و خلق یک بازی کاملا نوآورانه‌ و‌ خلاقانه‌ و‌ حتی مبتکرانه‌ و ساختار شکن بودن ‌ که اگر بخوا‌م میتونم‌ راجب تک تک اجزاشون‌ توی هرکدوم‌ صحبت کنم‌. جهش‌ عناوین‌ این‌ نسل‌ با‌ وجود‌ رشد‌ و‌ بلوغ‌ صنعت‌ گیم‌ و‌ جهش‌ زیادش‌ در‌ دو‌ نسل‌ قبل‌ حقیقتا‌ ستوندنی‌ بوده.
من‌ کاری‌ به‌ عناوین‌ سالانه‌ و‌ صرفا‌ بازار‌ محور‌ مثل‌ اساسنز‌ کرید‌ و‌ کالاف‌ و‌ بتلفیلد‌ و... ندارم. در‌ این‌ که‌ این‌ عناوین‌ به‌ ورطه‌ تکرار‌ افتادن‌ شکی‌ نیست،‌ ولی‌ جدا‌ عناوینی‌ این‌ نسل‌ منتشر‌ شدن‌ که‌ جهش‌ فوق‌ العاده‌ داشتن‌ و در‌ سرعت‌ بخشیدن‌ به‌ تکامل‌ این‌ مدیا‌ نقش‌ عمده‌ ایجاد‌ کردن. بعضی‌ عناوین‌ دچار‌ افت‌ شدن،‌ بعضی‌ ناموفق‌ بودن‌ و‌ بعضی‌ شکست‌ تجاری‌ خوردن‌ ولی‌ به‌ حدی‌ این‌ نسل‌ بازیه‌ شگفت‌ آور‌ داشت‌ که‌ من‌ میتونم‌ لیست‌ ۱۰۰‌ تایی‌ بدم‌ قشنگ.
ضمن‌ اینکه‌ این‌ نسل‌ شاهد‌ دگردیسی‌ و‌ تولد‌ دوباره‌ ای‌ از‌ به‌ یاد‌ موندنی‌ ترین‌ عناوین‌ گذشته‌ مثل‌ همین‌ رزیدنت‌ اویل‌ بودیم‌ که‌ توی‌ دو‌ نسل‌ قبل‌ سازنده‌ ها‌ حتی‌ جرات‌ اجرای‌ ۱‌ هزارم‌ از‌ چیزی‌ که‌ امروز‌ میبینیم‌ داخلشون‌ رو‌ هم‌ نداشتن.
در‌ انتها‌ از‌ نگاه‌ من‌ شما‌ صرفا‌ کامنتتون‌ میتونه‌ چند‌ دلیل‌ داشته‌ باشه‌ که‌ هیچ‌ کدوم‌ ابدا‌ ارتباطی‌ به‌ موضوع‌ پیشرفت‌ صنعت‌ بازی‌ نداره. شما‌ یا‌ خیلی‌ خسته‌ هستین‌ و‌ مدیوم‌ گیم‌ دیگه‌ نمیتونه‌ اغنا‌ کنه‌ شمارو،‌ یا‌ تعریفتون‌ از‌ هنر‌ یک‌ ایده‌ آلیسم‌ پیچیده‌ و‌ مختص‌ ذهن‌ خودتون‌ هست‌ که‌ وجود‌ خارجی‌ نمیتونه‌ داشته‌ باشه،‌ یا‌ در‌ بدبینانه‌ ترین‌ شکل‌ به‌ دنبال‌ دیده‌ شدن‌ و‌ یا‌ به‌ دیده‌ حقارت‌ نگاه‌ کردن‌ به‌ طیف‌ گسترده‌ ای‌ از‌ جامعه‌ گیمرها‌ دارید‌ و‌ بنحوی‌ میخواید‌ این‌ خود‌ برتر‌ بینی‌ رو‌ القا‌ کنید‌ به‌ بقیه.
در‌ نهایت‌ امیدوارم‌ از‌ کامنت‌ من‌ آزرده‌ نشده‌ باشی‌ چون‌ ابدا‌ از‌ روی‌ حب‌ و‌ بغض‌ نبوده‌ و‌ فقط‌ یک‌ دیالوگ‌ دوستانه‌ راجب‌ کامنتتون‌ بود.

آره قبلاً فکر می کردم از گیم خسته شدم ولی بعضی بازیها این رویکرد رو عوض کردن.بازیهایی مثل dead cells, Inside,و ori این بازی برای من بهترین دهه ست. بازی که بدون هیچ دیالوگی تاثیر گذارترین روایت داستانی صنعت گیم داشت.
همانطور که در پست قبلیم گفتم یسری بازیها بودن که بعضی هاش در لیست شمام هست که چیز درست و حسابی بودن.اما من سورپرایزی احساس نکردم.نمیشه که یه چیزو بزور احساس کرد میشه.
پست من هیچ نگاه حقارت انگیزی نداره.و کاملاً رها و آزاده.اگه حرفهای من شمارو رنجونده.، این به نوع نگاه شما نسبت به حرفای من بر می گرده.شما احساس کردی من به معتقدات شما اهانت کردم.نه اعتقادی که محکم و استوار باشه غیرقابل شکسته.

پ.ن: نه پست های شما منو نمی رنجونه.من دید رهایی نسبت به زندگی و واکنش هاش دارم.و اینو خوب می دونم هیچ چیز ثابت نیست.فقط ازت خواهش می کنم اون ذره بینو که توهم رو از واقعیت متمایز می کنه بذاری کنار، و از دید موشکافانه فاصله بگیری.چون می دونم می خوای چی بگی ولی هیچ ارتباطی به پست من نداره.

 

[voldmort]

درود
ضمن تشکر از عزیزانی که مشارکت کردند، فردا صبح رای ها شمارش و نظرسنجی قرار خواهد گرفت
ضمن اینکه من یه سری ایده ی دیگه هم‌ در سر دارم
میخوام‌ یورش ببرم به خاطراتتون با یک سوال

"موندگار ترین صحنه/لحظه/سکانسِ نسل هشتم از دید کاربران bc"

اگر اوکی هستین که بعد از اعلام نتایج این تاپیک بریم سراغش اطلاع بدین
حقیقتا حس خوبی به تاپیکش دارم و فکر میکنم خاطره بازی خوبی از توش در میاد
پ.ن:اینم همینجوری واسه اینکه یکم حالی به حالی شید

​

 

[Nima]

درود
ضمن تشکر از عزیزانی که مشارکت کردند، فردا صبح رای ها شمارش و نظرسنجی قرار خواهد گرفت
ضمن اینکه من یه سری ایده ی دیگه هم‌ در سر دارم
میخوام‌ یورش ببرم به خاطراتتون با یک سوال

"موندگار ترین صحنه/لحظه/سکانسِ نسل هشتم از دید کاربران bc"

اگر اوکی هستین که بعد از اعلام نتایج این تاپیک بریم سراغش اطلاع بدین
حقیقتا حس خوبی به تاپیکش دارم و فکر میکنم خاطره بازی خوبی از توش در میاد
پ.ن:اینم همینجوری واسه اینکه یکم حالی به حالی شید

View attachment 162392​

ایده ی خوبیه ولی با اسپویل میخوای چیکار کنی ؟

 

[voldmort]

ایده ی خوبیه ولی با اسپویل میخوای چیکار کنی ؟

والا راجبش فکر کردم که‌چند راه داریم
بازی های سال اخرو حذف کنیم که رای ندن چون ممکنه یه سریا نرسیده باشن بازی کنن و...
یعنی 2020 رو
و یا حالت دومش که خیلیارو از دست میدیم
یعنی اول بسم ا.. اعلام شه که خطر هرگونه اسپویل وجود داره که یه ملت ممکنه از ترس جونشون دیگه نیان و شرکت نکنن
گمانم با حالت اول بشه یه جورایی راهش انداخت
خودت نظری چیزی نداری؟
اخه حیفه همچین تاپیکی نباشه
مثلا:
"تاثیرگذارین سکانس نسل هشت"
یا
"بهترین چپتر"
درکل یه سری ایده دارم منتهی خب من و تویی که همه بازیارو زدیم‌راحت میتونیم پا بزاریم تو تاپیک
واسه بقیه داستانه

 

[Kiarash_united7]

والا راجبش فکر کردم که‌چند راه داریم
بازی های سال اخرو حذف کنیم که رای ندن چون ممکنه یه سریا نرسیده باشن بازی کنن و...
یعنی 2020 رو
و یا حالت دومش که خیلیارو از دست میدیم
یعنی اول بسم ا.. اعلام شه که خطر هرگونه اسپویل وجود داره که یه ملت ممکنه از ترس جونشون دیگه نیان و شرکت نکنن
گمانم با حالت اول بشه یه جورایی راهش انداخت
خودت نظری چیزی نداری؟
اخه حیفه همچین تاپیکی نباشه
مثلا:
"تاثیرگذارین سکانس نسل هشت"
یا
"بهترین چپتر"
درکل یه سری ایده دارم منتهی خب من و تویی که همه بازیارو زدیم‌راحت میتونیم پا بزاریم تو تاپیک
واسه بقیه داستانه

منم فكر كنم همون ٢٠٢٠ رو حذف كنيم خوب ميشه

 

[voldmort]

منم فكر كنم همون ٢٠٢٠ رو حذف كنيم خوب ميشه

در کل باید به یک اجماعی برسیم و اگر اوکی بود قوانین سفت و سختی واسش تعیین بشه
چون همونقدر که جذابه ، به همون اندازه نیازه مدیریت بشه تا تو مسیرش باقی بمونه
من حالا پیشنهادش رو دادم و اوکی نهاییش رو به عهدی مدیرای انجمن میزارم که اطلاع بدن
توپو میندازم تو زمین اونا

 

[Kiarash_united7]

در کل باید به یک اجماعی برسیم و اگر اوکی بود قوانین سفت و سختی واسش تعیین بشه
چون همونقدر که جذابه ، به همون اندازه نیازه مدیریت بشه تا تو مسیرش باقی بمونه
من حالا پیشنهادش رو دادم و اوکی نهاییش رو به عهدی مدیرای انجمن میزارم که اطلاع بدن
توپو میندازم تو زمین اونا

اخه كلا خيلي راه ديگه اي نداره ميشه از. تگ اسپويل هم استفاده كرد
منتهي حسن ٢٠١٩ هم اينه كه غير از سكيرو بازي خاصي توش نيست و قبل اون رو هم تقريبا همه بازي كردن

حالا ببينيم كسي ايده بهتري داره يا نه

منتهي من اعلام حمايت كردم از حذف ٢٠٢٠