قیافه و نوع بازی بلا رمزی یه بحثه، مشکلات فیلمنامه یه بحث دیگه. سیستم فیلمسازی The Last of Us اینطوری نیست که بلا رمزی یه دفعه وسط فیلمبرداری از خودش یه سری جملات فیالبداهه بگه و کارگردان هم کات نده و اون صحنه وارد نسخه نهایی بشه!

توی اون سکانسی که صحبتش هست، مشکل اصلی به فیلمنامه برمیگرده نه سطح بازیها. یعنی اگه مریل استریپ رو هم میآوردن و توی فیلمنامه نوشته شده بود: «الی ذوقزده میشود و میگوید قراره بابا بشم»، باز هم صحنه احمقانه از آب درمیاومد و ربطی به مریل استریپ نداشت. همونطور که سکانس قبلش هم به شدت مضحک هست و دینا یه دفعه میگه: «وای الی جون، قربونت برم! من حامله هستم، پس بیا سـکـس کنیم!» و به سبک فیلمهای زرد تینایجری میپره در آغوش الی!

در حالی که رابطه الی و دینا توی بازی یه جور دیگه بود و زمانی اتفاق میافتاد که جول هنوز نمرده بود و الی هم کمکم روابطش با جول داشت بهبود پیدا میکرد و کلی امید و آرزو برای آینده داشت.
بعد از شنیدن خبر حامله بودن دینا هم شوکه میشد و حتی جملهای میگفت که اصلاً جالب نبود و نشوندهنده عصبانیتش از این قضیه بود (اونجایی که بهش میگفت یه بارِ اضافه هستی). بعدش هم با اینکه به تدریج با این موضوع کنار میاومد، ولی همچنان مشخص بود که این قضیه اذیتش میکنه و مثلاً وقتی که
جسی بهشون اضافه میشد، میتونستیم حالتی از این احساس منفی الی رو توی چهرهش ببینیم.
ولی اینجا فضای کمدی وجود داره و الی میگه به زودی بابا میشم و دینا هم یه لبخند سـکـسی میزنه و ذوق میکنه! این بیشتر به مشکل فیلمنامه برمیگرده تا نوع بازیها.