سریال The Last of Us

قسمت 9 /آخر رو هم الان تموم کردم، یه اپیزود بسیار معمولی و بسیار سطحی
امیدوارم الان که فصل 1 تموم شده و ما هر 9 قسمت رو دیدیم یک نگاه و نقد آگاهانه تری به این سریال ((سطحی و متوسط)) داشته باشیم
این 9 قسمت نه تنها شاهکار نبودند بلکه حتی قرار گرفتنش جز 20 سریال برتر تاریخ چیزی جز یک جک نیست بنظرم
بدک نبودند برای کسانی که بازی رو انجام داده بودند
همین که اسم tlou میاد به لیست بهترینای تاریخ فکر میکنی یعنی کار خودشو کرده :))
 
قسمت 9 /آخر رو هم الان تموم کردم، یه اپیزود بسیار معمولی و بسیار سطحی
امیدوارم الان که فصل 1 تموم شده و ما هر 9 قسمت رو دیدیم یک نگاه و نقد آگاهانه تری به این سریال ((سطحی و متوسط)) داشته باشیم
این 9 قسمت نه تنها شاهکار نبودند بلکه حتی قرار گرفتنش جز 20 سریال برتر تاریخ چیزی جز یک جک نیست بنظرم
بدک نبودند برای کسانی که بازی رو انجام داده بودند
نظرت محترمه برای خودت
ولی واقعیت امتیازات کاربران و منتقدین دقیقا برعکس نظر شماست:D
 
قسمت 9 اون سکانس بیمارستانش با موسیقی شاهکار چه کرد! حالا کسی قراره فاز خودخفن پنداری بگیره و بگه چرا یکی باید احساساتی بشه به خودش و شعورش مربوطه، ولی من شخصاً اون قسمت بیمارستان بغض گرفته بودتم و کسی میخواد چنین واکنش‌های احساسی رو مسخره کنه، بنظرم به روانپزشک خودش رو معرفی کنه و حتی اگه میتونه لطف کنه در حق ما، یه 6 ماه خودش رو در تیمارستان بستری کنه تا یاد بگیره احساسات ادماور به مسخره نگیره!
___
من با این IP زندگی کردم و شاید که بدترین سالهای زندگیم رو سعی میکردم با بازی کردن شماره های 1 و 2 از سال 2013 به بعد سپری کنم. شخصیت جول تروی بیکر خیلی قابل احترامه برای من ولی باید گفت که پدرو پاسکال واقعا در یک سطح و Level دیگه‌ای این شخصیت رو به تصویر کشید. اصلا باورم نمیشه یه بازیگر اینقدر بتونه خوب دربیاره چنین نقشی رو. صحنه‌های کشتار بیمارستانش قشنگ میشد تو صورتش حس خشم، نفرت، عذاب وجدان و عشق رو همرو با هم حس کرد! عشق پدرانش نسبت به الی بی نظیر و شاهکار بود و کمترین کاری که باید در حق این بازیگر کرد اینه که تو فصل جوایز تلویزیونی از خجالتش دراومد!
بلا رمزی هم با وجود تمام رفتارهای زشت رسانه ها و شبکه های مجازی ولی گل کاشت. جالبه که چقدر این رفتارها روش تاثیر داشته و صحبتهای دردناکی درباره این موضوع انجام داده. امیدوارم که حالا امتحان خودش رو پس داده، برای فصل دوم طرفدارا جبران کنن و ازش حمایت خوبی انجام بدن. قیافش شاید با الی یکی نباشه ولی قدرت بازیگریش قابل تحسینه و اون معصومیت چشمهاش کلی حرف برای گفتن داره.
کل این قسمت رو فعلا یبار تماشا کردم ولی سکانس بیمارستان از جایی که جول با چاقوی الی میره سر وقت یارو و موسیقی اصلی این فرنچایز شروع به پخش میشه تا برداشتن الی از روی تخت رو شاید 10 بار تماشا کردم و بازم سیر نمیشم! موسیقی گوستاوو سانتائولایا با بازیگری پدرو پاسکال یه ترکیب شاهکاری دراومده که بنظرم دیگه تکرار نمیشه!
قضیه مادر الی رو هم خیلی جالب دراورده بودن و ایده مصونیت الی رو بالاخره درست حسابی توضیح دادن. هم اشلی جانسون هم تروی بیکر با این که خیلی کوتاه تو سریال حضور داشتن ولی بنظرم شخصیتای فرعی ماندگاری رو خلق کردن و نه تنهت صداپیشه‌های تراز اولی محسوب میشن که حتی بازیگرشونم خیلی تماشاییه.
__
دست نیل دراکمن بابت خلق چنین دنیای درد نکنه که نه هیچوقت تجربش تکراری میشه و نه دیگه شبیهش ساخته میشه. دست کرگ مازن بابت آوردن این IP تو مدیوم تلویزیون درد نکنه که بعد مدتها یه دلخوشی رو برای آدم ایجاد کردن که صبحهای 2شنبه رو یه ذوقی برای شروع کردنش داشته باشیم. حیف که باید یه زمان طولانی رو منتظر بمونیم برای فصل دوم و دیگه از هفته بعد قرار نیست ذوق و شوق قسمت جدید Tlou رو داشته باشیم.
این سریال قرار نیست با بزرگان تاریخ تلویزیون رقابت کنه ولی همین که اسمش کنار بزرگان آورده میشه خودش حجت رو در قبال کار کرگ مازن و نیل دراکمن تموم میکنه!مرسی از سونی و ناتی داگ و HBO که چنین IP رو خلق کردن. هم بازیش هم سریالش کلی خاطرات قشنگ برامون درست کرد.
امیدوارم که نیل دراکمن با دست باز به سراغ گسترش این IP بره و فراتر از Part 2 عمل کنه! اصلا نمیتونم تصور کنم که فصل دوم با وقایع پارت 2 چقدر میتونه خفن و دردناک باشه اونم با وجود یکی مثل پدرو پاسکال! این بشر حرف نداره!
 
کسی میشناسید مثل نیل دراکمن هم در مدیوم گیم و هم در مدیوم سینما و تلویزیون با آثارش جزو بهترین های تاریخ قرار بگیره ؟ فک کنم فقط نیل دراکمن تا این حد موفق بوده .

کاری که خیلی از بزرگای دنیا میخواستن و تلاش کردن و ارزوشون بود بهش برسن و نرسیدن رو نیل دراکمن انجام داد ، نمونه اش هیدو کوجیما که همیشه دوست داشت وارد این مدیوم بشه و همینطور برعکس که افراد مشهوری میخواستن وارد گیم بشن .

لامصب یه معجونی ساخته ، هر جا میبرتش انقلاب میکنه ، احتملا اگر همین tlou رو ببرن ازمایشگاه فیزیک یه اختراعی چیزی ازش دربیاد :))
 
همین که اسم tlou میاد به لیست بهترینای تاریخ فکر میکنی یعنی کار خودشو کرده :))
یه تصحیح کوچو باید بکنم:20 سریال برتر تاریخ نه بلکه 20 سریال برتر سایت imdb تازه اونم براساس رای کاربران
اما برگردم به سوال شما:یعنی چون من یا هرکس دیگه ای به بهترین های تاریخ فکر میکنه(وقتی صحبت از lou میشه) یعنی حتما سریال کار خودش رو کرده؟! 8-|
نمیتونه این قضیه بخاطر دیدن ادعاهای طرفداران سریال در فضای مجازی باشه؟نمیشه بخاطر هایپ زیاد فن ها و کلا نام خود آیپی(در مدیوم ویدئو گیم)باشه؟
یعنی الا و بلا این فکر حتما بخاطر کیفیت کار بوده و نه بخاطر هایپ و اغراق های فراوان پیرامون این اثر؟
شما جدا وقتی اسم lou میاد به بهترینای تاریخ فکر میکنید؟:)(البته حقتون که به هرچی که میخواید فکر کنید و مسئله تا حد زیادی شخصیه)
نظرت محترمه برای خودت
ولی واقعیت امتیازات کاربران و منتقدین دقیقا برعکس نظر شماست:D
ببین یه مسئله ای هست راجب نمره دادن که بنظرم نه تنها برای فیلم بلکه حتی برای مدیوم موسیقی هم صادقه.من جوری نیست که بگم حتما نمره ی مجلات یا سایت ها برام خیلی خیلی مهمه ولی با این وجود نگاهش میکنم.از نظر من در مجموع سطح تحلیل ها به شدت ضعیف و آبکی شده.باورم نمیشه بعضی فیلم ها یا آلبوم های موسیقی که در دهه 90 یا 80 منتشر شدن مثلا به زور 2 یا 3 ستاره/نمره از منقدا گرفتن(بعضی از 5 ستاره و بعضی از 10 ستاره/نمره).حتی این قضیه تا اوایل سال 2000 هم صادق بوده بنظرم.مثلا یه فیلم که هم فروشش خوب بوده(البته فروش الزاما یک فاکتور مهم در ارزیابی کیفیت نیست) و هم جز فیلم های ماندگار/تاثیرگذار بوده،یهو میبینی نمرات بسیار پایینی گرفته و مثلا در متا یا اپن کریتیک به زور 40/100 یا 50/100 گرفته!!! چقدر قبلا سخت نمره میدادن ولی الان بعضا حتی فیلم های آبکی و چرت هم میبینی یهو متای بالا 70 (70/100) میگیرن!!!
تولیدات انبوه و بی کیفیت در مدیوم سینما/تلویزیون هم مخاطب و هم منتقد رو به نظرم به یجور ابتذال و سطح نازل کشونده .اینو نه فقط بخاطر لست میگم، بلکه بسیار دیدم یک سریال/فیلم علی رغم کیفیت نازلش ، نمرات بالایی از منتقدها گرفته!
نمرات لست رو که برای هر اپیزود میبینی همش فرت و فرت 10 یا 9 میبینی دادن!گویی این سریال یک گوهر نابی هست که تاحالا نظزیش رو ما ندیدیم!
فن های عزیز سونی/لست هم هر قسمت میان میگن که به به و چه چه ببین چه شاهکاریه و سریع یه 10 هم بهش میدن!مهم نیست اون اپیزود چقدر ضعیف یا متوسط باشه،از نظر فن های اون قطعا یا نمرش 10 هست یا دیگه کم کمش 9.5!
قسمت 9 اون سکانس بیمارستانش با موسیقی شاهکار چه کرد! حالا کسی قراره فاز خودخفن پنداری بگیره و بگه چرا یکی باید احساساتی بشه به خودش و شعورش مربوطه، ولی من شخصاً اون قسمت بیمارستان بغض گرفته بودتم و کسی میخواد چنین واکنش‌های احساسی رو مسخره کنه، بنظرم به روانپزشک خودش رو معرفی کنه و حتی اگه میتونه لطف کنه در حق ما، یه 6 ماه خودش رو در تیمارستان بستری کنه تا یاد بگیره احساسات ادماور به مسخره نگیره!
___
من با این IP زندگی کردم و شاید که بدترین سالهای زندگیم رو سعی میکردم با بازی کردن شماره های 1 و 2 از سال 2013 به بعد سپری کنم. شخصیت جول تروی بیکر خیلی قابل احترامه برای من ولی باید گفت که پدرو پاسکال واقعا در یک سطح و Level دیگه‌ای این شخصیت رو به تصویر کشید. اصلا باورم نمیشه یه بازیگر اینقدر بتونه خوب دربیاره چنین نقشی رو. صحنه‌های کشتار بیمارستانش قشنگ میشد تو صورتش حس خشم، نفرت، عذاب وجدان و عشق رو همرو با هم حس کرد! عشق پدرانش نسبت به الی بی نظیر و شاهکار بود و کمترین کاری که باید در حق این بازیگر کرد اینه که تو فصل جوایز تلویزیونی از خجالتش دراومد!
بلا رمزی هم با وجود تمام رفتارهای زشت رسانه ها و شبکه های مجازی ولی گل کاشت. جالبه که چقدر این رفتارها روش تاثیر داشته و صحبتهای دردناکی درباره این موضوع انجام داده. امیدوارم که حالا امتحان خودش رو پس داده، برای فصل دوم طرفدارا جبران کنن و ازش حمایت خوبی انجام بدن. قیافش شاید با الی یکی نباشه ولی قدرت بازیگریش قابل تحسینه و اون معصومیت چشمهاش کلی حرف برای گفتن داره.
کل این قسمت رو فعلا یبار تماشا کردم ولی سکانس بیمارستان از جایی که جول با چاقوی الی میره سر وقت یارو و موسیقی اصلی این فرنچایز شروع به پخش میشه تا برداشتن الی از روی تخت رو شاید 10 بار تماشا کردم و بازم سیر نمیشم! موسیقی گوستاوو سانتائولایا با بازیگری پدرو پاسکال یه ترکیب شاهکاری دراومده که بنظرم دیگه تکرار نمیشه!
قضیه مادر الی رو هم خیلی جالب دراورده بودن و ایده مصونیت الی رو بالاخره درست حسابی توضیح دادن. هم اشلی جانسون هم تروی بیکر با این که خیلی کوتاه تو سریال حضور داشتن ولی بنظرم شخصیتای فرعی ماندگاری رو خلق کردن و نه تنهت صداپیشه‌های تراز اولی محسوب میشن که حتی بازیگرشونم خیلی تماشاییه.
__
دست نیل دراکمن بابت خلق چنین دنیای درد نکنه که نه هیچوقت تجربش تکراری میشه و نه دیگه شبیهش ساخته میشه. دست کرگ مازن بابت آوردن این IP تو مدیوم تلویزیون درد نکنه که بعد مدتها یه دلخوشی رو برای آدم ایجاد کردن که صبحهای 2شنبه رو یه ذوقی برای شروع کردنش داشته باشیم. حیف که باید یه زمان طولانی رو منتظر بمونیم برای فصل دوم و دیگه از هفته بعد قرار نیست ذوق و شوق قسمت جدید Tlou رو داشته باشیم.
این سریال قرار نیست با بزرگان تاریخ تلویزیون رقابت کنه ولی همین که اسمش کنار بزرگان آورده میشه خودش حجت رو در قبال کار کرگ مازن و نیل دراکمن تموم میکنه!مرسی از سونی و ناتی داگ و HBO که چنین IP رو خلق کردن. هم بازیش هم سریالش کلی خاطرات قشنگ برامون درست کرد.
امیدوارم که نیل دراکمن با دست باز به سراغ گسترش این IP بره و فراتر از Part 2 عمل کنه! اصلا نمیتونم تصور کنم که فصل دوم با وقایع پارت 2 چقدر میتونه خفن و دردناک باشه اونم با وجود یکی مثل پدرو پاسکال! این بشر حرف نداره!
بازم میگم هرکسی مایل هرنظری رو که میخواد نسبت به این اثر(یا هر اثر دیگه ای) داشته باشه و نظرشون هرجور که دوست داره بیان بکنه و ابدا قصد من تحقیر یا ایجاد اختناق و یا توهین نیست ولی بعد از خوندن این پست شما یه جورایی آدم میگه : really???
تو یکی دو صفحه قبل یه بحثی پیش اومد راجب قسمت 8 که ببین یک کلبه آتیش میگیره ولی از بین اون جمعیتی که اون جا زندگی میکنن حتی یک نفر هم نیومد که سرک بکشه.راجب این قسمت بیمارستان هم بنظرم تا حد زیادی همینطور بود.جول همینطوری میره جلو و عین ترمیناتور هرکی سر راهش هست رو میکشنه(یک خراش هم بر نمیداره) و ظاهرا بجز همون چندتا ماموری هم که میکشنه تو اون ساختمون به اون بزرگی (که خوب یک مکان خیلی مهم هستش برای فدرا) ، دیگه کسی مزاحمش نمیشه و اونم الی رو خیلی راحت میزنه بغلش و هیچ کس هم آسانسور رو متوقف نمیکنه یا خیلی راحت میره تو پارکینگ و دم در و بیرون اون محوطه ی محافظت شده هم ظاهرا نه گاردی هست و نه هیچ کس بعدا اونا رو تعقیب نمیکنه!هیچی همینجور خوش و خرم میزنن به جاده.تو مدیوم بازی میشه پذیرفت این ضعف ها رو ولی در سریال بنطرم پذیرفتی این این سطح از سر و تهش رو هم آوردن
=======
شاهکار پدرو پاسگال با موسیقی سانتائولایا(البته بحث موسیقی جداست)
اغراق راجب ماندگاری نقش اشلی جانسون و تروی بیکر(باتوجه به نقش های بسیار بسیار کوتاه اونها)
هیچوقت تجربش تکرار نمیشه!!!
هیچوقت شبیهش ساخته نمیشه!!!
بستری کردن خودمون برای تمسخر سکانس و آهنگ بیمارستان!
دوست عزیزم اینا همش اغراق هستش.هرچند که شما آزادید هر نظری رو که میخواید بیان کنید(طبیعتا ما هم میتونیم اون نظرات رو نقد کنیم)

کسی میشناسید مثل نیل دراکمن هم در مدیوم گیم و هم در مدیوم سینما و تلویزیون با آثارش جزو بهترین های تاریخ قرار بگیره ؟ فک کنم فقط نیل دراکمن تا این حد موفق بوده .

کاری که خیلی از بزرگای دنیا میخواستن و تلاش کردن و ارزوشون بود بهش برسن و نرسیدن رو نیل دراکمن انجام داد ، نمونه اش هیدو کوجیما که همیشه دوست داشت وارد این مدیوم بشه و همینطور برعکس که افراد مشهوری میخواستن وارد گیم بشن .

لامصب یه معجونی ساخته ، هر جا میبرتش انقلاب میکنه ، احتملا اگر همین tlou رو ببرن ازمایشگاه فیزیک یه اختراعی چیزی ازش دربیاد :))
اثرش در تلویزیون جز بهترین های تاریخ هستش؟ جدی میفرمایید؟#-o
این معجون جناب دراکمن در صنعت سریال الان انقلاب کرده؟!!!8-|:-/
چه انقلابی اونوقت؟در روایت؟در صحنه؟ در دیالوگ ها؟
 
دوستان یه مسئله ای دیگه ای هم هست که من ترجیح دادم تو یک پست جداگونه راجبش صحبت کنم
این پست رو چندوقت پیش تو تاپیک آنپاپولار دیدم.ازتون دعوت میکنم یک بار بخونیدش لطفا
یکی از اشکالات فروم ها تبدیل شدن اون ها به " اتاق پژواک" هست. یعنی با دو عامل " ری اکشن" و " ناظران" بعد از مدتی یک "جریان فکری خاص" اجازه پیدا میکنه آزادانه حرف بزنه و جریان فکری مقابل توسط اون دو عامل یا حذف میشوند یا رو به خودسانسوری میارن ، در اینجا اتاق پژواک شکل میگیره یعنی جریان "غالب" چون مداوما توسط "ری اکشن" های مثبت که از همفکران خود میگیرند و از طرفی مورد حمایت "ناظران" در برابر افکار مخالف هستند، گمان "کل پنداری" دارند و این تصور غلط که اکثریت مردم جامعه مانند "ما" فکر میکنند .

فرض کنید: در گروه منتظران امام سیزدهم ; مجازات توهین به دین را مساوی با مرگ میدانند و شوخی و تمسخر همجنس گرایان و رنگین پوستان را امری بدیعی و فان می پندارند. کاربر A این نظریه را مطرح میکند که دگرباشان هم باید از حقوق مساوی برخودار باشند ، بلافاصله با سیلی از ری اکشن های منفی مثل پوکر فیس روبرو میشود و سایر کاربران با گفتن جملاتی مثل " برو با شوهر فلانی حال کن" به کاربر مذکور حمله میکنند.
تا اینجا چون کاربر A بدون توهین و طبق قوانین نظر داده است شامل برخورد "ناظران" نمی شود و صرفا با سیستم "ری اکشن" ساپرس می شود.
حال اگر کاربر مذکور در مقام دفاع از خود در برابر توهین ها ، کوچکترین جمله ای بگوید که قوانین را نقض کند مثلا " متاسفم برای چنین تفکراتی WTF" با برخورد " ناظران" بن میشود . این چرخه ادامه پیدا میکند تا جایی که اتاق پژواک کامل شود.

در گروه کافه کتاب سبز ; برابری حقوق اقلیت ها امری بدیعی و توهین و تمسخر دین امری آوانگارد و با کلاس است. کاربر B با علم به این موضوع ، برای گرفتن ری اکشن مثبت از بقیه ادعا میکند " فردا میخوام با پسری که تو لب با هم همکاریم بریزم روهم" و با سیلی از ری اکشن های لاو و کول روبرو میشود، اینجا دومین کارکرد اتاق پژواک یعنی نظر سازی جعلی و کل پنداری ظاهر میشود

پ.ن: تا اینجا بهترین سیستم مدیریتی که "همه" آزاد باشند هر چی "بگن" رو در چند گروه دیدم که حتی فحاشی +18 هم آزاد است و ناظران تنها نقش هشدار دهنده و بن کردن پست های +18 رو دارند. اکثریت این گروه ها دهه 80 ای هستن.
البته چیزی که من میخوام بهش اشاره بکنم تا حدودی متفاوت هستش ولی تقریبا همین دوتا اتفاق بالا توی مثلا همین تاپیک هم افتاده
دوستانی هستند که شدیدا معتقد هستند که این یکی از بهترین سریال هاست.تا این جا خوب میشه گفت نظر شخصیش هست و محترم.ولی این اعتقاد رو دوستان یه جورایی بهش ایمان دارن و بهش یه جور برخود مذهبی و مقدس مآبانه دارن. این عزیزان به شدت هوای هم رو دارن و جایی هم لازم باشه برای هم لایک هم میزنن!(که اینم الزاما مشکل ساز نیست).مشکل جایی هست که نقد رو ممکنه نپذیرن یا به ندرت بهش بپردازن و اگه کسی خلاف جهت آب شنا کنه یه جورایی(حدودا عرض میکنم) اون طرف رو لینچ میکنن در اون تاپیک
بحث من مظلوم نمایی نیست ولی کم کم شرایط جوری میشه که ما نهایتا یک صدا رو میشنویم راجب یک اثر و آهسته آهسته یک گارد(ولو به صورت ناخودآگاه) =نسبت به طرف های دیگه پیدا میکنیم و شنیدن و دیدن نظرات بقیه و ایراد اثر برای ما دشوارتر میشه.بحث هم یه جاهایی واقعا خیلی ملال آور میشه(داریم نمونش رو در چند صفحه ی پیشین که فن های عزیز و دوآتیشه کوچکترین نقدی رو به سختی میتونن بپذیرن).یه عیب دیگش هم اینه که دید خودمون رو نسبت به ایرادات اثر خیلی تنگنظرانه و محدود میکنیم و ایرادات بقیه(درصورت درست بودن) برای ما قابل پذیرش نیست
درنهایت هم یا شکا فقط باید تمجید کنی یا بهتره اصلا چیزی نگی.
 
تاپ گان ماوریک یکی از بهترین آثار ژانر اکشن یک دهه اخیر سینماست. اینا رفتن تو سرزمین دشمن 2تا جنگندشون ترکید، رفتن هواپیمای زوار در رفته دشمن رو برداشتن باهاش 2 تا جنگنده نسل 5 رو زدن ولی یه خراش برنداشتن! 1 نفر نیومد بگه چرا تام کروز و همراهش زخمی نشدن وسط این همه ماجرا!
بعد سکانس بیمارستان این سریال که از مرحله آخر بازی گرفته شده و اوی بازی هم دقیقا همین اتفاقا رخ داده، شده غیرمنطقی و عجیب و غریب و ضعیف! یا معنی اقتباس فرق کرده یا بازی tlou مرحله آخرش یجوری دیگه بوده و ما توهم زده بودیم که جول چجوری میره الی رو نجات میده یا تو اثری که از صفر تا صدش تخیلیه شما انتظار شبیه ساز آرما 3 داشتی که خب بهتره بگیم hbo سریالی از این بازی بسازه تا tlou!
چیزی که شما ایراد خطاب میکنیش کلا توی بازی هم به همین منوال بوده و چه بسا شدیدتر! تو سریال جول 10 تارو نشون میده میکشه توی بازیش 50 تارو ما میکشیم و چیزیمونم نمیشه! پس ip تلو کلا ایراد داره و ما باید وسط دنیایی که یه قارچ ازش میلیون ها مبتلا ساخته (که بسیار واقعی و شبیه سازه و تنها ایرادش زخمی نشدن جوله تا واقعی جلوه کنه سریال) دل و روده کاراکتر اصلی بریزه بیرون و الی در حالی که با اثرات داروی بیهوشی سر و کله میزنه باید سعی کنه تکه های روده جول رو از روی زمین برداره تا تشنگان شبیه ساز ارما 3 سیراب بشن!
طرف برداشته سکانس بیمارستان داخل بازی رو با شدت کمتری آورده توی تلویزیون بعد دوستمون انتظار مستند نیروهای ویژه داره!من موندم چرا اون موقع که سریال اقتباسی شاهکار و تاریخ ساز هیلو داشت پخش میشد یکی نگفت مسترچیف چرا اینقدر داغونه شخصیت پردازیش! کورتانا چرا اینقدر افتضاحه شخصیتش. داستان و وقایع چرا اینقدر ابکیه! ولی سکانس بیمارستان که عینا برگرفته از بازیه زخمی نشدن و نریختن روده جول بر کف زمین شده ایراد!
 
آخرین ویرایش:
سریال تموم شد. توی اون یکی تایپک امتیاز دادم ولی بنظرم این سریال اصلا در حد هایپش نبود
سریال هیچ چیز خاصی هم نداشت که بگیم اثر هنری یا فلان
من خودم از نمرات منتقدان هم هر هفته تعجب کردم. تقریبا به تمام قسمت ها 9 10 چسبوندن.
این اثر حتی در مقایسه با هم ژانرهای خودشم ی لول پایین تره
نمیدونم مقایسه ش با the walking dead درست باشه یا نه ولی اگه 5 فصل اول اونو با این سریال مقایسه کنیم قطعا در مقابلش هیچ حرفی برای گفتن نداره
امیدوارم فصل بعدی بهتر باشه و یکم هیجانات رو بالا ببرن

درکل هرکی لذت بره نوش جونش. فیلم، سریال، گیم و موسیقی بیشتر بحث سلیقه مطرحه
 
چه انقلابی اونوقت؟در روایت؟در صحنه؟ در دیالوگ ها؟
در همه چی شاهکار عمل کرده .
این فقط نظر من نیست ، نظر منتقدین ، نظر تعداد عظیمی از کاربران و در نتیجه بینندگان رکورد شکن تو تمام بخش هایی که نظرشون رو میتونن بگن هست .
حالا اینکه به ما میگی فن هستی و خوشت اومده ، منم میگم شما هیتر هستی و فشاری شدی و خوشت نیومده ، اینجوری حرف زدن کاری نداره که :D

ما‌ دوس داریم سریال هر قسمت پخش شد و لذت بردیم بیایم اینجا و به به چه چه کنیم ، این چرا شما رو اذیت میکنه؟

اگه میگیم به به پس یعنی به به بوده

بازم میگم فقط نظر ما نیست ، نظر سنجی ها و امتیازات همه مراجع همینو اثبات میکنه .

مقابله با آمار غیر ممکنه .
 
آخرین ویرایش:
واقعاً دیالوگ به دیالوگ این داستان محشر و پر از مفهومه، فکر نمی کنم خوده دراکمن بعد این همه سال به این فکر کرده باشه که مثلاً کاش فلان جا داستان فلان کار رو نمی کردم :D
سریال هم شروع طوفانی داشت و از همون اپیزود اول اکثر فن ها راضی بودن. پرداختن به جزئیاتی که داخل گیم نبود رو دوست داشتم اما به نظرم تا حدودی ریتم بعضی اپیزود ها رو زیادی کند می کرد، برای مثال؛ بر عکس بقیه، اپیزود سوم رو من اصلاً دوست نداشتم و منتظر حداقل یه خط از کل کل الی و بیل بودم :D تفاوت های نسبت به بازی هم بعضی هاش جذاب و بعضی هاش تو ذوق میزد، مثلاً نحوه مرگ تس از اون تفاوت های خوب سریال بود ولی قسمتی که جول زخمی شد رو با بازی مقایسه کنید.... و بطور کلی اکشن سریال و وجود infected ها خیلی دیگه کم بود، با این وجود همون مرحله اسنایپر بیراه نیست بگیم تو سریال حتی بهتر دراومده بود و کلاً قسمت های هنری و سم و همچنین دیوید (بخصوص صحنه شکنجه آدم های دیوید توسط جول) چه تو بازی چه سریال معرکه بود. 3 اپیزود آخر هم میشه گفت بیشترین شباهت به گیم رو داشت که خیلی چسبید :D مورد آخر هم اینکه من شاید با اکت بلا رمزی در نقش الی تا حدود زیادی اوکی شده باشم بخصوص بعد اپیزود 8 ولی هر چقدر تلاش کردم با فیس اش نتونستم کنار بیام هنوز :D خلاصه بی صبرانه و با دلی پر از اندوه منتظر سیزن 2 هستم :D
ضمناً بعضی دوستان رو هم درک نمی کنم که میان می کوبن سریال رو؛ خب داداش خوشت نیومده؟ بیا نظرت رو بگو بعدم با یه خداحافظی خوشحالمون کن، اینکه اصرار کنی و حرفات رو بخوای تو 20 پاراگراف به تک تک اعضا فروم دیکته کنی حتی اگر نظرت صادقانه و دور از ترول هم باشه باز میگن ترولی :D
 
آخرین ویرایش:
سریال خوبی بود امیدوارم باز دوباره با علی عباسی همکاری کنن قسمت های که دست این بزرگوار بود قشنگ خشونت بازی رو میشد توش دید .
اره اتفاقا میخواستم بگم قسمت های که علی عباسی کارگردانی کرده کمتر از قسمت های نیل و می زن نبوده و گاهی تو برخی جهات بهتر هم بوده .

الان توی این اپیزود آخر خیلی قاب های خوبی رو انتخاب کرد و صحنه های اکشن رو عالی از آب در آورد ، بخصوص اون صحنه آخر بیمارستان تو اتاق عمل .

علی عباسی تو جشنواره کن آثارش موفق بودن و میشد انتظار چنین شاهکاری رو ازش داشت .
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or