خب ما هم بالاخره فصل سوم رو دیدیم و بسی لذت بردیم.
شاید اون تازگی قبل رو نداشته باشه، ولی هنوز کیفیتش بالاست و آدم رو بدجوری جذب میکنه. در کنار شخصیتهای قبلی که همگی عالی هستن و بازیهای به شدت خوبی هم دارن، شخصیتهای جدید هم خیلی خوب از آب در اومده بودن و با قبلیها ترکیب شده بودن. از رابین تا اریکا که البته شخصیت جدید نیست، ولی خب حضورش توی فصلهای قبلی انقدر کم بود که میشه یه جورایی جدید محسوبش کرد و من عاشقش شدم، با اون نوع حرف زدن باحال و لاتی!
چیزی که ناامیدم کرد، زنده موندن احتمالی (۹۹٪) هاپر هست. دوست داشتم یا کلاً اتفاقی براش نمیافتاد، یا حالا که اون صحنه تأثیرگذار رو نشون دادن دیگه کارش رو تموم میکردن. نه اینکه باز برگرده و مشخص بشه که زنده مونده. یه ایراد بزرگ دیگه هم کل ماجرای روسها بود که در حد برنامه کودک اجرا شد.
یعنی انقدر این بچهها راحت رفتن توی تشکیلات روسها که من تا مدتی انتظار داشتم یه شخصیت خبیث از راه برسه و بزنه تو گوش اینا و بگه «داداش! ما خودمون اجازه دادیم شما بیاین اینجا و براتون کلی نقشه داریم، وگرنه انقدر احمق و داغون نیستیم که بتونین در این حد ساده وارد تشکیلات ما بشین!»
البته بخشی از ماجرای روسها تعمدی هست و مثلاً میخواد به فضای دهه ۸۰ عرض ارادت بکنه که آمریکاییهای قهرمان توی فیلمها هر کاری میکردن و این حرفا، ولی دیگه زیادی اغراقآمیز بود که ۴ تا دونه بچه هر کاری بخوان بکنن و آخرش هم روسها رو زمینگیر کنن و از پایگاه بزنن بیرون!
ولی به جز این قضایا، از بقیه جهات واقعاً فصل خوبی بود و البته حیف که ادامه پیدا میکنه. خیلی دوست داشتم همینجا تموم بشه در اوج، و مثلاً ۱۰ سال بعد کل عوامل دور هم جمع بشن و در حالی که بچهها بزرگ شدن، سری جدیدش رو بسازن. ولی الآن دوباره توی فصل ۴ این جک جونورها میان و یکی دو تا شخصیت رو تحت کنترل میگیرن و El خوندماغ میشه و آخرش دروازه رو میبندن و... یعنی یه ذره تکراری میشه دیگه، مگر اینکه تغییرات اساسی بدن. به هر حال باید منتظر موند و دید چی میشه.