دستان پشت پردهای که نمیگذارند اینترنت ارزان شود!؟
نود آی سی تی - حسن کریمی معاون بهره برداری و مدیریت شبکه شرکت ارتباطات زیرساخت در خصوص اینکه در حال حاضر با توجه به میزان سایتهایی که در داخل کشور میزبانی میشوند اکنون ترکیب سهم اینترنت بین الملل و داخلی به چه میزان است میگوید: با توجه به آخرین آمار در حال حاضر نزدیک به 30 درصد از کل ترافیک مورد استفاده از کاربران اینترنت کشور از شبکه اینترانت داخلی است و 70 درصد دیگر نیاز کاربران از طریق اینترنت تامین میشود.
وی میافزاید: در حال حاضر تعدادی از شرکتهای خصوصی با فعال شدن در زمینه میزبانی سایتهای داخلی فعالیت خوبی را آغاز کردهاند که به دستاوردهای خوبی نیز در این زمینه نیز منتهی شده است. به عنوان مثال شرکت آسیاتک حدود 90 درصد اطلاعات سایتهای داخلی را در سرورهای خود که در شرکت ارتباطات زیرساخت مستقر است میزبانی میکند و سایر محتواها در اختیار تلکام فید، شاتل و پارس آنلاین است که البته سایر شرکتها نیز در این زمینه فعالیتهای جدی را آغاز کردهاند.
کریمی در خصوص نحوه رقابت این شرکتها که عملا موجب برهم ریختن بازار دیتاسنتر و میزبانی شده است میگوید: در این زمینه دستگاههای مسوول باید ورود کنند و زیرساخت در این زمینه مسوولیتی ندارد.
وی درباره اینکه در حال حاضر یکی از شرکتها به سایتهای پربازدید ایرانی فضای رایگان در دیتاسنترهای خود ارایه میدهد و این دامپینگ محسوب میشود عنوان میکند: در این زمینه باید خود مدیران آن شرکت پاسخگو باشند.
کریمی با تایید اینکه در حال حاضر نزدیک به یک سال نیم است که برخی از شرکتهای ارایه دهنده سرویس اینترنت از دو مسیر اینترنت داخلی و خارجی اقدام به ارایه سرویس به کاربران خود میکنند میگوید: تمامی شرکتهایی که داری مجوز سازمان رگولاتوری باشند میتوانند درخواست استفاده از اینترنت داخلی بدهند و محدودیتی از این بابت نداریم. اما اینکه تعدادی از شرکتها تاکنون از این امکان استفاده نکردهاند ربطی به زیرساخت ندارد و تمامی شرکتهایی که از سازمان تنظیم مقررات مجوز دارند میتوانند نسبت به دریافت اینترنت داخلی اقدام کنند.
وی با اشاره به اینکه قیمت اینترنت داخلی یک چهارم اینترنت بینالملل است میافزاید: در حال حاضر شرکتهایی که در زمینه فروش ADSL فعالیت میکنند بابت هر STM1 مبلغ 24 میلیون تومان و شرکتهای دیگر 37 میلیون تومان بابت هر STM1 بین الملل پرداخت میکنند. این در حالی است که در حال حاضر شرکت زیرساخت هر STM1 اینترنت داخلی را یک چهارم اینترنت بین الملل در اختیار شرکتها قرار میدهد.
وی میگوید: در حال حاضر شركت داده پردازي رسپينا دو، شركت خدمات ارتباطي ايرانسل 6.4، شركت آريا رسانه تدبير(شاتل)12.6، شركت پارس آنلاين ارتباطات4.6 و شركت ارتباطات فن آوا نیز دو STM1 اینترنت داخلی از زیرساخت خریداری کردهاند.
معاون بهره برداری و مدیریت شبکه زیرساخت، در خصوص اینکه چرا شرکتهایی همانند مخابرات که بیش از 50 درصد بازار اینترنت را در اختیار دارد تاکنون در این زمینه اقدام نکرده است، خاطرنشان میکند: این موضوع را باید مدیران مخابرات پاسخگو باشند و از طرف ما نه در گذشته و نه در حال حاضر هیچ محدودیتی برای ارایه سرویس به شرکتهای دارای مجوز وجود ندارد.
چرا اینترنت ارزان نمیشود؟
کریمی با بیان اینکه قیمت هر STM1 اینترنت داخلی برای شرکتهای ارایه دهنده سرویس ADSL در تهران 6 میلیون تومان است میگوید: در صورتی که به عنوان مثال شرکتهای مخابراتی استانی بخواهد از این سرویس استفاده کنند بابت هر STM1 اینترنت داخلی برای انتقال به نقطه ای خارج از تهران باید یک لینک VPLS که هزینه آن حدود دو میلیون 800 هزار تومان است اضافه پرداخت کنند.
وی در خصوص اینکه چرا با توجه به اینکه قیمت هر STM1 نزدیک به 18 میلیون برای شرکتها ارزان تر تمام شده و یک سال و نیم زمان هم از این موضوع میگذرد چرا قیمت نهایی برای مشترک کاهش نیافته، میافزاید: یکی از مشکلات موجود در این زمینه نبود قوانین مشخص است. به طور مثال در حال حاضر تعرفه ای برای خرید محتوا از تولید کنندگان و دیتاسنترها وجود ندارد و همین عامل باعث شده تا در هیات مدیره شرکت زیرساخت پیشنهادات اولیه تهیه و به زودی برای تصمیم گیری به سازمان تنظیم مقررات ارایه شود.
امکان تفکیک ترافیک داخلی وجود دارد؟
به گفته وی سایتی که در سرورهای زیرساخت هاست شدهاند قابل شناسایی بوده و مسیرهای دسترسی به آن نیز قابل شناسایی و تفکیک است و ما میتوانیم آن را از دو مسیر اینترنت داخلی و بین الملل در اختیار کاربر قرار دهیم.
وی میافزاید: در موضوع تفکیک کاربران که از چه مسیری به سایتهایی که در داخلهاست شده اند زیرساخت دخالتی ندارد و در این زمینه شرکتهای ارایه دهنده اینترنت هستند که مسیر دسترسی را برای کاربران مشخص میکنند. به عنوان مثال اگر شرکتی اقدام به خرید پهنای باند داخلی کرده باشد میتواند در صورتی که کاربر قصد استفاده از سایتهای داخلی را داشته باشد به جای مسیر دهی از طریق اینترنت مشترک را با استفاده از اینترنت داخلی به سمت سایت مورد نظر هدایت میکند.
توان انتقال یاهو و گوگل به داخل وجود دارد
کریمی میگوید: در حال حاضر نزدیک به 30 گیگ از محتواها در داخل کشور میزبانی میشود که به گفته فعالان این حوزه توانایی ورود 30 گیگ دیگر از محتواها به داخل کشور وجود دارد. چنانچه بخش خصوصی بتواند با قدرت در این زمینه وارد شود حتی امکان آوردن محتواهای خارجی همانند اطلاعات سایتهای پرببینده خارجی همچون گوگل و یاهو و سایر سایتهای دیگر در داخل وجود دارد و چنانچه این اتفاق بیافتد قطعا معادلات اینترنت تغییر میکند و ایران به جای وارد کننده پهنای باند میتواند به عنوان توزیع کننده اینترنت در منطقه اقدام کند.
وی یکی از مزایای استفاده از اینترنت داخلی را جلوگیری از خروج ارز از کشور عنوان میکند و میافزاید: با توجه به اینکه اطلاعات در داخل کشور وجود دارد کاربران با چند ده برابر سرعت بیشتر میتوانند اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت کنند و در این صورت بازی برد برد برای طرفین اتفاق میافتد.
وی در خصوص تعدادی از دیتاسنترهایی که هنوز آی پیهای آنها روی اینترنت باز نشده میگوید: این موضوع در اختیار خود دیتاسنترهاست و در صورتی که آنها اعلام کنند به همکاری کنند ما مشکلی برای باز کردن آی پیهای آنها در شبکه داخلی نداریم.
رقبا مشتری قاپی میکنند
حسن نخجوانی مدیرعامل شرکت شاتل نیز با تایید اینکه بازار دیتاسنترها دچار مشکلات زیادی شده است میگوید: متاسفانه تعدادی از شرکتها با روشهای ناسالم اقدام به مشتری قاپی میکنند که این موضوع موجب بر هم ریختن بازار دیتاسنتر در ایران شد.
وی میافزاید: در برخی موارد کار به جایی رسیده است که رقبا سرورهای یکدیگر را مورد حمله قرار میدهند و بعد در تماس با مشتریان رقیب و با دادن وعدههای کذب اقدام به مشتری قاپی میکنند.
وی میگوید: حتی در مواردی دیده شده که نه تنها به مدیران سایتهای پربازدید داخلی پیشنهاد ارایه هاستینگ رایگان بلکه اعلام میکنند در صورتی که در سرور ما میزبانی شوید حاضریم مبلغی نیز به شما پرداخت کنیم.
مدیرعامل شاتل در خصوص اینکه زیرساخت میگوید که 90 درصد محتوای فعلی موجود در دیتاسنترهای داخلی در اختیار یک شرکت است خاطرنشان میکند: 90 درصد برای یک شرکت نیست اما اینکه اکنون بخواهم رقمی به عنوان میزان سهم هر کدام از بازیگران در این بخش را اعلام کنم رقم دقیقی را نمیتوانم اعلام کنم.
وی با اشاره به اینکه یکی از شرکتهایی که در زمینه میزبانی فعالیتی جدی را آغاز کرده و حتی به دنبال این است که محتوایی که در اختیار دارد را به زیرساخت بفروشد میگوید: با توجه به اینکه اکنون استفاده از پهنای باند داخلی هم برای زیرساخت و هم مشترکان دارای جذابیت است فعالیتهای چشمگیری در حال انجام است و تلاش میشود که هر چه زودتر این موضوع تجاری سازی شود که البته ما هم آن را تایید میکنیم.
وی راهکار حذف رقابتهای ناسالم را اتحاد شرکتهای فعال در عرصه میزبانی میداند و تاکید میکند: شرکتهای فعال در این عرصه باید با برنامه ریزی و ارایه طرح تجاری مناسب هر یک نسبت به سهمی که در این بازار دارند اقدام به همکاری با یکدیگر کنند چرا که وقتی تمامی اطلاعات در یک جا باشد هر کدام از شرکتها با توجه به میزانی سهمیکه دارد و استفاده از محتوای سایرین میتواند هزینههای مربوط به آن را پرداخت کند.
چرا استفاده از اینترنت داخلی ارزان نشده است؟
نخجوانی در خصوص اینکه شاتل نیز اکنون از 12 STM1 اینترنت داخلی با قیمت 6 میلیون تومان استفاده میکند و توقع این بود که قیمت نهایی برای مشترکان کاهش یابد میافزاید: اینگونه نیست که واقعا این رقم اکنون موجب کاهش چشمگیر هزینههای ما شده است چرا که ما نیز برای ایجاد دیتاسنتر سرمایهگذاری سنگینی کردیم و جدای از آن هزینههای جاری ما همانند افزایش 25 درصدی حقوق پرسنل در ابتدای سال جاری همه دست به دست هم میدهد که خیلی نتوانیم در قیمتها تغییر ایجاد کنیم.
مدیرعامل شاتل با اشاره به اینکه اکنون شرایط رقابت در بازار اینترنت به شدت افزایش یافته میگوید: شک نکنید در وضعیت فعلی چنانچه جای کاهش قیمت وجود داشته باشد ما منتظر دستوری شدن این موضوع نمیمانیم و خودمان مستقیم تخفیفها را برای مشترکانمان اعمال میکنیم.
بر اساس این گزارش در هر حال اکنون حدود یک سال و نیم از استفاده شرکتها از اینترنت داخلی با کاهش قیمت 18 میلیون تومانی میگذرد و هنوز مشترکان اینترنت غیر از افزایش سرعت اینترنت آن هم برای بخشهایی از مصرفشان که مربوط به سرویس داخلی میشود سهمی نبردهاند. این در حالی است که به نظر میرسد سازمان تنظیم مقررات با وجود اینکه قاعدتا از این موضوعات مطلع بوده، هنوز اقدام مشخصی در این زمینه به عمل نیاورده است؟
به هر حال امید میرود در این بخش که حالا یک سال و نیم از آن میگذرد با ورود دستگاههای ناظر در زمینه تعرفهگذاری تمامی بازیگران از تولید کننده اولیه محتوا تا میزبان و فروشنده و نهایتا مصرف کننده آن سهمی مناسب ببرند.