انجمن پیرهای دنیای گیم (افراد 30 سال به بالا)

[stanley]

فوت کردن توی کارتریج های بازی اتاری ، نینتندو یا سگا یکی از رایج ترین راهکارها برای درست کردن بازی هایی بود که کار نمیکرد. یکجورهایی مثل cpr برای ادم هایی میموند که علایم حیاتیشون رو از دست داده بودن. هرچند که در این میان اقداماتی همچون لیس زدن ، پشت کردن به تلویزیون و دیگر رفتارها نیز انجام میشد و این اعمال به این دلیل بود که باوری وجود داشت که نیرویی ماورایی و خارج از درک انسان اطراف کنسول و نوار های بازی در جریانه و با این اقدام ها سبب میشد این نیرو فعال بشه و یا اگر بدشگون بود دور بشه تا دوباره بازی مورد نظر به چرخه ی حیات برگرده! با این حال این رفتارها صرفا مختص به قشر یا محدوده ی جغرافیایی خاصی نمیشد بلکه تمام گیمرهای جهان به نوعی به وجود این نیروی عرفانی پی برده بودن. در همین راستا شخصی به نام کمال گری با حضور در برنامه جیمی فالون تونسته در مدت ٢٠ ثانیه رکورد فوت کردن توی بیشترین نوار بازی های نینتندو رو از ان خودش کنه. این اقا تونسته در مدت ٢٠ ثانیه توی ۴٣ کارتریج فوت کنه و این رکورد رو بدست بیاره.



فیلم رکورد
Most Video Game Cartridges Blown Into In 20 Seconds

 

[silent ops]

 

[Paradise Lost]

خوب منم دو ماهی میش وارد 33 سالگی شدم، هنوز هم با تمام قدرت دارم از دنیای گیم لذت میبرم، یکم وقت کم میارم نسبت به قبل که 24 ساعت هفته بازی میکردم ولی خوب بازم خیلی خیلی کشش فوق العاده ای دارم، مخصوصا اگر اون سبک ، سبک سولز لایک باشه یا نقش افرینی باشه یا شبیه ساز رانندگی ... :d

 

[Vault]

بنوا سوکال. یکی از بزرگ ترین اهدافم این بود که این آدم رو یه روز ببینم یه ساعتی باهاش صحبت کنم که چی تو ذهنش بوده و در چه دنیای موازی زندگی میکرده؟ این سطح از هنرمندی و قصه پردازی نمیتونه ثمره یه ذهن عادی باشه که متاسفانه فوت کرد
کمتر کسی تونست بشناسه این آدم واقعا کی بود چه ذهن خلاقی داشت اما اونایی که هنرش رو درک کردن دیگه اون آدم های سابق نشدن یه فلسفه ای رو وارد ذهن مخاطبش میکرد که دیگه نمیشد نادیده گرفتش. از مفاهیم هنری و فلسفی که با سایبریا ۱ خلق کرد میشه یه کتاب نوشت


البته میگن سایبریا ۳ که بازی ضعیفی بود رو هم ایشون نویسندگی کرده اما من باور نمیکنم یا از اسمش سو استفاده کردن یا بیماریش در اون زمان تاثیر منفی گذاشته بود.

 

[jj191]

فوت کردن توی کارتریج های بازی اتاری ، نینتندو یا سگا یکی از رایج ترین راهکارها برای درست کردن بازی هایی بود که کار نمیکرد. یکجورهایی مثل cpr برای ادم هایی میموند که علایم حیاتیشون رو از دست داده بودن. هرچند که در این میان اقداماتی همچون لیس زدن ، پشت کردن به تلویزیون و دیگر رفتارها نیز انجام میشد و این اعمال به این دلیل بود که باوری وجود داشت که نیرویی ماورایی و خارج از درک انسان اطراف کنسول و نوار های بازی در جریانه و با این اقدام ها سبب میشد این نیرو فعال بشه و یا اگر بدشگون بود دور بشه تا دوباره بازی مورد نظر به چرخه ی حیات برگرده! با این حال این رفتارها صرفا مختص به قشر یا محدوده ی جغرافیایی خاصی نمیشد بلکه تمام گیمرهای جهان به نوعی به وجود این نیروی عرفانی پی برده بودن. در همین راستا شخصی به نام کمال گری با حضور در برنامه جیمی فالون تونسته در مدت ٢٠ ثانیه رکورد فوت کردن توی بیشترین نوار بازی های نینتندو رو از ان خودش کنه. این اقا تونسته در مدت ٢٠ ثانیه توی ۴٣ کارتریج فوت کنه و این رکورد رو بدست بیاره.

View attachment 330557

فیلم رکورد
Most Video Game Cartridges Blown Into In 20 Seconds

فوت کردن توی کل دنیا بوده. این کار هیچ تاثیری نداشته ولی دلایلی گفته شده که ممکن بوده فوت کردن باعث درست شدن کارتریج میشد. یکیش این بود که ظاهرا پین های برد کارتریج به مرور سیاه رنگ میشده و بعضا با فوت کردن ممکن بوده لکه ها بره و از این جور چیزا.
دومین دلیل هم این بوده که ظاهرا ایسی این بردها که به طور آیسی قیری بوده میتونسته با فوت شدن سریع خنک بشه و در نتیجه طرف فکر میکرد این تاثیر فوت اون بوده که کارتریج درست شده.
این دو دلیل یادمه که توی یه کلیپ توضیح میداد ولی این که فوت کردن اثر درمانی روی کارتریج بزاره هرگز اینطور نبوده

 

[stanley]

فوت کردن توی کل دنیا بوده. این کار هیچ تاثیری نداشته ولی دلایلی گفته شده که ممکن بوده فوت کردن باعث درست شدن کارتریج میشد. یکیش این بود که ظاهرا پین های برد کارتریج به مرور سیاه رنگ میشده و بعضا با فوت کردن ممکن بوده لکه ها بره و از این جور چیزا.
دومین دلیل هم این بوده که ظاهرا ایسی این بردها که به طور آیسی قیری بوده میتونسته با فوت شدن سریع خنک بشه و در نتیجه طرف فکر میکرد این تاثیر فوت اون بوده که کارتریج درست شده.
این دو دلیل یادمه که توی یه کلیپ توضیح میداد ولی این که فوت کردن اثر درمانی روی کارتریج بزاره هرگز اینطور نبوده

حالا قضیه وقتی جالب تر میشه که بدونیم پشت کارتریج های نینتندو اخطار داده بود که هرگز توی کارتریج ها فوت نکنید یا به لبه اتصالش دست نزنید! ولی خب زهی خیال باطل ما لیس هم میزدیم

 

[MR.MARIO]

فوت کردن توی کل دنیا بوده. این کار هیچ تاثیری نداشته ولی دلایلی گفته شده که ممکن بوده فوت کردن باعث درست شدن کارتریج میشد. یکیش این بود که ظاهرا پین های برد کارتریج به مرور سیاه رنگ میشده و بعضا با فوت کردن ممکن بوده لکه ها بره و از این جور چیزا.
دومین دلیل هم این بوده که ظاهرا ایسی این بردها که به طور آیسی قیری بوده میتونسته با فوت شدن سریع خنک بشه و در نتیجه طرف فکر میکرد این تاثیر فوت اون بوده که کارتریج درست شده.
این دو دلیل یادمه که توی یه کلیپ توضیح میداد ولی این که فوت کردن اثر درمانی روی کارتریج بزاره هرگز اینطور نبوده

ای سی قیری چیه دقیقا من همیشه رو برد های کنسول های قدیمی میدیدم ولی فکر میکردم قطعه ای هست که برای اینکه کسی نفهمه چیه روشو اینطوری کردن

 

[jj191]

حالا قضیه وقتی جالب تر میشه که بدونیم پشت کارتریج های نینتندو اخطار داده بود که هرگز توی کارتریج ها فوت نکنید یا به لبه اتصالش دست نزنید! ولی خب زهی خیال باطل ما لیس هم میزدیم
View attachment 340082

اوایل که کارتریج ها اومده بود فکر میکردیم انتهای تکنولوژی همینه نه کامپیوتر میدونستیم چیه نه تکنولوژی خاصی دیده بودیم.
هیچوقت فکر نمیکردیم تکنولوژی به جایی که امروز در اون هستیم برسه. یادمه در روزهای پایانی سال 1999 شایعه پیچیده بود که به محض اینکه سال 2000 شروع بشه کل لوازم الکترونیکی که به برق وصل باشن از کار خواهند افتاد اونزمان هم بچه باورمون شده بود کل دم دستگاه رو تا یه هفته جمع کرده بودیم که نکنه اتفاقی بیفته. تئوری توطئه داشتیم وقتی هنوز تئوری توطئه مد نبود

 

[challengeeverything]

اوایل که کارتریج ها اومده بود فکر میکردیم انتهای تکنولوژی همینه نه کامپیوتر میدونستیم چیه نه تکنولوژی خاصی دیده بودیم.
هیچوقت فکر نمیکردیم تکنولوژی به جایی که امروز در اون هستیم برسه. یادمه در روزهای پایانی سال 1999 شایعه پیچیده بود که به محض اینکه سال 2000 شروع بشه کل لوازم الکترونیکی که به برق وصل باشن از کار خواهند افتاد اونزمان هم بچه باورمون شده بود کل دم دستگاه رو تا یه هفته جمع کرده بودیم که نکنه اتفاقی بیفته. تئوری توطئه داشتیم وقتی هنوز تئوری توطئه مد نبود

من و بابام راس ساعت ۱۲ شب پا کامپیوتر بودیم که ببینیم با ورود به سال ۲۰۰۰ اتفاقی برا سیستم میفته یا نه. یادمه جفتمون ضد حال خوردیم که چرا هیچی نشد

 

[Arth@s]

هر وقت میام اینجا رو چک میکنم روحیه میگیرم، سریع بازیا رو میدم بالا

حالا فکر میکنید تا چند سالگی گیمر بمونید؟

 

[jj191]

هر وقت میام اینجا رو چک میکنم روحیه میگیرم، سریع بازیا رو میدم بالا

حالا فکر میکنید تا چند سالگی گیمر بمونید؟

من فکر نکنم تا مشکل جسمی پیش بیاد کلا ول کنم گیم رو.
فقط تازگیا یه حس نسبت به بازیا پیدا کردم که فکر میکنم سطحشون واسم خیلی بچگانه شده انگار بازی رو یه بچه ده ساله طراحی کرده.
آخرین بازی که بهم معنی داشت همین بازی

The Last of Us​

بود که هنوز بعد از چهار پنج ماه بهش فکر میکنم.

 

[GPSY]

حالا فکر میکنید تا چند سالگی گیمر بمونید؟

خیلی سخت شده انتخاب بازی این روزا
شخصا علائم teenagers تو بازی ببینم سریع حذفش میکنم مثل spider man miles morals
نشونه های فمنیستی ببینم درجا حذف یا اگه خیلی با بازی حال کردم روش ماد میزنم جلو چشمم نباشه اگرم ماد نداشته باشه بازی نمیکنم اعصابمو خورد میکنه
تو بازی خزعبلات lgbt ببینم دستم رفته رو Alt+F4 بعدشم shift delete
بعد اینهمه سال دوست دارم گیمی بازی کنم تو تایمی که خالی دارم که حالمو یکم خوب کنه و از درگیری های ذهنی دور بشم نه اینکه داخل بازی هم برام جنگ اعصاب راه بندازن

 

[NoTing]

به جایی آرام و ساکت بروید و مدتی آنجا بمانید شبکه های اجتماعی را خاموش کنید. و در آن محیط به گشت و گذار بپردازید به تدریج این تشویش و خستگی از ذهن زدوده خواهد شد. آنگاه رغبت آن را خواهید داشت تا بعضی چیزها را دوباره امتحان کنید.
البته اگر به چنین مکانی دس راسی ندارید می توانید در همان جایی که هستید اینکار را بامدیتیشن انجام دهید و البته باید از شبکه های اجتماعی خداحافظی کنید. پس از انجام مستمر تاثیرش را در وجودتان احساس خواهید کرد.

 

[Arth@s]

من فکر نکنم تا مشکل جسمی پیش بیاد کلا ول کنم گیم رو.
فقط تازگیا یه حس نسبت به بازیا پیدا کردم که فکر میکنم سطحشون واسم خیلی بچگانه شده انگار بازی رو یه بچه ده ساله طراحی کرده.
آخرین بازی که بهم معنی داشت همین بازی

The Last of Us​

بود که هنوز بعد از چهار پنج ماه بهش فکر میکنم.

کاملا موافقم
من این حس رو وقتی که بازیای مطرح جدید هم بازی میکنم، بشدت دارم. و واقعا عجیبه برام که چرا بعضی (تقریبا همه) این بازیای جدید انقدر فن دارن.
از یه طرف، وقتی خودمو میزارم جای بازیسازا، جواب خودمو میگیرم -> "مارکت".
از طرف دیگه، از روزی که دادن آپدیت برای بازیا روال شد، واقعا از کیفیت بازی ها خیلی کم شد. طرف فقط یه بازی با ظاهر فوق العاده میسازه (که البته کار کمی هم نیست)، ولی دیگه کاری به گیم پلی و بالانس و اینا نداره، میگه بقیه رو با آپدیت و هات فیکس درست میکنیم.

خیلی سخت شده انتخاب بازی این روزا
شخصا علائم teenagers تو بازی ببینم سریع حذفش میکنم مثل spider man miles morals
نشونه های فمنیستی ببینم درجا حذف یا اگه خیلی با بازی حال کردم روش ماد میزنم جلو چشمم نباشه اگرم ماد نداشته باشه بازی نمیکنم اعصابمو خورد میکنه
تو بازی خزعبلات lgbt ببینم دستم رفته رو Alt+F4 بعدشم shift delete
بعد اینهمه سال دوست دارم گیمی بازی کنم تو تایمی که خالی دارم که حالمو یکم خوب کنه و از درگیری های ذهنی دور بشم نه اینکه داخل بازی هم برام جنگ اعصاب راه بندازن

آخ اینی که میگی، انقدر من تو فیلمها و بازیا دیدم، که تصمیم گرفتم خودمو عوض کنم. یعنی دیگه وقتی دارم فیلم میبینم یا بازی میکنم، خودم سعی میکنم هرچی که درباره LGBTQو فمینیست و ریس و اینا میدونم رو، ندونم و پاک کنم از ذهنم

 

[jj191]

دوستان سن بالا الان وضعتون در چه شرایطیه؟
من دیگه حوصله م برای بازیها نمیکشه حس میکنم بازیهای جدید خیلی مصنوعی و بدون معنا شدن.
آیا این ذهنیت فقط برای من هست و نوجوان ها همچین ذهنیتی ندارن یا کلا صنعت گیم هست که داره رو به افول میره؟
یه برنامه یوتیوبی هست به اسم گیم پد که مجری هاشون میانسال هستن و اونا هم میگن حوصله گیم ندارن چون گیم ها مزخرف شدن و هر چی بازی میاد رو با شدت تمام میکوبن. فکر کنم تا یه حدی سن تاثیر داره ولی تکراری شدن گیم پلی بازیها هم میتونه 50 درصد تاثیر بزاره که حوصله آدم سر بره.