همون ماشین بازی دزد و پلیس عالی بود و هست یه پاترول بود یه فراری و یه تریلی میرفتی میکوبیدی به دزدها آتیش میگرفتن.
دوتا پایان هم داشت تو مرحله آخر یکی یارو رییس دزدها سوار هواپیما میشد فرار میکرد یکی دسگیرش میکردی.
من هنوزم بازی میکنم گاهی.
انجمن پیرهای دنیای گیم (افراد 30 سال به بالا)
- Thread starter Arth@s
- تاریخ آغاز
دوتا پایان هم داشت تو مرحله آخر یکی یارو رییس دزدها سوار هواپیما میشد فرار میکرد یکی دسگیرش میکردی.
من هنوزم بازی میکنم گاهی.
این اون بازی نیست اسم اون chase hq بودیادش بخیر
اون وقتها خو خیلی از امکانات فعلی نبود. یه کنسول آتاری که شب کرایه میکردیم کلی عشق و حال بود. قیمت کنسولها همیشه قصه ای بود.می‌دونم اون اصلا پلیسه و کامیون داره
این یکی دیگه اس
تو ایران چون اکثرا این بازی رو دهه شصتی ها و دهه ۵۰ ی ها بازی کردن
عکس اینو گذاشتم
همین sega خیلی حال نداشتن میرفتن کلوپ سگا بازی میکردن چون کم پولی نبود زمان خودش
فکر کن زمانی که حقوق ها به فرض محال ۳ هزار تا ۵ تومان بود در ماه
سگا ها کلون بالا ۳۰ نزار تومان بوده
سگا اصل که خیلی گرون تر بوده
از همون اول کنسول ها تو ایران گرون بود از تی وی گیم ها تا آتاری تا الان
همون آتاری زمانی ۱۰ هزار تومان به بالا بود بسته به مدلش
حقوق ماهی زیر ۱۰۰۰ تومان بود
فقط فرق اون موقع این بود که خورد و خوراک ارزونتر بود و کلا زندگی ساده و ابتدایی بود.
آره دقیقاآره خیلی از امکانات نبود اما بلاخره کنسول بود و تلویزیون هم بود
ما خودمون تلویزیون داشتیم مارکش خارجی بود دقیق یادم نیست ولی حاشیه اونطوری که تو ذهنم مونده قرمز بود یا نارنجی
بعدش تلویزیون شهاب خریدیم و هر بار ارتقا پیدا کرد
کسایی دیگه ندار بودن هم حداقل یه تلویزیون ۱۴ اینچی دیگه داشتن
این تلویزیون ۴ و ۸ اینچی ها که با پول جیبی میشد خرید
کنسول فقط و فقط و فقط زمان دوران خاتمی ، زمان گفتگو تمدن ها بود که ارزون شد
همون زمان بود اکثر مردم تونستن بخرن و اکثر کلوپ ها جمع شدن
پلی ۱ ها اسلیم همون ps one و ps2 slim خیلی ارزون شدن
همین الان هم بیشترین کنسول تو بازار ps2 ه تو ایران
خورد و خوراک ارزونتر بود صددرصد ولی بازم ساده نبود حالا شاید برای شما ساده بود ، برای ما که تهران بودیم بچه بودم پیتزا می‌خوردیم و ....
البته از همون اول تلویزیون بودش حتی قبل تولد خودم. یه سیستم استریو ژاپنی اصل هم خونه داشتیم خدایی یادش بخیر
ولی یادمه پدرم صندوق صندوق میوه می‌آورد. روغن و اقلام دیگه تا دلت بخواد. به قول قدیمی ها تو این چیزا فراوونی بود.
کنسولها از یه زمانی خریدشون ساده تر شد. دیگه می تونستیم کنسول بخریم ولی در کل امکانات کم بود.
یادش بخیر مدارات الکترونیکی، از همون موقع عشقم بود.
خاطرات .....
چند وقت پیش به یاد قدیم رفتم یه xbox360. گرفتم و همه خاطرات اون دوران دوباره واسم زنده شد، چقدر بازی های اون موقع حال میدادن، لذت بخش بودن
جدیدا خیلی کم جذاب هستن، شاید مثلا تو کل نسل هشت ۱۰تا بازی خیلی خوب داشتیم، تو نسل ۹ هم ک هنوز بازی خیلی بزرگی نيومده، شایدم تاثیر زمونه باشه ک دیگه بازی ها اون لذت قبل رو نمیدن.
ولی خب تا وقتی ک بتونم به بازی کردن ادامه میدم
جدیدا خیلی کم جذاب هستن، شاید مثلا تو کل نسل هشت ۱۰تا بازی خیلی خوب داشتیم، تو نسل ۹ هم ک هنوز بازی خیلی بزرگی نيومده، شایدم تاثیر زمونه باشه ک دیگه بازی ها اون لذت قبل رو نمیدن.
ولی خب تا وقتی ک بتونم به بازی کردن ادامه میدم
چیکار میکردید اگه چشم هاتون رو باز میکردید و این صفحه لودینگ روی همان مانیتورهای قدیمیتون می دیدید و متوجه میشدید همه اتفاق های بعد از این خواب بوده مادرتون دوباره مثل قبل جوان شده و با استکانی چایی میاد تو اتاقتون میگه چقدر بازی میکنی؟ قند داری؟ عزیزانی که از دست دادید دوباره توی پذیرایی نشستن و فرصت داری جور دیگه ای باهاشون رفتار کنی ...
آخرین ویرایش:
دقیقا، این نسل بازی عالی کم داره، من الان رو ps5 از بی بازی بودن رفتم سراغ onimusha warlords، خیلی خیلی حال میده و لذت بخش تر از بازی های این روزهاستچند وقت پیش به یاد قدیم رفتم یه xbox360. گرفتم و همه خاطرات اون دوران دوباره واسم زنده شد، چقدر بازی های اون موقع حال میدادن، لذت بخش بودن
جدیدا خیلی کم جذاب هستن، شاید مثلا تو کل نسل هشت ۱۰تا بازی خیلی خوب داشتیم، تو نسل ۹ هم ک هنوز بازی خیلی بزرگی نيومده، شایدم تاثیر زمونه باشه ک دیگه بازی ها اون لذت قبل رو نمیدن.
ولی خب تا وقتی ک بتونم به بازی کردن ادامه میدم
فرستاده شده از BAC-L21ِ من با Tapatalk
یادش بخیر، سال ۲۰۰۷ بود که شبکه فرانسوی Game One رو روی ماهواره میگرفتیم. نه اینترنت مثل الان سریع بود، نه یوتیوب اینقدر پُروپیمون بود. به جز مجله بازی رایانه که دی‌وی‌دی‌هاش با چند ماه تاخیر تریلرای بازی‌های جدید رو داشت، این کانال برامون منبع ویدیوهای بازی‌های روز بود. اون موقع هنوز تو خونمون کنسول نسل ۷ نداشتیم و برای من برنامه‌های این شبکه جای خالی PS3 و Xbox 360 و Wii رو پر میکرد. کلا زبانشم فرانسوی بود و هیچی نمیفهمیدیم، ولی اینکه گیم‌پلی بازی‌های روز رو میدیدیم برای من که غنیمت بود.
یکی از برنامه‌هاش پرفروش‌ترین بازی‌های هفته رو نشون میداد (لابد پرفروش‌ترین بازی‌های فرانسه).
یکی دیگه از برنامه‌هاش (فک کنم اسمش Game Clip بود) آهنگ‌های روز (هم انگلیسی و هم فرانسوی زبان) رو روی ویدیوهای گیم‌پلی بازی‌های جدید مونتاژ میکرد.
------------
------------
------------
------------
یه برنامه دیگه‌ش هم اسمش بود Retro Game One یه مجری داشت به اسم Marcus که بازی‌های قدیمی رو معرفی میکرد.
------------
الان یخورده ته و توی طرف رو در آوردم و دیدم که هنوزم تو شبکه کار میکنه. توییچ و یوتیوب هم داره با آیدی Marcuszeboulet.
وقتایی هم که شبکه برنامه گیم پخش نمیکرد، انیمه به فرانسوی نشون میداد. برای اولین بار من ناروتو رو اینجا یه دور کامل دیدم! (خارج از این بحث، الان دارم فکر میکنم میبینم چقدر ناروتو انیمه خوبی بود، که حتی اگه به زبان فرانسوی هم میدیدیش و هیچی از دیالوگا رو نمیفهمیدی، بازم اینقدر جذاب بود)
شبکه تو فرانسه هنوزم هست، ولی نمیدونم تو ایران الآن قابل گرفتنه یا نه. یه زمانی شبکه رایگان بود، ولی بعد پولی شد و فک کنم بعد یه مدتی فرکانسشم عوض شد.
یکی از برنامه‌هاش پرفروش‌ترین بازی‌های هفته رو نشون میداد (لابد پرفروش‌ترین بازی‌های فرانسه).
یکی دیگه از برنامه‌هاش (فک کنم اسمش Game Clip بود) آهنگ‌های روز (هم انگلیسی و هم فرانسوی زبان) رو روی ویدیوهای گیم‌پلی بازی‌های جدید مونتاژ میکرد.
------------
------------
------------
------------
یه برنامه دیگه‌ش هم اسمش بود Retro Game One یه مجری داشت به اسم Marcus که بازی‌های قدیمی رو معرفی میکرد.
------------
الان یخورده ته و توی طرف رو در آوردم و دیدم که هنوزم تو شبکه کار میکنه. توییچ و یوتیوب هم داره با آیدی Marcuszeboulet.
وقتایی هم که شبکه برنامه گیم پخش نمیکرد، انیمه به فرانسوی نشون میداد. برای اولین بار من ناروتو رو اینجا یه دور کامل دیدم! (خارج از این بحث، الان دارم فکر میکنم میبینم چقدر ناروتو انیمه خوبی بود، که حتی اگه به زبان فرانسوی هم میدیدیش و هیچی از دیالوگا رو نمیفهمیدی، بازم اینقدر جذاب بود)
شبکه تو فرانسه هنوزم هست، ولی نمیدونم تو ایران الآن قابل گرفتنه یا نه. یه زمانی شبکه رایگان بود، ولی بعد پولی شد و فک کنم بعد یه مدتی فرکانسشم عوض شد.
نوستالژیک بود کامنتت
من سال 2002 یا 3 یه کانال گیم بود که فکر کنم اسمش Game Network بود، خیلی می دیدم؛ اونم به عشق دیدن PS2 و گیم پلی Vice City و Enter the Matrix
اصلاً روحم جلا داده می شد اول صبح اونا رو می دیدم، با اینکه اکثر کلیپ ها هم بود تکراری بود. بعدش که PS2 خریدم یادمه انقدر GTA بازی کردم شهر دوم رو باز کردم همون روز اول 
واقعا یاد باد آن روزگاران. خیلی دلم تنگ اون روزا شده
برای خیلیامون شاید خیلی چیزا کم بود اما حال دلامون خوب بود و تو لحظه زندگی میکردیم و دغدغه ای نداشتیم.
دلم برای اون روزای نوجوونی تنگ شده. برو مغازه عکس بازی رو میدیدی یا اسم یه بازیو شنیده بودی ، میدیدی مغازه داره داره سیدی یا کارتریجش رو میگرفتی میومدی میذاشتی تو دستگاه و انگار فقط خودتی و اون دنیای اون بازی. حس میکردی تو همون دنیا واقعا حضور داری. هی میرفت جلوتر و با پیشرفت تکنولوژی و اومدن چیزای جدید برق از کلمون میپرید.
واقعا بازی بخشی از زندگیامون بود . تو این چند سالی ک اینجا بودم خیلی ها بودن و چقدر پر شور تو انجمن فعال بودن اما رفته رفته درگیر زندگی شدن و رفتن و اخرین لاگیناشونو میبینی برای سالها پیشه یا شاید یه سر یه هو بازی سنتر رو دیدن و یوزر پسشون یادشون بوده اومدن و باز رفتن. شاید خیلیاشون دیگه گیم هم نمیزنن.
یاد اون روزایی که با دایال آپ میومدیم بازی سنتر بخیر. دعواهای نسل هفتمی و تو سرو کله زدنای فن ها و بن شدنا و مقایسه های عجیب غریب بازیا برای کم کردن روی فن های طرف مقابل و ...
چقدر اون روزا پر شور بودن تاپیک ها و میومدی میدی چندین صفحه رفته جلو تاپیک و میشستی همه کامنتارو میخوندی.
یه اینترنت بود و چندتا انجمن و چندتا مجله. نه فیسبوک نه اینستا ، نه تلگرام، نه واتساپ، نه توییتر، هیچ کدوم اینا نبود. تهش یه یاهو بود که اگر کسی یاهو داشت و میومد چت دیگه عشق دنیارو میکردیم و حس متفاوت بودن بهمون دست میداد که ما مثلا چقدر بروزیم داریم از تکنولوژی نهایت بهره رو میبریم چیزی ک خیلیا نمیدونستن چی هست.
جوونا و نوجوونایی که عشق داشتن و میرفتن اطلاعات رو درمیاوردن و شیر میکردن با بقیه. یه هو میدی یه مطلبی شاید یه ماه پیش اومده کسی ندیده بوده و تازه مطلبشو میذاشتن و چقدر داغ هم میشد بحثش.
تکنولوژی ها به سرعت داشت پیشرفت میکردن و راههای ارتباطی ادما رو بهم نزدیک میکرد. بازی ها بزرگتر و فوق العاده تر میشدن دسترسی به اطلاعات خیلی سریع تر و بهتر میشد اما یه چیزی این وسط با وجود این پیشرفت سریع، داشت دور میشد.
نمیدونم شاید اون حسه خاصی ک هممون میدونیم چیه و تجربش کردیم بود (حسی که شاید نتونیم برای بچه هامون بیانش کنیم )، شاید اون احساس نزدیکی ادما بهم بود که اون موقع بهم داشتن، شاید ادما هنوز ماشینی نشده بودن و DNA روحیشون کاملا انسانی بود و 0 و 1 ها واردش نشده بودن، ... نمیدونم واقعا!؟
آخر حرفم فقط این مجله سال 80 رو ببینین و با ورق زدنش این سرعته پیشرفت این چندین ساله رو بهتر شاید به ذهنتون بیاد و اون خاطرات و حس هارو براتون بهتر تداعی کنه
130.85 MB file on MEGA
برای خیلیامون شاید خیلی چیزا کم بود اما حال دلامون خوب بود و تو لحظه زندگی میکردیم و دغدغه ای نداشتیم.
دلم برای اون روزای نوجوونی تنگ شده. برو مغازه عکس بازی رو میدیدی یا اسم یه بازیو شنیده بودی ، میدیدی مغازه داره داره سیدی یا کارتریجش رو میگرفتی میومدی میذاشتی تو دستگاه و انگار فقط خودتی و اون دنیای اون بازی. حس میکردی تو همون دنیا واقعا حضور داری. هی میرفت جلوتر و با پیشرفت تکنولوژی و اومدن چیزای جدید برق از کلمون میپرید.
واقعا بازی بخشی از زندگیامون بود . تو این چند سالی ک اینجا بودم خیلی ها بودن و چقدر پر شور تو انجمن فعال بودن اما رفته رفته درگیر زندگی شدن و رفتن و اخرین لاگیناشونو میبینی برای سالها پیشه یا شاید یه سر یه هو بازی سنتر رو دیدن و یوزر پسشون یادشون بوده اومدن و باز رفتن. شاید خیلیاشون دیگه گیم هم نمیزنن.
یاد اون روزایی که با دایال آپ میومدیم بازی سنتر بخیر. دعواهای نسل هفتمی و تو سرو کله زدنای فن ها و بن شدنا و مقایسه های عجیب غریب بازیا برای کم کردن روی فن های طرف مقابل و ...
چقدر اون روزا پر شور بودن تاپیک ها و میومدی میدی چندین صفحه رفته جلو تاپیک و میشستی همه کامنتارو میخوندی.
یه اینترنت بود و چندتا انجمن و چندتا مجله. نه فیسبوک نه اینستا ، نه تلگرام، نه واتساپ، نه توییتر، هیچ کدوم اینا نبود. تهش یه یاهو بود که اگر کسی یاهو داشت و میومد چت دیگه عشق دنیارو میکردیم و حس متفاوت بودن بهمون دست میداد که ما مثلا چقدر بروزیم داریم از تکنولوژی نهایت بهره رو میبریم چیزی ک خیلیا نمیدونستن چی هست.
جوونا و نوجوونایی که عشق داشتن و میرفتن اطلاعات رو درمیاوردن و شیر میکردن با بقیه. یه هو میدی یه مطلبی شاید یه ماه پیش اومده کسی ندیده بوده و تازه مطلبشو میذاشتن و چقدر داغ هم میشد بحثش.
تکنولوژی ها به سرعت داشت پیشرفت میکردن و راههای ارتباطی ادما رو بهم نزدیک میکرد. بازی ها بزرگتر و فوق العاده تر میشدن دسترسی به اطلاعات خیلی سریع تر و بهتر میشد اما یه چیزی این وسط با وجود این پیشرفت سریع، داشت دور میشد.
نمیدونم شاید اون حسه خاصی ک هممون میدونیم چیه و تجربش کردیم بود (حسی که شاید نتونیم برای بچه هامون بیانش کنیم )، شاید اون احساس نزدیکی ادما بهم بود که اون موقع بهم داشتن، شاید ادما هنوز ماشینی نشده بودن و DNA روحیشون کاملا انسانی بود و 0 و 1 ها واردش نشده بودن، ... نمیدونم واقعا!؟
آخر حرفم فقط این مجله سال 80 رو ببینین و با ورق زدنش این سرعته پیشرفت این چندین ساله رو بهتر شاید به ذهنتون بیاد و اون خاطرات و حس هارو براتون بهتر تداعی کنه
130.85 MB file on MEGA
آخرین ویرایش:
وای شبکه Gamenetwokمن سال 2002 یا 3 یه کانال گیم بود که فکر کنم اسمش Game Network بود، خیلی می دیدم؛ اونم به عشق دیدن PS2 و گیم پلی Vice City و Enter the Matrix
واقعا یادش بخیر
دقیقا صبح ها نگاش میکردم
نه شبکه Gamenetwork یه شبکه غیر کارتی بود و واقعا عالیاون شبکه ای که میگی اگر اشتباه نکنم اسمش game one بود
دمو و تریلر ها بازی ها نشون میداد
اون زمان که میگی ps2 رو بورس بود بیشتر تریلر بازی ها ps2 نشون میداد
و اون زمان شبکه مجانی بود
یاد تریلر ها بازی ها killzone و .... افتادم
اینم تاپیک همین game one تو بازی سنتر
آیا شبکه GAME ONE رو نگاه میکنید؟
Gameone فرانسوی بود
واقعا یادشون بخیر . دوستان الان باز هم از این شبکه ها اگر هستن و فعال هستن معرفی کنید . یه شبکه بودش جدیدا به اسم Wayking که اونم تعطیل شد .
واقعا یادش بخیر.
حدس میزدم شما هم مثل من دیر اومدی تو بازی سنتر.چون سال 89 که شما عضو شدی دیگه اینترنت ADSL وارد خیلی خونه ها شده بود تو شهرهای بزرگ و در نوشته شما بیشتر حال و هوای اواخر دهه هفتاد و نیمه اول هشتاد رو حس میکنم.زمانی که هنوز اینترنت گسترش نداشت و در دسترس عموم نبود،بیشترین اطلاعات و راهنماها رو برای گیم یا از جمع بچه ها تو کلوپ میگرفتیم یا راهنماهای ترجمه شده به فارسی که اولین بنیانگذارش محمد آقای معروف بود و به صورت کتاب فروخته میشد.دفتر ایشون رفته بودم و اولین بار دریم کست و PS2 رو اونجا دیدم.یادمه سر یه کد چهار رقمی بازی Gothic(PS1) کلی آدم معطل مونده بودن و هیج جا پیدا نمیشد این کد.یکی از بچه ها چند روز وقت گذاشت و تمام احتمالات رو وارد کرد و کد رو به دست آورد.ببین پشت کار تا چه حد.
یا بازی عجیب و سخت Countdown Vampires که روی PS1 تجربه جالبی بود.
یادمه رزیدنت یک که نسخه ژاپنیش اول اومده بود هم پیدا کردن کد تابلو داستانی داشت واسه خودش.
البته من که چهل و خورده ای سالمه بیشتر آتاری و سگا واسم اون حسی رو داره که شما گفتی.Aladdin,Golden Axe,Streets of Rage,Shinobi,Jurassic و بعضی ها مثل سگ نینجا که اسم اصلیش یادم نیست.
از فیلم های وی اچ اس و بتا مکس و قایم کردنش زیر پیرهن و اینا که نگم
ولی شخصا به دهه هشتادی ها و شجاعت و شعور و آگاهیشون افتخار میکنم.به عنوان مثال،سارینای شانزده ساله،حرف هاش تکونم داد و متعجب بودم از شخصیت قوی و عمیق و ذکاوت و شرف این خواهر هموطن.
کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند
Google