واقعا یاد باد آن روزگاران. خیلی دلم تنگ اون روزا شده
برای خیلیامون شاید خیلی چیزا کم بود اما حال دلامون خوب بود و تو لحظه زندگی میکردیم و دغدغه ای نداشتیم.
دلم برای اون روزای نوجوونی تنگ شده. برو مغازه عکس بازی رو میدیدی یا اسم یه بازیو شنیده بودی ، میدیدی مغازه داره داره سیدی یا کارتریجش رو میگرفتی میومدی میذاشتی تو دستگاه و انگار فقط خودتی و اون دنیای اون بازی. حس میکردی تو همون دنیا واقعا حضور داری. هی میرفت جلوتر و با پیشرفت تکنولوژی و اومدن چیزای جدید برق از کلمون میپرید.
واقعا بازی بخشی از زندگیامون بود . تو این چند سالی ک اینجا بودم خیلی ها بودن و چقدر پر شور تو انجمن فعال بودن اما رفته رفته درگیر زندگی شدن و رفتن و اخرین لاگیناشونو میبینی برای سالها پیشه یا شاید یه سر یه هو بازی سنتر رو دیدن و یوزر پسشون یادشون بوده اومدن و باز رفتن. شاید خیلیاشون دیگه گیم هم نمیزنن.
یاد اون روزایی که با دایال آپ میومدیم بازی سنتر بخیر. دعواهای نسل هفتمی و تو سرو کله زدنای فن ها و بن شدنا و مقایسه های عجیب غریب بازیا برای کم کردن روی فن های طرف مقابل و ...
چقدر اون روزا پر شور بودن تاپیک ها و میومدی میدی چندین صفحه رفته جلو تاپیک و میشستی همه کامنتارو میخوندی.
یه اینترنت بود و چندتا انجمن و چندتا مجله. نه فیسبوک نه اینستا ، نه تلگرام، نه واتساپ، نه توییتر، هیچ کدوم اینا نبود. تهش یه یاهو بود که اگر کسی یاهو داشت و میومد چت دیگه عشق دنیارو میکردیم و حس متفاوت بودن بهمون دست میداد که ما مثلا چقدر بروزیم داریم از تکنولوژی نهایت بهره رو میبریم چیزی ک خیلیا نمیدونستن چی هست.
جوونا و نوجوونایی که عشق داشتن و میرفتن اطلاعات رو درمیاوردن و شیر میکردن با بقیه. یه هو میدی یه مطلبی شاید یه ماه پیش اومده کسی ندیده بوده و تازه مطلبشو میذاشتن و چقدر داغ هم میشد بحثش.
تکنولوژی ها به سرعت داشت پیشرفت میکردن و راههای ارتباطی ادما رو بهم نزدیک میکرد. بازی ها بزرگتر و فوق العاده تر میشدن دسترسی به اطلاعات خیلی سریع تر و بهتر میشد اما یه چیزی این وسط با وجود این پیشرفت سریع، داشت دور میشد.
نمیدونم شاید اون حسه خاصی ک هممون میدونیم چیه و تجربش کردیم بود (حسی که شاید نتونیم برای بچه هامون بیانش کنیم )، شاید اون احساس نزدیکی ادما بهم بود که اون موقع بهم داشتن، شاید ادما هنوز ماشینی نشده بودن و DNA روحیشون کاملا انسانی بود و 0 و 1 ها واردش نشده بودن، ... نمیدونم واقعا!؟
آخر حرفم فقط این مجله سال 80 رو ببینین و با ورق زدنش این سرعته پیشرفت این چندین ساله رو بهتر شاید به ذهنتون بیاد و اون خاطرات و حس هارو براتون بهتر تداعی کنه
130.85 MB file on MEGA