ممنونم عزیزیه هوراااااااااااااااااااای بلند به افتخار دانیال...
کاملاً باهات موافقم دانیال... باور می کنی که من این دنیا رو نفس می کشم... یعنی همه ی ما (تقریباً البته)
این دنیای GAME معرکست... یه فانتزی بی انتها... یه جایی که توش غرق شی و بیرون نیای... جایی فراتر از تصورات... بدون مرز... آزاده آزاد...
WOW
منو الان دوباره جو میگیره...
In you dreams, you are the KING and the QUEEN of your realm
-
دقیقا همینه که میگی
من تو MW یک هم تیمی خوب برای کشتنم. تو Assassins یک متعصب و تو Crysis یک ماشین آدمکشی.
با Pess تو تیم مورد علاقم با مسی هم بازی میشم و تو NFS تامرز جنون به ماشینم گاز میدم.
با GTA IV ، ساعت ها تو کوچه پس کوچه های نیویورک (شهر مورد علاقم) قدم میزنم و هر کاری دلم بخواد آزادانه انجام میدم.
شاید اگر جای دیگه ای به دنیا میومدم ، اینهمه درگیر دنیای گیم نمی‌شدم.
اما در ایران به دنیا اومدم و به همون دلایلی که احتیاج به بازگویی و توضیح نداره ، دنیای واقعی و مجازی من جاشون رو با هم عوض کردن.
من حاضر نیستم از این دنیای واقعی و دوست داشتنی خودم Quit کنم و پام رو تو دنیایی بذارم که همه چیزش مجازیه.
Google