نظر جیسون شرایر از بلومبرگ در مورد استارفیلد:
"The moment to moment gameplay is just so flat and boring and tedious and not fun .. it's such a bummer of a game."
ساچ ا بامبر!
باید دید نظر ایشون در مورد نقش افرینی های دیگر چیه (یا مطلبش رو کامل خوند و دید که چی میگه دقیقا)
چون جالبه اینجا به هسته گیم پلی اشاره نمیکنه و میگه moment to moment، خب فکر کنم طبیعی باشه اگر کسی به صورت کلی طرفدار نقش افرینی سند باکس های وسیع که معمولا پرداخت کند و پرجزئیاتی دارند، نباشه، گیم پلی لحظه به لحظه استارفیلد (که خودش با توجه به پراکنده شدن بازی در سیارات => سند باکس های جدا از هم، باعث شده از نقش افرینی های جهان باز یکپارچه، کند تر و شاید گسترده تر هم بشه) خوشش نیاد و به نظرش حوصله سربر و کسل کننده باشه...
همینم باز بستگی به ستینگ و سلیقه داره، مثلا کسی که علاقه به نقش افرینی در دنیاهای فانتزی داشته باشه، شاید خیلی راحت با دم و دستگاه TES VI در اینده کنار بیاد و جدا از هسته اصلی گیم پلی، گیم پلی مومنت تو مومنت بازی هم بپسنده (مخصوصا در یک جهان باز یکپارچه نه سند باکس های وسیع مدل استارفیلد) یا حتی در خطی های اکشن و طبقه طبقه به هم پیوسته مثل دارک سولز هم ممکنه راحت تر کنار بیاد....
اما کافیه خیلی اهل ستینگ فضایی نباشی، انتظار یک نقش افرینی جهان باز تیپیکال داشته باشی، و اون موقع ساختار بخش بخش و پر از دم و دستگاه استارفیلد، شاید برات حوصله سربر شه، چون بر اساس سلیقه ات، احتمالا هیچ وقت اون پرداخت یا پیسینگ مورد علاقه ات رو تو بازی نمیبینی...
*این ناحیه ناحیه بودن اجباری یک بازی اکتشافی فضایی، و طبیعی بودن فاصله طولانی بینشون در بازی، به نظرم کریتیکال ترین بخش استارفیلد در اکسپلوریشن حساب میشه، شاید اگه بازی یک مپ یکپارچه بزرگ یا حتی چندین سندباکس به هم چسبیده و ساختاری عادی (در حد کافی بودن "فست ترول" در جابه جایی، مثل ویچر یا یه کم پیچیده تر مثل دراگون ایج ها) داشت شاید الان مشکل خیلی ها با اکسپلوریشن حل شده بود، اما الان ما یک بازی داریم و n عدد ناحیه، به شدت عظیم و وسیع، کلی دم و دستگاه و کار های "شاید" دست و پا گیر از نظر بعضی گیمر ها، طوری که گویا اکتشافات در بازی به شکل وسیعی پراکنده شدن،
خب شاید طبیعی باشه که خیلی ها از این ساختار خوششون نیاد، یعنی حتی اگر جابه جایی و سفر های فضایی خفن ترین و روون ترین حالتم طراحی و اجرا میشد، باز هم ماهیت اکسپلوریشن بازی به شدت پراکنده و ناحیه به ناحیه است(دقیقا مثل خود کیهان و کهکشان ها)، با کلی دنگ و فنگ برای رفتن به نواحی به شدت متفاوت (اینارو ازدید یک گیمر میگم که اماده این ساختار نیست وسلیقه اش حساب نمیشه)
خلاصه، بازی به نظرم حتی اگر از نظر طراحی و فنی 9.5/10 بود هم، باز هم به واسطه ساختار بازی (که جلوه ای از ساختار فضاست) خیلی ها با بازی مخصوصا با الکسپلوریشن و گیم پلی، مشکل پیدا میکردن... حتی کسی که با اسکایریم یا فال‌اوت ها مشکلی نداشت و خوشش میومد...
واسه ۸۲ اماده باشید
Google