بد ندیدم این رو اینجا هم پست کنم .
توی یک ویدئو در YouTube منتقد Skill up بعد از اینکه به بازی 10/10 میده و از PS بهش زنگ میزنن که کوری بَرلوگ استرالیاست و میخوای ببینیش ؟ طرف هم با کله سریع میره و کوری میبینه .
این وسط یظهر روزی که نقدها منتشر میشه اینا یه گپ و گفت Carpool مانند دارن با هم که کوری به چندتا مسئله خیلی جالب اشاره میکنه .
- همون اول کار میگه که فامیلی من بَرلوگ تلفظ میشه ؛ انگار هی بهش میگن بارلاگ و خسته شده که کسی نمیدونه لول
- دوم درباره این که از خودش یه فیلم 10 دقیقه ای ِ " Reacting to scores " گرفته که 8 دقیقه ش رو فقط گریه میکنه و بشدت نمره ها براش ارزش داشتن چون نتیجه 5 سال زندگیش بوده .
- یه تیکه در مورد این میگه که وسط کار یهو یه Panic attack بهش دس میده که نکنه دارم اشتباه میرم و خودمو فرنچایز ُ دارم نابود میکنم .
قضیه خیلی جالبیه . جایی که در مورد Doubt VS Confidence حرف میزنه . میگه :
" وسطای کار ، یه تیکه داشتیم به محدودیت زمانی ای که برای یه لِوِل از ساخت بازی تعیین کرده بودیم میرسیدیم . وقتی کلی فشار رومون بود و یسری صحنه ها رو نمیتونستیم طبق دوربین بازی تطبیق بدیم . همینجا یه لحظه شَک و شبهه نافرمی بهم دست داد نسبت به کار خودم . به خودم میگفتم کوری نکنه داری اشتباه میری راه تُ ، نکنه داری اینده کاری خودت و کرکتر کریتوس ُ یه جا نابود میکنی و فردا روز به اسم کسی بشناسنت که فرنچایز GOW رو از عرش به فرش رسوند و حتی دیگه کسی استخدامش هم نمیکنه . ولی تو اون لحظه های سخت فقط باور داشتم که راهم درسته، فکر میکنم یه جاهایی به عنوان یه Leader & Director باید باور داشته باشی و این حس رو به تک تک اعضای تیمت هم منتقل کنی "
قضیه این روزهای های GOW و صنعت گیمینگ من رو بشخصه خیلی امیدوار میکنه . به ایده های نو ، به خلاقت افرادی مثل کوری ، به آدمهایی که خلاف همه اما در جهتی مثبت فکر و رویا پردازی و
عمل میکنند و به خاطر حتی هزاران نظر مخالف از هدفشون نا امید نمیشند .