امتياز اعضای بازی‌سنتر به عناوین پلتفرم‌های PlayStation

[Nathan Drake]

درود
این تاپیک به این منظور باز شد تا دوستانی که عناوین مختلف رو تجربه کردند، امیتاز از 1 تا 10 به بازی مورد نظر بدن.
لطفا سعی کنید همراه با نمره یه توضیح کوچکی هم بدید.
با تشکر

 

[sphac]

Astro Bot

آسترو بات، نه‌فقط یه بازی پلتفرمر درخشان، بلکه یه اثر هنری‌ست که روح گیمینگ و تاریخ پلی‌استیشن رو تو خودش زنده می‌کنه. از لحظه‌ای که آسترو، این ربات کوچولوی پرشور، بعد از حمله‌ی یه موجود فضایی بدجنس با سفینه‌ی PS5شخصیتش توی کهکشان پخش و پلا می‌شه، خودمان رو وسط یه ماجراجویی پر از شگفتی می‌بینیم. داستان ساده‌ست جمع کردن قطعات سفینه و نجات ربات‌های گمشده ولی این فقط بهونه‌ایه برای غرق شدن توی دنیایی که هر گوشه‌ش نفس خلاقیت می‌کشه.

هر مرحله انگار از دل یه رویای رنگارنگ دراومده: یه لحظه داری توی یه کازینوی عظیم روی تراشه‌های درخشان پرش می‌کنی، لحظه‌ی بعد توی یه دنیای مینیاتوری پر از علف و حشره چرخ می‌زنی. تنوع محیط‌ها خیره‌کننده‌ست؛ از معبدهای شرقی با حس و حال ژاپنی تا قبرستون‌های بامزه‌ی شبح‌زده و اقیانوس‌های پر از مرجان. هر مرحله ابزار جدیدی به آسترو می‌ده، مثل دستکش‌های بوکس قورباغه‌ای که هم دشمنا رو له می‌کنه و هم میله‌ها رو می‌گیره، یا کوله‌پشتی جت‌دار که پریدن رو به یه رقص تبدیل می‌کنه. این ابزارها فقط گیم‌پلی رو متنوع نمی‌کنن، بلکه با دقت توی طراحی مراحل جاسازی شدن تا حس بازیگوشی و کشف مدام زنده بمونه.
کنترل آسترو بی‌نهایت روانه؛ پرش‌ها، شناور شدن‌ها و چرخش‌ها با دقتی میلی‌متری اجرا می‌شن، انگار داری یه موجود زنده رو هدایت می‌کنی. کنترلر دوال‌سنس اینجا ستاره‌ی دومه: وقتی روی شن راه میری، تک‌تک دونه‌ها زیر پات حس می‌شن. وقتی توی یه سطح پر از مهره غلت می‌زنی، انگار خودت توش غرق شدی. این حس لامسه‌ی دیجیتال، کنار گرافیک بصری که انگار از یه انیمیشن پیکسار قرض گرفته شده و موسیقی شاد و پرجزئیاتی که هر مرحله رو زنده‌تر می‌کنه، آسترو بات رو به یه تجربه‌ی حسی کامل تبدیل می‌کنه.
قلب بازی اما توی عشقش به پلی‌استیشنه. هر مرحله پر از ارجاعات نوستالژیکه: ربات‌هایی که لباس کریتوس نیتن دریک، اسپایرو یا حتی شخصیت‌های کمتر دیده‌شده‌ای مثل PaRappa the Rapper پوشیدن، انگار یه موزه‌ی تعام یه جورایی هر مرحله یه ادای دینه به یه بازی کلاسیک. مثلاً توی یه مرحله می‌تونی تبر یخی کریتوس رو پرت کنی و حس خدای جنگ بهت دست بده، یا با تفنگ پاپ‌کورنی نیتن دریک دشمنا رو بزنی. این ارجاعات فقط تزئینی نیستن؛ با ظرافت توی گیم‌پلی و طراحی مراحل جاسازی شدن و حس می‌کنی داری یه نسخه‌ی مینیاتوری از اون بازی‌های بزرگ رو تجربه می‌کنی.
با این همه، بازی بی‌نقص نیست. داستان عمق خاصی نداره، ولی توی پلتفرمر این اصلاً مشکل نیست. یه سری ابزارها، مثل اونایی که با کنترل حرکتی کار می‌کنن، گاهی به اندازه‌ی بقیه لذت‌بخش نیستن و ممکنه توی لحظات شلوغ کمی اذیت کنن. اما اینا واقعاً جزئیات ناچیزی‌ان توی این دریای خلاقیت. بازی حدود ۱۰ تا ۱۲ ساعت طول می‌کشه، ولی اگه بخواید همه‌ی ربات‌ها، قطعات پازل و مراحل مخفی رو پیدا کنید، تا ۲۰ ساعت هم سرگرمت نگه می‌داره.

در کل بگم
آسترو بات چیزی فراتر از یک بازی است؛ یک دنیای پر از شادی، خلاقیت و یادآوری این که چرا عاشق بازی کردن شدیم. تیم آسوبی خاطرات کودکی‌مان پریدن روی سکوها، کشف گنج‌های مخفی و غرق شدن در دنیای جادویی بازی‌ها را گرفته و به یک شاهکار مدرن بدل کرده.

 

[KingFisher]

Shadow of the Colossus
امتیاز 8.5 .10
نکات مثبت
حفظ اتمسفر نسخه اصلی
گرافیک خیره‌کننده
کنترل بهبود‌یافته

 

[ashe]

clair obscure expedition 33 10
+ داستان پیچیده و جالب و جذاب که تا اخرش ادمو با خودش میکشونه و کنجکاو میکنه
+ موسیقی بی نظیر بی نظیر بی نظیر اگه بازی جایزه بهترین موسیقی سال را نگیره باید شا ... تو گیم اواردز
+ مبارزات نوبتی بی نقص که با parry dodge و jump ترکیب شده و روح تازه ای به این سبک بخشیده
+شخصیت های جذاب خوشگل و دوست داشتنی بر خلاف شخصیت های عنتر و زشتی که این روزها مد شده و نکته جالب اینه که هر شخصیت سبک مبارزه کاملا منحصر به فرد خودش را داره و اصلا تکراری و شبیه به هم نیستند
+ترکیبی از صد ها اسکیل و استراژی مبارزه که با انواع و اقسام سلاح ها و کارت های پیکتوس که به دست میارید میتونید به کار ببرید.
+ قیمت شگفت انگیز بازی فقط 50 دلار و با پلاس 45 دلار با این همه محتوا

کلا من عاشق سبک مبارزات نوبتی هستم و این بازی واقعا یه love letter برام بود بازی از همه نظر تکمیل بود و به نظرم حتی اگه به این سبک هم علاقه ندارید حتما تجربه اش کنید به خاطر داستان بی نظیر و احساسی و شخصیت های دوست داشتنی
حدود 60 ساعت طول کشید تمام و پلات بشه و تا اینجا برام گوتی 2025 هستش

 

[HalfLife G]

Prince of Persia: The Lost Crown


نکات مثبت:

• سرشار از فرهنگ و تاریخ ایران
• طراحی مترویدونیای عالی و Rewarding
• تنوع خوب محیط، دشمنان و آیتم ها
• داستان پرکشش و مناسب
• کامبت رضایتبخش و پلتفرمنیگ دقیق
• باس فایت های سخت و جذاب
• صداگذاری فارسی خوب و موسیقی جذاب (مخصوصا موسیقی های ایرانی)

نکات منفی:

• پلتفرمینگ بازی در برخی قسمت ها سختی بیش از اندازه داره(مخصوصا که گاها جزو مراحل اصلین)
• کامبت و گرافیک فنی میتونست کمی بهتر باشه (مشخصا بودجه محدودی داشتن)​
• چند ساعت طول می کشه تا بازی رو فرم بیاد و کمی حوصله میخواد​

بازی با پرداخت خیلی خوب به تاریخ ایران باستان(از طراحی نمادها و نقش دیواره ها و اسامی و حتی وسایل تزئینی) ،موسیقی های ایرانی مخصوصا با تار و نی، صدا پیشگی مناسب فارسی و البته اندکی وفاداری به ترکیب عربی نسخه های پیشین، یه ادای دین خیلی خوب به کشورمون که در این موارد مورد بی مهری قرار می گیره کرده و بشدت قابل تقدیره.
از اون سمت، محتوا و گیم پلی و ساختار بازی هم خیلی چفت و جمع و جور و درست ساخته شده و با اینکه زمان میبره تا بازی راه بیفته ولی با داستان و تنوع مناسبش تا اخرین لحظه شما رو پای خودش نگهمیداره. تنها چیزی که این وسط بشدت آزار دهنده میشه(مخصوصا برای خیلی از گیمرهای امروزی) پلتفرمینگ های گاها بشدت اعصاب خرد کنه که واقعا دلیل این همه سختی تو برخی از این پلفترمینگ ها مخصوصا اونهایی که مربوط به بخش داستانی اصلین رو نمیشه متوجه شد و حیفه که این مورد باعث میشه خیلیا بازی رو دراپ کنن.(البته تو تنظیمات جایی هست که میشه این پلتفرمنیگ ها رو اتوماتیک رد کرد ولی به گیمر اطلاع داده نمیشه در طول بازی)​

در نهایت بازی یه سوپرایز فوق العادس که تجربش رو به همه توصیه میکنم ( البته اگر توان انجام پلتفرمینگ های چالشی رو دارین)



امتیاز : 9/10

.

 

[NERO 7]

Warhammer 40000 : Spacemarine 2

خوب باید همین اول کار بگم بازی خوبی هست ولی در همین حد می مونه و فراتر نمیره، شاید چون دوستان خیلی تعریف‌کرده بودند من حد انتظارات ام بالا رفته بود ولی یه سری نقاط ضعف الکی داره بازی، به عنوان مثال بازی اپگرید زیادی در اختیارتون نمیذاره، همون یه دونه ای که میذاره خیلی جذابه ولی کلا به همون اکتفا میکنه و بعدش هم بیخیالش میشه، به نظرم یه بازی این مدلی حداقل باید چندین مدل اپگرید بذاره تا بازی از روند تکراری قلع و قمع حمله xeno ها دور بشه هر چند نیمه پایانی تفاوت هایی داشت ولی خوب باز همون بود!
صداگذاری خوبه، تم و فضاسازی بازی از لحاظ هنری بسیار زیباست و خوب تیم سازنده با این که شاید یه سری کارهاشون دیده نشه ولی تمام تلاش اش رو کرده
مولتی بازی رو هم من چند دستی بازی کردم و در سبک و سیاق خودش خوبه، حداقل مثل CoD دری وری نیست که هر کسی یه akimbo بگیره دستش بدو بدو ! بازی اون‌ سنگینی و قانون مندی و استراتژی خودش رو حفظ میکنه
متاسفانه شاید زیاد وقت نکنم که حداقل بخش operations اش رو برم هر چند باید نصف جذابیت اش داخل همین بخش باشه اما به عنوان یه شوتر که نمیخواد مثل بقیه باشه و میخواد راه خودش رو‌حفظ کنه تجربه جذاب و خوبی هست

۸/۱۰ فنی
۸.۵/۱۰ ارزش

 

[sphac]

Forza horizon5
تا همین چند وقت پیش، کی فکرشو می‌کرد که یه روز Forza Horizon، این جواهر انحصاری مایکروسافت، پاشو بذاره تو قلمروی پلی‌استیشن؟ نه، جدی، انگار که یه لامبورگینی تو کوچه‌پس‌کوچه‌های یه روستا پیداش بشه! اما حالا که این اتفاق افتاده Forza Horizon 5 روی PS5 یه تجربه‌ست که انگار از یه سیاره دیگه اومده.

کنترلر دوال‌سنس سونی هم یه تجربه لمسی بی‌نظیر به بازی اضافه کرده. لرزش‌های ظریف و تریگرهای تطبیقی باعث می‌شن حس گاز دادن، ترمز کردن یا پیچیدن تو جاده‌های ناهموار رو تو دستات احساس کنی. مثلاً وقتی با یه ماشین عضلانی تو جاده خاکی گاز می‌دی، انگار واقعاً داری غرش موتور رو از طریق کنترلر لمس می‌کنی!

اولین چیزی که تو Forza Horizon 5 رو PS5 دیوونت می‌کنه، دنیای بازشه. این بازی ما رو می‌بره به یه مکزیک خیالی که انگار نقاش طبیعت با تمام قلم‌موهای جادوییش روش کار کرده. از بیابون‌های سوزان و جنگل‌های انبوه گرفته تا شهرهای تاریخی، معابد مایایی، سواحل آفتابی و حتی یه آتشفشان خاموش برفی، همه‌چیز اینجاست! نقشه بازی ۵۰٪ بزرگ‌تر از Forza Horizon 4 و تنوع محیط‌هاش جوری طراحی شده که هر گوشه‌ش یه سورپرایز بصری داره

روی PS5، این دنیا با گرافیک خیره‌کننده و جزئیات باورنکردنی زنده می‌شه. بافت‌ها، نورپردازی، انعکاس نور روی بدنه ماشین‌ها و حتی گرد و غبار زیر تایرها انقدر واقعی‌اند که گاهی دلت می‌خواد وسط مسابقه وایسی و فقط منظره رو تماشا کنی. اگه PS5 Pro دارید، ویژگی‌هایی مثل Ray Tracing باعث می‌شه گرافیک بازی یه پله دیگه بره بالا و حس کنی داری تو یه فیلم هالیوودی رانندگی می‌کنی.

فورزا هورایزن ۵ یه بازی ریسینگه، اما نه از اونایی که فقط گاز میدی و تموم. اینجا یه جشن بزرگه! گیم‌پلی بازی یه تعادل بی‌نقص بین شبیه‌سازی واقعی و سرگرمی آرکیده. فرقی نمی‌کنه حرفه‌ای باشی یا فقط بخوای برای تفریح دور بزنی، بازی بهت اجازه می‌ده سبک خودتو پیدا کنی. سیستم هندلینگ ماشین‌ها انقدر پولیش‌شده‌ست که حس می‌کنی واقعاً پشت فرمون نشستی، ولی اگه دلت خواست می‌تونی تنظیمات رو ساده‌تر کنی و فقط حالشو ببری.
با بیش از ۹۰۰ ماشین از برندهای معروفی مثل فراری، لامبورگینی، آئودی و حتی ماشین‌های کلاسیک، می‌تونی گاراژ رویاهاتو بسازی. هر ماشین حس و حال خودشو داره؛ مثلاً رانندگی با یه فورد موستانگ تو جاده‌های خاکی مکزیک با یه پورشه ۹۱۱ تو خیابون‌های شهری زمین تا آسمون فرق داره. تازه، می‌تونی ماشیناتو تا خرخره شخصی‌سازی کنی: از رنگ و طرح بدنه گرفته تا تعویض موتور و تنظیمات فنی. اینجاست که بازی بهت می‌گه: تو رئیس خودتی!

بخش کمپین بازی پر از چالش‌ها و ماموریت‌های متنوعه که ساعت‌ها سرگرمت می‌کنه. از مسابقات خیابانی گرفته تا رالی‌های بیابونی و حتی رقابت‌های نمایشی مثل پرش از روی صخره‌ها، همه‌چیز اینجاست. دنیای بازی پویاست؛ طوفان‌های خاکی، بارون‌های شدید و تغییر فصل‌ها حس‌و‌حال هر مسابقه رو عوض می‌کنه.

اگه از مسابقه خسته شدی، می‌تونی بری تو نقشه عظیم بازی گشت بزنی، گنج‌های مخفی پیدا کنی یا با ابزار EventLab مسابقه‌ها و چالش‌های خودتو بسازی و بقیه رو دعوت کنی. توی Horizon Arcade چالش‌های تیمی انجام بدی یا حتی ماشیناتو تو حراج بفروشی.

در پایان بگم
Forza Horizon 5روی PS5 یه پکیج کامل از سرعت، زیبایی و آزادیه. گرافیک خفن، گیم‌پلی اعتیادآور و دنیایی که دلت نمی‌خواد ازش خارج شی، این بازی رو به یه تجربه فراموش‌نشدنی تبدیل میکنه

 

[hosein me]

Split Fiction​

واقعا نمیدونم چی بگم یک شاهکار ی اثر هنری بینظیر
فقط میتونم این بگم جز 5 تا بازی برتری بود که رفتم بازی به شدت نو اوری داره

مرحله اخر بازی دنیای بازی سازی رو جابه جا کرده
نمره 10 به نظرم برای این بازی کمه
و باید ایستاده برای سازندگان بازی دست زد

 

[Darkofheaven]

Silent Hill 2 Remake
​

من تا حالا هیچ نسخه ای از این سری رو بازی نکرده بودم و بازی های horror هم همینطور .
داستان بازی مهم ترین بخش بازی هستش که خیلی کنجکاو کننده و خوب روایت شده با تم بسیار دارک و چاشنی روان شناسی .
بازی لول دیزاین خوبی داره بنظرم بجز یکی از محیط هاش که دوست نداشتم همه عالی بودن .
از لحاظ هنری بازی بسیار زیباست و جزییات خوبی داره واسه بازی با این قدمت.
گیم پلی بازی خیلی جمع و جور ولی کارو در میاره و خیلی نزدیک به ورژن ضعیف شده last of us 1 میتونه باشه .
اما بدترین جای بازی بدون شک قسمت عملکرد گرافیکیش هست
بازی هم افت فریم داره هم استاتر داره هم توی Upscaling خیلی ضعیفه و انواع و اقسام مشکلات توش هست .
با این حال قابل تحمل هست .
موسیقی بازی خوبه هرچند چند جا از تم دارک در میاد میره توی انیمه های سبک ولی خیلی رو مخ نیست .
در کل بازی هست که ارزش بازی کردن رو داره قطعا .
9/10

 

[u.s.a]

Horizon Forbiden West
مثل نسخه یک تجربه فوق العاده لذت بخشی بود. مگه میشه یه تیر و کمان انقدر مکانیزم جذابی داشته باشه؟ داستان تعلیق و کشش خوبی داره و جذابه. ماموریتهای فرعی جذاب هستند. گشت و گذار در محیط به لطف گرافیک عالی لذت بخش هست. اما بر خلاف نسخه اول بازی خیلی شلوغ و سرگیجه آور شده.

نکات مثبت:
کارآمد شدن مبارزه با نیزه
باس های جذاب
داستان پر کشش
گشت و گذار لذت بخش

نکات منفی:
سرگیجه آور بودن skill tree
مپ شلوغ

در کل تجربه خیلی خوبی بود

امتیاز: ۹

 

[HalfLife G]

Dead Island 2

نکات مثبت:

• خشونت افسار گسیخته و طبیعی
• تنوع در سلاح ها و اپگریدشون
• گرافیک خیلی خوب و رئالیستیک بخصوص در فضاهای داخلی
• داستان اصلی مکفی که تا پایان گیمر رو پای بازی نگهمیداره
• صدا گذاری خوب شخصیت ها
• تجربه coop لذت بخش

نکات منفی:

• ماموریت های فرعی چندان متنوع نیستن
• 30 درصد آخر بازی کمی خسته کننده میشه
• تنوع دشمن ها از نیمه به بعد تکراری میشه

بازی عین شماره 1 اش خیلی خشنه و اینبار با پیاده سازی یکی از طبیعی ترین سیستم های سلاخی به همراه گرافیک تر و تمیزش، در این زمینه کاملا دل ربایی می کنه اینکه شلیک شما یا ضربه شمشیر شما مثلا فقط مغز رو از هم می پاشونه و فک زامبیه هنوز رو بدنش تلو میخوره یا اینکه میتونید تا اخرین تیکه زامبی رو هی قطع کنید لذت وسط ناپذیری داره. این لذت وقتی بیشر میشه که بازی رو با دوستاتون جلو ببرید و سلاح ها رو هی اپگرید کنید، سلاح های متنوع از انواع شمشیر و تبر و ساطور و سلاح گرم.
مشکلات بازی فقط از جایی شروع میکنه بازی در کل coop محوره و تا حدی طبیعیه که اونطور که باید و شاید به داستان(مخصوصا فرعی) و لول دیزاین رسیدگی نکردن. چون رسالت بازی یه چیز دیگس و کلا حواس سازنده ها هم تو یه پارامترای دیگه ای درگیره. برای همین بازی تو کیفیت ماموریت های فرعی و کلا اواخر بازی یکم لنگه و اگر بازی رو تنهایی بخواهید به پایان برسونید احتمالا 30 درصد اخر بازی براتون خسته کننده بشه.​

در نهایت برای کسایی که عاشق سلاخی کردن هستن و یکی دو تا هم رفیق برای انجام بازی دارن بهترین گزینس و بهتر از این پیدا نمیشه



امتیاز : 7.5/10

.

 

[NERO 7]

The Order 1886



همیشه دوست داشتم این عنوان رو بازی کنم تا ببینم اون همه حاشیه و جریان موقع انتشارش چی بود و یه حسی هم داشتم که این‌ عنوان واقعا باید خوب باشه و اخر سر هم به این حقیقت پی بردم که سونی خر است و چه الماسی رو نابود کرد

بازی درسته که مشکلاتی داره ولی هر چی که من نگاه میکنم یه حسی بهم میگه یه مدیریت ناقص و خراب این وسط با کم کردن زمان پروسه بازی فقط خواسته سر موعدی که قول داده شده بازی عرضه بشه چون روی کلی قسمت مشخصه کار شده ولی تایم بازی کوتاهه و روی هوش مصنوعی بازی هیچ بازبینی انجام نشده

گرافیک با این فیلتر سینمایی حتی در سال ۲۰۲۵ هم فوق العاده است، بسیار زیبا و جذاب، انگار دوتا تیکه گوهر خاص رو پیدا کردن و اونقدر زیبا تراش دادن که یه جواهر زیبا شده
موسیقی و صداگذاری به نظر من که خیلی خوبه، لهجه و سبک انگلیسی بریتیش رو به درست اجرا کرده بودن
گیم پلی با اینکه لنگ میزنه هم سر کوتاهی هم هوش دشمن اما با اینحال جذابه، ترکیب اسلحه هایی که هر کدوم مشخصه های خودشون رو دارن و اسلحه ترمایت بازی که رفت توی top 5 اسلحه های محبوب من، یه جریان خاصی به بازی میده و از اون سمت بخش مخفی کاری یا گشت و گذار هم جالب هست و بخش hand to hand combat که به نظرم سایه به سایه uncharted ها میره جلو و خیلی خوب کار شده بود. باید اعتراف کرد برای ۲۰۱۴ و اون موقع این سیستم ها خیلی عالی کار شده بودن از دقت کاور گیری گرفته تا همین cqc ها

در کل برای من تجربه بسیار خوبی بود اما برای ۶۰دلار به زمان خودش خیلی ظلم بوده. باید در نظر داشت به احتمال خیلی زیاد بخش های coop یا حتی مولتی بازی در کنار یه کمپین طولانی تر قربانی شده و بعد هم که سونی داس رو گرفت دستش و هم این استودیو رو داد رفت بعدش evolution و غیره تا بیاد حماسه کنکورد و fairgames و غیره رو رقم بزنه و گرنه اگر برای دنباله بازی شانس میدادن به ready at dawn مرحوم صد در صد یه شوتر سوم شخص به شدت سطح بالا تحویل میگرفتیم

امتیاز 8.5/10

ارزش 9/10

 

[SaDrA-HhH]

Clair obscur:expedition 33

نكات مثبت:

-داستان فوق العاده و روايت خوب
-گيم پلى بى نقص و اعتياد آور
-اكسپلور كردن ريواردينگ و محيط غنى
-شخصيت هاى دوست داشتنى
-موسيقى بى نظير
-گرافيك هنرى چشم نواز

نكات منفى:

-ندارد

نمره؛ ١٠/١٠

 

[HalfLife G]

Clair Obscur: Expedition 33

نکات مثبت:

• کامبت نوبتی مهیج، حساب شده و دقیق با مجموعه ای از نوآوری ها و همینطور استفاده های درست از مکانیک های بازیهای قبلیه این سبک​
• داستان خارق العاده و جذاب با ریتم روایی مناسب​
• شخصیت های به یادماندنی​
• گرافیک و طراحی محیط بسیار هنری و زیبا​
• تنوع فوق العاده در مهارت ها، سلاح ها و بیلدها برای هر کدام از شخصیت ها​
• ارزش تکرار بازی به دلیل اعتیادآور و همینطور متنوع بودن مبارزات​
• گشت و گذار در دهها منطقه مختلف که حسابی هم ریواردینگ هستند​
• موسیقی بشدت زیبا​
• پایان بندی فلسفی و زیبای بازی​

​

نکات منفی:

• گشتن در مپ اصلی دنیای بازی تا اواخر گیم خسته کنندس و ابزار مناسب برای گشت و گذار اواخر بازی آنلاک میشه​
• طراحی مپ هر منطقه طوریه که گاهی مسیر رو گم می کنید​
• ماموریت های فرعی ساده هستن و مشخصا وقت زیادی روشون گذاشته نشده​

بازی Expedition 33 رسما از اون بازیهای سوپرایز کنندس که خیلی ها رو با یه سبک جدید بازی آشتی میده. در نگاه اول داستان مبهم و جذاب بازی به همراه گرافیک هنری زیبا و موسیقی شما رو جذب میکنه و در ادامه این گیم پلی و کامبت بازیه که با اضافه کردن سیستم داج و پری به مبارزات نوبتی و همینطور وام گرفتن از برخی ویژگیهای مثبت بزرگان این سبک، عملا مبارزات اعتیاد اوری خلق میکنه که بخصوص در مبارزه با باس ها بشدت جذاب از آب دراومده. تنها ایرادایی که به نظرم تو چش میزنه و احتمالا تا حدی هم به بودجه سازنده برمی گرده، ماموریت های فرعی تقریبا ضعیف و همینطور دیزاین برخی مراحل هست که میتونست بهتر باشه.

در هر صورت اگر با مبارزات نوبتی حال می کنید این شاهکار Must Buy امسالتون خواهد بود و اگر با این سبک هم حال نمی کنید بهترین زمانه که یه فرصت دوباره به این سبک بدین و حتما امتحانش کنید.


امتیاز : 9.5/10

.​

 

[hosein me]

Clair Obscur: Expedition 33

نکات مثبت:

• کامبت نوبتی مهیج، حساب شده و دقیق با مجموعه ای از نوآوری ها و همینطور استفاده های درست از مکانیک های بازیهای قبلیه این سبک​
• داستان خارق العاده و جذاب با ریتم روایی مناسب​
• شخصیت های به یادماندنی​
• گرافیک و طراحی محیط بسیار هنری و زیبا​
• تنوع فوق العاده در مهارت ها، سلاح ها و بیلدها برای هر کدام از شخصیت ها​
• ارزش تکرار بازی به دلیل اعتیادآور و همینطور متنوع بودن مبارزات​
• گشت و گذار در دهها منطقه مختلف که حسابی هم ریواردینگ هستند​
• موسیقی بشدت زیبا​
• پایان بندی فلسفی و زیبای بازی​

​

نکات منفی:

• گشتن در مپ اصلی دنیای بازی تا اواخر گیم خسته کنندس و ابزار مناسب برای گشت و گذار اواخر بازی آنلاک میشه​
• طراحی مپ هر منطقه طوریه که گاهی مسیر رو گم می کنید​
• ماموریت های فرعی ساده هستن و مشخصا وقت زیادی روشون گذاشته نشده​

بازی Expedition 33 رسما از اون بازیهای سوپرایز کنندس که خیلی ها رو با یه سبک جدید بازی آشتی میده. در نگاه اول داستان مبهم و جذاب بازی به همراه گرافیک هنری زیبا و موسیقی شما رو جذب میکنه و در ادامه این گیم پلی و کامبت بازیه که با اضافه کردن سیستم داج و پری به مبارزات نوبتی و همینطور وام گرفتن از برخی ویژگیهای مثبت بزرگان این سبک، عملا مبارزات اعتیاد اوری خلق میکنه که بخصوص در مبارزه با باس ها بشدت جذاب از آب دراومده. تنها ایرادایی که به نظرم تو چش میزنه و احتمالا تا حدی هم به بودجه سازنده برمی گرده، ماموریت های فرعی تقریبا ضعیف و همینطور دیزاین برخی مراحل هست که میتونست بهتر باشه.

در هر صورت اگر با مبارزات نوبتی حال می کنید این شاهکار Must Buy امسالتون خواهد بود و اگر با این سبک هم حال نمی کنید بهترین زمانه که یه فرصت دوباره به این سبک بدین و حتما امتحانش کنید.


امتیاز : 9.5/10

.​

درود مرسی از نقدتون فقط من متوجه نمره نقدتون نشدم 3 تا نکته منفی از بازی گرفتین بعد 9.5 دادین !

 

[HalfLife G]

درود مرسی از نقدتون فقط من متوجه نمره نقدتون نشدم 3 تا نکته منفی از بازی گرفتین بعد 9.5 دادین !

درود بر شما

ایراد هستن ولی ایرادات بزرگی نیستن که روی بازی تاثیر منفی زیادی بزارن. بازی اونقدر نکات مثبت و محتوا برای سرگرم شدن اونم با قیمت 50 دلاری داره که این ایرادات به چشم نمیاد چندان.
فقط بازم میگم اگر طرفدار مبارزات نوبتی هستید بازی رو تهیه کنید وگرنه شاید همون اوایل بازی رو دراپ کنید و بگید این دیگه چه بازی مسخره ای بود

.​