امتياز اعضای بازی‌سنتر به عناوین پلتفرم‌های PlayStation

Nathan Drake

Evanescence
کاربر سایت
درود
این تاپیک به این منظور باز شد تا دوستانی که عناوین مختلف رو تجربه کردند، امیتاز از 1 تا 10 به بازی مورد نظر بدن.
لطفا سعی کنید همراه با نمره یه توضیح کوچکی هم بدید.
با تشکر
 
آخرین ویرایش:
IMG_20241227_203953_976.jpg


Uncharted 1,2 3,4 +Lost Legacy

توفیق شد در این دو هفته، نان استاپ پای این سری بشینم. شماره ۲ یک کلاسیک شاهکار و شماره ۴ یک عنوان بی بدیل در تاریخ عناوین اکشن ادونچری بودن که بازی کردم. با وجود برخی ایرادات در هر نسخه، نمره‌ی کل پکیج واسم ۱۰ از ۱۰ هست.

از اینکه تونستم همه‌شون رو پشت سر هم بی وقفه بازی کنم خدا رو شاکرم. یحتمل خیلی از سونی فن ها با فاصله رفتن سراغ نسخه های مختلفش ولی همین یکپارچگی تجربه ام رو دوست داشتم که مزه اش رو برام دو چندان کرد. حقیقتا حجم اتفاقات ریز و درشتی که برای کارکتر اصلی بازی، نیتن دریک، میوفته خیلی زیاده و در نسخه ی چهارم به بلوغ کامل خودش میرسه. هروقت که به خودم میگفتم بازی دیگه چیز جدیدی برای شگفت زده کردنم نداره یک نمای جدید، یک لوکیشن جدید، یک سکانس جدید از تبحر ناتی داگ در بازیسازی به چشم میخورد. از شما چه پنهون، برخی جاها وایب last of us میداد بهم.

با چه چیزایی از بازی مشکل داشتم؟

۱. همواره سر وقت و مجهز سر رسیدن دشمنان بازی. یعنی منطق لوکیشن ها رو که نگاه میکنم، برخی جاها انقدر صعب العبورن که برای رسیدن بهشون دهن گیمر صاف میشه ولی دشمن اونجاست.

۲. تعداد بی منطق و زیاد از حد دشمنان در برخی مراحل و لوکیشن ها. یعنی از در و دیوار انمی میریزه سرت که گاهی به کلافگی میرسه. اکرچه با هدف ارضای گیمر برای سلاخی دشمنان و شوتینگ هست ولی گاهی واقعا حس میکنی از در و دیوار دارن میریزن سرت.

۳. پیشفرض صخره نورد بودن برای تقریبا تمام کارکترهای حامی نیتن دریک. از نسخه ی کودکیش گرفته تا تمام افراد مثل الی و کلوئی و سالیوان و.... .

۴‌. در نسخه ۴ بازی اگر rope رو از بازی حذف کنیم، لطمه ی خیلی بزرگی به پلتفرمینگ بازی میخوره. به همون اندازه که استفاده از ابزار میله صخره نوردی در این نسخه کم بود، استفاده از طناب برای جابه جایی خیلی زیاد بود.


با این حال، داستان، گرافیک، گیم پلی و کلا تجربه این اثر واسم بشدت لذت بخش بود. لذتی که در نسخه چهار به اوج تکامل خودش رسید و بالاخره فهمیدم چرا آنچارتد، اثری مهم، پرطرفدار و دوست داشتنیه. دو سال پیش وقتی حجم زیاد انمی هایی که تو نسخه یک سرم میریخت اذیت کننده شده بود واسم، نوشته بودم که اثر over rated ای هست ولی الان به اشتباهم پی بردم و فرصت دادن به بازی برای عرضه اندام در این مسیر خیلی کمکم کرد.


و اینکه در انتها به یک النا جهت ماجراجویی، عاشقی و خاطره سازی نیازمندیم. من هنوز مجردم لعنتیا.
 
Lego Horizon Adventures

9/10

leg.jpg

خب بعد از اینکه حسابی سر ووکانگ اعصابم خرد شد و دراپش کردم
رفتم سراغ این بازی گوگولی :x بلکه بشوره ببره ...

خب متاسفانه همونطور که میدونید اخیرا یه سری منتقد و گیمر خود خفن پندار !
میان میگن اه اه این چیه اون چیه فیفا چیه هورایزن چیه ؟! لست اف اس چیه !

خلاصه نسبت به هر بازی تا غر غر نکنن حال بقیه رو هم خراب نکنن ول نمیکنن .
آقا بالا برید پایین بیاید کلا سری هورایزن از بهترین بازی های تاریخه ...


خب بگذریم ....

باید بگم که بازی توی سبک خودش بسیار عالیه ... بشدت رنگارنگ و حال خوب کن
نتونستم واقعا نقصی جدی توی این بازی پیدا کنم اما بازم نکات مثبت منفی رو مینویسم براتون

مثبت :
-گرافیک و جزییات و رنگ ولعاب بازی بیست

-درجه سختی بالانس
( یعنی درجه سختی به خوبی آپشن داره و حتی میتونید بازی رو خیلی سخت کنید)

- سیستم مبارزات و گیم پلی عالی

- تنوع سلاح عالی

- دیالوگها حس طنز رو بخوبی منتقل میکنن


منفی :

- نبود New Game Plus
- برخی لوکیشنها به مرور تکراری میشوند




خلاصه که برید بازی کنید لذت ببرید​
 
واقعا خاک تو سرشون که اومدن OW کردن rebirth رو.سر همین قضیه اندازه remake بهم نچسبید ولی remake برام ۱۰/۱۰ بود.چه افتیه این OW
البته یک موردی هست اونم این هستش که نسخه اورجینال هم بعد پایان بخش اولیه که توی میدگار هست اوپن ورد میشه حتی توی نسخه اورجینال کارکتر وینسنت به صورت مخفی هست و اگه پیداش نکنی اصلا به تیمت اضافه نمیشه
 
Dead Space Remake 9/10

من تا قبل این بازی سمت بازی های صرفا ترسناک نرفته بودم مخصوصا از نوع تاریک و Jump Scary . اصلا اهلش نبودم بیشتر Ambient Horror مثل Bioshock یا Resident Evil ها رو تو این سبک رفته بودم. خلاصه خودم رو راضی کردم و به سختی شروع کردم با Volume کم هدست ( چون بیشتر ترس Dead Space بخاطر صداهای لعنتیه :دی ) کم کم بهش عادت کردم ولووم هم بردم بالا و واقعا ازش لذت بردم . بازی یعنی همین : خطی جذاب ، سنگین و گیرا . یه حس بایوشاک طور هم داشت که من خیلی خوشم اومد . گرافیکم پشم ریزون ـه شاید یکی از بهترین گرافیک هایی که این نسل داشتیم . تنها ایرادی که بهش داشتم اینه که یک جایی از بازی نویسنده ها سناریو رو خراب کردن و باعث شدن Twist پایانی بازی اون Impact رو نداشته باشه و عالی درش نیاوردن .
 
کدوم قسمت؟
درود
ببین من تا یک جایی از بازی فکر میکردم نیکول زندست بعد از یک قسمتی که یهویی دیدیمش و یک جایی بود که اون طرف پل ایستاده بود و برای ما راه رو باز میکرد از نظر گرافیکی یه حالتی بود ( گلیچ میشد صورتش ) که مشخص بود این یا توهمه یا یک چیز دیگست و بعدش تا آخر بازی هی میگفت Make Us Whole Again که خب کاملا تابلو بود این نیکول نیست. مشکلی که دارم اینه که چرا اینو یک جوری در نیارودن که تا لحظه آخر واقعا حس کنیم این همون نیکوله ( آخر بازی که Kendra اسلحه میگیره رو نیکول و مشخص میشه این نیکول نیست و اون زنه دوست دختره Jacob Temple ـه و این همه وقت مغز آیزاک و بقیه بخاطر مارکر قاطی کرده بوده میتونست یه Twist فوق خفن باشه مثل تویست پایانی Bioshock . به نظرم بی سلیقگی کردن این جای داستان رو و راحت میشد با یه تغییر ریز خیلی خفن ترش کنن
 
درود
ببین من تا یک جایی از بازی فکر میکردم نیکول زندست بعد از یک قسمتی که یهویی دیدیمش و یک جایی بود که اون طرف پل ایستاده بود و برای ما راه رو باز میکرد از نظر گرافیکی یه حالتی بود ( گلیچ میشد صورتش ) که مشخص بود این یا توهمه یا یک چیز دیگست و بعدش تا آخر بازی هی میگفت Make Us Whole Again که خب کاملا تابلو بود این نیکول نیست. مشکلی که دارم اینه که چرا اینو یک جوری در نیارودن که تا لحظه آخر واقعا حس کنیم این همون نیکوله ( آخر بازی که Kendra اسلحه میگیره رو نیکول و مشخص میشه این نیکول نیست و اون زنه دوست دختره Jacob Temple ـه و این همه وقت مغز آیزاک و بقیه بخاطر مارکر قاطی کرده بوده میتونست یه Twist فوق خفن باشه مثل تویست پایانی Bioshock . به نظرم بی سلیقگی کردن این جای داستان رو و راحت میشد با یه تغییر ریز خیلی خفن ترش کنن
اگر بخوایم منطقی نگاه کنیم احتمال زنده بودن نیکول از همون اول هم خیلی کم بود، با توجه به این که از نقشه های دکتر مرسر هم باخبر شده بود. از طرف دیگه، این اشاره هایی هم که بازی میکرد به این موضوع که نیکول یک توهمه، به نظرم با موضوع اینکه مارکر مغز همه رو شستشو میده خیلی هم خوان و هم راستا بود. ولی با این حال ایده شما هم جالبه، مثلا اگر بازی جوری روایت می شد که آخرین لحظه میفهمیدیم نیکول مردست. البته فکر کنم الیزابت کراس تو نسخه اوریجینال به جای نیکول نبود و ایزک فقط توهم میزد.
 
من شیش ماه پیش بالاخره ps5 گرفتم :D

COD MW3
از لحاظ گرافیکی خیلی پیشرفت کرده و داستانش هم بدک نیست ولی core و هسته گیمپلی بازی دقیقا توی همون MW 2007 گیر کرده و هیچ فرقی نداره. قسمت داستانی اش هم واقعا کوتاهه
6/10

A Plague Tale: Requiem
گیم پلی بازی هنوز شبیه نسخه قبلی هست و فقط یک سری قابلیت های جدید اضافه شده. داستانش واقعا زیباست و صداگذاری و موسیقی عالی داره و گرافیکش هم واقعا عالیه. یه سری جاها مثل نقاشی های هنری میمونه
8.5/10

infamous First Light
یه بازی جداگانه (expansion pack) خیلی کوتاه ولی سرگرم کننده از سری infamous. فکر کنم کلا 2-3 ساعت طول کشید تمومش کنم :D
7/10

Kena Bridge of Spirits
اگه از طرفدارهای بازی های action-platformer مثل zelda هستین حتما این رو بازی کنین. داستان قشنگی داره و گیم پلی قسمت های اکشن اش هم خوبه ولی پازل هاش بیش از حد ساده هست. گرافیک و انیمیشن بازی هم خیلی عالی کار شده
8/10

Shadow of Colossus remake
تنها ایرادی که بازی میشه گرفت فقط اینه که یک کم ساده هست (البته شاید بشه گفت از عمد این کار رو کردن و ویژگی بازی حساب میشه) و غیر از این همه چیز بازی عالیه. 100% ارزش بازی کردن داره.
9.5/10

The Last of US Remake
این رو 10 سال پیش بازی کرده بودم روی ps3 :D و این بار به لطف ps plus روی ps5 با 60 فریم و گرافیک عالی اجرا میشه. واقعا نمیشه ایرادی به بازی گرفت همه چیزیش بی نقصه واسه من
9.5/10

The Last of US part II Remastered
نسبت به نسخه اول خیلی بهتر شده ولی من اصلا از داستان بازی لذت نبردم مخصوصا قسمت دومش...
8/10

The plucky Squire
گیم پلی بازی خیلی خوبه و تبدیل دو بعدی به سه بعدی واقعا خلاقانه هست و نقاشی هاش هم قشنگه ولی بازی یه سری باگ واقعا اعصاب خورد کن داره و کاراکترها هم زیادی پرحرف هستن :))
7.5/10

Tearaway Unfolded
این بازی رو سازنده های سری little big planet در اصل واسه ps vita ساختن و بعد روی ps4 پورت شد. برای طرفدارهای سبک platforming 100% ارزش بازی کردن داره.
8.5/10

God of War Ragnorak + Valhalla
دلیل اصلی من برای خرید ps5 >:D< حدود 100 ساعت طول کشید که بازی اصلی و DLC مجانی اش رو تموم کردم و بازی پلات شد.
10/10
 
ببه نام خالق یکتا
LAST OF US PART 2 REMASTERED
( اصلا نیازی نبود این مطالب رو بنویسم، چو قطعا همه تجربش کردن)
نسخه اصلی رو همون موقع انتشار بازی کردم و پلات هم کرده بودم
این اواخر بعد اینهمه سال گفتم برم بازی کنم و هم یه بهانه ای بشه برا پلت کردن دوباره هم ببینم بازی بعد این سالها آیا باز نظرم همین شاهکار بودن این اثر هست یا تغییر کرده و هم تجربه بخش روگلایت no return بازی بود
دوباره شگفت زده شدم بعد این همه سال از دیتیل ها و جزییات بازی،
بازی تو همه ی زمینه ها دیوانه وار هست، از گرافیک و گیمپلی و داستان، تو همه ی بخش ها خیلی لول بالایی داره، واقعا بعد این همه سال هنوز هیچ بازی بهش نمیتونه نزدیک بشه.
در مورد داستان هم بخوام بگم، درسته خیلی اذیت شدم (دوباره) ولی به قول یکی از اساتید ، داستان اینقدر بزرگه که شخصیت های بازی هر کدوم مثل یک چرخدنده دارن وضایف دراماتیک خودشون رو تو داستان پیش میبرن،
در مورد مود جدید بدون بازگشت هم میتونم بگم چون من عاشق سبک روگلایکم خیلی خوشم اومد و لذت بردم، البته نسخه ی خیلی ساده شده و جمع و جور از سبک روگلایک بود،
واقعا نمی‌دونم چی بگم تا عظمت بازی رو بتونم نشون بدم، فقط میتونم بگم که بازی کنید و به این افتخار کنید که یه گیمر هستید و میتونید یه همچین شاهکاری رو تجربه کنید که خیلی‌ها ازش محرومن و اصلا نمی‌دونن همچین چیزی وجود داره.
به قول یکی از دوستان
اگر بخوام به کسی که هیچ شناخت و علاقه ای به دنیای گیم نداره، یک بازی رو به عنوان نماد ویدئو گیم معرفی کنم، قطعا اون همین بازیه.
این بازی آبروی صنعت گیمه.
( این بازی برا من نیل دراکمن رو به عنوان جسور ترین و بهترین بازی ساز ثابت کرد، جدایی کر کیفیت بالای همه چی، اون جسارت و ریسک بزرگی که تو داستان کرد و هر کسی نمیتونه بکنه،
اسپویل
از مرگ جوئل تو اول بازی، و قرار دادن پلییر به جای Abby که اول بازی متنفر میشی ازش،


کجای صنعت گیم همچین چیزی دیدید، اگه هم باشه در این حد از دیتیل نیست
 
خب 2024 هم داره تموم میشه برا من میشه گفت سال خوبی بود , خیلی خلاصه از بازی هایی که امسال پلی دادم و دوست داشتم

TEKKEN 8
شخصا فن این فرنچایز هستم قبلا نقدمو راجبش گفتم اگر مشکلات کاستوم های خیلی گرون و DLC های گرونترش نبود برام حتی میتونست 10 باشه ولی نمره من بهش 9.5/10

HELLDIVERS 2
خیلی فن این سبک بازی ها نیستم ولی یه مدتی برام فان و سرگرم کننده بود 8/10

Stellar Blade
گیمپلی و کامبت خیلی خوبی داره پرفرمنس عالی کاش مشکلات لول دیزاین نداشت و داستان بهتری هم داشت 8.5/10

Neva
این بازیو از دست ندید خیلی زیباس هنر خالص همراه با موسیقی جذاب 8.5/10

Final Fantasy VII Rebirth
شاید دیگه اسکوارانیکس نتونه بازی به این خوبی بسازه در تمام بخش ها فوق العادس , کاراکترها داستان صداپیشگی موسیقی گیمپلی گرافیک (غیر از مشکل تکسچر مثلا سنگ و صخره و ... که نمیدونم چرا رفع بشو نیستن) تنها ایرادی که برا من داشت سایدمیشن ها و کارهای فرعی خیلی زیادن و از یه جایی به بعد ممکنه رو مخ و تکراری بشه , در حدی که 100% کردن بازی میتونه تبدیل به ساعت ها وقت گیری و خستگی بشه ولی مین میشن ها شاهکاره 9.5/10

Astro Bot
سورپرایز سال بود برام , لذت بخش به معنای واقعی کلمه طراحی مراحل استادانه , تک تک مراحل چه از نظر دیزاین چه از لحاظ هنری منحصر به فرد هستن همراه با موسیقی که تو مغز آدم میره , بازی هست که نشون میده ویدیوگیم یعنی چی خلاقیت یعنی چی , بهترین استفاده ای که میشه از DS تصور کرد , لحظات نوستالژی که باهاش خاطره داریم و بالاخره کاراکتری که سال ها سونی دنبالش بود 10/10

Silent Hill 2
پروژه به شدت سختی بود برای ریمیک شدن و شخصا اعتمادی به بلوبر و این ریمیک نداشتم ولی همین قشنگه وقتی به یه بازی امید نداری ولی سورپرایز میشی , حق این بازی دیده شدن خیلی بیشتر از این ها بود , یه ریمیک وفادار به نسخه اصلی , اتمسفر بازی که سخت بشه مانندش پیدا کرد داستان درگیرکننده و روایت زیبا که از صداپیشگی عالی نباید گذشت نمیدونم چرا اهمیت ندادن بهش ولی در این بخش هم عالی بودن , پازل ها سخت ولی جذاب و حساب شده , گیمپلی درسته خیلی نرم نیست ولی به نظرم با توجه به سبکی که داره اوکیه فقط انیمیشن ها میتونست یکم بهتر باشه یکمم اواخر بازی دیگه انمی ها تکراری شده بودن برام ولی خب اکثر موارد در این بازی داستان پشتشه . در کل تجربه واجب و به شدت ارزنده 9/10

خلاصه بازی هایی که امسال دوست داشتم ، بازی اگر نیست یا بازی نکردم یا دوست نداشتم و زیر 8 بودن :D ایندیاناجونز اواخر سال اومد که دوست دارم تجربه کنم که احتمالا بهار پلی بدم
 
آخرین ویرایش:
Lego Horizon Adventures

9/10

View attachment 361784

خب بعد از اینکه حسابی سر ووکانگ اعصابم خرد شد و دراپش کردم

رفتم سراغ این بازی گوگولی :x بلکه بشوره ببره ...

حالا فهمیدم چرا ووکانگ اینقدر هیتر داره =))


چند بازی اخیر که روی PS5 انجام دادم :

Final Fantasy Rebirth : امتیاز 9
GOW RAGNAROK : امتیاز 7
Spider man 2 : امتیاز 9
 
( اصلاح شد )
به نام خداوند زیبا

No more heroes 3


در یک کلام بخوام بگم ( یه بازی چَرو چِت و خل و چل با مبارزات به شدت عالی ) منظورم از چَرو چت بد بودن نیست
نظرم رو تو سه بخش اصلی میگم
مبارزات - باس فایت ها - چَرو چت
مبارزات: مبارزات بازی فوق‌العاده عالیه، به هیچ عنوان تکراری یا دلزده نمیشین، مبارزات قشنگ ارضا کنندست و ضربات حس ، میشه دقیقا، مبارزات هک اند اسلش فست پیس هست، یه چی تو مایه های بایونتا، ضربات سنگین، ،سبک، چند ضرب، پرفکت داج، صحنه آهسته، چندتا اسکیل، تمام کننده، آپگرید ابلیتی و استت ها، همشون هم تو بهترین حالت
------------------------------
باس فایت های بازی هم به شدت عالی و خلاقانه هستن و سورپرایز میشید، ۱۵ تا باس اصلی داره که نصفش رو با سبک های مختلف میزنی
------------------------------
و اما بحث زیبای چَرو چت بازی، بازی یه چیزهای داره که به شدت از عمد متفاوت و چت و عجیب و سورپرایز کننده ساخته شدن، چند تاش رو میگم تا خودتون درک کنین عمق ماجرا رو

شمشیر تو بازی شارژی هست و همیشه وسط مبارزات شارژش تموم میشه و تو اون خر تو خری باید برین یه گوشه اَمن پیدا کنین و دکمه مربوطه رو تند تند بزنین تا شمشیر شارژ بشه، حالا انمیشن شارژ هم خیلی خنده داره، نیم خیز وامیسه و عین احمق ها شمشیر رو بالا پایین می‌کنه
---
یا مثلا یه باس داره که برخلاف سبک بازی باید مثل بازی های نقش آفرینی نوبتی ژاپنی از نوع بسیار کند بزنی، ، حالا جالبیش اینه که مثلا نوبتت هست و میزنی که مجیک استفاده کنه و نوبتت حروم میشه و کاراکتر میگه مانا ندارم مجیک بزنم، یا فلان جای باس رو انتخاب میکنید بزنی ، کاراکتر میگه خیلی ارتفاعش بلنده نمیتونم بزنم، و راه چاره اینه که نوبت اتکت که میرسه باید به منوی انتخاب مبارزات نوبتی خودت ضربه بزنی تا اون خراب بشه و بازی از نوبتی در بیاد و بشه اکشن، البته میشه نوبتی هم زد ولی یک ساعت طول می‌کشه
----
یه سری فعالیت های جانبی چِت داره، مثل تمیز کردن توالت، آشغال جمع کردن تو آب ساحل که کلی هم تمساح داره،و تمساح که میاد باید با زدن یک دگمه بزنیش، زدنش هم اینطوریه که دقیقا تمساح رو میگیره و فَن بارانداز کُشتی میزنه بهشون،
---
سیو کردن هم تو توالت هست، یه بار هم رفتم سیو کردم و بازی کراش کرد، یکم صبر کردم و خواستم که کلوز کنم بازی رو. یهو کاراکتر گفت که باگ گرفته بازیت، فهمید کار خود سازنده هاست،

کلا راه رفتن دویدن و همه چی کاراکتر خنده داره
کلی بازی اینطور سورپرایز داره براتون، از باس های متفاوت تا کار ها و مسخره بازی های جالب، این دو سه تایی که گفتم فقط اشاره ای بود تا دستتون بیاد چطوریه و نخواستم اسپویل بشین
حتما بازیش کنین و خط داستانی بازی برا من بار اول حدود ۱۰ ساعت طول کشید
بازی خودش میگه اوپن ورد هست ولی اصلا اوپن ورد نیست، البته هست ها ولی از پنج تا جزیره ی به شدت کوچیک ساخته شده، به شدت کوچیک،
ایراد خاصی ندارد بازی، البته داره ها ولی اکثرا به صورت عمدی گزاشتم تو بازی،
البته گرافیک بازی میتونست بهتر باشه،
و به شدت خالی بودن محیط اوپن ورد بازی، عین بازی های رایگان موبایل هست

نمره بخوام بدم به بازی ۸ از ۱۰
ولی لذتی که بردم و همچنان دارم میبرم از بازی ۱۰ از ۱۰
اینم بگم پلات کردن بازی سخته، یعنی باید تو همه ی درجات سختی بازی رو تموم کنی و تو درجات آخر خیلی سخته بازی
و یه تروفی داره که باید هر ۵۱ تا چیپست تقویتی رو بسازی و متاسفانه قطعاتش از زدن باس ها تو درجات آخر دراپ میشه و به شدت نرخ دراپش پایینه، یکی میگفت تو سی ساعت همه ی تروفی ها به جز این رو گرفتم و فقط همین طروفی برام پنجاه ساعت دیگه طول کشید
 
Dragon Age: The Veilguard ----------- 8

+ داستان و روایت بسیار خوب
+ شخصیت‌های جذاب و زنده با وُیس‌اکتینگ عالی
+ کامبت سیستم متنوع
+ ماموریت‌های جانبی مهم و غیرتکراری
+ گرافیک و طراحی هنری زیبا
+ موسیقی و صداگذاری


- سیستم لاک کردن ناقص در مبارزات گاهی باعث شلوغی و سردرگمی میشه
- پرداخت بسیار غیرمنطقی و بیرون‌زده به تمایلات جنسی یکی از کرکترها
- اگر دنبال RPG عمیق هستید گزینه خوبی نیست
 
Ghost Of Tsushima

چقدر این بازی خوب بود! داستانش منو یاد کتاب Of Blood and Honor مجموعه وارکرافت میندازه. داستانی که بحث پایبندی به اصول اخلاقیه. تیریون فوردرینگ یکی از 5 پالادین برتر، کسی که تا آخرین لحظه به عقایدش پایبند موند و همه چی رو فدا کرد ولی کار درست رو انجام داد. از این طرف تو این بازی، همه میدونن باید مغول ها رو به هر طریقی شده شکست بدن، ولی انقدر درگیر اصول و مکتب سامورایی ها شدن که نمیتونن با واقعیت روبرو بشن. واقعا کش و قوس داستانی که بین جین ساکای و عموش وجود داشت رو دوست داشتم. گرافیک بازی که وحشتناک عالی بود. همه از جهان فوق العاده زیباش میگن ولی من میخوام به پاشش خون به سر و صورت و سیستم قطع عضو اشاره کنم. قابلیت ها و روش های کشتن تو این بازی فوق العاده متنوع هستن. هم جنگ تن به تن خیلی حال میده مخصوصا وقتی جین ساکای از دور عربده میزنه همه رو به مبارزه فرا میخونه. هم مخفی کاری وقتی که سر فرمانده یه گروه رو میزنی و وحشت تو دل مغول ها میندازی. تنها ایرادی که میشی از مبارزاتش گرفت، مشکل هوش مصنوعی دشمنان هنگام مخفی کاری هستش. یجورایی راحت میشه گولشون زد. یک جایی که من غافلگیر شدم وقتی بود که اولین بار مکانیزم Ghost Stance تو داستان ارائه میشه. زمانی که جین سر ژنرال تموگه رو میزنه و مغول ها از ترس فرار میکنن چقدر این مرحله خوب بود. موزیک هاش چه در نبرد و چه در صحنه های احساسی، فوق العاده تاثیر گذار بود. یه ایراد بازی کوئست های فرعیش بود که یه مقدار طولانی بودن و منطق داستانی هم نداشتن مثل داستان ایشیکاوا و توموئه. خیلی دوست داشتم نسخه 2 بازی ادامه داستان جین ساکای باشه ولی متاسفانه اینجوری نشد!
اکسپنشن Iki island یه داستان جذاب ارائه میده که شامل دو روایت متفاوت از سمت برنده و بازنده جنگ میشه. بخش آنلاین بازی هم خیلی متنوع و گستردست. کلاس های متنوع، چالش های سخت، مود ها و داستان مختلف، کلا یه تجربه تازه ای از بازی ارائه میده.

امتیاز: 10/10



The Witcher 3: Wild Hunt

حقیقتا اوایل وقتی قیافه گرالت رو میدیدم، باهاش حال نمیکردم و به خاطر همین سراغ بازی نمیرفتم! بالاخره گفتم یه تست بکنم ببینم چجوریه و فهمیدم چه اشتباهی میکردم! گرافیک بازی جایی واسه حرف و حدیث نمیذاره. لعنتی وقتی تو یه دشتی داری میری و آفتاب در حال غروب یا طلوعه، اصلا یک حسی از جهان واقعی تداعی میشه. از گوش دادن به موزیک هاش واقعا آدم خسته نمیشه. هر بخشی از بازی یک موزیک خفن مخصوص به خودش رو داره از مبارزات بگیر تا Gwent و اکسپنشن هاش. بخش مبارزات آنچنان عمیق و متنوع نیست و صرفا میشه گفت خوبه. پیشروی و پیشرفت زیاد به دلم ننشست. مینی گیم های بازی بسیار سرگرم کننده هستن مخصصا Gwent. لعنتی واقعا حال میداد، جوری شد که تو هر منطقه جدید، کوئست ها رو ول میکردم اول میرفتم با همه Gwent میزدم. حتی نسخه اندرویدش هم دانلود کردم. محیط بازی وحشتناک بزرگ و با جزئیاته و دنیایی از کوئست های فرعی توش وجود داره. از اینور نقشه شروع کردم تا آخرش هر چی کوئست بود جارو کردم، یهو دیدم تازه مناطق Skellige و Toussaint رو باز نکردم! در آخر میرسیم به داستانش. خود دنیای ویچر و شخصیت پردازی هاشو خیلی دوست داشتم ولی روند اصلی داستان اصلا برام جالب نبود. پاشنه آشیل داستان، گروه Wild Hunt بود که هیچ پیش زمینه داستانی نداشت و اصلا ابهتی نداشتن. وقتی اینا رو میدیدم یاد 9 سوار ارباب حلقه ها میفتادم ولی اینا کجا و اونا کجا!!! به نظرم اگر خط داستانی جای Crones با این گروه عوض میشد خیلی بهتر بود. هر چند که خود Crones ورود وحشتناک خفنی داشتن ولی پایانشون واقعا بد بود. بخش Ciri رو اصلا دوست نداشتم واقعا هیچ چیزی واسه ارائه نداشت صرفا یک سری Dash میکردی تموم میشد میرفت! آخرش هم نفهمیدم چطور سیری با قربانی کردن خودش تونست جلوی White Frost رو بگیره. با این حال انتخاب ها تو این بازی خیلی زیاده و بر اساس اونها پایان بندی های خیلی زیادی وجود داره. من که بدترین پایان ممکن رو تجربه کردم. علاوه بر این که ینیفر و تریس منو ترک کردن، سیری میمیره و گرالت هم خودکشی میکنه.
بازی دو تا اکسپنشن داره که به نظرم هر کدومشون میتونستن یه بازی مستقل بشن، انقدر که محتوا دارن. داستانشون خیلی خیلی بهتر از نسخه پایه بازی هستش. دو شخصیت Gaunter O'Dimm و Unseen Elder می ارزه به کل شخصیت های بازی!!! جا داره بگم رو مخ ترین شخصیت هم Anna Henrietta بود. حیف شد که گرالت از خجالتش در نیومد

امتیاز: 9.5/10
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or