امتياز اعضای بازی‌سنتر به عناوین پلتفرم‌های PlayStation

Nathan Drake

Evanescence
کاربر سایت
درود
این تاپیک به این منظور باز شد تا دوستانی که عناوین مختلف رو تجربه کردند، امیتاز از 1 تا 10 به بازی مورد نظر بدن.
لطفا سعی کنید همراه با نمره یه توضیح کوچکی هم بدید.
با تشکر
 
آخرین ویرایش:
Hi-Fi Rush ------------------- 8

+ تلفیق جذاب موسیقی و کامبت که هیجان بسیار بالایی داره
+ کمبوهای فوق العاده در صورت رعایت کردن ضرب آهنگ
+ گرافیک هنری عالی
+ روایت داستان و شخصیت‌های فان و دوست داشتنی
+ باس فایت‌های هیجان‌انگیز
+ ارزش تکرار بالا


- بازی دیر راه میفته و ممکنه در ابتدا جذب نکنه
- لاک نشدن روی دشمنان در مبارزات


نکته مهم برای لذت بردن از این بازی اینه که به ریتم و ضرب آهنگ توجه کنید. اگر بخواید سی*یم خیاری دکمه بزنید :D احتمالا باهاش حال نکنید. البته رعایت ریتم و کمبوها هم کار خیلی راحتی نیست.
 
eFciErp6z1pkUAMnOI0RojfgTHVfoP67.png

Shadow tactics

اول بگم که من اصلا فن بازی ها Rts نیستم و آخرین باری که این سبک رو تجربه کردم بر میگرده به دوران بازی General, commandos و rise of nation

از سر کنجکاوی و بی بازی بودن تو پلاس میچرخیدم که با این بازی آشنا شدم و گفتم یه تست بزنم.

بازی مدرنیزه شده سری بازی ها کماندوز هست و نتیجه کار فوق العاده در اومد.

نکته ای که داخل بازی بسیار جذابه اینه که کشتن هر سرباز دشمن یه استراتژی میطلبه و وقتی با نقشه ای که چیدین اون رو نابود میکنید واقعا حال میده
تمام اینا مدیون قابلیتی به اسمه Shadow mode که خدایی چیز ارضا کننده ایه، بزارید مثال بزنم :

یه گروه گشت سه نفره از دشمن داره رد میشه که ما باید اونا رو نابود کنیم

-یکی از کاراکترها رو میزاریم از دور با اسنایپر رو سر یکیشون هدف میگیره

-یه کارکتر دیگه رو میزاریم که بالا تپه کمین کنه و شوريکن به دست آماده باشه

-یه کارکتر دیگه هم تو بوته ها که با شمشیر حمله کنه


حالا حرکات تمام این کاراکترها رو با قابلیت shadow mode تنظیم میکنیم

نتیجه :این میشه که با زدن یه دکمه مثلث هر سه کارکتر به صورت همزمان وارد عمل میشن و اون گروه گشتی به زیبا ترین و سینمایی ترین شکل ممکن به فنا میره
جوری که پیش خودتون میگید niceeeeeee :D

از گرافیک بازی هم بخوام بگم، بازی یه گرافیک متوسط داره و داستان بازی هم متوسطه اما کشش بدی نداره

چیزی که شاید رو کنسول اذیت کننده باشه مخصوصا برا اوایل کار، کنترل دوربینه که نیاز به مهارت داره اما بعد عادت میکنید.


و در آخر اینکه متاسفانه فهمیدم استدیو بازی بسته شده و واقعا حیف بودن چون بسیار استعداد داشتن.


نمره 8 از 10
 
البته رعایت ریتم و کمبوها هم کار خیلی راحتی نیست.
یه نکته ای اضافه کنم، ترجیحا از هدست سیمی اگه استفاده بشه خیلی بهتره تا بی سیم بخاطر تاخیر صدا.

من اول با هندزفری بلوتوث شروع کردم هرکار میکردم ریتم بازی دستم نمیومد فک میکردم بازی الکی سخته یا من دستم نمیاد، بعد که با سیم وصل شدم خیلی سریع افتادم رو بیت و یه دفعه جذابیتش چند برابر شد.
حتی تاخیر میلی ثانیه ای هم سینک بودن پلیر با آهنگ رو بهم میزنه.
 
یه نکته ای اضافه کنم، ترجیحا از هدست سیمی اگه استفاده بشه خیلی بهتره تا بی سیم بخاطر تاخیر صدا.

من اول با هندزفری بلوتوث شروع کردم هرکار میکردم ریتم بازی دستم نمیومد فک میکردم بازی الکی سخته یا من دستم نمیاد، بعد که با سیم وصل شدم خیلی سریع افتادم رو بیت و یه دفعه جذابیتش چند برابر شد.
حتی تاخیر میلی ثانیه ای هم سینک بودن پلیر با آهنگ رو بهم میزنه.
دقیقا درسته، یجوری استقاده از هدسِت ضروریه برای این بازی.
البته ضرب آهنگ رو توی تصویر هم بهت نشون میده ولی من فقط با تمرکز روی موسیقی و با هدسِت تونستم خودمو سینک کنم.

ضمن اینکه حتما تلویزیون باید روی حالت Game Mode باشه تا Latency در کمترین حالت خودش باشه.
 
  • Like
Reactions: majidred2011
Cyberpunk 2077 Ultimate Edition 10/10

شاید دو سه بار تو کل دوران طولانی گیمریم پیش اومده باشه که بعدا از دیدن یه صحنه دسته رو گذاشته باشم کنار و یه دوری تو اتاق زده باشم و گفته باشم فااااااااااااک ( حروم زاده ها چطوری میتونید همچین سکانس خفنی درست کنید :D )... یکیش اسپویل گاد 2018 هست
جایی که کریتوس شمشیر های Blades Of Chaos رو برمیداره و سگ میشه
یکی اسپویل Bioshock 1 هست ( Would You Kindly ... )
یکیش هم یکی از مراحل Ending های سایبرپانکه که یه Save قبلش دارم هر بار میارمش و آهنگش شروع میکنه به زدن موهای تنم سیخ میشه .
نمیخوام زیاد طولانی بگم ولی سایبرپانک یه چیزی ورای ویدئو گیمه ، شاید یکی از بهترین Entertainment Piece هایی باشه که تا حالا ساخته شده . بازی به شدت سنگین و فلسفیه ، دیالوگ ها و اتافاقات و کلا جهان بازی جوریه که میتونی بشینی بهشون ساعت ها فکر کنی . سایبرپانک رو باید با عشق بازی کنید و ریز به ریزش رو برید . من 160 ساعت بازی کردم و هنوز جا داره . تجربه عجیبی و غریبی بود برام .

+ نکات مثبت :
گرافیک بسیار خفن
موزیک و ساندترک های عالی
شخصیت پردازی ، داستان و روایت فوق العاده ( یکی از بهترین Writing های صنعت )
گیم پلی و کامبت درگیر کننده
ساید کوئست ها ، انتخاب های فراوان و بسیار تاثیر گذار و مهم



نکات منفی :
Too much Junk
Panam Palmer و کوئست هاش
 
Cyberpunk 2077 Ultimate Edition 10/10

شاید دو سه بار تو کل دوران طولانی گیمریم پیش اومده باشه که بعدا از دیدن یه صحنه دسته رو گذاشته باشم کنار و یه دوری تو اتاق زده باشم و گفته باشم فااااااااااااک ( حروم زاده ها چطوری میتونید همچین سکانس خفنی درست کنید :D )... یکیش اسپویل گاد 2018 هست
جایی که کریتوس شمشیر های Blades Of Chaos رو برمیداره و سگ میشه
یکی اسپویل Bioshock 1 هست ( Would You Kindly ... )
یکیش هم یکی از مراحل Ending های سایبرپانکه که یه Save قبلش دارم هر بار میارمش و آهنگش شروع میکنه به زدن موهای تنم سیخ میشه .
نمیخوام زیاد طولانی بگم ولی سایبرپانک یه چیزی ورای ویدئو گیمه ، شاید یکی از بهترین Entertainment Piece هایی باشه که تا حالا ساخته شده . بازی به شدت سنگین و فلسفیه ، دیالوگ ها و اتافاقات و کلا جهان بازی جوریه که میتونی بشینی بهشون ساعت ها فکر کنی . سایبرپانک رو باید با عشق بازی کنید و ریز به ریزش رو برید . من 160 ساعت بازی کردم و هنوز جا داره . تجربه عجیبی و غریبی بود برام .

+ نکات مثبت :
گرافیک بسیار خفن
موزیک و ساندترک های عالی
شخصیت پردازی ، داستان و روایت فوق العاده ( یکی از بهترین Writing های صنعت )
گیم پلی و کامبت درگیر کننده
ساید کوئست ها ، انتخاب های فراوان و بسیار تاثیر گذار و مهم



نکات منفی :
Too much Junk
Panam Palmer و کوئست هاش
خوشحالم که خوشت اومده، برا من یکی از بهترین های نسل هست
نظرت در مورد جودی آلوارز چیه

فرستاده شده از BAC-L21ِ من با Tapatalk
 
Sifu_cover_art.jpg

SIFU
بازی بدی نبود..گیم پلی خیلی نرم و سریعی داشت..داستان بازی چیز خاصی نداشت....سیستم دفاع و حملش هم خوب بود..سیستم مردنش هم جالب و نوآورانه بود..ولی در کل بعد از یه مدت خیلی تکراری میشد.

گیم پلی :7.9
گرافیک :7
داستان:6
صدا:7

امتیاز نهایی : 6.9

 
Spider man2
10/10
شهر نیویورک در بازی به قدری زیبا و زنده طراحی شده که می‌تونی ساعت‌ها درش گشت و گذار کنی و از دیدن جزئیاتش لذت ببری.😍
گاهی اوقات که از مبارزه با دشمنان خسته می‌شدم، فقط در شهر تاب می‌خوردم و از دیدن مناظر لذت می‌بردم
داستان اسپایدرمن 2 یه حماسه ابرقهرمانیِ پُر از احساسات، تعلیق و هیجان هست که شما روبشدت مجذوبر خودش می‌کنه😍 داستان بازی اینقدر زیباست که تا مدت ها در ذهن ها باقی می مونه
گرافیک بازی به شدت پیشرفت کرده و شهر نیویورک به طرز شگفت‌انگیزی زیبا و زنده به نظر میاد. تار زدن بین آسمان‌خراش‌ها و گشت و گذار در این شهر پر جنب و جوش، حسابی لذت‌بخشه.
گیم‌پلی بازی هم مثل نسخه قبلی روان و جذاب هست و حرکات اسپایدرمن خیلی طبیعی و واقعی به نظر میاد. مبارزات بازی هم هیجان‌انگیز و نفس‌گیر هستن و تنوع خوبی در دشمنان و حرکات رزمی وجود داره.
......................................
نکات مثبت

داستان جذاب و هیجان‌انگیز
گرافیک و جلوه‌های بصری خیره‌کننده
گیم‌پلی روان و لذت‌بخش
تنوع در دشمنان و حرکات رزمی
نکات منفی
هوش مصنوعی دشمنان می‌توانست بهتر باشد
 
Alan wake 2

۹.۵ از ۱۰

من اول بازی رو تا نیمه روی pc رفتم سیستم نکشید دیگه برای ps تهیه کردم و الان هم ۱۰ درصد آخر بازی هستم بازی از هر نظر خارق العاده هست اما به شخصه سری اویل (غیر چند نسخه معلوم الحال)، تنها در تاریکی ۲۰۰۸ و نسخه نیو نایتمر و سایلنت ها ۱ تا ۴ رو یک سر و گردن بهتر می دیدم (نظر شخصی). در عین حال دم سم لیک و تیمش گرم.

نکات مثبت: گرافیک هنری و فنی خارق العاده، موسیقی و صداگذاری بی نظیر، گیم پلی و گان پلی محشر، داستان پیچیده و فک انداز، هوش مصنوعی فوق العاده، پازل های خاطره برانگیز، جرات برای ساختن چنین بازی ای توی این دوران که احتمال فروش رو به دلیل همه پسند نبودن نداره، طعم واقعی ترس و بقا به ویژه بخش های مربوط به ساگا

نکات منفی: دو باگ وحشتناک بازی در بخش شهر بازی که خیلی ها رو اذیت کرده و البته خودم به حدی که به سختی و هزار حقه رد شد
 
آخرین ویرایش:
نمی دونم از کجا شروع کنم، آندرریتد ترین گیم تو نسل های اخیر! واقعاً برام عجیبه هیچ کس راجع به این بازی فکر هم نمی کنه چه برسه صحبت کنه :D من خیلی وقت پیش تو یکی از کنفرانس ها تریلرش دیدم و همون اول خوشم اومد، یکی 2 ماه پیش فهمیدم لانچ شده و Review هاش هم بد نبود اما چون مارکتینگ قوی ای نداشت دیده نشد ولی به هر حال سازنده بازی Don't Nod هست که همه می دونید با چه بازی ای معروف شد و نزدیک به این سبک هم قبلاً Vampyr ساخته بود که بازی بدی نبود:

Banishers_Ghosts_of_New_Eden_cover_art.jpg

>اول از همه تو ساعات اولیه بازی می بینید طراحی، گیم پلی، کامبت و.... یه کپی تا حدودی خوب از God of War جدیداست، بعد کم کم می بینید که از همه بازی ها یه الهاماتی گرفته مثل Witcher 3، تا حدودی Middle-Earth و....
>خیلی طول نمی کشه تا لم بازی دستتون بیاد و بازی هویت خودش پیدا کنه و اون موقع هست که لذت بازی شروع میشه و تو یه مپ بزرگ، متنوع و پر از سوراخ سنبه با یه گرافیک فنی و هنری نسل نهمی، موسیقی مناسب و عالی و تسک های متفاوت و نه چندان خسته کننده با المان های RPG، کیف می کنید.
>یکی از نقاط قوت بازی، داستان در عین حال ساده ولی جذابشه ولی داستان های ساید کوئست ها از اون هم بهتره و تک تک اش جذابیت خودش داره و اینکه سرنوشت همه شون دست شماست که در نتیجه تصمیم تون برای هر کدوم، کوئست متفاوتی هم ظاهر میشه خیلی جالبه ولی خب یکم نامه های زیادی برای خوندن داخل بازی هست که البته اجباری به خوندنش نیست و بعد از برداشتنش، کاراکتر اصلی خودش در حد 1 خط توضیح میده. بازی هم 4 یا 5 تا اندینگ داره که برای من بدترینش اتفاق افتاد ولی بازم جالب بود :D
>کامبت بازی در حد GoW نه ولی واقعاً خوبه و من بعد تایم طولانی که بازی رو تموم کردم هم برام تکراری نبود و وجود گان و هندلینگ جذابش هم کمک زیادی کرده بود ولی تنوع کمبو ها کم بود.
>تنها مشکل بولدی که گیم داشت تو بحث پرفورمنس بود که بعضاً افت فریم داشت که البته تو برخی محیط ها شدید بود و هم چنین کلاً باز و بسته کردن مپ لگ داشت و کند انجام می شد، هم چنین لیپ سینک هم ضعیف بود که بعد چند ساعت خیلی به چشم نمی اومد چون کارگردانی صحنه ها و صداپیشگی ها هم به شدت عالی بود و اعضا دیگه صورتشون سینک بود موقع صحبت کردن :D سیستم آپگرید هم بطور کلی خیلی روش وقت نذاشته بودن

خلاصه اگر با GoW های جدید حال کردین و سبک RPG و جهان باز رو می پسندید شک نکنید برای تجربه کردنش. چند تا عکس بدون اسپویل هم میذارم که با محیط و اتمسفرش بیشتر آشنا شید:


9.5
 
آخرین ویرایش:
capsule_616x353_french.jpg

من روم نمیشه تو این تاپیک زیاد نظر بنویسم. چون سلیقه بازیم کلا یه ور دیگه هست به نسبت بقیه.
این بازی رو به قیمت یه دلار تو تخفیف خریدم. نمیدونم بازی پازلی علاقه دارید یا نه ولی این بازی جزو خوبای روزگاره. بازی برای موبایل هم هست ولی دیدم یه دلار چیه که نخرم. بازی داستان جالبی داره و غیر از حل کردن پازل و جلو بردن داستان هیچ چیزی دیگه نداره. معماها گاهی سخت و گاهی راحت هستند هر چی جلوتر میرید پازل ها سخت تر میشن. گرافیک بازی برای سبک بازی خوب هست و پیچیدگی نداره.
امیدوارم بازی کنید و لذت ببرید

امتیاز ۸
 
آخرین ویرایش:
Rise of the Ronin : 8

نکات مثبت : گیمپلی عالی , سلاح و استایل های متوع ,داستان خوب و bond سیستم جالب , گرافیک هنری چشم نواز , دوره تاریخی بسیار جالب و یونیک قرن هجدهم ژاپن ( اخرای دوران شوگان و Edo )

نکات منفی : گرافیک فنی واقعا ضعیف ( چطور 4k و 60 ثابت نمیتونه رو من نمیفهم ), نبود ست سامورایی خفن ( نیوه پر از ارمور سامورایی خفن بود ولی اینجا اکثر ست ها پارچه ای هستن ) , اپن ورلد تکراری و یوبیسافتی ضعیف

در کل بازی بدی نیست اتفاقا خیلی هم خوبه . قدم زدن توی اپن ورلد در نقش یه رونین خیلی حس خوبی داره اگر بتونید با تکراری و یوبیسافتی بودنش کنار بیاید . منتها بخشای اپن ورلد به نظرم خیلی تکراری میشن و تنها ژاپنی بودنش باعث شد
بتونم باهاش کنار بیام :D لول دیزاین و باس فایت ها توی میشن واقعا خوبه و اینکه کنترل همراهاتون رو هم میتونید به عهده بگیرید توی این میشن ها واقعا لذت بخشه . کامبت سیستم هم درسته عمق و build سازی نیوه رو نداره ولی همچنان
جز بهترین بخش های بازیه و در نگاه اول شاید فقط مربع زنی به نظر بیاد ولی ترکیبش با martial arts و استایل های مختلف جذابش میکنه . قطع عضو هم جذابیتش رو دو چندان میکنه به نظرم . ما باقی سیستم های بازی ( استلث , دیالوگ , و حتی bond ) هم سحطی هم ابتدایی کار شدن ولی حداقل شخصیت های فرعی بازی جذابن و باعث میشه اون حس سطحی بودن سیستم bond کمتر به چشم بیاد . استلث هم میتونست خیلی بهتر باشه ولی خب این هوشی مصنوعی داغون بازی اصلا برای AI طراحی نشده . نمیشه هم میشن هارو کلا استلث رفت چون انمی هایی هستن که با یه Takedown عادی فقط نصف جونشون میپره ولی خب حداقل باهاش تعداد دشمنارو میشه کم کرد قبل از اینکه یه گله ادم بریزن روی سرتون :D
در کل قطعا ارزش یکبار تجربه کردنو داره ولی ۷۰ دلار نمیارزه قطعا .
 
نمی دونم از کجا شروع کنم، آندرریتد ترین گیم تو نسل های اخیر! واقعاً برام عجیبه هیچ کس راجع به این بازی فکر هم نمی کنه چه برسه صحبت کنه :D من خیلی وقت پیش تو یکی از کنفرانس ها تریلرش دیدم و همون اول خوشم اومد، یکی 2 ماه پیش فهمیدم لانچ شده و Review هاش هم بد نبود اما چون مارکتینگ قوی ای نداشت دیده نشد ولی خوب به هر حال سازنده بازی Don't Nod هست که همه می دونید با چه بازی ای معروف شد و نزدیک به این سبک هم قبلاً Vampyr ساخته بود که بازی بدی نبود:


>اول از همه تو ساعات اولیه بازی می بینید طراحی، گیم پلی، کامبت و.... یه کپی تا حدودی خوب از God of War جدیداست، بعد کم کم می بنید که از همه بازی ها یه الهاماتی گرفته مثل Witcher 3، تا حدودی Middle-Earth و....
>خیلی طول نمی کشه تا لم بازی دستتون بیاد و بازی هویت خودش پیدا کنه و اون موقع است که لذت بازی شروع میشه و تو یه مپ بزرگ، متنوع و پر از سوراخ سنبه با یه گرافیک فنی و هنری نسل نهمی، موسیقی مناسب و عالی و تسک های متفاوت و نه چندان خسته کننده با المان های RPG، کیف می کنید.
>یکی از نقاط قوت بازی، داستان در عین حال ساده ولی جذابشه ولی داستان های ساید کوئست ها از اون هم بهتره و تک تک اش جذابیت خودش داره و اینکه سرنوشت همه شون دست شماست که در نتیجه تصمیم تون برای هر کدوم، کوئست متفاوتی هم ظاهر میشه خیلی جالبه ولی خب یکم نامه های زیادی برای خوندن داخل بازی هست که البته اجباری به خوندنش نیست و بعد از برداشتنش، کاراکتر اصلی خودش در حد 1 خط توضیح میده. بازی هم 4 یا 5 تا اندینگ هم داره که برای من بدترینش اتفاق افتاد ولی بازم جالب بود :D
>کامبت بازی در حد GoW نه ولی واقعاً خوبه و من بعد تایم طولانی که بازی رو تموم کردم هم برام تکراری نبود و وجود گان و هندلینگ جذابش هم کمک زیادی کرده بود ولی تنوع کمبو هم کم بود.
>تنها مشکل بولدی که گیم داشت تو بحث پرفورمنس بود که بعضاً افت فریم داشت که البته تو برخی محیط ها شدید بود و هم چنین کلاً باز و بسته کردن مپ لگ داشت و کند انجام می شد، هم چنین لیپ سینک هم ضعیف بود که بعد چند ساعت خیلی به چشم نمی اومد چون کارگردانی صحنه ها و صداپیشگی ها هم به شدت عالی بود و اعضا دیگه صورتشون سینک بود موقع صحبت کردن :D سیستم آپگرید هم کلاٌ خیلی روش وقت نذاشته بودن

خلاصه اگر با GoW های جدید حال کردین و سبک RPG و جهان باز رو می پسندید شک نکنید برای تجربه کردنش. چند تا عکس بدون اسپویل هم میذارم که با محیط و اتمسفرش بیشتر آشنا شید:

بسی ما رو خوشحال کردی که دیدم کسی به جز من این جواهر رو دریافته. :D برای منم بدترین اندینگ اتفاق افتاد برای اینکه اندینگ خوب بگیری باید همه ماموریت فرعیها رو بری و تصمیم درست هم بگیری وگرنه اندینگ بد رو میگیری. :D
 
Rise of The Ronin
7/10

خب بالاخره بعد از ۶۷ ساعت تموم شد و اینکه با طور کلی تجربه خوبی بود اما به نظرم زیادی طولانی بود چون اصلا و ابدا کشش نداره. از آخرای چپتر دوم دیگه همه چیز به طور کامل تکراری میشه. تمام میشن‌ها و باس‌فایت‌ها و کارایی که باید داخل مپ انجام بدید و باقی چیزا. هر چی جلوتر میرفتم واقعا تحمل کارای تکراری واسم سختر میشد. تازه از یه جایی یه بعد کلا بیخیال جمع کردن کالکتیبل و انجام کارای فرعی شدم. فقط ماموریت اصلی میرفتم و باند میشن‌هارو. همونطور که احتمالا بدونید، وقتی وارد یه ماموریت بشید (چه اصلی چه باند) از داخل مپ اصلی میرید به یه محیط بسته و دقیقا همه چیز شبیه همون نی‌اوه و وو‌لانگ میشه. این مورد هم اولش اذیت نمیکرد و واسم مهم نبود اما آخرای بازی ۲ ۳تا ماموریت داشت که قشنگ نی‌اوه یک رو آورد جلو چشام. از طراحی مپ تا آبجکتای داخل محیط. یه مورد دیگه که خیلی جالب نبود، تعداد خیلی زیاد کرکترایی بود که همینطوری پرت میکرد سمتت و از یه جایی به بعد واقعا به اکثرشون اهمیت نمیدی. موضوع بعدی مبارزات تکراری و مداوم با افراد تکراری بود. خیلی تو مُخ بود. یعنی اینقدر این مورد تکرار میشه که دیگه واست مهم نی آیا توجیه داستانی داره یا نه. در هر صورت خسته میشی از دیدنشون! هر چقدرم کامبت بازی خوب باشه اما بازم خسته کننده میشد واسم. خلاصه که عجیب تنبلی کردن تو طراحی مراحل. ازون‌ور ساید اکتیویتی‌های داخل مپ خوبن و حقیقتش چپتر اول خیلی بهم خوش گذشت و مپ رو جارو کردم و رفتم واسه چپتر دوم اما همونطور که گفتم، از آخرای دین چپتر همه چیز تکراری بود.

برسیم به گیم‌پلی و کامبت که خیلی خوب بودن. جابه‌جایی تو مپ خیلی راحت و سریع و رَوونه. هیچ چیز دست و پاگیری وجود نداره. با آپگرید کردن گلایدر، خیلی بیشتر میشه ازش استفاده کرد تا زمانی که استامینا تموم شه. فست تراول‌های زیاد هم یکی از نکات خوب بودن برای من. مسیرهای طولانی رو خیلی راحت میشد کوتاه کرد. اسبم که بود و بر خلاف بچه‌ها، من هیچ مشکلی با این زبون بسته نداشتم. شاید اولش یکم عجیب میزد انیمیشنش ولی وقتی عادت کردم خیلیم خوش میگذشت سواری باهاش. وقتی با گلایدر پرواز میکنی و رو اسبت فرود میای هم خیلی حس خووبیه. اینکه خارج از کامبت، وقتی میدویی استامینا مصرف نمیشه هم یکی از نکات خیلی خوبی بود که امیدوارم یه روزی تو تمام بازیای جهان‌باز ببینیمش چون واقعا لازمه. این بازی اولین تو این زمینه نیست ولی در کل دمشون گرم. گرپل هوک خیلی خووب بود. توی فایت‌ خیلی ازش استفاده نکردم. بیشتر واسه جابه‌جایی تو محیط و البته مخفیانه کشتن انمی‌ها ازش استفاده کردم. کامبت بازی مثل باقی بازیاشون عالیه. تنوع سلاح‌ها خووبه. بازی با همشون حس خوبی میده. خشونت بازی خیلی خووبه. فینیشرها عالین. استفاده از سلاح‌های گرم هم خیلی حال میده. تو این بازی استفاده از پویزن و آتیش و پارالایز خیلی بیشتر از باقی بازیاشون حال میده و تاثیر بیشتری هم داره.

گرافیک بازی از نظر فنی که قطعا مال نسل پیش هستش ولی از نظر هنری واقعا کارشون خوب بوده خصوصا شهر Edo که خیلی زیبا بود. یوکوهاما و کیوتو هم قشنگن ولی ادو چیز دیگری بود. بازی افت فریم داره و واقعا نمیدونم چطور موفق شدن به همچین دستاوردی برسن! واقعا انتظار داشتم لااقل فریم رو ۶۰ ثابت باشه. انیمیشن‌ها که قبلا هم گفتیم اکثرشون تکراری هستن و تو بازیای قبلیشون دیدیم ولی خب خیلی اهمیت نداشتن واسه خصوصا بعد گذشت چند ساعت از بازی. محیط بازی خیلی قشنگه و شهر و سازه‌های تاریخی رو خوب ساختن. Npcها خوب نیستن واقعا. یعنی یه سری رفتاراشون جالبه. مثلا وقتی بارون میگیره، اگر چتر یا کلاه نداشته باشن، میزنن تو سر خودشون و میدوئن دنبال یه سر پناه تا خیس نشن. با مثلا دو نفر یهو همدیگه رو میبینن و شروع میکنن به حرف زدن. ولی خب تعداد npcهای تکراری و یه شکل خیلی زیاده و واقعا تجربه رو خراب میکنه. ازونور جزئیات خوبی هم ندارن اکثرشون. ولی کرکترای اصلی که در طول داستان میدیدیم خوب و قابل قبول بودن. خصوصا بانوان محترم که خیلی خوب بودن.

صداگذاری کرکترا عالی بود. من کلا بازی رو جاپونی رفتم و لذتشو بردم. ازونجایی که صداهای آشنای زیادی داخل بازی بود، تجربه رو خیلی واسم لذتبخش‌تر کرد. گوش دادن به دیالوگاشون خیلی خوش میگذشت. موسیقی بازی هم عالی بود. چه توی مواقع حساس داستانی چه وقتی توی محیط میچرخیدی. شخصتیای بازی هم خوب بودن. یعنی همون چندتایی که تصمیم میگیری بهشون توجه کنی، خیلی خفن و دوس داشتنی بودن. همونطور که گفتم، اینقدر تعداد کرکترا زیاد میشه که واقعا حوصله خیلیاشون رو ندارید. داستان و روایت هم خوب بود. البته این موردم اگه اینقدر بازی طولانی نبود، میتونس بهتر و جذاب‌ترم بشه ولی خب بازم اوکی بود.

در کل چیزی که منو واقعا اذیت کرد و حتی یه جاهایی عصبانیم میشدم، همون طراحی مراحل و تکرار و تکرار و تکرار بود به همراه طولانی شدن بیش از حد. گرافیک و انیمیشن‌ها اذیتم نکردن. به طور کلی تجربه خوبی بود ولی میتونس خیلی بهتر بشه. ارزش بازی کردن قطعا داره اما وقتی آف تپل خورد یا خرید ظرفیتی. در نهایت وضعیت تیم نینجا به نظرم نگران کنندس چون خیلی کار دارن تا به روز بشن و بیان تو مسیر موفقیت. قشنگ همه چیز این بازی قدیمیه و به حدی سادس که عجیبه واقعا. واقعا باید تکون اساسی بدن به خودشون.

موفق باشیم
 
Prince of Persia the lost crown: 7.5

اگر با داستان پخته تری طرف بودیم
و استارت بازی از نظر داستان و حتی باس اول اینقدر آبکی نبود امتیاز بالاتری می‌گرفت
دوبله فارسی هم بنظرم بی روح بود

گیم پلی و پلتفرمینگ خوب بود
قابلیت ها و جستجوی تو محیط بازی اصلا خسته کننده نبود و کشش داشت
اگر بخواین بازی رو پلات کنید حدود 25 ساعت تایم می‌بره که توصیه میکنم انجامش بدید چون باعث میشه چنتا مرحله پلتفرمینگ باحال رو برید

در کل تجربه خوبی بود
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or