Hell in the Pacific - 1968
داستان یه آمریکایی و یه ژاپنی که در دوران جنگ توی جزیره ای دور افتاده گیر افتادن و هیچ کدوم زبون اون یکی رو بلد نیست.
فیلم بدی نبود؛ به نسبت سالی که ساخته شده عمر خوبی داشته و میشد همچنان سناریوی جذاب گیر کردن توی یک جزیره رو با حضورشون سرگرم کننده دید. خصوصاً توشیرو میفونه که معرف حضور کلاسیک بین ها هست، اینجا نقش خوبی رو ایفا کرده بود و دیالوگ ها و نوع بازی های بدنی اون برای من جالب بود و کارش رو دوست داشتم. لی ماروین هم بدک نبود و مکمل خوبی واسه میفونه بود.
پایان بندی یکم عجیب غریبه و فکر می کنم شاید هر کسی نتونه باهاش کنار بیاد. ولی در کل فیلم خوبیه.
6/10
---------
Gladiator II - 2024
فیلمی خوب ولی فراموش شدنی. حقیقتش با اینکه از دیدن فیلم لذت بردم ولی حس می کنم یه جور عنصر به یادموندنی رو درون خودش نداره و احساس انس و صمیمیت لازم رو نمیشه با شخصیت ها پیدا کرد. به نظرم می تونستن عمق بیشتری به شخصیت ها بدن و به این شکلی که فیلم پیش رفت شخصیت پردازی دارای عمق نبود و نتونسته بودن که شخصیت ها رو قوی نشون بدن. که حالا اگه بخوایم از این نکته بگذریم، باقی فیلم حسابی سرگرم کننده بود و شاید حتی ارزش دوباره دیدن رو هم داشته باشه.
دنزل و پدرو و مسکال، همه در حدی بودن که انتظارش می رفت. عالی نبودن و صرفاً پلات رو به جلو می بردن.
6.5/10
--------
I Want You Back - 2022
فیلم بدی نبود ولی با ندیدنش هم چیز خاصی رو از دست ندادید. معمولی و وقت پر کن. داستان دو نفر که تازه با پارتنر خودشون بهم زدن و حالا سعی دارن دوباره اونا رو بدست بیارن. با هم متحد میشن و نقشه می کشن و ... نهایتا فیلمی معمولی بود و من خودم چون چارلی دی رو دوست دارم، بیشتر از این فیلم لذت بردم. نه که بازی شگفت انگیزی ارائه داده باشه، صرفاً دیدن فیلم رو راحت تر می کرد.
باقی بازیگرها هم چیزی برای گفتن نداشتن. خصوصاً پسر کلینت ایستوود که موندم چرا چنین نقشی رو قبول کرده و گرچه نمیشه ازش انتظار داشت که عین پدرش کارهای خفنی بازی کنه ولی بودن توی چنین نقشی هم یه مقدار Meh به نظر میرسه و پیشرفتی برای اون به حساب نمیاد.
5/10
---------
Front of the Class - 2008
داستان مردی که سندروم تورت داره و آرزوش اینه که بتونه به عنوان معلم استخدام بشه و ...
از دور و با دیدن سوژه «مردی که سندروم تورت داره و می خواد معلم بشه» برام ناخوشایند به نظر می رسید؛ فکر می کردم قراره با یه فیلمی روبرو بشم که همش موقعیت های دشوار داره و دیدنش حسابی سخت خواهد بود ولی نقطه مثبت فیلم این بود که چنین چیزی رخ نداده بود و فیلم واقعاً وایب و حس و حال مثبت و پر انرژی ای داشت. اصلاً به شما احساس ناخوشایند بودن رو نمی داد و به راحتی می تونستم صحنه ها رو دنبال کنم. واقعاً چنین قابلیتی رو توی این فیلم تحسین می کنم و کمتر پیش میاد توی چنین فیلم هایی که به یک بیماری خاص می پردازه، یک بیماری اجتماعی، بشه چنین چیزی رو بدست آورد. بخاطر همین، این فیلم رو تحسین می کنم.
جیمز وولک هم در نقش برد کوهن واقعاً عالی ایفای نقش کرده بود و سندروم تورت رو به زیباترین شکل ممکن به تصویر کشیده بود. روی هم رفته فیلم تاثیرگذار و جالبی بود و از دیدنش لذت کافی بردم.
6.8/10
----------
Four Weddings and a Funeral - 1994
داستان آشنایی یک زوج که طی برهه ای که توی عنوان فیلم اومده رخ میده و ...
فیلم قشنگی بود. نوع چینش داستان و پیش روی سناریو بین شخصیت های حاضر در فیلم به شکل زیبایی بسته شده بود و به عنوان یک فیلم بریتیش و عاشقانه برام لذت بخش بود. هیو گرنت رو اینجا دوست داشتم و شخصیت چارلز رو دلپذیر کرده بود و البته در مقابل اندی مک دوول هم نقش مقابل و مکمل خیلی خوبی برای گرنت داشت و زیبایی اون در فیلم هم در سطح دلپذیری بود.
روی هم رفته به عنوان یک فیلم رومانتیک فیلم خوبی واسه دیدنه و ارزش دیدن رو داره.
6.2/10
-----
Flora and Son - 2023
فیلم ملو و روونی بود. از اون فیلم ها که میشه راحت دیدش و خیلی صحنه های رو مخ رو و ناخوشایند نداشت. دلم می خواست ببینم در وهله اول دختر بونو چطور ایفای نقش می کنه و باید بگم که انصافاً بازی خوب و دلنشینی داشت. بدون هیچ استرس و نگرانی پای کار نشستم و تونستم با شخصیت ها پیش برم. این فیلم از نظر من مدیون ایو هیوسنه. واقعا حضورش یه خاصیت جذاب به فیلم داده؛ نوع بازی اون توی این فیلم برای من خیلی باحال بود و دلم میخواست بیشتر و بیشتر باهاش همراه بشم. به نظرم می تونه آینده خوبی توی بازیگری داشته باشه و صرفاً باید انتخاب های خوبی رو داشته باشه.
گوردون لویت هم که مثل همیشه خوب بود. حضورش به بهتر شدن فیلم کمک کرده بود و زوج خوبی برای هیوسن بود. و کلاً فیلم سرگرم کننده و خوبی بود.
6.4/10