Black Myth: Wukong
از اونجایی که طرفدار بازی های سولز لایک یا تیم نینجایی هستم, به خاطر اینکه یه سری از المان های این بازی شبیه به این بازی ها بود, بازیو تجربه کردم.
بازی از نظر محیطی واقعا وسیعه و گشت و گذار در محیط ها, نیاز به زمان بالایی داره. اما متاسفانه, سازنده نتونسته از این محیط های وسیع, بهره ی کافی رو ببره و بازیکن رو غرق در بازی کنه. به همین دلیل برای من لول دیزاین یکی از ازار دهنده ترین موارد موجود در بازیه که واقعا وقتی بازیش میکنم منو اذیت میکنه رسما. دلیلش هم پیچ در پیچ بودن محیط های بازی, وجود چندین راه مختلف در هر لوکیشن هست که متاسفانه شرکت سازنده با قرار ندادن map در بازی, رسما به اذیت کردن بازیکن دامن زده و تجربه ی بازیکن رو خراب کرده. این مورد توی ردیت و یوتیوب به وفور دیده میشه و اکثرا شاکی هستن از نبود مپ.
برای مثال منه بازیکن دلم میخواد محیط رو بگردم و کشف کنم و لذت ببرم. اما وقتی هر لوکیشن چند راه وجود داره داخلش و ۹۹ درصدشون هم شبیه به هم هستن, من اصلا یادم نمیاد کدومو رفتم و کدومو نرفتم
اینجا اگه سازنده برای بازی مپ میساخت یا یه قابلیتی به بازیکن میداد که روی راه هایی که رفته علامت بذاره, بازی جذاب تر می شد.
گرافیک بازی بسیار عالیه. سازنده ثابت کرده که کار کشیدن از انریل انجین ۵ رو بلده. از همین رو گرافیک روی پیسی بی نهایت عالیه ولی روی پی اس ۵, از اونجایی که مجبوری روی پرفرمنس بازی کنی, خیلی بالا نیست ولی بازم قابل قبوله.
لودینگ های بازی روی کنسول با توجه به سبک بازی که تعداد مرگ بسیار بالاس, عذاب اوره.
مورد منفی دیگه هم اینپوت لگ های بازی هست. متاسفانه بازی روی کنسول, زمانی که کلید L1 رو برای پر کردن سلامتیت وسط یه فایت میزنی, با تاخیر عمل میکنه. همچنین زدن اسپل ها هم تاخیر داره و از همه بدتر اینکه به سادگی وثتی کوچکترین ضربه ای میخوری, اسپل زدنت مختل میشه و نتیجه این میشه که نه تنها اسپلی نزدی, بلکه mana ازت کم شده و اسپل ات دیس چارج شده
یه مورد غیر ضروری و روی مخ هم در بازی هست و اونم اینکه وقتی شما اتک میزنی به دشمن, دشمن همچنان بهت کومبو میزنه. ولی کافیه شما وسط کومبو زدنت کوچکترین ضربه ای از دشمن دریافت کنی, اونوقت شما هم استان میشی, هم اتک و کومبو ات کنسل میشه و هم نمیتونی سلامتیتو پر کنی و مجبوری تا اون انیمیشن تهوع اور تموم بشه تا دوباره سر پا بشی
این موارد توی هیچ بازی بزرگی مثل سولز و الدن رینگ و nioh نبوده.
اخرین موردی هم که باعث شد گند بزنه به کل تجربم, باگ های مسخره ی بازیه. به شخصه بازیو به قصد پلاتکردن گرفتم. بالای ۶۰ ساعت تا الان وقت گذاشتم و کل محیطا رو گشتم. اما یه باگ مسخره مربوط به ساید کپئست تالیسمان های بنفش در چپتر ۴, باعث شد که من نتونم کوئست رو تموم کنم و حالا باید برای پلات, یه بار دیگه ۴۰ ساعت وقت بذارم و خودمو به چپتر ۴ برسونم تا صرفا یه ساید کوئست رو تموم کنم
این فاجعست. در این مورد خیلی سرچ کردم و خیلیا به این مشکل خوردن و ناراضین
در کل این بازی با اینکه نمیخواد سولز لایکباشه, ولی یه کپی ضعیف تر با گرافیک بالاتر از برخی المان های اوناس.
بازی ضعف پرفرمنس کنسولی داره, ضعف لول دیزاین داره و ضعف بالانس بودن مراحل و سختی داره. متای بازی و یوزر اسکور هم شاهد این مدعا هستن و فروش بالای بازی و تعداد پلیر های استیم هم طبیعتا به دلیل چینی بودن سازنده و تعداد بالای چینی ها که بازی ملیشون رو بازی میخوان بکنن, بالاس.
اما در نهایت این بازی با همه ی این اوصاف یک بازی سرگرم کننده هست که برای تجربه ی اول سازنده, یه گام عظیم محسوب میشه.
امتیاز: ۷.۵ از ۱۰