امتياز اعضای بازی‌سنتر به عناوین پلتفرم‌های PlayStation

[Nathan Drake]

درود
این تاپیک به این منظور باز شد تا دوستانی که عناوین مختلف رو تجربه کردند، امیتاز از 1 تا 10 به بازی مورد نظر بدن.
لطفا سعی کنید همراه با نمره یه توضیح کوچکی هم بدید.
با تشکر

 

[ehsan M]

این (stellar blade) که بازی محشری بود و خیلی خوش گذشت، همه چیش برا من ۱۰ از ۱۰ بود ( بعد ۶۰ ساعت) یه نقد کوچیکه می‌نویسم براش،
بعد (rise of the ronin) رو که داشتم تو کنسول شروع کردم، هر چقدر که کامبتش ۱۰ از ۱۰ هست، گرافیکش واقعا غیر قابل تحمل هست، منی که عاشق تیم نینجام و امضای تیم نینجا اینه که ( گیم پلی و کامبتش شاهکار و گرافیک ظعیف دارن تو همه ی بازی ها) و میدونستم که نباید انتظار گرافیک داشت از محصول تیم نینجا، ولی باز خور تو ذوقم از اینهمه افتضاح (وخامت اوضاع رو درک کردین : انتظار گرافیک خیلی پایین داشتم ولی باز خورد تو ذوقم که خیلی پایین تر از انتظار پایین من بود)
خلاصه کامبتش ۱۰ از ۱۰، گرافیک ۳ از ۱۰، جهان باز بودن ۰ از ۱۰ ( به تنهایی ریده به بازی) خخ( بعد ۱۰ ساعت دراپ شد)
نتیجه این شد که کامبتش تحریکم کرد ولی گرافیک نذاشت ادامه بدم و منی که تحریک شده بودم مجبور شدم سلطان این سبک (Nioh 2) رو بندازم دانلود و برای Nمین بار بازیش کنم
نتیجه اخلاقی
استلار بلید ۱۰از۱۰ ( آب دستتونه بزاری کنار و بازیش کنید)
رایز او دِ رونینن ۴از۱۰ غیر قابل تحمل برا من
این (black myth wukong ) هم منتظرم یکی دو تا ابدیت بدن تا پرفورمنس بهتر بشه و مشکل اینپوت لگ حل بشه بعد بازی کنم

این black myth روی 5 ضعف داره گذاشته بودم کنار تا با پرو تجربش کنم ولی کنسول با اون قیمت فکر کنم روی همین کنسول فت بازی کنم

 

[Amir09]

Mafia: Definitive Edition

زمانی که تعداد انگشت شماری از بازی ها داستان محور بودند، بازی اومد به اسم مافیا که علاوه بر جلوه های سینمایی و گرافیک بسیار بالا با دوبله بی نظیر دارینوس تبدیل شد به یکی از بازی های افسانه ای دوران نوجوانی من. به نظر من مافیا ۲ با اینکه بازی بشدت آندرریتدی هست ولی اون جایگاه نسخه اصلی رو نتونست به دست بیاره. با روندی که 2k داشت با مافیا طی میکرد من به ریمیک توسط Hanger 13 واقعا نا امید بودم. با اومدن بازی روی پلاس اضافه اش کردم به لایبرری ولی بازی نکردم تا چند روز پیش روی PS5 بازیش کردم.
من سعی میکنم مثل یک منتقد به بازی نگاه نکنم بلکه نمره رو نه در مقایسه با سایر بازی ها یا در مقایسه با قیمت بلکه به تجربه خودم میدم.

اولین چیزی که توجه من رو جلب کرد گرافیک بازی بود. گرافیک این بازی بی نظیره هم از نظر فنی هم از نظر هنری هم از نظر موشن کپچر و نورپردازی. اتمسفری که از Lost Heaven دهه ۳۰ امریکا درست کردند حتی با اومدن بازی های با گرافیک بالاتر در سالهای آینده باز هم میتونه بی نظیر باشه چون واقعا از نظر هنری اصولی کار شده و کمتر بازی میتونه تکرارش کنه بنظرم حتی خود Hanger 13 نخواهد تونست دوباره اتمسفری به این زیبایی خلق کنه. واقعا دهه ۳۰ امریکا و Great Depression چه از نظر نوع ماشینها، صنعتی بودن شهر شیکاگو اخبار و حوادث که حول جنگ و جرمهای سازمان یافته هست دوره خاصی هست که توی این بازی همه به زیبا ترین حالت ممکن به تصویر کشیده شده.

صدا گذاری بازی بی نظیره از بازیگران گرفته تا رادیو بازی و صدای انواع ماشین ها.

و اما بنظرم تنها چیزی که توی ذوق میزد گیمپلی خیلی خشک بازی بود که اصلا در حد بازی های سوم شخص مدرن نبود. ولی من چندتا چیز توی گیمپلی خوشم اومد یکی اینکه مدیریت تیرها خیلی مهم بود مخصوصا توی درجه سختی بالا. دوم اینکه هدفگیری خیلی پرش داره و اصلا دقیق نیست که کاملا با صلاح های اون موقع همخونی داره و بازی رو لذت بخش کرده بود. هوش مصنوعی بازی متوسط بود دشمنان خیلی باهوش نیستند و بعد از مدتی زمانبندیشون برای اومدن بیرون از کاور دستت میاد که یکم تو ذوق میزد. نکته بعدی رانندگی هندلینگ و فیزیک عالی ماشین هاست به خصوص امکان دنده Manual بودن ماشین ها که خیلی هیجان داشت تو اوج تعقیب و گریز.

داستان بازی هم الان دیگه خیلی کلیشه ای شده ولی باز هم تونسته بودن با بازیگری خوب و اضافه کردن صحنه های جدید اون حس زندگی مافیایی رو به بهترین نحو القا کنند.

من واقعا از این ریمیک لذت بردم و به بقیه توصیه میکنم اگه بخاطر بد بینی به هنگر ۱۳ تا الان بازیش نکردند حتما امتحانش کنند.

امتیاز : ۹.۵/۱۰

 

[Panther_X]

Uncharted: Legacy of Thieves Collection
(فقط Uncharted 4 رو تو این کالکشن بازی کردم)
10/10
بررسی با توجه به اینکه نسخه 4 بازی رو قبلا رو ps4 بازی نکردم و نمیدونم این کالکشن چه بهبودهایی داشته مینویسم.
گرافیک و طراحی محیط ها به شدت عالی و چشم نوازه گاهی اوقات ترجیح دادم چند ثانیه صبر کنم و محیط ها رو تماشا کنم.
یکی از نگرانی های خودم راجع به داستان بازی بود که بعد از 3 نسخه دیگه چه میخوان رو کنن که باز هم ادامه Nathan Drake جذاب بشه. داستان در عین سادگی به شدت جذاب بود و به بهترین نحو ممکن روایت شد. به اندازه دیدن یک فیلم سینمایی اکشن و ماجراجویی جذاب لذت خواهید برد.
گیم پلی بازی هم در نوع خودش فوق العاده بود اینکه یکسری المان های مخفی کاری سعی کرده بودن استفاده کنن بازی رو جذاب تر کرده بود و استفاده از طناب و ابزار دیگه برای جابه جایی بین جاهای صعب العبور باعث شده بود حس تکراری بودن گیم پلی به بازیکن دست نده و گیم پلی بازی خیلی جاها کاملا سینمایی پیش میره و ناتی داگ مثل همیشه سنگ تموم گذاشته.
تنها ایرادی که میشه از بازی گرفت هوش مصنوعی همراهان تو مبارزه ها هست بنظرم میتونست خیلی بهتر از این باشه. ولی با این حال اینقدر بازی جذاب و تجربه فوق العاده ای بود که نمیتونم ازش امتیازی کم کنم.
نمیدونم کالکشن سه نسخه اول روی ps4 چقدر بهبود داشته ولی امیدوارم یه remake از سه نسخه اول مخصوص ps5 ساخته شه

 

[REZA TAEL]

Nier

این متن برای چند وقت پیشه
و تو یه پلتفرم دیگه نوشته شده
یادم نبود تو بازیسنترم بذارم
الان دیدمش
همونو کپی می کنم
جایی که نظرم الان عوض شده رو آبی

خب nier replicant تموم شد
من که آخرش از داستان بازی سر در نیاوردم
میگه باید چندباره بازی رو تموم کنی تا همه زوایای داستان مشخص شه
اما من وقت این کار رو ندارم از پلاس داشت میرفت
بازی دیزاینش طوری نیست که تو بخوای بهش فرصت همچین کاری رو بدی
اولا اینکه داستان مبهم زمانی ایراد نداره که
کل دیزاین بازی بر این اساس باشه
تو بازی میازاکی پرت میشی تو جهان مبهم دیگه یکپارچه تا ته جهانش مبهمه
این طوری نیست وسطش یهو یکی بیاد ۱۰ دقیقه حرف بزنه
اما nier تو وقتی تو بازیت امکان نوشته‌های طولانی و کاتسن‌های بلند قرار میدی
تو همون‌ شرحش بده بره 6 خط اخر ایراد الکی و به خاطر کمبود وقتمه، ایراد اصلی همون دیزاین عه که تکرارلذتبخشپذیر نیست

در هر صورت فکر کنم داستانش عالی باشه وقتی همه زوایای مشخص بشه
چون مشخصه اهل شر و ور گفتن نیست
۵ تا پایان دیگه داره که باس بره یوتوب


بعد میرسیم به لول دیزاین بازی
بازی میخواد شبیه بازی‌های rpg تو رو به اینور و اونور مپ بفرسته
اما نه ماموریت‌های فرعی ارزشش رو دارن
نه ارتباط بین مناطق طوری طراحی شده بازیکن رو مجاب کنه مسیرها رو بره
من حتی برای ماموریت‌های اصلی هم از یه جا به بعد
راش میدادم و دشمن‌های بین مسیر رو نمیکشتم
چون هم وقت‌گیره
هم دلیلی نداره بکشیش
چون لول‌اپ نکنی هم دشمن‌ها رو میزنی
اونم نه تو یه کمبت عمیق و معنی‌دار
صرفا کوبوندن دکمه‌ها پشت هم
بعضی موقع واقعا حوصله‌ات سر میره از ازدیاد دشمن‌ها
جای اینکه دفلکت کنی یا استراتژی بچینی، میگی بذار ضربه رو بخورم با آیتم سلامتی رو پر میکنم(بازی رو نرمال رفتم)
پروگرس استفاده از اسلحه‌های بازی هم جالب نیست، با همون شمشیر اولی میشه تا ته بازی رو رفت، هیچوقت کاری نمی‌کنه مجبور شی سلاح عوض کنی

طراحی باس‌ها رو دوست نداشتم

اما لوکیشن‌های بازی فوق‌العادست. اگر مسیر رسیدن بهشون رو بیخیال شیم، وقتی که رسیدیم قطعا راضیتون میکنه. بعضی‌هاش فراموش نشدنیه
بازی صحنه‌های یونیک خیلی داره
و لحظات یه یاد ماندنی رقم‌ میزنه
جاهایی که میدونی امکان نداره در جای دیگه نظیرش رو پیدا میکنی

در داخل مراحل، زوایای دوربین تغییر میکنه و بعضی موقع شبه ساید اسکرولینگ میشه و بعضی شبه ایزومتریک
و یه جورایی حالت گیم در گیم پیدا میکنه که این واقعا تحسین برانگیزه
چون هم movement کرکتر تغییر میکنه با زاویه دوربین و هم کمبتش
و هیچکدومشم با تغییر زاویه افت نمی‌کنه که هیچ کاملا match و لذت‌بخشه
و تا انتها سوپرایزتون میکنه
این نشون میده یوکو تارو گیمر قدیمیه و بازی‌های میکرو سگا پلی‌استیشن زده چون تموم اون سبک‌های چیره و غالب اون زمان رگه‌هاش رو تو این بازی میبینی
یه جور ادای دین انگار
یک ادای دین مدرن شده که کاملا به بازیش میاد
نه که فقط صرفا بخواد ادای دین داشته باشه
بلکه در داخل دیزاین بازیش قرار گرفته و جزو المان‌های اساسیشه

موسیقی بازی ابرشاهکاره
دیوانه کننده است
یه رفیقم میگفت بازی nier در واقع موزیکاله
درست هم میگفت
موسیقی هیچوقت متوقف نمیشه و بازی هم خودش رو موزون میکنه باهاش

طراحی شخصیت‌ها قشنگه
یه orgy باید باهاشون راه انداخت


به هر حال میارزید
پشیمون نیستم
نمره من : ۷ از ۱۰
در واقع ۶ از ۱۰، ولی ۱ نمره به خاطر شجاعتش تو بازی‌سازی بهش میدم
بعضی بازی‌های ۷ از ۱۰، این نمره‌شون رو از generic بودنشون میگیرن
نمره رو میدی و دیگه با رفیقت نشستی بحثشو نمیکنی
اما این بازی ۷ از ۱۰ی هست که همواره میشه بحثش وسط بیاد
این یکی از موارد دست‌و‌پاگیر نمره‌دهی در کنار مزایایی که داره هست

میدونم یارو کار بلده و احتمالا ایراداتش رو گرفته که بازی بعدیش نیر اتوماتا متاش اون شده.
شاید اون‌ بره بالا بالاها تو لیست

 

[Scαrface]

View attachment 350606


Nier

این متن برای چند وقت پیشه
و تو یه پلتفرم دیگه نوشته شده
یادم نبود تو بازیسنترم بذارم
الان دیدمش
همونو کپی می کنم
جایی که نظرم الان عوض شده رو آبی

خب nier replicant تموم شد
من که آخرش از داستان بازی سر در نیاوردم
میگه باید چندباره بازی رو تموم کنی تا همه زوایای داستان مشخص شه
اما من وقت این کار رو ندارم از پلاس داشت میرفت
بازی دیزاینش طوری نیست که تو بخوای بهش فرصت همچین کاری رو بدی
اولا اینکه داستان مبهم زمانی ایراد نداره که
کل دیزاین بازی بر این اساس باشه
تو بازی میازاکی پرت میشی تو جهان مبهم دیگه یکپارچه تا ته جهانش مبهمه
این طوری نیست وسطش یهو یکی بیاد ۱۰ دقیقه حرف بزنه
اما nier تو وقتی تو بازیت امکان نوشته‌های طولانی و کاتسن‌های بلند قرار میدی
تو همون‌ شرحش بده بره 6 خط اخر ایراد الکی و به خاطر کمبود وقتمه، ایراد اصلی همون دیزاین عه که تکرارلذتبخشپذیر نیست

در هر صورت فکر کنم داستانش عالی باشه وقتی همه زوایای مشخص بشه
چون مشخصه اهل شر و ور گفتن نیست
۵ تا پایان دیگه داره که باس بره یوتوب


بعد میرسیم به لول دیزاین بازی
بازی میخواد شبیه بازی‌های rpg تو رو به اینور و اونور مپ بفرسته
اما نه ماموریت‌های فرعی ارزشش رو دارن
نه ارتباط بین مناطق طوری طراحی شده بازیکن رو مجاب کنه مسیرها رو بره
من حتی برای ماموریت‌های اصلی هم از یه جا به بعد
راش میدادم و دشمن‌های بین مسیر رو نمیکشتم
چون هم وقت‌گیره
هم دلیلی نداره بکشیش
چون لول‌اپ نکنی هم دشمن‌ها رو میزنی
اونم نه تو یه کمبت عمیق و معنی‌دار
صرفا کوبوندن دکمه‌ها پشت هم
بعضی موقع واقعا حوصله‌ات سر میره از ازدیاد دشمن‌ها
جای اینکه دفلکت کنی یا استراتژی بچینی، میگی بذار ضربه رو بخورم با آیتم سلامتی رو پر میکنم(بازی رو نرمال رفتم)
پروگرس استفاده از اسلحه‌های بازی هم جالب نیست، با همون شمشیر اولی میشه تا ته بازی رو رفت، هیچوقت کاری نمی‌کنه مجبور شی سلاح عوض کنی

طراحی باس‌ها رو دوست نداشتم

اما لوکیشن‌های بازی فوق‌العادست. اگر مسیر رسیدن بهشون رو بیخیال شیم، وقتی که رسیدیم قطعا راضیتون میکنه. بعضی‌هاش فراموش نشدنیه
بازی صحنه‌های یونیک خیلی داره
و لحظات یه یاد ماندنی رقم‌ میزنه
جاهایی که میدونی امکان نداره در جای دیگه نظیرش رو پیدا میکنی

در داخل مراحل، زوایای دوربین تغییر میکنه و بعضی موقع شبه ساید اسکرولینگ میشه و بعضی شبه ایزومتریک
و یه جورایی حالت گیم در گیم پیدا میکنه که این واقعا تحسین برانگیزه
چون هم movement کرکتر تغییر میکنه با زاویه دوربین و هم کمبتش
و هیچکدومشم با تغییر زاویه افت نمی‌کنه که هیچ کاملا match و لذت‌بخشه
و تا انتها سوپرایزتون میکنه
این نشون میده یوکو تارو گیمر قدیمیه و بازی‌های میکرو سگا پلی‌استیشن زده چون تموم اون سبک‌های چیره و غالب اون زمان رگه‌هاش رو تو این بازی میبینی
یه جور ادای دین انگار
یک ادای دین مدرن شده که کاملا به بازیش میاد
نه که فقط صرفا بخواد ادای دین داشته باشه
بلکه در داخل دیزاین بازیش قرار گرفته و جزو المان‌های اساسیشه

موسیقی بازی ابرشاهکاره
دیوانه کننده است
یه رفیقم میگفت بازی nier در واقع موزیکاله
درست هم میگفت
موسیقی هیچوقت متوقف نمیشه و بازی هم خودش رو موزون میکنه باهاش

طراحی شخصیت‌ها قشنگه
یه orgy باید باهاشون راه انداخت


به هر حال میارزید
پشیمون نیستم
نمره من : ۷ از ۱۰
در واقع ۶ از ۱۰، ولی ۱ نمره به خاطر شجاعتش تو بازی‌سازی بهش میدم
بعضی بازی‌های ۷ از ۱۰، این نمره‌شون رو از generic بودنشون میگیرن
نمره رو میدی و دیگه با رفیقت نشستی بحثشو نمیکنی
اما این بازی ۷ از ۱۰ی هست که همواره میشه بحثش وسط بیاد
این یکی از موارد دست‌و‌پاگیر نمره‌دهی در کنار مزایایی که داره هست

میدونم یارو کار بلده و احتمالا ایراداتش رو گرفته که بازی بعدیش نیر اتوماتا متاش اون شده.
شاید اون‌ بره بالا بالاها تو لیست

رو PS3 یادمه یکی از پایان ها جوری بود که کل سیو های بازی رو پاک میکرد نمیدونم تو این نسخه هم همینطوری هست یا نه ؟ خیلی چیز باحالی بود اگه اشتباه نکنم همه پایان ها رو رفتم و اون رو گذاشتم برای آخر کار و سیو ها هم پاک شد و با بازی خداحافظی کردم .در ضمن Nier پدر دختر ( فکر کنم Gesgalt ) Nier اصلی یا بهتره یک حس عجیبی داره فکر نکنم تو این نسخه باشه . نمره ات 7 از 10 اوکیه ولی فقط 3 نمره موزیک پایانی بازی که تو هر پایان با یه زبون خونده میشه 5 نمره داره از نظر من
پ.ن : داستان بازی سر راسته عجیبه زیاد متوجهش نشدی . از داستان فقط Lore یی دارک سولز ها که از نظر روایت فوق Boring هستن و هیچ اتفاقی تو زمان حال نمیوفته و ما فقط داریم اتفاقات گذشته رو مرور میکنیم سر راست تره به نظرم ( یه چیزی تو مایه های بلادبورن و سکیرو که آخرش راحت تر درک میشه )

 

[Sepi_60]

رو PS3 یادمه یکی از پایان ها جوری بود که کل سیو های بازی رو پاک میکرد نمیدونم تو این نسخه هم همینطوری هست یا نه ؟ خیلی چیز باحالی بود اگه اشتباه نکنم همه پایان ها رو رفتم و اون رو گذاشتم برای آخر کار و سیو ها هم پاک شد و با بازی خداحافظی کردم .در ضمن Nier پدر دختر ( فکر کنم Gesgalt ) Nier اصلی یا بهتره یک حس عجیبی داره فکر نکنم تو این نسخه باشه . نمره ات 7 از 10 اوکیه ولی فقط 3 نمره موزیک پایانی بازی که تو هر پایان با یه زبون خونده میشه 5 نمره داره از نظر من
پ.ن : داستان بازی سر راسته عجیبه زیاد متوجهش نشدی . از داستان فقط Lore یی دارک سولز ها که از نظر روایت فوق Boring هستن و هیچ اتفاقی تو زمان حال نمیوفته و ما فقط داریم اتفاقات گذشته رو مرور میکنیم سر راست تره به نظرم ( یه چیزی تو مایه های بلادبورن و سکیرو که آخرش راحت تر درک میشه )

توی این نسخه یه پایان جدید هم اضافه شده که بعد از همون پاک شدن سیو آنلاک میشه

 

[ce7en44]

View attachment 350606


Nier

این متن برای چند وقت پیشه
و تو یه پلتفرم دیگه نوشته شده
یادم نبود تو بازیسنترم بذارم
الان دیدمش
همونو کپی می کنم
جایی که نظرم الان عوض شده رو آبی

خب nier replicant تموم شد
من که آخرش از داستان بازی سر در نیاوردم
میگه باید چندباره بازی رو تموم کنی تا همه زوایای داستان مشخص شه
اما من وقت این کار رو ندارم از پلاس داشت میرفت
بازی دیزاینش طوری نیست که تو بخوای بهش فرصت همچین کاری رو بدی
اولا اینکه داستان مبهم زمانی ایراد نداره که
کل دیزاین بازی بر این اساس باشه
تو بازی میازاکی پرت میشی تو جهان مبهم دیگه یکپارچه تا ته جهانش مبهمه
این طوری نیست وسطش یهو یکی بیاد ۱۰ دقیقه حرف بزنه
اما nier تو وقتی تو بازیت امکان نوشته‌های طولانی و کاتسن‌های بلند قرار میدی
تو همون‌ شرحش بده بره 6 خط اخر ایراد الکی و به خاطر کمبود وقتمه، ایراد اصلی همون دیزاین عه که تکرارلذتبخشپذیر نیست

در هر صورت فکر کنم داستانش عالی باشه وقتی همه زوایای مشخص بشه
چون مشخصه اهل شر و ور گفتن نیست
۵ تا پایان دیگه داره که باس بره یوتوب


بعد میرسیم به لول دیزاین بازی
بازی میخواد شبیه بازی‌های rpg تو رو به اینور و اونور مپ بفرسته
اما نه ماموریت‌های فرعی ارزشش رو دارن
نه ارتباط بین مناطق طوری طراحی شده بازیکن رو مجاب کنه مسیرها رو بره
من حتی برای ماموریت‌های اصلی هم از یه جا به بعد
راش میدادم و دشمن‌های بین مسیر رو نمیکشتم
چون هم وقت‌گیره
هم دلیلی نداره بکشیش
چون لول‌اپ نکنی هم دشمن‌ها رو میزنی
اونم نه تو یه کمبت عمیق و معنی‌دار
صرفا کوبوندن دکمه‌ها پشت هم
بعضی موقع واقعا حوصله‌ات سر میره از ازدیاد دشمن‌ها
جای اینکه دفلکت کنی یا استراتژی بچینی، میگی بذار ضربه رو بخورم با آیتم سلامتی رو پر میکنم(بازی رو نرمال رفتم)
پروگرس استفاده از اسلحه‌های بازی هم جالب نیست، با همون شمشیر اولی میشه تا ته بازی رو رفت، هیچوقت کاری نمی‌کنه مجبور شی سلاح عوض کنی

طراحی باس‌ها رو دوست نداشتم

اما لوکیشن‌های بازی فوق‌العادست. اگر مسیر رسیدن بهشون رو بیخیال شیم، وقتی که رسیدیم قطعا راضیتون میکنه. بعضی‌هاش فراموش نشدنیه
بازی صحنه‌های یونیک خیلی داره
و لحظات یه یاد ماندنی رقم‌ میزنه
جاهایی که میدونی امکان نداره در جای دیگه نظیرش رو پیدا میکنی

در داخل مراحل، زوایای دوربین تغییر میکنه و بعضی موقع شبه ساید اسکرولینگ میشه و بعضی شبه ایزومتریک
و یه جورایی حالت گیم در گیم پیدا میکنه که این واقعا تحسین برانگیزه
چون هم movement کرکتر تغییر میکنه با زاویه دوربین و هم کمبتش
و هیچکدومشم با تغییر زاویه افت نمی‌کنه که هیچ کاملا match و لذت‌بخشه
و تا انتها سوپرایزتون میکنه
این نشون میده یوکو تارو گیمر قدیمیه و بازی‌های میکرو سگا پلی‌استیشن زده چون تموم اون سبک‌های چیره و غالب اون زمان رگه‌هاش رو تو این بازی میبینی
یه جور ادای دین انگار
یک ادای دین مدرن شده که کاملا به بازیش میاد
نه که فقط صرفا بخواد ادای دین داشته باشه
بلکه در داخل دیزاین بازیش قرار گرفته و جزو المان‌های اساسیشه

موسیقی بازی ابرشاهکاره
دیوانه کننده است
یه رفیقم میگفت بازی nier در واقع موزیکاله
درست هم میگفت
موسیقی هیچوقت متوقف نمیشه و بازی هم خودش رو موزون میکنه باهاش

طراحی شخصیت‌ها قشنگه
یه orgy باید باهاشون راه انداخت


به هر حال میارزید
پشیمون نیستم
نمره من : ۷ از ۱۰
در واقع ۶ از ۱۰، ولی ۱ نمره به خاطر شجاعتش تو بازی‌سازی بهش میدم
بعضی بازی‌های ۷ از ۱۰، این نمره‌شون رو از generic بودنشون میگیرن
نمره رو میدی و دیگه با رفیقت نشستی بحثشو نمیکنی
اما این بازی ۷ از ۱۰ی هست که همواره میشه بحثش وسط بیاد
این یکی از موارد دست‌و‌پاگیر نمره‌دهی در کنار مزایایی که داره هست

میدونم یارو کار بلده و احتمالا ایراداتش رو گرفته که بازی بعدیش نیر اتوماتا متاش اون شده.
شاید اون‌ بره بالا بالاها تو لیست

اینکه میگی یه بار بازی رو تموم کردی ==> تا وسطای بازی بیشتر نرفتی
مثل این میمونه که دارک سولز رو بازی کنی و ولی هیچی از لور آیتم ها و سلاح ها و جادو رو ها نخونی، در نتیجه مطمئنا داستان بازی برات گنگ میشه
بازی های نیئر و دراکن گارد ساختارشون همینطوری هست، پلی ترو اول عمدا داستان و شخصیت پردازی توی دیواره پلی ترو دوم یا میاد همون داستان رو از دید یه نفر دیگه نشون میده (اتوماتا)، یا اینکه همون داستان هست ولی یه سری اضافات داره (نیئر)، یا اینکه از جایی که داستان چند شاخه میشه یه روت جدید باز میشه (دراکن گارد).
تازه از پلی ترو سوم قسمت های مهم رو بهت نشون میده
و اینکه درسته هر کدوم پنج تا اندینگ A تا E دارن ولی مثلا برای دراکن گارد 3 اینجوریه که گرفتن اندینگ A 10 ساعت طول میکشه، اندینگ B و C یکی دو ساعت، اندینگ D هم به اندازه ای طول میکشه که تمام سلاح ها رو بگیری و باس نهایی رو بزنی (از 1-2 ساعت تا بی نهایت ). و معمولا اندینگ E و D ترو اندینگ به حساب میان و قبلی ها همه حالت های نامطلوب هستن
از این نظر نیئر یکمی از همه ضعیفتره چون قسمت های تکراری زیاد داره ولی خوبیش اینه که یه دکمه اسکیپ اضافه میشه که میزنی و اون قسمت های تکراری اسکیپ میشه تا جایی که حرف های جدید زده بشه. در مورد اکسپلوریشن هم شخصا چون حسش نبود پیاده گز کنم یه ترینر گرفتم و سرعت بازی رو 6 برابر کردم

 

[REZA TAEL]

اینکه میگی یه بار بازی رو تموم کردی ==> تا وسطای بازی بیشتر نرفتی
مثل این میمونه که دارک سولز رو بازی کنی و ولی هیچی از لور آیتم ها و سلاح ها و جادو رو ها نخونی، در نتیجه مطمئنا داستان بازی برات گنگ میشه
بازی های نیئر و دراکن گارد ساختارشون همینطوری هست، پلی ترو اول عمدا داستان و شخصیت پردازی توی دیواره پلی ترو دوم یا میاد همون داستان رو از دید یه نفر دیگه نشون میده (اتوماتا)، یا اینکه همون داستان هست ولی یه سری اضافات داره (نیئر)، یا اینکه از جایی که داستان چند شاخه میشه یه روت جدید باز میشه (دراکن گارد).
تازه از پلی ترو سوم قسمت های مهم رو بهت نشون میده
و اینکه درسته هر کدوم پنج تا اندینگ A تا E دارن ولی مثلا برای دراکن گارد 3 اینجوریه که گرفتن اندینگ A 10 ساعت طول میکشه، اندینگ B و C یکی دو ساعت، اندینگ D هم به اندازه ای طول میکشه که تمام سلاح ها رو بگیری و باس نهایی رو بزنی (از 1-2 ساعت تا بی نهایت ). و معمولا اندینگ E و D ترو اندینگ به حساب میان و قبلی ها همه حالت های نامطلوب هستن
از این نظر نیئر یکمی از همه ضعیفتره چون قسمت های تکراری زیاد داره ولی خوبیش اینه که یه دکمه اسکیپ اضافه میشه که میزنی و اون قسمت های تکراری اسکیپ میشه تا جایی که حرف های جدید زده بشه. در مورد اکسپلوریشن هم شخصا چون حسش نبود پیاده گز کنم یه ترینر گرفتم و سرعت بازی رو 6 برابر کردم

درسته وقتی بازی بر اساس چند پایان ساخته شده باید همه‌ش رو رفت تا نظر داد
اما برای این کار باید دیزاینش طوری باشه که مجابت کنه
وقتی تو همون پلی‌ترو اول هی R2 میزنی تا کرکتر ملق بزنه تا سرعتت از این چیزی هم که هست بیشتر شه برای رفت و برگشت به منطقه‌ای که بارها رفتی و فاصله‌شم‌ زیاده
آدم مشتاق نمیشه اونقدر دوباره پلی بده بازی رو

در کل بازیش شلخته‌س

 

[Nima]

Astro Bot ------------ 10

برای این بازی نمیخوام نکات مثبت و منفی بنویسیم، چون نکته منفی که نداره و نکات مثبتش هم بهتره توضیح بدم در موردش...

این جمله کلیشه‌‌ست ولی واقعا بهتر از این نمیشه توصیفش کرد که Astro Bot یه Love Letter برای فن‌های Playstation محسوب میشه و عشق و لذت در تک‌تک دقایقش جاریه ...

حسی که زمان بازی کردنش دارید مخلوطی از لبخند و لذته و ارجاع‌ها و ایستر‌ اِگ‌های بازیهای مختلف فوق‌العاده‌ست.

از لحاظ گیم‌پلی و کنترل در بالاترین سطح یک بازی پلتفرمر قرار میگیره.

کرکترهای بازی بشدت دوست‌داشتنی هستند و کاملا شخصیت دارند.

در نهایت بنظرم قطعا کاری رو که ماریو برای نینتندو کرد، Astro میتونه برای PS بکنه.

 

[hosein me]

Star Wars Jedi: Survivor​

گرافیک فوق‌العاده و چهره‌پردازی عالی
گیم‌پلی اکشن سرگرم‌کننده و سرشار از لحظات ‌هیجان‌انگیز
داستان و شحصیت پردازی به یاد ماندنی
موسیقی‌های گوش‌نواز
درخت مهارت
دیر لود شدن تکسچر ها در بعضی مواقع

در یک کلام شاهکار

نمره نهایی ..........................9

 

[darkworld]

شماره اول رو که بازی کردم همیشه به خودم میگفتم شماره دوم چی میتونه باشه که اون حس ترس رو بازم بیاره. شماره دوم بدون شک بهتر از شماره اول بود و فوق‌العاده روی المان های ترس و فضای مالیخولیایی کار شده بود. امتیاز من بدون شک ۱۰ از ۱۰ هست و با اینکه تیم اصلی رفته امیدوارم شماره بعدی هم به خوبی دو شماره قبل باشه.

 

[shayan7]

بعد از حدود 49 ساعت تا جایی که حوصله و باگ اجازه میداد بازی رو کامل کردم :

​

گرافیک فنی بازی در حد قابل قبول و نورپردازی عالی بود ولی طبق معمول بازی های یوبی گرافیک هنری و زیبایی و تنوع محیط می چربید. ضمن اینکه من رو quality بازی کردم از نظر اجرا اوکی بود ولی اواخر بازی که رو پرفرمنس رفتم تو فایت های شلوغ افت فریم های زیادی دیدم.
داستان اصلاً مطابق انتظارم نبود و به شدت آبکی؛ یعنی هم سر و تهش خیلی ساده بود هم کلاً پیچیدگی خاصی نداشت، تو دیوار بودن لیپ سینک ها هم به عدم جذابیتش کمک می کرد! ساید کوئست ها هم بعضی خوب و بعضی معمولی و متأسفانه تعدادیش هم complete نمی شدن.
در مورد گیم پلی؛ مینی گیم ها خلاقیت داشت و هم چنین بازی به کلی اون حالت تکراری اوپن ورلد های یوبی سافت رو اصلاً نداشت. مدیریت ارتباطت با faction ها هم جالب بود.
اکشن گان فایت ها خوب و آپگرید اسلحه هم متنوع بود ضمن اینکه فایت های تن به تن هم ریتم کامبت نمینداخت. همچنین فقط نارنجک و اسموک گجت های مورد استفاده فایت ها بودن ولی استفاده از محیط و بخصوص Nix کمبودش رو پر کرده بود ولی اواخر بازی تو حالت نرمال اگر آپگرید های زیادی کرده باشی و لباس های مناسب پوشیده باشی مردنت غیر ممکن میشه در مورد مخفی کاری هر چند خیلی قوی نبود ولی واقعاً من اوکی بودم باهاش و لذت بردم، بخصوص به این دلیل که محیط ها تقریباً بزرگ و آپشن ها زیاد بود برای پیش رفتن و دور زدن دشمن ها، هم چنین Nix هم به شدت کمک میکرد و کارایی داشت و عین یه پلیر کوآپ می تونستی ازش استفاده کنی.
در مورد traversal بازی؛ پلتفرمینگ اش لذت بخش بود ولی استفاده از موتور از یه جا بعد اذیتت می کرد مثلاً از تپه می پریدی پایین آخ نمی گفت ولی اگر میخوردی به یه سنگ کوچیک تا چند متر از رو موتور پرت میشدی به نظرم یه مینی مپ میذاشتن خوب بود. استفاده از سفینه داخل فضا هم که نگم براتون یعنی هر چند ثانیه سردرد میگیری و گیج میشی که داشتم الان کدوم سمت میرفتم

در کل Outlaws شاید چیزی نبود که همه انتظار داشتیم اما تجربه اش بعد از پولیش شدنش می تونه خیلی خوب باشه.

Spoiler: امتیاز

7.5