Multi Platform WUCHANG: Fallen Feathers

بازی WUCHANG: Fallen Feathers یک عنوان اکشن نقش‌آفرینی (Action RPG) در سبک سولزلایک (Soulslike) است که توسط استودیوی چینی Leenzee Games توسعه یافته و توسط 505 Games منتشر خواهد شد

در اینجا اطلاعات کلیدی در مورد این بازی آورده شده است:

داستان و محیط بازی:

• بازی در اواخر دوران سلسله مینگ در چین، در سرزمین جنگ‌زده و طاعون‌زده‌ی "شو" (Shu) جریان دارد.
• یک بیماری مرموز به نام "Ornithropy" یا "Feathering" در حال شیوع است که باعث جهش‌های وحشتناک و تبدیل انسان‌ها به موجودات هیولایی می‌شود.
• بازیکنان نقش "بای ووچانگ" (Bai Wuchang) را بر عهده می‌گیرند، یک دزد دریایی زن که از فراموشی رنج می‌برد و به بیماری Feathering مبتلا شده است.
• ووچانگ باید ضمن کشف رازهای گذشته فراموش‌شده خود، با بیماری‌اش مقابله کرده و حقیقت پشت پرده این طاعون و جهش‌ها را در سرزمین شو کشف کند.
• داستان بازی از اساطیر چین، به‌ویژه افسانه‌های باستانی شو و مکان‌هایی مانند Sanxingdui و Jinsha الهام گرفته شده است.
• انتخاب‌های بازیکن، متحدانی که به آن‌ها اعتماد می‌کند و اسراری که کشف می‌کند، به پایان‌های مختلفی در بازی منجر خواهد شد.

گیم‌پلی:

• این بازی یک تجربه سولزلایک با مبارزات چالش‌برانگیز و از دید سوم شخص است.
• سیستم مبارزات بر واکنش‌پذیری تمرکز دارد. با جاخالی دادن یا دفع حملات (Parry) در زمان‌بندی مناسب، "امتیاز مهارت" کسب می‌کنید که برای استفاده از حملات ویژه و طلسم‌ها ضروری است.
• تنوع سلاح‌ها بالاست و شامل ۲۵ سلاح منحصر به فرد در ۵ دسته مختلف می‌شود. بازیکن می‌تواند یک سلاح اصلی و یک سلاح فرعی حمل کند.
• علاوه بر سلاح‌ها، حدود ۴۰ طلسم و جادو نیز در بازی وجود دارد که می‌توان با تکیه بر آن‌ها نیز بازی را به اتمام رساند.
• بازیکنان می‌توانند سلاح‌ها و مهارت‌های خود را ارتقا دهند و مهارت‌های جدیدی از دشمنان شکست‌خورده به دست آورند.
• دنیای بازی شامل مناطق به‌هم‌پیوسته است که بازیکنان را به کاوش تشویق می‌کند.
• شخصیت‌های غیرقابل‌بازی (NPC) متعددی در دنیا وجود دارند که می‌توان با آن‌ها تعامل کرد و ماموریت‌های جانبی دریافت نمود.
• باس‌فایت‌های چالش‌برانگیز با فازهای متعدد، بخش مهمی از گیم‌پلی را تشکیل می‌دهند.
• بازی مسیری غیرخطی را ارائه می‌دهد و بازیکنان می‌توانند ترتیب مقابله با باس‌ها را انتخاب کنند.

جزئیات فنی و انتشار:

• بازی با استفاده از موتور گرافیکی Unreal Engine 5 ساخته شده است که امکان ارائه گرافیک بالا، نورپردازی واقع‌گرایانه و جلوه‌های مبتنی بر فیزیک را فراهم می‌کند.[6]
• این بازی برای پلتفرم‌های PC (از طریق Steam و Epic Games Store)، پلی‌استیشن ۵ (PS5) و ایکس‌باکس سری X/S منتشر خواهد شد.
• تاریخ انتشار بازی برای سال ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی شده است.گزارش‌های اخیر حاکی از آن است که بازی در تابستان ۲۰۲۵ عرضه خواهد شد.
• بازی از روز اول انتشار در سرویس Xbox Game Pass در دسترس خواهد بود.

به طور خلاصه، WUCHANG: Fallen Feathers یک بازی اکشن نقش‌آفرینی سولزلایک با فضایی تاریک و فانتزی است که در چین باستان جریان دارد و بر مبارزات چالش‌برانگیز، کاوش و داستانی عمیق با الهام از تاریخ و اساطیر چین تمرکز دارد.

 

[vahid_ba]

چند روزی هستش که بازیش میکنم و تو این مدت یک چیزی ذهنم رو مشغول کرده.
سال 2009 وقتی تو اوج فن بازی های خودم بودم دیمون سولز رو اتفاقی خریدم و بازیش کردم و گفتم این چه بازی چرت و مسخره ای هستش، بعدها فهمیدیم عجب شاهکاری بود.
الان این ووچانگ دقیقا همون حس رو برام تداعی کرد.
نمیتونم بفهمم خوبه یا بد.
ترکیبی از همه چیز هستش، گرافیک بصری ووکونگ هستش ولی به شکل عجیبی حس میکنم دارم بلادبورن رو با گرافیک ووکونگ بازی می‌کنم.
کمی سکیرو داره و کمی هم سولز داره.
تا اینجا آنچنان مشکلی در ارتقا مهارت ها نداشتم و با این که چپ و راست کشته میشم ولی بازم روح یا پول کافی برای ارتقا رو جور میکنم.
چیزی که اذیتم میکنه ترکیب بندی بد دکمه ها روی کنترلر هستش، خیلی بده حتی می خواستم باب میل خودم تغیییر بدم بازم نمیشد میزان دربیارم برای همین برگردوندم همون حالت دیفالت، بارها اشتباهی یک اسپل یا دکمه رو زدم.
یک سلاح گارد یا دفاع داره ولی سلاح دیگه دفاع نداره و از این خوشم نیومد.

90 درصد همه چی به جاخالی دادن بستگی داره ولی هنوز قلقش دستم نیومده بعضا میتونم بزنم و بعضا نمیتونم، از طرفی برای زدن اسپل ها خیلی مهم که بتونی جاخالی بدی که اونم باز موقع دکمه زدن از دست میره.

آروم میری پشت دشمنا بعضا فینیشر میزنه و بعضا نمیزنه یا اینجاش قلقش دستم نیومده یا واقعا ایراده، مثلا وقتی با باس فایت مبارزه میکردم خدا خدا میکردم که بعد از کلی جاخالی دادن بتونم فینیشر انجام بدم که بازم بعضا می‌آورد بعضا عمل نمی کرد.

دو تا باس فایت کشتم.
یکیش خیلی راحت بود و اصلا آسیب نخوردم ولی یکی رو کمی با زحمت کشتم که خب بازم در مقابل سولز برون های حتی ووکونگ چیز خاصی نبودن راحت بود.

نکته دیگه این که هنوز چند ساعت اول بازی هستم و بازی خیلی زیاد از درخت مهارت رو برام باز کرده که خیلی شلوغ شده احساس میکنم سردرگم شدم.
به نظرم بهتر بود آرام تر اینارو معرفی می‌کرد.

فعلا همینا یادم. مونده بگم

چحوری باز میکنی ؟ نسخه واسه review ؟

 

[zilyzal]

چحوری باز میکنی ؟ نسخه واسه review ؟

بله

چون فضا و گرافیک بصری مثل ووکونگ جنگل و سرسبزه برای همین تم بازی شبیه سکیرو هست ولی از این نظر میگم مثل بلاد که مثلا اونجا هم یکی نشسته پشت در بسته یه خط دیالوگ میگه یا محیط ها کوچیک و روستایی هستش آمل خب نه دیگه تم و دنیاش خیلی فرق دارن.
انمی ها کلا کپی همه بازی های سولز لایک هستن اما خب زیاد چنگی به دل نمیزنن.

والا چون صد بار تو یکی از باس ها پاره شدم فعلا نمره 1 میدم.
اعصابم خرابه
میرم پشت سر باس فایت دکمه رو میزنم عمل نمیکنه و فهمیدم که اندازه یک هزارم ثانیه باید صبر کنم تا بعد دکمه اتک رو بزنم که عمل کنه و این رفته رو مخم.

یه حالتی داره وقتی زیاد بمیری وارد حالت Demon میشی مثل سکیرو یا دیمون سولز ولی تو این حالت یکی که خیلی حرفه ای هست میاد منو میکشه میره
اصلا فرصت نفس کشیدن نمیده بهم

یه حسی بهم میگه بیشتر skill issue هستا مشکلاتت اون مکث ریز موقع ضربه از پشتو همه سولزلایکا دارن معمولا
سکیرو هم اون حالتی که میگی رو نداشت برای دیمن سولز بود سکیرو کلا پانیشینگ نبود
امیدوارم واقعا سخت باشه پس چون خیلی ساله سختی واقعی ازین سولزلایکا ندیدم

 

[ultimate team 2]

چحوری باز میکنی ؟ نسخه واسه review ؟

اره

 

[( Layken )]

بله

یه حسی بهم میگه بیشتر skill issue هستا مشکلاتت اون مکث ریز موقع ضربه از پشتو همه سولزلایکا دارن معمولا
سکیرو هم اون حالتی که میگی رو نداشت برای دیمن سولز بود سکیرو کلا پانیشینگ نبود
امیدوارم واقعا سخت باشه پس چون خیلی ساله سختی واقعی ازین سولزلایکا ندیدم

نه اون مکث رو نمیگم، مکث عدم عملکرد دکمه هستش.
حالا مهم نیست، الان من باسو نمیتونم بزنم

 

[ps3_360_wii]

نه اون مکث رو نمیگم، مکث عدم عملکرد دکمه هستش.
حالا مهم نیست باسو نمیتونم بزنم

حالا بنظرت ارزش خرید داره که هزینه کنیم و بازی بگیریم یا نه

 

[( Layken )]

حالا بنظرت ارزش خرید داره که هزینه کنیم و بازی بگیریم یا نه

با این وضع گرونی نه نداره ، میشه کمی صبر کرد تا ارزونتر بشه.
البته من هنوز نصف بازی نرسیدم

 

[ultimate team 2]

حالا بنظرت ارزش خرید داره که هزینه کنیم و بازی بگیریم یا نه

چیزی که من از حرف ها فهمیدم اینه اگر اینکاره ای و بازی های میازاکی رو ترکوندی اره اگر نه خیلی مهارت خوبی نداری نه .البته بازی روز عرضه در دسترس کاربران گیم پس قرار میگیره .و هنوز هم رلیز نشده اگر هم سوالت اینه پس چرا این شخص بازی میکنه اون شخص با کدهای مفت review داره بازی میکنه ممکنه امروز فردا بازیو بذاره برای فروش.

 

[ps3_360_wii]

چیزی که من از حرف ها فهمیدم اینه اگر اینکاره ای و بازی های میازاکی رو ترکوندی اره اگر نه خیلی مهارت خوبی نداری نه .البته بازی روز عرضه در دسترس کاربران گیم پس قرار میگیره .و هنوز هم رلیز نشده اگر هم سوالت اینه پس چرا این شخص بازی میکنه اون شخص با کدهای مفت review داره بازی میکنه ممکنه امروز فردا بازیو بذاره برای فروش.

من بازیهای مثل سکیرو . وکانگ .کازان.الدن رینگ اینهارو واقعا دوست داشتم و پلات کردم حالا اگر به خوبی این بازیه باشه که واقعا دوست دارم و سوالم اینه که در حد این بازیها هست یا نه حالا از نظر گیم پلی بیشتر

 

[zilyzal]

نه اون مکث رو نمیگم، مکث عدم عملکرد دکمه هستش.
حالا مهم نیست، الان من باسو نمیتونم بزنم

فکر کنم مثل ووکانگ باشه البته سولزای قدیم هم همینطور بودن اکشن قبلیو کنسل نمیکنن باید صبر کنی قبلی تموم بشه تا بعدی رجیستر بشه مثل healing ووکانگ که دیوانه کننده بود و دکمه خیلی وقتا رجیستر نمیشد اگه سریع بعد داج کردن میزدیش
ایشالا که بزنی گیر کردن وسط گیمی که میخوای نقد کنی دیوانه کنندس هیچوقت یادم نمیره یبار سر پازل یه گیم سه روز علاف شدم اخر ایمیل زدم سازنده جواب پازل مسخرشونو گرفتم

حالا بنظرت ارزش خرید داره که هزینه کنیم و بازی بگیریم یا نه

رو گیم پس دی وانه رفتنش رو گیم پس منطقی تر از خریدشه اگه پی سی/ایکس باکس داری برا خرید باید نمراتش بیاد دید ارزش داره یا نه

چیزی که من از حرف ها فهمیدم اینه اگر اینکاره ای و بازی های میازاکی رو ترکوندی اره اگر نه خیلی مهارت خوبی نداری نه .البته بازی روز عرضه در دسترس کاربران گیم پس قرار میگیره .و هنوز هم رلیز نشده اگر هم سوالت اینه پس چرا این شخص بازی میکنه اون شخص با کدهای مفت review داره بازی میکنه ممکنه امروز فردا بازیو بذاره برای فروش.

قدیم که اکانتای رویو بازیسنتر فروخته نمیشدن دست تحریریه میموند الانو نمیدونم

من بازیهای مثل سکیرو . وکانگ .کازان.الدن رینگ اینهارو واقعا دوست داشتم و پلات کردم حالا اگر به خوبی این بازیه باشه که واقعا دوست دارم و سوالم اینه که در حد این بازیها هست یا نه حالا از نظر گیم پلی بیشتر

خب دیگه دراون صورت خوشت میاد ولی ارزش خرید با قیمت کاملشو نمرات مشخص میکنه رو گیم پس اگه میتونی بری گیم پس برو

 

[m.d.makan]

به نظرم تو خیلی از بازیها جذابترین دوره ای که میشه اونها رو بازی کرد همین نسخه منتقدهاست که هیچ محتوایی از بازی بیرون نیست که آدم وسوسه بشه که بره ببینه که چی کار باید کنه.
کلا کورکورانه بازی رو تموم میکنی و چیزهای جدید رو کشف میکنی.

خیلی حیفه که ماها همچین امکانی رو نداریم ، مخصوصا تو بازیهای سولزلایک/بورن که این مورد حیاتیه.
از روز اول انتشار هشتصدتا گاید و ویدئوی Tips ، بیلد و... میاد که اگه پوستت کلفت نباشه و نتونی نادیده بگیریشون گند میزنن تو تجربه اول آدم.

 

[NoTing]

تجربه ی کورکورانه با قطع کردن اینترنت قابل دست یابیست، این انسان ها هستند که اراده این کار ندارند. در بازیهای سولزلایک این قابل چشم پوشیست ولی در بازیهای کژوال این حاصل یک اراده درهم شکسته است.

 

[m.d.makan]

تجربه ی کورکورانه با قطع کردن اینترنت قابل دست یابیست، این انسان ها هستند که اراده این کار ندارند. در بازیهای سولزلایک این قابل چشم پوشیست ولی در بازیهای کژوال این حاصل یک اراده درهم شکسته است.

دقیقا همینطوره ولی وقتی این همگانی نیست و مثلا میای تو تاپیک بازی و نظرهای پلیرهای دیگه رو میخونی خب مشخصه که رفته تو یوتوب راهنما دیده یا بعد گوگل کردن و... به جواب رسیده که این تجربه بازی رو برای خودشون و باقی هم لوس میکنه.
اتفاقا اون چند روز اول تو تاپیکهایی مثل همین بازیسنتر که خیلی بین المللی نیست و کاربرهای محدود و مشخصی داره .... اینکه بچه ها با هم بازی میکنن و مراحل رو پیش میبرن و از چیزهایی که در بازی پیدا میکنن و با باقی بچه ها به اشتراک میزارن خیلی تجربه جذابیه.
و با قطع کردن اینترنت از این تجربه جذاب عقب میفتیم.
اینکه ببینیم باقی دوستهامون چی کار کردن ، اون باسی که من با کلی زحمت انداختم رو چطوری با پیدا کردن نقطه ضعفش شکست دادن ، آیتم مخفی ها رو چطور به صورت تصادفی پیدا کردیم و...
یه بازه چندروزه ای تو تاپیک بازیها هست که نمیشه اون رو با قطع کردن اینترنت از دست داد چون لذت تجربه بازی رو بیشتر میکنه.


ولی این امکان برای خیلی از بازیها ایجاد نمیشه و از روز اول کلی ویدئوی آموزشی تو یوتوب پره که نتیجه و چکیدش سرریز میشه تو همین تاپیکهای بازیسنتر .
=======

اصولا ماها که کاربر انجمنیم خیلی دوست داریم تجربیاتمون رو با هم تو تاپیکها به اشتراک بزاریم.
روی این حساب نمیشه از اینترنت دوری کرد.
من حداقل میتونم و از اواسط تجربه DS1 این عادت بد رو انداختم دور که سولزبورن ها رو با گایدهای یوتوب تموم کنم.
ولی خب نمیشه که دوستهام رو کنترل کنم که شما نرین ببینین و نیاین تو تاپیک بازی مطلب بنویسید.

این میشه که به نظرم نکات منفی و مثبت رو که سبک سنگین میکنم میبینم بهترین دوره برای تجربه یکسری از بازیها همین دوره نسخه های منتقده.
که اگه بشه با چند نفر دیگه این نسخه ها رو شریک شد (یکسری دوست منتقد دیگه هم داشت که برای جاهای دیگه بازی رو نقد کنن) و بازیها رو باهم پیش برد، به نظرم جذابترین حالت ممکنه.

 

[zilyzal]

به نظرم تو خیلی از بازیها جذابترین دوره ای که میشه اونها رو بازی کرد همین نسخه منتقدهاست که هیچ محتوایی از بازی بیرون نیست که آدم وسوسه بشه که بره ببینه که چی کار باید کنه.
کلا کورکورانه بازی رو تموم میکنی و چیزهای جدید رو کشف میکنی.

خیلی حیفه که ماها همچین امکانی رو نداریم ، مخصوصا تو بازیهای سولزلایک/بورن که این مورد حیاتیه.
از روز اول انتشار هشتصدتا گاید و ویدئوی Tips ، بیلد و... میاد که اگه پوستت کلفت نباشه و نتونی نادیده بگیریشون گند میزنن تو تجربه اول آدم.

باید پیگیر و وقت خالی داشته باشی که گاید و گیم پلی و اینجور چیزا ببینی من خیلی وقته درگیریم زیاده حتی ی سری بازیایی که ریلیز میشن هم نمیبینم همین ووچانگ فکر میکردم خیلی دیرتر میاد که دیدم نزدیک ریلیزشه عادت کنی به ندیدن چیزی و باز نکردن تاپیکاش همچنان تجربه جدیدی میده تریلر دیدن و این چیزا یکم ضربه میزنه به تجربه من نهایت تریلری که بخوام از گیما ببینم در حد چند دقیقس اونم قبل خرید که ببینم میخوام اون گیمو بگیرم یا نه همین
نسخه منتقد رفتن دردسرای خودشو داره که لذتو یه مقدار خراب میکنه به نوع خودش
مجبوری زود تمومش کنی که نفدشو بنویسی چون نوشتن نقد گاها وقت گیر تر از تموم کردن خود گیمه تو یه سری گیما مثل بازیای پازلی یا اونایی که خود بازی راهنمایی نمیکنه هم ممکنه گیر کنی و گاهی ازاردهندس دستت به هیچ جایی بند نیست که البته تعدادشون کمه خیلی از محتوای مخفی گیما هم نمیبینی تازه بعد ریلیز تو نت پخش میشن و حوصله نمیکنی برگردی به گیم اکثر جاها هم اکانتو باید تحویل بدی بقیه تیم برن و معمولا دیگه برنمیگردی بهش ازین جهت تو یه سری گیما یه سری از محتوارو ممکنه از دست بدی
درکل انچنان چیز خاصی نیست بزرگترین خوبیش فقط رایگان بودن گیماس که اونم الان با وجود گیم پس و اجاره بازیا ارزشش کمتر شده وگرنه نسل قبل واقعا مزیت خوبی بود خصوصا برای منی که ژاپنی بازم و دستم به جایی برای کیمای ژاپنی بند نبود که کم هزینه باشه درکل این چیزی که فکر میکنی یه جذابیت گذراس که بعدا میفهمی جور دیگه هم میشه به دستش اورد دردسراش بیشتر از مزیتاشه نقد کردن و واقعا وقت خالی میخواد برای همین خیلی از ماها کنار گذاشتیمش

 

[m.d.makan]

باید پیگیر و وقت خالی داشته باشی که گاید و گیم پلی و اینجور چیزا ببینی من خیلی وقته درگیریم زیاده حتی ی سری بازیایی که ریلیز میشن هم نمیبینم همین ووچانگ فکر میکردم خیلی دیرتر میاد که دیدم نزدیک ریلیزشه عادت کنی به ندیدن چیزی و باز نکردن تاپیکاش همچنان تجربه جدیدی میده تریلر دیدن و این چیزا یکم ضربه میزنه به تجربه من نهایت تریلری که بخوام از گیما ببینم در حد چند دقیقس اونم قبل خرید که ببینم میخوام اون گیمو بگیرم یا نه همین
نسخه منتقد رفتن دردسرای خودشو داره که لذتو یه مقدار خراب میکنه به نوع خودش
مجبوری زود تمومش کنی که نفدشو بنویسی چون نوشتن نقد گاها وقت گیر تر از تموم کردن خود گیمه تو یه سری گیما مثل بازیای پازلی یا اونایی که خود بازی راهنمایی نمیکنه هم ممکنه گیر کنی و گاهی ازاردهندس دستت به هیچ جایی بند نیست که البته تعدادشون کمه خیلی از محتوای مخفی گیما هم نمیبینی تازه بعد ریلیز تو نت پخش میشن و حوصله نمیکنی برگردی به گیم اکثر جاها هم اکانتو باید تحویل بدی بقیه تیم برن و معمولا دیگه برنمیگردی بهش ازین جهت تو یه سری گیما یه سری از محتوارو ممکنه از دست بدی
درکل انچنان چیز خاصی نیست بزرگترین خوبیش فقط رایگان بودن گیماس که اونم الان با وجود گیم پس و اجاره بازیا ارزشش کمتر شده وگرنه نسل قبل واقعا مزیت خوبی بود خصوصا برای منی که ژاپنی بازم و دستم به جایی برای کیمای ژاپنی بند نبود که کم هزینه باشه درکل این چیزی که فکر میکنی یه جذابیت گذراس که بعدا میفهمی جور دیگه هم میشه به دستش اورد دردسراش بیشتر از مزیتاشه نقد کردن و واقعا وقت خالی میخواد برای همین خیلی از ماها کنار گذاشتیمش

نه نقد کردن عجله ای که برای من هم جذاب نیست.
منظورم شکل بازی کردنه که تو این نسخه های منتقدها به اجبار به پلیر تحمیل میشه.

گاید دیدن که وقت نمیخواد .
زیر 30 ثانیه با گوشی میشه راه زدن فلان باس رو دید ، نیاز نیست حتی گیم پد رو بزاری پایین.
اصلا فکر به اینکه اگه جایی گیر افتادم و بعد بارها تلاش نشد ، نهایتش این امکان رو داری که یه سرچ چند ثانیه ای کارت رو راه بندازی خودش ضربه میزنه.
یا یکسری کلا میخوان روی همون دور اول مثلا بازی رو پلت کنن و کل تروفی/اچیومنتهاش رو بگیرن که مثلا سریعا بازی رو بفروشن که خب این خیلی وقتها بدون گاید نمیشه و نشدنیه.

اصولا خیلی از نقدها که روز اول منتشر نمیشن و اجباری در این نیست که خیلی سریع بازی رو تموم کنی.
میگم همه بازیها شامل این موهبت تجربه کورکورانه ، نبود گاید و... نمیشن ولی اون بازیهایی که میشن به نظرم دوره نسخه منتقدها (مخصوصا برای سولزبورن/لایک ها) بهترین دورست.

 

[NoTing]

دقیقا همینطوره ولی وقتی این همگانی نیست و مثلا میای تو تاپیک بازی و نظرهای پلیرهای دیگه رو میخونی خب مشخصه که رفته تو یوتوب راهنما دیده یا بعد گوگل کردن و... به جواب رسیده که این تجربه بازی رو برای خودشون و باقی هم لوس میکنه.
اتفاقا اون چند روز اول تو تاپیکهایی مثل همین بازیسنتر که خیلی بین المللی نیست و کاربرهای محدود و مشخصی داره .... اینکه بچه ها با هم بازی میکنن و مراحل رو پیش میبرن و از چیزهایی که در بازی پیدا میکنن و با باقی بچه ها به اشتراک میزارن خیلی تجربه جذابیه.
و با قطع کردن اینترنت از این تجربه جذاب عقب میفتیم.
اینکه ببینیم باقی دوستهامون چی کار کردن ، اون باسی که من با کلی زحمت انداختم رو چطوری با پیدا کردن نقطه ضعفش شکست دادن ، آیتم مخفی ها رو چطور به صورت تصادفی پیدا کردیم و...
یه بازه چندروزه ای تو تاپیک بازیها هست که نمیشه اون رو با قطع کردن اینترنت از دست داد چون لذت تجربه بازی رو بیشتر میکنه.


ولی این امکان برای خیلی از بازیها ایجاد نمیشه و از روز اول کلی ویدئوی آموزشی تو یوتوب پره که نتیجه و چکیدش سرریز میشه تو همین تاپیکهای بازیسنتر .
=======

اصولا ماها که کاربر انجمنیم خیلی دوست داریم تجربیاتمون رو با هم تو تاپیکها به اشتراک بزاریم.
روی این حساب نمیشه از اینترنت دوری کرد.
من حداقل میتونم و از اواسط تجربه DS1 این عادت بد رو انداختم دور که سولزبورن ها رو با گایدهای یوتوب تموم کنم.
ولی خب نمیشه که دوستهام رو کنترل کنم که شما نرین ببینین و نیاین تو تاپیک بازی مطلب بنویسید.

این میشه که به نظرم نکات منفی و مثبت رو که سبک سنگین میکنم میبینم بهترین دوره برای تجربه یکسری از بازیها همین دوره نسخه های منتقده.
که اگه بشه با چند نفر دیگه این نسخه ها رو شریک شد (یکسری دوست منتقد دیگه هم داشت که برای جاهای دیگه بازی رو نقد کنن) و بازیها رو باهم پیش برد، به نظرم جذابترین حالت ممکنه.

شما باید به خودتان استراحت دهید، شما باید دور شوید و دور شوید آنچنان دور که در افق محو شوید. تنها بودن یک انتخابه، با بی کس بودن که می تونه حاصل یک رویکرد اجتماعی تدریرجی باشه متفاوته. شما یاید نفس بکشی و تا بتوانی زاویه دید خودت را پیدا کنی. جه بخواهید چه نخواهید شما در حال نشخوار اندیشه هایی دیسگران هستید. و روندی که ایجاد می شه به این صورت که همه بصورت کل در مورد چیزی صحبت می کنند که ایده ی در مورد آن ندارند.
بازی هایی مثل سولز لایک چون دارای کامیونیتی قوی هستند، هیچ بنی بشری از گزند اسپویل در امان نیست. یه عده آدم وجود دارند که تخصصشان گند زدن به تجربه دیگران است. آنها چون در زندگی در جستجوی لذت های غیر شرافتمندانه هستند این راه و روش را برگذیده اند و در این راه صاحب قدم هستند. البته ایرادی به ایشان وارد نیست چون مغز اینگونه به آنان دستور می دهد. این گونه ها آدم ها به گونه ایی هستند که در مورد هر طرز فکری می ایستند، و آن را خوارمی شمارند، جمله با سوادان بی سوادی که در بیشعوری محض به سر می برند و از این بیشعوری آگاهانه لذت می برند. شما نمی توانید این را تغییر دهید انسان تغییر نمیکند.
حال در این شرایط می خواهید چه کنید که اسپویل نشوید نه نه نه اسپویل خواهید شد، بار ها اسپویل خواهی شد خواه آگاهانه خواه به عمد این اتفاق خواهد افتاد. شاید در صبحی تابستانی، شاید در عصری پاییزی، رگه ای از اشتیاق در شما بمیرید.
و بگذارید بگویم یک انسان چگونه افسرده می شود. افسردگی یعنی هجوم یک سری انفاق های کوچیک ور بزرگ و انباشته شدن آنها در طول زمان و هم زمان منفجر شدن آنها. بصورتی که نتوانید این واکنش را تحمل کنید.