چیزی حدود ۱۳ ساعت بازی کردم با استراحت ۱ ساعته بینش. بازی به ثدری گیم پلیش اعتیاد اوره که توی این ۱۳ ساعت هیچ چیزی رو متوجه نشدم. نه گشنگی نه تشنگی

بازی برای من دقیقا همون nioh هست. گرافیک بازی ضعیفه ولی تنها چیزی که اصلا بهش توجه نکردم و برام اهمیتی نداشت همین گرافیک بود. چون اونقد گیم پلی و محیط بازی شما رو درگیر میکنه که اصلا فرصت نمیکنین به چیزای دیگه توجه کنین.
بازی نه اسون تر شده و نه سخت تر از قبلی ها. بازی بر اساس یه مکانیزم جدید یعنی پری کردن ساخته شده. اگر با پری کردن مشکل ندارین و مغزتون تایمینگ خوبی داره, پس بازی سخت نیست براتون. اگر با این قضیه مشکل دارین, پس قطعا جهنم بدی در انتظارتونه.
محیط های بازی رو به شدت دوس داشتم تا الان. تا الان ۴ تا باس زدم.
محیط های بازی پر از سوراخ سمبه هست که گشتنشون خیلی لذت بخشه.
طبق روال همیشگی این سری بازی ها, دشمنای عادی بسیار سخت تر از باس ها هستن. بازی هیچ گونه افت فریمی روی پی اس ۵ نداره و فقط کات سین ها روی مود رزولوشن کند و بی کیفیته.
بازی به هیچ عنوان در حد متای ۸۱ ای که گرفته نیست و در حقش شدیدا کم لطفی شده. حداقل امتیازی که میتونم بدم ۸۵ الی ۸۶ هست.
به طور قطع نقطه ی قوت بازی گیم پلیش هست که محاله اگر nioh رو دوس داشتین, بتونین راحت از پای تلویزیون بلند بشین.
حتما بازیو تهیه کنین که محاله پشیمونتون کنه.
به هیچ وجه بازیو نه با سکیرو مقایسه کنین نه الدن رینگ. این بازی رو باید nioh مقایسه کرد. طرفدارای این سری متوجه حرفم خواهند شد.