من به سلیقه ی شما احترام میذارم.ولی متاسفانه سینمای ایران برای من تقریبا غیر قابل تحمل شده.جز همون یکی دو تا فیلم در سال که ساختار خوبی دارن.در مورد سریال غورباقه دو قمستی که دیدم دیالوگ های بسیار سطحی و بی مورد توش وجود داره که حتی اگه حذف هم بشن هیچ خللی به داستان وارد نمیکنن.دقیقا به قول شما تحت تاثیر آثار درخشان هالیوود سعی میکنه دیالوگ های بی ربط توی سریال بیاره که اصلا ربطی به داستان نداره و هیچ نتیجه ای هم در پی ندارن!اون بخش اش سلیقه است . اون طوری هم میشه حساب کرد و کلا پرونده سینمای ایران رو بست و گذاشت کنار ولی خب من این فرضیه و دیدگاه رو گذاشتم کنار و بنظرم فیلم های خوبی ساخته و برای من فیلم فیلم هاش جزو اون استثناهای سینمای ایران هستن . یکی دو تا کارش رو دوست ندارم ولی در مقایسه با خیلی ها که ادعای فیلم باز بودن داشتن و الهام گرفتن از سینمای هالیوود باز کارش بهتر بود . لااقل تا قبل این سریالش سعی داشت در بطن فضای داخل کشور ایده های ذهنی اش رو پیاده کنه. یک موقع موفق بود یک موقع نه . ولی اینجا ایده های ذهنی اش از چهارچوب بیرون زدن و تحت تاثیر بودنش به شکل نامناسبی تو ذوق میزنه