K I 1 1 E R
ناظم انجمن
درام باز اصلا نیستم اما خوب باشه سریعا جذبش میشمدرامی کم‌نظیر با موسیقی متنی بی‌نظیر. بعدش هم بشین My Brilliant Friend رو ببین
البته اگه درام‌باز هستی، «دوست نابغۀ من» در اولویته
مرسی رفت تو لیست
K I 1 1 E R
ناظم انجمن
K I 1 1 E R
ناظم انجمن
در مورد سریال Loki :
تایید شده که سریال ادامه همون صحنه لوکی توی Endgame هستش
Radiance
کاربر سایت
در یک اقدام عجیب آرچر برای یک فصل دیگه تمدید شد.3 سال قبل که سریال اوضاع بدی مثل الان نداشت به شدت بوی کنسلیش میومد ولی الان که فکر کنم دو ساله یک اپیزود خوبم نداشته تمدید شد!خودم که فن سریال بودم الان به زور دارم فصل جدید رو نگاه میکنم.البته شاید قراره فصل آخر سریال رو ببینیم و خواستن جمعش کنن.
در مورد فصل بعد:
در مورد فصل بعد:
بالاخره قراره آرچر از کما بیدار شه و برگرده به دوران جاسوسی ولی اطرافیانش همه رفتن سر زندگی خودشون و لانا هم دوست پسر جدیدی داره و ... .
Origami 2008
عضو تحریریه
جالبه کسی اصلا تریلر سریال Watchman رو اینجا نذاشت؟ هنوز نیومده دارین نادیدش می گیرینا! خودمون داریم اثر رو آندرریت می کنیم. تریلر به شدت خوب بود. به عنوان کسی نه حتی فیلم زک اسنایدر رو ندیدم و حتی نمی دانم که سوپرهیروهاش از چه نوع و از چه قشری هستند. جذبم کرد؛ دلیل جذبم یکی فضای فیریک و یادآور لفت اورز بود. از همه مهمتر لیندولف کبیر پشت اثر است و این دیگر مهر محکمی می زند که بلافاصله پس از تاریخ پخش، تاپیک اختصاصی اش را شخصا می زنم.
تو این هیاهوی سریال‌های جدید و کپه کپه معرفی کردن سریال‌های مارول وقت شد دوباره The Wire رو نگاه کنم، سریالی که واقعا به معنای واقعی کلمه سریاله و نزدیک ترین چیز به یک مستند داستانیه. وایر سریالی بود که زمان خودش اونجوری تحویل گرفته نشد اما الان و چندین ساله که تو لیست‌های بهترین سریال‌های تاریخ امکان نداره اونو تو 3 تای اول نبینید. نکته‌ای که هست من چندین سال قبل و تو سن نامناسبی وایر رو دیدم، اما دوباره با دیدنش هر قسمت بیشتر و بیشتر ارزش خودش رو نشون میداد که David Simon چه چیز عجیبی رو خلق کرده، جوری که بعد اتمام سریال فکر میکنین خودتون تو Baltimore زندگی میکردید و کاراکترا بیشتر از این نمیتونستن واقعی باشن. خلاصه Wire رو ببینید تا متوجه بشید یه سریال واقعی تلویزیونی چیه و به قدری با داستان مشابه مستندش ( بعضی شخصیتا بر اساس واقعیت و بعضی بازیگرا خود گنگسترهای سابق بودن!) مسئله زمان و بی سر و ته بودنش رو نشون میده که سریالی مثل Dark و دست گذاشتنش رو مسئله زمان رو بچگونه جلوه میده با این تفاوت که مشکلات وایر و مسائلش رو میشه با گوشت و پوست و استخون لمس کرد و هر روز دید و اینکه اون زمان رو تو صورتتون نمیزنه و این خودتون هستید که میبینید سریال تموم شده و با یکم یادآوری وقایع سریال بازی با زمان و نکته‌اش رو میفهمید از اتفاقهایی که برای کاراکترا و محله و شهر میوفته در طول داستان که همه انگار داخل یه چرخه نامتناهی هستند.
خلاصه کلام اینکه The Wire رو از دست ندید قبلا اگه بهم میگفتن بهترین سریالات رو بگو من و من میکردم اما الان حداقل یه فرم میتونم بدم بهش فقط اینکه پنج قسمت اول رو تحمل کنید تا یکم سریال خودش رو بهتون معرفی کنه و نشون بده چرا بعنوان یه سریال جریان ساز و شاهکار ازش یاد میشه. اون موقعست که میبینید عاشق یه معتاد آلمینیوم فروش شدید
--------
البته مقایسه با سریال Dark تو پاراگراف بالا بی دلیل نبود چون خودم تازه فصل اول رو تموم کردم و وجود اینکه تمرکز اصلی رو زمانه ولی تا الان پلات هول ها خیلی کم بوده و قابل توضیح و توجیه هست که خب برای یک فیلمنامه با محوریت زمان نکته خیلی خوبیه. کمی تویست هاش و داستان‌های کاراکتراش و جهان پیرامونشون تکراری و قابل حدسه که بخاطر فیلمبرداری خوب و آهنگاش میبخشیم در کل سریال خوبیه تا فصل دوم رو ببینم و نظر غایی رو اعلام کنم
فصل سوم Stranger Things هم بود که خب میشه کامل حدس زد متریال برای اینهمه فصل نداشتن و موفقیت عجیب سریال باعث شده تا اینجا و به عشق دل طرفداراش ادامه پیدا کنه. منم دیدمش چون سریال تر و تمیزی هست با توجه به بد شدنش و خب 8 قسمت هم بیشتر نیست، why not فصل بعد واقعا فصل آخر باشه بنظرم خوبه.
با این تفاوت که مشکلات وایر و مسائلش رو میشه با گوشت و پوست و استخون لمس کرد و هر روز دید و اینکه اون زمان رو تو صورتتون نمیزنه و این خودتون هستید که میبینید سریال تموم شده و با یکم یادآوری وقایع سریال بازی با زمان و نکته‌اش رو میفهمید از اتفاقهایی که برای کاراکترا و محله و شهر میوفته در طول داستان که همه انگار داخل یه چرخه نامتناهی هستند. خلاصه کلام اینکه The Wire رو از دست ندید
قبلا اگه بهم میگفتن بهترین سریالات رو بگو من و من میکردم اما الان حداقل یه فرم میتونم بدم بهش فقط اینکه پنج قسمت اول رو تحمل کنید تا یکم سریال خودش رو بهتون معرفی کنه و نشون بده چرا بعنوان یه سریال جریان ساز و شاهکار ازش یاد میشه. اون موقعست که میبینید عاشق یه معتاد آلمینیوم فروش شدید --------
البته مقایسه با سریال Dark تو پاراگراف بالا بی دلیل نبود چون خودم تازه فصل اول رو تموم کردم و وجود اینکه تمرکز اصلی رو زمانه ولی تا الان پلات هول ها خیلی کم بوده و قابل توضیح و توجیه هست که خب برای یک فیلمنامه با محوریت زمان نکته خیلی خوبیه. کمی تویست هاش و داستان‌های کاراکتراش و جهان پیرامونشون تکراری و قابل حدسه که بخاطر فیلمبرداری خوب و آهنگاش میبخشیم
در کل سریال خوبیه تا فصل دوم رو ببینم و نظر غایی رو اعلام کنم فصل سوم Stranger Things هم بود که خب میشه کامل حدس زد متریال برای اینهمه فصل نداشتن و موفقیت عجیب سریال باعث شده تا اینجا و به عشق دل طرفداراش ادامه پیدا کنه. منم دیدمش چون سریال تر و تمیزی هست با توجه به بد شدنش و خب 8 قسمت هم بیشتر نیست، why not
فصل بعد واقعا فصل آخر باشه بنظرم خوبه.
ash3424
کاربر سایت
تریلر ویچر از نظر اتمسفر و حس حال هیچ ارتباطی با بیننده برقرار نمیکنه
معماری خونه ها و.. یه کپی بی حس روح از دنیای ویچر بود نه انقدر دارک بود نه اونقدر سحرآمیز
فردی ک شخصیت گرالت ایفا میکنه چهره اش اصلا خشن یا سرد و خشک و مرموز نیست تنها جایی ک شبیه بود سکانس اخر بود ک با جلوه های ویژه چشماش ادیت کردن
قسمتی از تریلر ک یه پا بلک ویچری بود برای خودش
اگه فمینیست ها میخاستن رو زنا مانور بودن به اندازه کافی شخصیت زن جالب تو داستان هست از ینیفر تریس و سیری بگیر تا جادوگر ک اسپویل نمیکنم سرنوشتش
معماری خونه ها و.. یه کپی بی حس روح از دنیای ویچر بود نه انقدر دارک بود نه اونقدر سحرآمیز
فردی ک شخصیت گرالت ایفا میکنه چهره اش اصلا خشن یا سرد و خشک و مرموز نیست تنها جایی ک شبیه بود سکانس اخر بود ک با جلوه های ویژه چشماش ادیت کردن
قسمتی از تریلر ک یه پا بلک ویچری بود برای خودش
اگه فمینیست ها میخاستن رو زنا مانور بودن به اندازه کافی شخصیت زن جالب تو داستان هست از ینیفر تریس و سیری بگیر تا جادوگر ک اسپویل نمیکنم سرنوشتش
Origami 2008
عضو تحریریه
@Red V
زمانی که برای بار نخست سریال وایر رو نگاه می کردم، با توجه بحبوحه سریال های عظیم الجثه و داستان پسندی چون بریکینگ بد یا فرار از زندان یا کیلینگ، تمایلی به تماشای ادامه وایر نداشتم تا این که امسال نشستم با دقت نگاه کردم و تا الان (تا فصل چهارم و اپیزود ششم) می توانم بگویم که یکی از رئالیستیک ترین سریال های تاریخ تلویزیون نه تنها آمریکاست، بلکه جهان است. شاید حتی اگر مسعود فراستی که سرسخت ترین و لجباز ترین منتقد روی کره خاکی است، از وایر نیز قدردانی کند. خیلی دوست داشتم پس از پایان سریال، یک یادداشت بلند و پرشور از سریال بنویسم اما چون یک پستی در مورد وایر از جنابعالی دیدم ( که انگار همزمان با تماشای من شده)، بهتر که این تقدیر ها دو برابر کنم. کاری که دیوید سایمون در قاب تلویزیون کرده، کار هر کسی نیست؛ هیچ کسی نمی تواند سریالی مثل وایر بسازد و دلیل تفاوت آن؛ این است که سایمون شهرش را به خوبی می شناسد و ثانیا روزنامه نگار و فعال بخش پلیس بالتیمور بوده است. همین دو ویژگی باعث شده که وایر بیش از هر سریال پلیس روتینی تفاوت پیدا کند. در این سریال قرار نیست هر پرونده ای به صورت تمام دراماتیک به یک پایان خوش به پایان برسد و تمام شخصیت هایش ترفیع یا پاداش بگیرند. حقیقت وایر حقیقت تلخ است و هرتا اگر کسی را هم رسوا کنی، فقط وظیفه ات رو انجام دادی و بس و باز یک پرونده دیگر. وایر تحویل نگرفته شد درست است و دقیقا عملکردش شبیه فیلم هایی مثل همشهری کین یا ساعت توکیو است بدون این که در جوایز گرفتن تحویل گرفته شوند، بعدها جزو برترین تاریخ می شوند و خیلی سخت است که در آن لیست نادیده بگیرند. وایر دیده نشد بخاطر گیر افتادن در باتلاق هم خانواده اش سوپرانو ( که بی شک تاثیر گذار است و تاثیر آن فرا جناحی است) و رقیبش، شیلد (ندیدم سریال را اما همه رسانه ها علت دیده نشدن وایر را شیلد می دانند). وایر را تماشا کنید. بعد از وایر قطعا علاقه ای زیادی به روزنامه و روزنامه خوانی پیدا می کنید.
امیدوارم حداقل در وضعیت فلک بار تلویزیون ایران و سریال سازی؛ جدا از الگوبرداری محتوایی از سریال های خارجی (قشنگ پوینتم به طرف هیولا مدیری است)، بیایید وقت بگذارید و همان طور که سایمون با عشق و علاقه شهرش را به تصویر کشیده است، کسی بیاید از جامعه روزنامه نگاران، تهران را ستینگ داستانی حقیقی با الگوبرداری از فرم وایر تولید کند. وایر نشان می دهد که مدیوم تلویزیون چیپ نیست!
زمانی که برای بار نخست سریال وایر رو نگاه می کردم، با توجه بحبوحه سریال های عظیم الجثه و داستان پسندی چون بریکینگ بد یا فرار از زندان یا کیلینگ، تمایلی به تماشای ادامه وایر نداشتم تا این که امسال نشستم با دقت نگاه کردم و تا الان (تا فصل چهارم و اپیزود ششم) می توانم بگویم که یکی از رئالیستیک ترین سریال های تاریخ تلویزیون نه تنها آمریکاست، بلکه جهان است. شاید حتی اگر مسعود فراستی که سرسخت ترین و لجباز ترین منتقد روی کره خاکی است، از وایر نیز قدردانی کند. خیلی دوست داشتم پس از پایان سریال، یک یادداشت بلند و پرشور از سریال بنویسم اما چون یک پستی در مورد وایر از جنابعالی دیدم ( که انگار همزمان با تماشای من شده)، بهتر که این تقدیر ها دو برابر کنم. کاری که دیوید سایمون در قاب تلویزیون کرده، کار هر کسی نیست؛ هیچ کسی نمی تواند سریالی مثل وایر بسازد و دلیل تفاوت آن؛ این است که سایمون شهرش را به خوبی می شناسد و ثانیا روزنامه نگار و فعال بخش پلیس بالتیمور بوده است. همین دو ویژگی باعث شده که وایر بیش از هر سریال پلیس روتینی تفاوت پیدا کند. در این سریال قرار نیست هر پرونده ای به صورت تمام دراماتیک به یک پایان خوش به پایان برسد و تمام شخصیت هایش ترفیع یا پاداش بگیرند. حقیقت وایر حقیقت تلخ است و هرتا اگر کسی را هم رسوا کنی، فقط وظیفه ات رو انجام دادی و بس و باز یک پرونده دیگر. وایر تحویل نگرفته شد درست است و دقیقا عملکردش شبیه فیلم هایی مثل همشهری کین یا ساعت توکیو است بدون این که در جوایز گرفتن تحویل گرفته شوند، بعدها جزو برترین تاریخ می شوند و خیلی سخت است که در آن لیست نادیده بگیرند. وایر دیده نشد بخاطر گیر افتادن در باتلاق هم خانواده اش سوپرانو ( که بی شک تاثیر گذار است و تاثیر آن فرا جناحی است) و رقیبش، شیلد (ندیدم سریال را اما همه رسانه ها علت دیده نشدن وایر را شیلد می دانند). وایر را تماشا کنید. بعد از وایر قطعا علاقه ای زیادی به روزنامه و روزنامه خوانی پیدا می کنید.
امیدوارم حداقل در وضعیت فلک بار تلویزیون ایران و سریال سازی؛ جدا از الگوبرداری محتوایی از سریال های خارجی (قشنگ پوینتم به طرف هیولا مدیری است)، بیایید وقت بگذارید و همان طور که سایمون با عشق و علاقه شهرش را به تصویر کشیده است، کسی بیاید از جامعه روزنامه نگاران، تهران را ستینگ داستانی حقیقی با الگوبرداری از فرم وایر تولید کند. وایر نشان می دهد که مدیوم تلویزیون چیپ نیست!
آخرین ویرایش:
barneysawyer
کاربر سایت
big little lies تموم شد . با این که فکر می کردم ادامه ساختن براش کار درستی نبود این فصل هم خیلی خوب بود . بازی مریل استریپ فوق العاده بود . تقابل اش با کیدمن یکی از بهترین ویژگی های این فصل بود . پایانش هم قابل قبول بود . امیدوارم طمع ورزی نکنن و نخوان ادامه براش بسازن . چون دیگه بدون اسپویل فقط اشاره کنم به نظر داستان تموم شده است .
Fratos
کاربر سایت
بر همگان واجبه سریال شاهکار Money Heist(la casa de papel) رو از دست ندن
اول هرقسمت با هیجان اغاز میشه و اخرش هم جوری تموم میشه که دهنت باز میمونه و سریع میخوای قسمت بعدی رو ببینی
خیلی تو سریال سخت پسندم نمیدونم چی شد دانلودش کردم و عاشقش شدم
اول هرقسمت با هیجان اغاز میشه و اخرش هم جوری تموم میشه که دهنت باز میمونه و سریع میخوای قسمت بعدی رو ببینی
خیلی تو سریال سخت پسندم نمیدونم چی شد دانلودش کردم و عاشقش شدم
مشکل فراستی اینه که داستان سریال دروغه
اگه دوباره این حادثه تکرار میشد کمتر از سریال بازتاب رسانه ای داشت
بنظرم ساخت یه فیلم درمورد حملات و جاسوسی های امریکا به تاسیسات هسته ای ایران و کشتار اساتید و دانشمندان هسته ای
خیلی میتونه جالب تر باشه.
البته من هم بعضی وقتا با فراستی به مشکل برمیخورم چون نقدهاش رو خیلی تند بیان میکنه و کلا اثر رو خرد میکنه
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google