خب، من امشب تونستم پرونده بازی رو واسه خودم ببندم
تمام شراین ها، لایت روت ها، ساید ادونچر ها و ساید کوئست ها تموم شدن. تونستم 320 تا کوروک هم پیدا کنم، بقیشون ما تحت لقشون، علاقه ای به گرفتن عن طلایی ندارم.
بدون شک بهترین گیمی بود که تا الان تو زندگیم بازی کردم، البته با دیدن نمایش استارفیلد ممکنه چند وقت دیگه نظرم تغییر کنه
یه بررسی کلی کنم گیم رو حالا
اول از همه اینکه من از اول کار تا موقع تریلر آخر، زیاد به توتک خوشبین نبودم، بیشتر توی دایرکت ها منتظر بودم Wind Waker ریمستر رو معرفی کنن تا توتک رو نشون بدن
دلیل اصلیشم خب سیکوئل بودن گیم بود که دقیقا توی همون مپ بود، یکمی هم برای ساند ترک ها نگران بودم، ولی از اونجایی که توی هر نسخه رو سفید کردن مارو نگرانیم از این نظر زیاد نبود
ولی وقتی گیم رو شروع کردم به بازی کردن دیدم سخت در اشتباه بودم. سطح زمینی که توی BotW عملا من لیس کشیده بودم و فکر میکردم خیلی زود توی توتک تکراری بشه برام همچنان به شدت جذاب بودش. غار ها به خصوص بزرگ هاش یه جذابیت خاصی داشتن و حس میکردم وارد یک مینی دانجن شدم
کانتنت گیم خیلیییییی زیاد بود، واقعا هر گوشه دنیای گیم یه کاری واسه انجام دادن بودش. اصلا نمیذاشت راهی که تو ذهنت هست رو بری و دو قدم که میرفتی جلو یک اتفاقی میوفتاد که منحرفت میکرد از مسیرت و بعدا یادت میومد که شت من میخواستم فلان کار رو بکنم. تنها بازی هایی که دنیاشون اینطوری من رو جذب کرده بودن فال آوت 4 و اسکایریم بودن و صد البته BotW بودن. بیشترین کانتنت هم خب همون سطح زمین داشت و واقعا کاری کرده بودن که آدم حس نمیکرد که قبلا تمام این منطقه هارو گشته.
پیک بازی واسه من ولی جزیره های آسمونی بودن، هولی شت که چقدر خوب بودن
هر دفعه میرفتم بگردم جزیره هارو حس میکردم دارم یک گیم پلتفرمر جدید با یک ایده ناب و اوریجینال میزنم. طراحی جزیره ها هرچند بعضا تکراری، ولی خیلی جذاب بودن. متاسفانه ولی جزیره های آسمونی کم بودن و زود این لذت تموم شدش (در مقایسه با بقیه جاهای گیم)
زیر زمین هم از اون ور آدم حس میکرد یه گیم دیگه با تم Treasure Hunt داره بازی میکنه
ایده زیر زمین هم واقعا خوب بود و هروقت یه تیکه Trivia جدید در موردش میفهمیدم (مثل آیا میدانستید های سید
) پشمام بیشتر میریخت. فقط من یکمی دیر رفتم توی زیر زمین، کلی از سطح و آسمون رو گشته بودم بعدش تازه رفتم زیر که فکر کنم این حرکت یکمی به تجربه زیر زمین ضربه زد و زیادی ساده بودش برام.
گفتم سادگی
گیم هرچقدر که اولش سخت بودش، از اونور آخراش زیادی از حد ساده میشد. ممکنه این ماجرا تو Master Mode حل بشه البته، از قصد آخرای کار لباس هایی که لول آپ نکرده بودم رو تنم میکردم که یکمی سخت بشه باز گیم
دوست داشتم تعداد کوئست های زیر زمین بیشتر میبود یک سری داستان خیلی خوبم اونجا میداشتیم، ولی نشد که بشه.
برسیم به قدرت های بازی و پازل هاش
اولای کار درک منطق قدرت های بازی واسم واقعا سخت بود، مثلا Recall رو من تا وسطای گیم بیشتر برای رفتن به آسمون استفاده میکردم تا اینکه فهمیدم روی کلی از دشمنا میشه استفاده کرد. یا اینکه کلی از پازل ها با استفاده ازش خیلیییی راحت تر حل میشن. واسه همین پازل های گیم اول کار برام پیچیده بودن ولی وقتی درست دستم اومد، از سخت به جذاب تغییر هویت دادن. در نهایت گشاد بازی در میاوردم دیگه آیتمی که از دشمن دراپ میشد ولی دور بود رو روش ریکال میزدم بیاد جلوی پام
Ascend واسه منی که بیشتر اوقات ترجیح میدم پیاده تو گیم بچرخم عالی بود. پر کاربرد ترین قدرت با اختلاف
التراهند و فیوز هم که تنوع غیر قابل وصف به بازی اضافه کرده بودن.
شراین های گیم خیلی خوب بودن، ولی تعداد شراین های Rauru's Blessing خیلییییی زیاد بودن واقعا، خیلی هاشون صرفا به خاطر اینکه داخل یک غار بودن پازل نداشتن که تو ذوق میزد.
داستان گیم با اینکه زد رسما Lore کل سری رو نابود کرد و هیچی باقی نذاشت، عالی بود. هر مشکلی که BotW توی داستان سرایی داشت رو به بهترین شکل ممکن حل کرده بودن. پلات توییست به موقع، صحنه های اپیکی که مو به تن آدم سیخ میکردن، در نهایت هم پایان خیلی خوب گیم.
ساندترک ها هم واقعا رو سفید کردن
طبق معمول خیلی از ساند ترک های بیس سری زلدا رو اومده بودن بازسازی کرده بودن + یه سری جدید. بازسازی ها مثل همیشه خوب بودن، مثلا Hyrule Castle که من توی BotW عاشق تمش بودم و تا مدت ها هی با خودم زمزمه میکردم، ورژن جدیدش همچنان خیلی خوب بود
یا مثلا وقتی میری جای خونه لینک نسخه جدید تم Skyloft پخش میشد که خیلی ریلکس طور و باحال بودش. ساند ترکی هم که واقعا من رو سورپرایز کرد، قبل از رسیدن با باس آخر و شیرجه زدن بودش. خیلیییییی با فضا جور بود، مو به تنم سیخ کرد. خیلی دوست داشتم تم لجند آو زلدا رو هم که توی تریلر آخر با ساکسیفون ساخته بودنش رو هم یه جوری توی گیم جاش بدن، ولی اینم نشد که بشه. نصف هایپم سر تریلر آخر همون تیکه ساکسیفون بودش
طراحی باس ها و دشمن های جدید واقعا خوب بودن، جایزه اش هم میرسه به King Gleeok و Gloom Hands و جایزه ای که Gloom Hands بهمون میدادن.
پرفورمنس گیم هم به طور کلی واقعا خوب بود، ولی کم آوردن سوییچ کاملا دیده میشد. مثلا واسه خودم ماشین ساخته بودم و کل 21 تیکه رو هم مصرف کرده بودم، هردفعه که سوارش میشدم افت فریم شدید میگرفت گیم. یا مثلا یه چیزی که چند بار تست کردم این بود که گیم محدودیت آیتم روی زمین داره. اگه دشمن زیاد بکشین و آیتم زیاد رو زمین بریزه، از یه جایی به بعد آیتم جدید که ریخته بشه آیتم های قبلی شروع میکنن به حذف شدن، واسه همین اگه دشمنی رو کشتین همونجا لوتش کنین صبر نکنین کل کمپ رو نابود کنین
ولی خب همین کارا رو هم کردن که پرفرمنس گیمی با این عظمت انقدر خوبه روی سوییچ.
از نکات رو مخ دیگه هم استفاده قدرت Sage ها بودش، اگه راحت تر میشد استفاده کرد و لازم نبود دنبالشون بدویی و خواهش و تمنا کنی ازشون، مطمئنا خیلی بیشتر ازشون استفاده میکردم. به خصوص یکی Sidon که اکثر اوقات حس میکردم اصلا ارزش نداره بیوفتم دنبالش.
تنها نکته منفی جدی ای که گیم داشت هم دیشب گفتم، ساید ادونچر The Legend of the Great Sky Island بودش. هرچی بیشتر بهش فکر میکنم بیشتر به این پی میبرم که چقدر بد بودش.
ولی شک دارم دیگه الان که توتک رو زدم بتونم به BotW نگاه کنم اصلا
فکر کنم تموم شد دیگه، ببخشید خیلی زیاد هم شد
حدود دو ماه این گیم من رو از کار و زندگی انداخت، خیلیییییی از کارام عقب افتادم و یک مدت واقعا سمت هیچ گیمی نباید برم
ولی مطمئنم دی ال سی ها بیان یک بار دیگه از اول رو مستر مود قراره برم گیم رو و زندگیمو دوباره به آتیش بکشم
آرزو هام واسه دی ال سی هم 3 تاست، یکی اینکه جزیره آسمونی جدید بدن بهمون، یکی اینکه طوری باشه که زلدا کنارمون باشه (قبل اینکه گیم بیاد واقعا میخواستم زلدا کل گیم باهامون باشه به جای اینکه غیبت کبری کنه
)، و آخری هم که به نظرم احتمالش خیلی کمه، سفر در زمان به گذشته، واقعا زشته گیم دو تا Temple of Time داشته باشه و سفر نکنیم توش
فکر کنم آخرین گیمی که اینطوری زمینشو شخم زدم ویچر 3 بود (از BotW فاکتور میگیرم
) . به امید اینکه استارفیلد بلای مشابهی سرم نیاره
بازم شرمنده که طولانی شد. ویند ویکر مارو بدین بریم
Google