نکات مثبت:
- اولین چیزی که تو همون ساعات اول بازی حسش میکنی انیمیشن های بی نقص بازیه! اصلا غیر قابل باوره اینقدر انیمیشن ها روون و پر جزئیات هستن! یعنی تو هر حالتی باشی چه دراز کش چه پشت سنگر چه در حال دویدن نوتی داگ برای تک تک کارهایی که امکان داره انجام بدی انیمیشن گذاشته که بعضی جاها فراموش میکنی این اصلا بازیه یا واقعی!
- محیط و جو بازی به شدت زیباس! مخصوصا روز دوم سیاتل وقتی تو شهر ساکت که الان پر از آب شده قدم میزنی وقتی صدای بارون رو میشنوی اصلا دوست نداری محیط رو ترک کنی
- گیم پلی بازی تو حالت مبارزه یا مخفی کاری درسته که تغییر خیلی زیادی با شماره 1 بازی نداشته اما هنوزم با بازیهای هم سبکش کیلومترا فاصله داره! اینقدر بی نقص هست که من به عنوان نکته مثبت در نظر میگیرمش
- هوش مصنوعی..........اصن نمیشه باور کرد با این کنسولای این نسل همچین هوشی ساخت! npc ها واقعا باهوشن و همین باعث میشه تو حالت نرمال بازی هم عرقت در بیاد
هرچند به مرور روشهای خوبی یاد میگیری و بازی برات آسونتر میشه اما بازم تو هر محیطی که وارد میشی درگیر کلی چالش میشی! راحت براتون بگم کلیکر ها که سریه قبل بیچارمون میکردن الان اصلا چیزی ترسناکی نیستن!
فقط همون قسمتی که در نقش ابی دنبال کشتن الی هستی به قدری از AI بازی لذت بردم که حد نداشت!
- گرافیک تقریبا همون آنچارتد 4 هست اما جو و طراحی ها و نورپردازی بهتر شده! ولی همینم جز بهترین گرافیکهای این نسل هست(بدون شک)
نکات منفی:
- داستان....خب کلیات داستان جالبه! دراکمن دو نسخه از آدمی که دنبال گرفتن انتقام هست رو نشون میده! یکی کسی که انتقام گرفته و یکی کسی که میخواد انتقام بگیره!
هر دو سرنوشت مشابهی دارن! زندگیشون نابود میشه! آرامش نمیگیرن و عشقشون رو از دست میدن! اما دراکمن این داستان رو به قدری بد اجرا میکنه که یه جاهایی کلا خستت میکنه! تلاش دراکمن برای نشون دادن گذشته ابی به قدری طولانی میشه که یه سری مراحل پیش خودت فکر میکنی که یه مبارزه رو بارها انجام دادی! یعنی یه تیم 5 نفره از اسکار هارو میکشی میری جلوتر یه تیم دیگه از اسکارا هستن یکم جلوتر یه تیم کلیکر و رانر! به قدری این قضیه کش داده میشه که کاملا بازی فرسایشی میشه و خستت میکنه! یعنی داستان کاملا به گیم پلی صدمه میزنه!
- تلاش مسخره دراکمن برای حمایت از LGBT ها بعضی جاها اینقدر زیاده که دلتو میزنه
من خودم هیچ گونه مشکلی با LGBT ها ندارم و کاملا قبول دارم که اونا هم مثل ما انسانن و انتخابشون حق طبیعیشونه!
اما واقعا این هم دیالوگای اضافه برای حمایتشون خیلی مسخره و بچگونس! تو سین آخر الی بی دلیل 2 بار لِو رو him صدا میزنه! بماند که داستان لو و مادرش کاملا بی اهمیت و سطحی بود!
دوتا ویدئو هم آخر بازی پخش شد که هیچ تاثیری روی داستان نداشت و فقط جنبه حمایتی داشت! مثل بوسه الی و دینا! و صحبت مسخره بین جول و الی!
- شخصیت پردازی اصلا اصلا اصلا خوب نبود! بارها شد یه دوست نزدیک کاراکت کشته شد و طرف مقابل خیلی راحت از کنار قضیه رد میشه ! کشته شدن منی جلو چشم ابی که بعد اینکه میفهمه کار کی بوده کلا منی رو یادش میره! کشته شدن مادر لو و یارا که یارا اصلا براش هیچ اهمیتی نداشت
فقط رفت دنبال حمایت از LGBT ها!
حتی دراکمن برگشته گفته تو صحنه مرگ جول قرار بوده جول همش اسم سارا دخترش رو صدا بزنه که تروی بیکر میگه بابا بزاریم بدون صدا باشه بهتره!
در کل بخوام بگم نکات مثبت بیشتر تو چشم هستن ، داستان فقط و فقط بخاطر کش داده شدن بازی اینقدر تو ذهنم اومد! یعنی اگه بازی 10-12 ساعت بود خیلی خاطره خوبی میشد!
اگه بخوام امتیازی بدم به نظرم بهترین حالت 88 هست!
نزدیک 2 ساعته دارم تایپ میکنم. یا خدا 
واقعا حس عجیبی میداد بازی... گفتنی هارو شما (و باقی دوستان) زودتر از من گفتید و اندینگ بازی معجزه شخصیت پردازی بود که احتمالا حالا حالا ها تجربه مشابهی نخواهیم داشت. من فکر میکردم بارلاگ به شوخی میگفت بابت دخالت نداشتن توی ساخت همچین بازی حسودیم میشه، اما الان درک میکنم همچین حرفی رو. 
Google