PlayStation The Last of Us Part II

بالاخره در همایش PSX 2016 ، دومین نسخه از عنوان The Last of Us تایید شد.

در شماره ی دوم هم نظاره گرـه ماجراهای Joel و Ellie خواهیم بود، اما اینبار در نقش ـه Ellie ـه 19 ساله ی تشنه ی انتقام بازی خواهیم کرد.

برخلاف نسخه ی اول این بار کارگردانیه این عنوان تنها به عهده ی Neil Druckmann خواهد بود و Bruce Straley نقشی در این عنوان نخواهد داشت.
همچنین صداپیشه های نسخه ی اول ، برای ایفای نقش در این عنوان هم برگشته اند.

Spoiler

Spoiler

The Last of Us Part II - PSX 2016: Reveal Trailer
720p || 1080p || 4K

The Last of Us Part II - Teaser Trailer #2

آهنگ ساز این نسخه هم Gustavo Santaolalla خواهد بود که پیش تر وظیفه ی آهنگ سازیه شماره ی قبل این عنوان را بر عهده داشت.

Spoiler

Wayfaring Stranger - By Ellie & Joel - PSX 2017

10 نکته ای که از The Last of Us نمیدانید

​

با تشکر از @sabco برای لینک تریلر و احسان عزیز (@Kaine ) برای کارهای گرافیکی زیبای پست اول

 

[Michael Gove]

 

[Michael Gove]

Spoiler

 

[Amin.AP]

جول اگر ایرانی بود!

Spoiler

 

[Michael Gove]

Joel : I have to go

 

[Batsy]

اقا ی نکته باحالی ک من متوجه شدم اینه ک از روزی ک بازی رو تموم کردم هی دارم تو یوتوب مبارزات بازی رو روی حالت سروایور و بدون دمیج خوردن میبینم و دیگه یوتوب خودش ب صورت پیش فرض
برام ویدیو های مشابه میاره و نکته جالب اینه ک نبردای بازی ب شدددددددددددددددت پویا و متنوع هستن و اصلا ادم خسته نمیشه از دیدنشون!هر کسی ی جوری میره، تازه من این ویدیو هایی ک دیدم
همه حالت بکش برو دارن ک ملت ب صورت اسپید ران میرن جلو، مطمئنم ک اگه برم سراغ ویدیو های استیلث بازی اونا هم ی دنیا تنوع توشون وجود داره!

لعنتی این دراکمن کیه واقعا؟! من اصلا اهل چند بار تموم کردن هیچ بازی نبودم و تنها بازی هایی ک دو بار تموم کردم یکی لست 1 بود و کال اف مدرن وارفر 2 ، ولی از روزی ک لست 2 رو تموم کردم هر لحظه ب فکر شروع مجددش هستم خصوصا برای ازاد کردن کل ابیلیتی ها و اپگرد کردن کل اسلحه ها، باورم نمیشه با اینمه شاید بیش از 200 تا کلیپ از مبارزات بازی توی هر لوکیشن دیدم ولی هنوزم اشتیاق دارم برای شروع مجددش!

 

[Tommy Vercetty]

اینجا جاش نیست اما خواستی تو تا‌پیک خود بازی کاملا برات میشکافم که چرا گیم‌پلی و طراحی مراحل توی RDR2 تماما در خدمت روایت داستان و به شدت Narrow هست!
مثلا استراکچر مرحله‌ای مثل سرقت از بانک (بهترین مرحله‌ی بازی) رو شما ۱۰۰ بار هم بازی کنی باز دقیقا یک مسیر و خط مشخصی که سازنده برات تعیین کرده رو باید طی کنی و تقریبا هیچ‌گونه آزادی عمل یا پویایی وجود نداره! حالا مقایسه کن با یک Encounter design معمولی و رویارویی با دشمن‌ها توی Part2! به اندازه نصف بیشتر مراحل RDR2 توی یکی از همین انکانتر دیزاین‌ها، پارت ۲ بهت آزادی عمل میده که چطور با دشمنان مقابله کنی یا حتی از خودشون در مقابل خودشون بهره‌ ببری.

از ناظم محترم میخوام این پست من پاک نشه واقعا وقت گذاشتم و نوشتم و فکر میکنم جواب یه سری بحثها داخلش باشه پس لطفا پاک نکنید.

امین جان شما مشکلت اینه که هنوز به تفاوت های بسیار بزرگ طراحی مراحل این دو بازی واقف نیستی.
یه بازی خطی در ژانر بقا رو با یه اپن ورلد تو دنیای وسترن و کرکترهایی که زمین تا آسمون قابلیت ها و مکانیزم و گجتهایی که در اختیار دارند متفاوته را داری باهم مقایسه میکنی.
یه کابوی تو قرن نوزدهم را با کل گجتهایی که در اختیار داره یه طناب و اسلحه اش هست رو با به بازی آخرالزمانی که میتونه انواع گجتها رو با هم ترکیب کنه داری مقایسه کنی.
شما بشین دونه دونه فیلمهای فاخر وسترن در سینما را ببین شخصیتها را بررسی کن چقدر حس میکنی میتونستی از دل یه همچین دورانی و شخصیتی یه بازی بسازی که بتونه حق مطلب را ادا کنه آیا یه کابوی میتونه از در دیوار بالا بره و مخفی کاری کنه یا دشمنان رو از با چوب بیسبال یا قمه یا تبر از پای در بیاره یا تو کدوم فیلم وسترن دیدی کامبتی مثل مثلا بازی تلو داشته باشه؟
تمام هنر کابوی ها توی تیراندازی و اسب سواریشون که تا خرخره این توی رددد درست طراحی شده..
مطمئنا لول دیزاین رددد به این صورتی که الان هست چون سازنده دیده که بهترین حالتش این میتونه باشه و هیچ حالت دیگه ای نمیشه متصور بود .
مگر چندتا بازی سبک وسترن دیگه داریم که بپرسیم چرا رددد شبیه اونها نبود؟
یا چندتا بازی شبیه gta تونستن مثل اون عمل کنن که بگیم چرا gta رو اینطوری نساختن
بازیهای شبیه gta اتقاقا زیاده واچ داگز ۱ و ۲ ومافیا ۲و۳ یا اسلیپینگ داگز و سینت رو که همگی بازیهای متوسط-خوب بحساب میان ..
مقایسه منصفانه وقتی میشه صورت داد که ناتی داگ بیاد یه اپن ورلد مثل دنیای GTA یا RED DEAD خلق کنه یا راکستار بیاد یه دنیایی مثل دنیای لست او اس خلق کنه.
اگر فقط بخوام تنها مقایسه تقریبا شبیه رو بین آثار ناتی داگ و راکستار انجام بدم میتونم مکس پین ۳ و انچارتد ۴ را مثال بزنم اونم فقط در زمینه اکشن و گان پلی اگر بخواهیم مقایسه کنیم اتفاقا به شبیه بودن زیاد از حد این دو اثر میتونیم پی ببریم.
تازه مکس پین ۳ یه بازی تقریبا خوب به حساب میاد و از نظرهای دیگه مثل اون ادونچر و داستان سرایی هرگز به پای انچارتد ۴ نمیرسه ولی از نظر گان پلی و اون حس ارضا کننده نبردها میتونی بگی واقعا عالی هست


من گاهی حرفهایی مینشنوم که میگن گان پلی رددد۲ تاریخ مصرف گذشته هست
واقعا نمیدونم چی بگم از این حرف
باید گان پلی چجوری باشه دیگه که به ادم لذت بده؟

View attachment IMG_20200716_173758_462.mp4

درآخر به عنوان کسی که تلو۲ را تمام کردم و به غیر از بحث داستانی که انتقاد شدیدی بهش دارم با صدای بلند میگم که گان پلی و مخفی کاری بازی و کامبت بازی فوق العاده لذت بخش هست. همونطور که نسخه اولش بود اینو به همه گفتم اینو گفتم بدونی از جانب یه فن راکستار اینارو بهت نمیگم اما قطعا شما از جانب سونی فن بودنت یه مقایسه بسیار اشتباه داری انجام میدی.
شما بیا اپن ورلدهای مختلف را باهم مقایسه کن یا خطی های مختلف تا اون موقع راحتتر بتونیم بحث کنیم نه اینکه لول دیزاین بازی مثل رددد رو تاریخ مصرف گذشته بدونی
همین یوتیوب بازی سنتر ۱۰ تا از بهترین طراحی های تاریخ سری رددد رو گذاشته که میشه گفت دهها مورد دیگه هم میشد داشته باشه مثل دیزاین مربوط به سرقت از قطار یا لول های دیگه که بخوام بگم ممکنه اسپویل بشه یا دیزاین مراحل اخر رددد۱ و رددد۲ و انواع مراحلی که توی کل سری GTA دیدیم و کلی باهاش خاطره داریم.
کلا پیشنهاد میکنم ویدیوی که پایین گذاشتم را ببینی.
من قطعا با صحبتهای شما در مورد لول دیزاین تلو موافقم اما این پست را دادم چون احساس کردم داری یه بازی که این همه زحمت پاش کشیده شده را بدون اینکه ژانر و سبک و کرکتر بازی رو در نظر بگیری با یه بازی کاملا متفاوت مقایسه میکنی و ارزشش را پایین میاری .
مطمئنا هم ترول ناتی داگ و هم ترول راکستار وحشتناک ترین اتفاقی هست که ممکنه تو این فروم اتفاق بیفته
نه تو ژانر اکشن-بقا رو دست تلو هست و نه تو اپن ورلد کسی توانایی رقابت با رددد و gta رو داره.
چندتا بازی تاحالا خواستن شبیه gta باشن؟
سرنوشتشون چی شد؟
یا حتی بازیهایی که از رددد الهام گرفتن.
مطمئنا این ایراداتی که مد نظر تو هست براحتی میتونست توسط ۹۹ تا نقد کننده رددد هم گفته بشه و نمره ازش کم بشه اما هر بازی رو باید از زاویه خودش دید نه مقایسه با بازیهای دیگه

 

[HIGH DEVS]

Spoiler: جواب

الی اصلا اینفکتت نشده که بخواد اونو انتقال بده به کسی بدنش ایمن هست و جلوی اینفکتت شدنش رو گرفته.

این‌ که میگید دیوید تبدیل شد یه اشتباه هست
الی اصلا دیوید رو گاز نمیگیره و هیچ جایی حرف از اینفکتت شدن نیست.

توی اولین رویارویی سر شکار گوزن که هیچ بحثی نیست و به توافق میرسن دارو میگیره و شکارو میده

توی رویارویی بعدی هم دیوید الی رو میگیره از پشت و بیهوشش میکنه

توی رویارویی سوم هم الی توی قفس هست و انگشت دیوید رو میشکنه با دست

توی رویارویی چهارم هم الی با قمه قیمه قیمه میکنه دیوید رو

هیچ جایی گاز نمیگیره.

Spoiler: اسپویل نسخه اول

شما این ویدیو رو ببین دقیقه 10. ثانیه 40


الی دیوید رو گاز میگیره. ده ثانیه بعدش میگه im infected. so are you. و بعدش خشونت و تبدیل شدن دیوید رو اروم اروم میبینیم. مخصوصا توی باس فایت اخر که قشنگ معلومه از صورتش

 

[VecchiaSignora]

خیلی دوست دارم در رابطه با لول دیزاین بازی که بنظرم نسبت به بقیه قسمت های بازی کمتر بهش توجه شده توسط منتقدین و فن ها صحبت کنم.

برای ادای حقِ این قسمت از بازی حداقل 1500 کلمه نیازه بنظرم. سر فرصت در موردش مینویسم و میگم چرا lvl design بازی تقاطعی هست که اونو از تمام بازیهای ویدئویی تاریخ جدا میکنه و روی قله ی این صنعت بزرگ قرار میده .

View attachment 154378
View attachment 154379​

Plot twist : صحبت های نیل با دختره جدیه.

 

[Michael Gove]

 

[VecchiaSignora]

Spoiler: اسپویل نسخه اول

شما این ویدیو رو ببین دقیقه 10. ثانیه 40


الی دیوید رو گاز میگیره. ده ثانیه بعدش میگه im infected. so are you. و بعدش خشونت و تبدیل شدن دیوید رو اروم اروم میبینیم. مخصوصا توی باس فایت اخر که قشنگ معلومه از صورتش

Spoiler: اسپویل پارت یک و دو

واسه ترسوندن دیوید اینو میگه.
تو پارت 2 مستقیما به دینا میگه " من نه میتونم اینفکتد بشم و نه میتونم کسی رو اینفکتد کنم".

 

[mohsen2019]

از ناظم محترم میخوام این پست من پاک نشه واقعا وقت گذاشتم و نوشتم و فکر میکنم جواب یه سری بحثها داخلش باشه پس لطفا پاک نکنید.

امین جان شما مشکلت اینه که هنوز به تفاوت های بسیار بزرگ طراحی مراحل این دو بازی واقف نیستی.
یه بازی خطی در ژانر بقا رو با یه اپن ورلد تو دنیای وسترن و کرکترهایی که زمین تا آسمون قابلیت ها و مکانیزم و گجتهایی که در اختیار دارند متفاوته را داری باهم مقایسه میکنی.
یه کابوی تو قرن نوزدهم را با کل گجتهایی که در اختیار داره یه طناب و اسلحه اش هست رو با به بازی آخرالزمانی که میتونه انواع گجتها رو با هم ترکیب کنه داری مقایسه کنی.
شما بشین دونه دونه فیلمهای فاخر وسترن در سینما را ببین شخصیتها را بررسی کن چقدر حس میکنی میتونستی از دل یه همچین دورانی و شخصیتی یه بازی بسازی که بتونه حق مطلب را ادا کنه آیا یه کابوی میتونه از در دیوار بالا بره و مخفی کاری کنه یا دشمنان رو از با چوب بیسبال یا قمه یا تبر از پای در بیاره یا تو کدوم فیلم وسترن دیدی کامبتی مثل مثلا بازی تلو داشته باشه؟
تمام هنر کابوی ها توی تیراندازی و اسب سواریشون که تا خرخره این توی رددد درست طراحی شده..
مطمئنا لول دیزاین رددد به این صورتی که الان هست چون سازنده دیده که بهترین حالتش این میتونه باشه و هیچ حالت دیگه ای نمیشه متصور بود .
مگر چندتا بازی سبک وسترن دیگه داریم که بپرسیم چرا رددد شبیه اونها نبود؟
یا چندتا بازی شبیه gta تونستن مثل اون عمل کنن که بگیم چرا gta رو اینطوری نساختن
بازیهای شبیه gta اتقاقا زیاده واچ داگز ۱ و ۲ ومافیا ۲و۳ یا اسلیپینگ داگز و سینت رو که همگی بازیهای متوسط-خوب بحساب میان ..
مقایسه منصفانه وقتی میشه صورت داد که ناتی داگ بیاد یه اپن ورلد مثل دنیای GTA یا RED DEAD خلق کنه یا راکستار بیاد یه دنیایی مثل دنیای لست او اس خلق کنه.
اگر فقط بخوام تنها مقایسه تقریبا شبیه رو بین آثار ناتی داگ و راکستار انجام بدم میتونم مکس پین ۳ و انچارتد ۴ را مثال بزنم اونم فقط در زمینه اکشن و گان پلی اگر بخواهیم مقایسه کنیم اتفاقا به شبیه بودن زیاد از حد این دو اثر میتونیم پی ببریم.
تازه مکس پین ۳ یه بازی تقریبا خوب به حساب میاد و از نظرهای دیگه مثل اون ادونچر و داستان سرایی هرگز به پای انچارتد ۴ نمیرسه ولی از نظر گان پلی و اون حس ارضا کننده نبردها میتونی بگی واقعا عالی هست



به عنوان کسی که تلو۲ را تمام کردم و به غیر از بحث داستانی که انتقاد شدیدی بهش دارم با صدای بلند میگم که گان پلی و مخفی کاری بازی و کامبت بازی فوق العاده لذت بخش هست. همونطور که نسخه اولش بود اینو به همه گفتم اینو گفتم بدونی از جانب یه فن راکستار اینارو بهت نمیگم اما قطعا شما از جانب سونی فن بودنت یه مقایسه بسیار اشتباه داری انجام میدی.
شما بیا اپن ورلدهای مختلف را باهم مقایسه کن یا خطی های مختلف تا اون موقع راحتتر بتونیم بحث کنیم نه اینکه لول دیزاین بازی مثل رددد رو تاریخ مصرف گذشته بدونی
همین یوتیوب بازی سنتر ۱۰ تا از بهترین طراحی های تاریخ سری رددد رو گذاشته که میشه گفت دهها مورد دیگه هم میشد داشته باشه مثل دیزاین مربوط به سرقت از قطار یا لول های دیگه که بخوام بگم ممکنه اسپویل بشه یا دیزاین مراحل اخر رددد۱ و رددد۲ و انواع مراحلی که توی کل سری GTA دیدیم و کلی باهاش خاطره داریم.
کلا پیشنهاد میکنم ویدیوی که پایین گذاشتم را ببینی.
من قطعا با صحبتهای شما در مورد لول دیزاین تلو موافقم اما این پست را دادم چون احساس کردم داری یه بازی که این همه زحمت پاش کشیده شده را بدون اینکه ژانر و سبک و کرکتر بازی رو در نظر بگیری با یه بازی کاملا متفاوت مقایسه میکنی و ارزشش را پایین میاری .
مطمئنا هم ترول ناتی داگ و هم ترول راکستار وحشتناک ترین اتفاقی هست که ممکنه تو این فروم اتفاق بیفته
نه تو ژانر اکشن-بقا رو دست تلو هست و نه تو اپن ورلد کسی توانایی رقابت با رددد و gta رو داره.
چندتا بازی تاحالا خواستن شبیه gta باشن؟
سرنوشتشون چی شد؟
یا حتی بازیهایی که از رددد الهام گرفتن.
مطمئنا این ایراداتی که مد نظر تو هست براحتی میتونست توسط ۹۹ تا نقد کننده رددد هم گفته بشه و نمره ازش کم بشه اما هر بازی رو باید از زاویه خودش دید نه مقایسه با بازیهای دیگه

متای rdr2 خودش گویای همه چیزه.اینجور نظرها رو زیاد جدی نگیر.

 

[Holy Diver]

من توی پلی ترو دومم، اواسط بازیم و اینبار دو برابر دارم سر داستان و گیمپلی و دیزاین شیفته این بازی میشم...

Spoiler: یک سوال در مورد داستان. اسپویل داستانی + یک ویدیو از یوتوب

در صحنه باس فایت الی و ابی در تئاتر، الی دست ابیو گاز میگیره. توی نسخه اول هم الی دیوید رو گاز گرفت ولی این گاز الی باعث شد قارچ ها از الی به دیوید منتقل شه و دیوید داشت تبدیل میشد. ولی این گاز الی، رو ابی هیچ تاثیری نداشت!! آیا ابی هم مصونه؟ یا یک اشتباه سازنده ها بوده؟؟

پ.ن. هنوز تو پلی ترو دوم نرسیدم به اینجا. ولی دوتا ویدیو دارم میبینم از Girl*Friend Review که تو اون این صحنه رو دیدم و بهش فکر کردم. و بنظرم حتما ببینید این ویدیو هارو. مخصوصا اولی که داستان رو توضیح میده. تهشم میگه "اگر شما ناراحتید که داستان 30 ساعته انتقام ما، به انتقام منجر نشد و بعد مایل ها راه رفتن با ابی ناراحتید که چرا نکشتیدش، شاید تونسته باشید بازیو با موفقیت تموم کنید، ولی نتونستید حسی که باید دریافت میکردید رو با موفقیت بگیرید..."

Spoiler

جایی که گاز میگیره دست دیوید در واقع خودشم فکر میکرد میتونه انتقال بده ویروس. ولی اگه جورنال الی رو بخونی بعد از این که دوست دختر اولش سعی میکنه لب بگیره ازش هولش میده و خودش میترسه که نکنه گرفته باشه. بعد تر که دینا هم میفهمه بدن الی ایمن الی بهش میگه نترس انتقال ندادم بهت زمانی که با هم بودیم.

 

[AM!R]

متای rdr2 خودش گویای همه چیزه.اینجور نظرها رو زیاد جدی نگیر.

اصلا بحث Part II Vs RDRII نیست و نبود که تو بحث متا رو پیش کشیدی، الان متا دقیقا جاش توی این بحث کجاست؟ کسی گفت رد دد بده که سریع گفتی متا؟ گرچه اگه این همه حاشیه که برای PartII ساختن و این همه هیتر که از مهمترین دلایلش انحصاری بودنشه نبود دیگه الان نمیتونستی بگه متا فلان!
چون متای PartII از RDR2 بیشتر میشد ؛ آره قربونش.(بعد اگه متا ملاک بود اون سال چرا رقابت رو باخت؟)
بحث هم سر باز بودن دست گیمر واسه پیش برد یه مرحله بود ، بذار یه مثال بزنم ، اگه این قضیه باز بودن دست گیمر واسه پیش برد یه مرحله رو بخوایم با ضخامت و وسعت بسنجیم، واسه RDR2 توی مین میشن ها مخصوصا یه موی نازکه، TLoU2 یه اتوبان چار لاینه میشه. قضیه بیشتر در مورد تعداد حالاتی که گیمر میتونه یه میشن رو تموم کنه هستش، که این قضیه هیچ ربطی به تجهیزات کاراکتر بازی و گجت هاش و اینا نداره.
همین الان برو مثلا همون مرحله بانک که امین مثال زده تو یوتوب بزن چند مدل میتونیم ش بریم؟ حالا مراحل لست رو بزن نتیجه ش رو ببین قانع نشدی دیگه مشکل ما نیست.
من تا قبل لست تو ذهنم خفن ترین گرافیک رد دد بود (البته Gow دنیاش فرق داره بحثش اینجا نیست)
بعد از لست رفتم رد دد رو دیدم کلا خورد تو ذوقم.
RDR2 بازی بزرگ و با ارزشیه و قطعا اگه وقتش رو داشتم یکبار دیگه بازیش میکردم،
ولی در کل مقایسه یه بازی OW با یه بازی نیمه خطی محیط سندباکسی مقایسه درستی نیس و نتیجه دردبخوری نداره.

 

[victor hogo]

از وقتی که خودم رو شناختم وحتی قبلترش(!) ویدیو گیم جزو جدایی ناپذیر زندگیم بوده( چیزی در حدود 22 سال واز هفت سالگی). آمار بازی هایی که تجربه کردم از دستم در رفته و شاید لیست اون بازی هایی که رفتم رو به من بدن الان خیلی هاش رو نشناسم و یادم نیاد که بازی کردم یا نه!
اون هایی که من رو میشناسن می دونن که کلا آذم سختگیری نیستم و تقریبااز 99% بازی ها لذت می برم و چیزی که عرضه شده رو طوری که هست قبول می کنم نه اونطوری که قرار بود باشه.ولی با این حال بازی ها برای من یه درجه بندی ورتبه خاصی دارن وحتی بازی های شاهکاری که تجربه کردم و برام 10/10 هستن همه در یک سطح نیستن. تو این 22 سال از تجربه گیمریم خیلی کم و محدود بوده که عنوانی قبل و حین وبعد تجربه فکر و ذهنم درگیر اون باشه و چنان غرق دنیای اون بشم وبا شخصیت هاش هم ذات پنداری کنم و تجربه ی نابش رو با تک تک سلول هام احساس کنم. این بازی از اون دست بازی هاست.الان همه چیز زندگی من در حدود چند روزی تحت الشعاع این بازیه !
the last of us part2 نه تنها پرچم دار و نامبر وان لیست بهترین بازی های عمرمه بلکه با اختلاف بالاتر از هر فیلم وسریال وکتاب و اثری هنری قرار میگیره که تجربه کردم. tloup2 فخر و غرور صنعت گیم است که هر جا صحبت از یه اثر هنری منحصر به فرد شد باید اسمش رو آورد.
اولین نکته ای که در مورد بازی میگم اتمسفر اون بازی هست. معمولا دنیاهای پساآخرالزمانی که تو بازی ها برای تاثیرگزاری به تصویر میکشن دنیاهایی با تم غالب تیره وخاکستری هست که طبیعت در اون مرده ولی این بازی میاد اتمسفری واقع پذیر از یه دنیای آخرالزمانی به تصویر میکشه که در جایی که صنعت ماشینی انسان ها از کار افتاده و انسان قدرتی از خودش نداره این طبیعت هسته که در همه جا نفوذ پیدا کرده . از دیوارها وساختمانهای متروکه که با برگ های سبز رنگ مستتر شدن و تا درختانی که مسیر یک جاده رو مسدود کردن و تا رودخانه های خروشانی که در دل یه شهر به جریان افتاده.
خانه هایی که خالی هستن ولی میشه وجود زندگی در گذشته ای نه چندان دور رو در اونجا حس کردن و اون سکوت ترسناک در اون دنیایی که غرقش میشین. اتمسفر بخشی هست که تو همه ی بازی ها برام خیلی مهمه واین عنوان اتمسفری رو به تصویر میکشه که بی نطیر کار شده وشما رو بیشتر در این دنیایی که نفس هاش به شماره افتاده غرق میکنه.
در بخش گرافیکی حرفی برای گفتن نمیمونه و شما جلو هایی گرافیکی رو کنسول خسته وپا به سن گذاشته رو میبینین که قطعا بارها بدون حرکت وایسادین و یه اوه مای گادی یا ابالفضلی سردادین و دلتون نیومده برین جلو. نمیدونم در کل این بازی چند قدم برمیداریم(10000؟!) چند بار دوربین رو برای دیدن محیط های بازی میچرخونیم(1000 بار؟!) به اندازه ی این ده هزار قدمی که برمی داریم و هزار باری که دوربین میچرخونیم میشه از بازی عکس های هنری گرفت وقاب کرد و زد به دیوار اتاق !
اما گیم پلی به لطف ریزه کاری ها و اون انیمیشنهای عجیب و غریب و هوش مصنوعی بالا و عمقی که دارن تجربه ی فراموش نکردنی براتون رقم میزاره. آزادی عملی که شما دارین تحسین برانگیزه. میشه بارها بازی رو از نو رفت وهر بار گیم پلی متفاوتی دید. از مخفیکاری و اکشن نرمال تا با یک روش هجومانه وخشن و خونین با ضرباهنگ بالا. هر کدوم لذت ها و ریزه کاری های خودش رو داره و هوش مصنوعی که دشمنا دارن عمق و چالش و جذابیت رو دو صد چندان میکنه.دقیقا کارهایی رو میکنن که شما از یه انسان نرمال تو یه نبرد انتظار دارین از واکنش هاشون به کشته شدن دوستاشون تا ترسشون و ارتباط برقرار کردن با همدیگه و..... گیم پلی بازی اوج و نهایت چیزی هست که میتونست باشه.
از خیلی از نکات بازی مثل توجه به جزئیات و دیالوگ ها و انیمیشن ها و ریتم بازی میشه صحبت کرد و فقط تمجید کرد. از طراحی مراحل و کلا خط داستانی بازی چیزی نگیم بهتره. چقدر استادانه همه چیز کنار هم چیشده . هر جایی که لازم باشه مبارزه با انسان ها رو داریم و در وقت مناسب کلیکرها و رانر ها هستن و وقتی که حس میکنیم دوست داریم محیط ها رو بگردیم و گشت و گذار داشته باشیم همون موقع وقتش میرسه.

Spoiler: داستان

هیچ وقت انتقادات رو به داستان درک نکردم و قصه بازی چیزی بود که احساساتم رو درگیر خودش کرد. در سکانس کشته شدن جو شدت خشم و نفرتی که داشتم کم از الی نبود و چقد حال بدی پیدا کردم و با خشم فقط جلو میرفتم تا بالاخره اون لحظه ای که آرومم کنه برسه ولی نمیدونستم داستان بازی من رو به جایی ببره که آخرش بگم الی حالا میشه بی خیال انتقام بود میشه گذاشت ابی بره . باور نمیکردم قبل از الی خودم ابی رو ببخشم. بازی در حین اینی که حس انتقام رو تشدید میکرد اون حس بخشیدن و گذشت کردن رو هم قلقلک میداد.در کنار این ها روابط شخصیت ها با هم و صجنه های غیر منتظره و بدون مقدمه چینی و ریتم مناسب داستانی بینظیر روایت میکنه که به لطف شخصیت پردازی ها بی نظیرش هیچ وقت از یاد نمیره. در حین این بازی فراموش کرده بودم چیزی به اسم شاد بودن و خوشی وجود داره انقدر که سنگینی داستان و احساسات شخصیت ها به قلبم سنگینی وارد کرد.

در کل این بازی عنوانی بود که بهش میشه لقب کاملترین و کم نقص ترین بازی تاریخ رو داد. عنوانی که هیچ یک از فاکتور های یک بازی مثل گرافیک و داستان و وگیم پلی فدای همدیگه نشدن و هر بخش سعی کرده بهترین چیز ممکن بشه.
ای کاش محدودیت های تولیدی مثل هزینه و بودجه و تایم اجازه میداد این بازی مثل سری twd به صورت اپیزودی می اومد و مثلا هر سال یک لست آو آز 15 ساعته بازی میکردیم.حتی الان هم خودم رو از گیم بازنشسته کنم با احساس خوبی این کار رو میکنم چون تجربه ای که باید رو داشتم.نقد برای این بازی کمی بی احترامیه من بیشتر از لفظ تمجید کردن استفاده میکنم چون جز اون لایقش نیست
10/10

 

[mohsen2019]

اصلا بحث Part II Vs RDRII نیست و نبود که تو بحث متا رو پیش کشیدی، الان متا دقیقا جاش توی این بحث کجاست؟ کسی گفت رد دد بده که سریع گفتی متا؟ گرچه اگه این همه حاشیه که برای PartII ساختن و این همه هیتر که از مهمترین دلایلش انحصاری بودنشه نبود دیگه الان نمیتونستی بگه متا فلان!
چون متای PartII از RDR2 بیشتر میشد ؛ آره قربونش.(بعد اگه متا ملاک بود اون سال چرا رقابت رو باخت؟)
بحث هم سر باز بودن دست گیمر واسه پیش برد یه مرحله بود ، بذار یه مثال بزنم ، اگه این قضیه باز بودن دست گیمر واسه پیش برد یه مرحله رو بخوایم با ضخامت و وسعت بسنجیم، واسه RDR2 توی مین میشن ها مخصوصا یه موی نازکه، TLoU2 یه اتوبان چار لاینه میشه. قضیه بیشتر در مورد تعداد حالاتی که گیمر میتونه یه میشن رو تموم کنه هستش، که این قضیه هیچ ربطی به تجهیزات کاراکتر بازی و گجت هاش و اینا نداره.
همین الان برو مثلا همون مرحله بانک که امین مثال زده تو یوتوب بزن چند مدل میتونیم ش بریم؟ حالا مراحل لست رو بزن نتیجه ش رو ببین قانع نشدی دیگه مشکل ما نیست.
من تا قبل لست تو ذهنم خفن ترین گرافیک رد دد بود (البته Gow دنیاش فرق داره بحثش اینجا نیست)
بعد از لست رفتم رد دد رو دیدم کلا خورد تو ذوقم.
RDR2 بازی بزرگ و با ارزشیه و قطعا اگه وقتش رو داشتم یکبار دیگه بازیش میکردم،
ولی در کل مقایسه یه بازی OW با یه بازی نیمه خطی محیط سندباکسی مقایسه درستی نیس و نتیجه دردبخوری نداره.

بحث من اصلا پارت 2 نیست که خودتو انداختی وسط.این دو بازی هر کدام کلا تفاوت‌هایی زیادی با هم دارن.چه از سبک و جهان بازی وسعت و غیره.بحث سر طراحی مراحل رد دد2 بود که از موقع انتشار بازی اینجا بعضی دوستان مرتب بهش خورده میگیرن.حالا هم آمدن تو این تاپیک بحثشو باز کردن.