PlayStation The Last of Us Part II

بالاخره در همایش PSX 2016 ، دومین نسخه از عنوان The Last of Us تایید شد.

در شماره ی دوم هم نظاره گرـه ماجراهای Joel و Ellie خواهیم بود، اما اینبار در نقش ـه Ellie ـه 19 ساله ی تشنه ی انتقام بازی خواهیم کرد.

برخلاف نسخه ی اول این بار کارگردانیه این عنوان تنها به عهده ی Neil Druckmann خواهد بود و Bruce Straley نقشی در این عنوان نخواهد داشت.
همچنین صداپیشه های نسخه ی اول ، برای ایفای نقش در این عنوان هم برگشته اند.

Spoiler

Spoiler

The Last of Us Part II - PSX 2016: Reveal Trailer
720p || 1080p || 4K

The Last of Us Part II - Teaser Trailer #2

آهنگ ساز این نسخه هم Gustavo Santaolalla خواهد بود که پیش تر وظیفه ی آهنگ سازیه شماره ی قبل این عنوان را بر عهده داشت.

Spoiler

Wayfaring Stranger - By Ellie & Joel - PSX 2017

10 نکته ای که از The Last of Us نمیدانید

​

با تشکر از @sabco برای لینک تریلر و احسان عزیز (@Kaine ) برای کارهای گرافیکی زیبای پست اول

 

[Imaginative]

دیشب یه گیم پلی بسیار کوتاه از یک درگیری معمولی داخل بازی دیدم. وقتی الی ینفر رو از پشت grab کرد و همونجا هدشاتش کرد. دوستش که شاهد ماجرا بود با لحن ضجه گونه ای فریاد زد Karen. من همونجا اشک تو چشمم چشم شد یه لحظه و بغض کردم.
حالا سوالم اینه که شما چطور این بازی رو تموم کردید..؟!

 

[kiarash2001]

دیشب یه گیم پلی بسیار کوتاه از یک درگیری معمولی داخل بازی دیدم. وقتی الی ینفر رو از پشت grab کرد و همونجا هدشاتش کرد. دوستش که شاهد ماجرا بود با لحن ضجه گونه ای فریاد زد Karen. من همونجا اشک تو چشمم چشم شد یه لحظه و بغض کردم.
حالا سوالم اینه که شما چطور این بازی رو تموم کردید..؟!

این چیزا نمک بازی ، کلا روزی چند نفر اینجوری نکشیم که خوابمون نمیبره


Sent from my iPhone using Tapatalk

 

[Brightman]

اقا من یکم اینجا حرف بزنم. خالی بشم. خیلی بازی هضمش سخته.هنوز بهش فکر میکنم.

Spoiler: داستان کل بازی

داشتم فکر میکردم به مرگ جول و همینطور مرگ پدر abby

Spoiler: داستان کل بازی

خیلی سخت بود لحظه های زجرکش شدن جول. تا چند ساعت بعدش دپرس بودم.اون موسیقی دلهره اور و عجیب که همزمان با شلیک ناگهانی گلوله به پای جول شروع شد شُکه کرد من رو. قشنگ روی صندلی قفل شده بودم. نمیتونستم باور کنم که یکی اینجوری داره جول رو میزنه.

خیلی خیلی سخت بود برام. هیچ حرفی نمیتونستم بزنم. دقیقا انگار تو همون اتاق بودم و یکی داشت یکی از اعضای خانواده ام رو به همون شکل فجیع میزد!

واقعا این بازی چ کرد با ما. ۷ سال یک شخصیت رو پرورش داد تو ذهنمون. ۷ سال گذاشت باهاش زندگی کنیم.چند بار بازی رو بازی کردیم. هی از اول تا اخر. صدای جول. اون صحنه دریده شدن شکم جول توی قسمت ۱ یادتونه که الی تلو تلو خوران بردش سمت اسب. چ صحنه ای بود. بغض توی گلوی ادم میگرفت.

abby هر ضربه ای که میزد به جول یاد اون از خودگذشتگی های جول میافتادم توی د لست ۱..واقعا نیل دراکمن چ کرد با این داستان سرایی.

شما فکر کن توی سینما هم نمیشه اینجوری یک رابطه عاطفی و دوست داشتن طولانی مدت چند ساله رو خلق کنی بین شخصیت اصلی و بعد از ۷ سال یهو ناگهانی زجر کشیدنش رو به مخاطب هایی که دوستش دارن نشون بدی.

شاید باورتون نشه ولی دیگه نمیتونم برای بار دوم ببینم اون صحنه رو. از اون صحنه ها نه عکسی گرفتم و نه دوست دارم دوباره ببینم!

ولی کم کم رسیدیم به شرح حال abby

و این سوال الان برام پیش اومد که چقدر سخت بود مرگ جول برام ولی مرگ پدر اَبی رو راحت کنار اومدم باهاش.

خب فکر میکنم چون با جول سال ها زندگی کردیم. خوبی ها و از خودگذشتگی هاش رو دیدیم. بدی هاش رو هم دیدیم. دوستش داشتیم و چشممون رو به روی نیمه تاریکش هم بستیم.

ولی بابای abby چی ؟ اون رو که بازی، کلن ادم خوبی نشونش داد. ادمی که میخاست دنیا رو نجات بده. مهربون بود. با شخصیت بود. ولی جول خیلی راحت کشتش.

اصن جوری بازی میزارتت توی مقام قضاوت و میگه حالا بی طرفانه بیا قضاوت کن. مرگ کدوم سخت تر بود برات؟ اصن مرگ یکی باید نسبت به اون یکی ناراحت کننده تر باشه برات ؟ اگر اره، چرا فکر میکنی یکی مظلوم تر بود؟ اصن کسی مظلوم تر بود بین این دو تا یا نبود ؟

 

[koorosh]

Spoiler: داستان کلی بازی

یه چیزی که باهاش کنار نیومدم کامل این ماجرا بود که الی مرگش بشریت رو نجات میداد و جول بشریت رو نفرین یا doomed کرد، حالا من medicine یا پژشکی نخوندم ولی خیلی واضحه که واکسن درحد بالا پیدا و تولید کردن به این راحتی نیست و حتی اگه از بدن الی به واکسن میرسیدن خیلی خیلی بعیده که فقط از همون sample یه واکسن برای همه mass produce کنن، این پست رو هم تو یوروگیمر دیدم بهتر همین رو توضیح میده

And finally, I think the whole premise that Joel ruined humanity's chances for a vaccine was incredibly flawed. I am a scientist myself, but I think everyone should be able to see that there is absolutely no way one brain sample is going to be enough to get them to a workable solution. We don't even know if a vaccine is viable! The machines needed for it will be long broken/unusable. They are going to run out of sample just trying to get the project started. Also, how tf does a vaccine save the world? Everything is fucked and infected can still kill you even if they don't turn you.

Plus, that whole thing also acts like the Fireflies were innocent and were not about to murder a girl without asking anyone's consent. TLoU2 treats Joel like an unforgivable criminal because people want to live in a fantasy world where one doctor is superman (who also wouldn't know how tf medicines are made, medics treat people but don't do everything).

 

[mojahed25]

آقا من از ثانیه اول که بازی ریلیز شد استارت زدم تا الان حدود ۲۱ ساعت بازی کردم ولی هنوز آخر day 2 هستم !!!

 

[Dinosaur]

فکر کنم تا الآن یه ۱۴،۱۵ ساعتی بازی کردم و از تک‌تک ثانیه‌هاش لذت بردم. در ادامه نمی‌دونم چی میشه، ولی تا این لحظه واقعاً هر چقدر به مغزم فشار میارم که حتی یه نقطه ضعف یا ایراد کوچیک پیدا کنم، چیزی یافت نمیشه! یعنی از گیم‌پلی و مبارزات تا اتمسفر و گرافیک، از داستان و شخصیت‌ها تا موسیقی و صداگذاری، همه‌چیز تا الآن فوق‌العاده بوده و واقعاً کیف کردم!

Spoiler: بازی نکردین باز نکنین

رسیدم به اونجایی که جول به الی حقیقت رو در مورد ماجرای واکسن میگه. چقدر تأثیرگذار بود اون صحنه و چقدر سوزناک.
واقعاً اوج هنر کارگردانی میان‌پرده‌ها رو میشه این جور جاها دید. توی نسخه قبلی هم صحنه‌های تأثیرگذار کم نداشتیم، ولی بعضی دوستان می‌گفتن مثلاً اون صحنه اول بازی یه حالتی داره که راحت از بازیکن گریه می‌گیره و نمی‌دونم از عواطفش سوءاستفاده می‌کنه با کشتن یه بچه و این صحبت‌ها. ولی توی این صحنه TLoU2 دیگه از این چیزها نداریم و باز با این حال مخاطب رو بیچاره می‌کنه.
یعنی صحنه‌ای هست که از قبل در جریانش هستیم و خودمون توی نسخه اول کامل فهمیده بودیم چه خبر بوده و یه چیز تکراری محسوب میشه، ولی کارگردانی اون لحظه و واکنش الی به ماجرا و حالت چهره و نوع حرف زدن جول آدم رو کباب می‌کنه. به این میگن یه کارگردانی درجه یک که کار هر کسی نیست.

میگم بازی ترسناک‌تر از قبل شده یا من پیر شدم؟! توی نسخه اول یه سری صحنه ترسناک داشتیم از جمله اون موتور برق و اینا، ولی اینجا به نظرم اتمسفر خیلی سنگین‌تره و میزان ترس هم بیشتر. لامصب Jump Scareهای فجیعی هم داره!

Spoiler: بازی نکردین باز نکنین

بعضی جاها همه‌چیز جوری چیده شده که از قبل میشه حدس زد یه شوک ناگهانی در انتظار هست، ولی باز بعضی وقت‌ها منهدم میشم انقدر یهویی یه جک جونوری می‌افته وسط بازی!
اوج کار هم برای من اولین برخورد با اون عزیزان سوت‌سوتکی بود! بعد از پشت سر گذاشتن یه سری بخش‌های مهیج و دلهره‌آور، تازه داشتم نفس راحتی می‌کشیدم و توی علفزار می‌چریدم و پیش خودم می‌گفتم یه هوایی تازه کنیم و دیگه توی این محیط بزرگ خبری از Jump Scare نخواهد بود! (لامصب علف‌هاش انقدر خوشگل و خوش‌رنگه که آدم دلش نمیاد ولشون کنه و کاش ناتی‌داگ یه «شبیه‌ساز گوسفند» می‌ساخت که کل بازی توی علفزار باشه) خلاصه توی خوش‌گذرونی وسط علف‌ها بودم که یه دفعه یه سوتی شنیده شد و یه تیر غیبی از راه رسید و جوری شوکه شدم که چند میلیمتر تا رفتن به بیمارستان فاصله داشتم و می‌خوام برم غرامت بگیرم بابت فشاری که ناتی‌داگ به قلبم وارد کرد!
گذشته از اون ترس ناگهانی، چقدر خفن هستن این سوت‌زن‌ها! یعنی قشنگ حس خطرناک بودن رو میشه در حضور اینا حس کرد و اون شوکی که بهم وارد شد هم یه کاری کرد که مثل حیوون‌ها که شرطی میشن، منم الآن شرطی شدم و تا صدای سوت توی بازی می‌شنوم اعصابم بهم می‌ریزه!

 

[barneysawyer]

جسورانه ترین اثر ناتی داگ
شاید حرف هام تکراری باشه ولی خب کمترین کاری که می تونم برای ادای دین به این اثر بکنم همینه که کوتاهی دربارش بنویسم
آخرین بازی کمپانی محبوب بازی است که امروز ها نقل محافله و هیتر های زیادی هم داره . اما به جرات یکی از بهترین بازی های این نسل بود و انتظار نداشتم این قدر درگیرش بشم و شاید پخته ترین اثرشون هم باشه چیزی که بیشتر از همه می خوام درباره اش بنویسم داستان فوق العاده بازیه

Spoiler: لست آو آس 2

جنگ درندگان


شاید کمترین بازی این نسل باشه که این چنین گیمر رو درگیر احساسات متناقض کنه . لحظه ای خشمگین و لحظه ای غمگین . اولین حرکت جسوارنه ناتی در همینجاست. قهرمان محبوب داستان رو در اوایل بازی به فجیع ترین شکل می کشه و ما رو در خشم الی رها می کنه . اوایل بازی با خشم و نفرت نسبت به افراد جبهه مقابل نگاه می کنیم . تا بار دیگر ناتی ضربه اش رو به ما میزنه . وقتی چپتر ابی شروع میشه ورق کامل برمیگرده و بیننده در یک لول میانه میمونه. چون دقیقا میبینه ابی نقطه مقابل الیه . نه میشه بهش حق داد چون به هر حال کاراکتر محبوب دل مارو کشته نه میشه اون رو نفرت انگیز دونست . پختگی روایی که در هیچ کدوم از بازی های ناتی نبود . یعنی حتی با این که ما در آخرین آنچارتد می دیدیم که یک کارکتر خاکستری تبدیل به قهرمان نسخه فرعی میشه ولی باز هم مرز میان خوب و بد مشخص بود. این جا این مرز به خوبی توسط ناتی کمرنگ شد و بار ها از کاراکتری متنفر می شیم و بعد مدتی بعد کاملا احساساتمون
نسبت بهش تغییر میکنه . بازی دارای المان مشترکی با قسمت قبله . فقدان. فقدان و مرگ یک عزیز مهم ترین انگیزه رفتار و کنش کاراکترهاست که جلو برنده داستانه . در قسمت قبل جوئل با مرگ دخترش از نظر احساسی شکسته شد و سپس دختر نداشته اش رو در الی دید و این حس مسئولیت داستان رو جلو برد . حال این جا در اوایل بازی فقدان و مرگ جوئل که برای الی حکم پدر را پیدا کرده بود باعث رقم خوردن حوادث بعدی شد. و البته از آن طرف مرگ پدر ابی و انتقام هم انگیزه ابی بود که داستان خودش رو جلو ببره بازی پر از ضربه های حسی و دراماتیک به
گیمره .
. و شاید ضربه بعدی مراحل پایانی باشه . جایی که بازی مارو به جای الی در نقش ابی می گذاره که باید از دست الی فرار کنیم . اون جاست که ما هیچ تفاوتی بین الی و دیگر دشمنان بی رحممان نمی بینیم . کلیشه شکنی بعدی ناتی داگ اینجاست که کاراکتر قهرمان در لحظه به ضد قهرمان تبدیل میشه . مبارزه پایانی و یادآوری مرگ جوئل این جمله معروف رو به یاد من انداخت یا مثل قهرمان می میری یا اونقدر زنده می مونی که ببینی تبدیل به یک ضدقهرمان شدی.
در میانه راه نیز ما شاهد تک لحظه های شیرین هستیم که کلا دیدمون رو نسبت به کاراکتر ها عوض میکنه . مثل جایی که ما می بینیم ابی که مثل یک ماشین بی روح و سرسخت به نظر میرسه مثل یک بچه از ارتفاع می ترسه و پرخاشگری میکنه . یا جاهایی که شاهد شیطتنت های جوئل هستیم که کاملا در تضاد با اون پرسونای سرسختیه که ازش سراغ داریم .
و البته اضافه کردن سکانس های جنجالی هم دیگر حرکت جسورانه ناتی بود که خب مشکلاتی هم براش به ارمقان آورد اما شخصا باهاشون مشکلی نداشتم و به نظرم صرفا برای موج سواری روی ترند های روز اعمال نشده . میشد نباشه ولی بودنش هم ضربه ای نمیزنه
در کنار اون شاهد سکانس هایی بی پروا از خشونت هستیم که شاید اندازه این بازی رعب آور نباشن چون در این بازی به شکل عجیبی واقع گرایانه و دارک هستن .
درباره گیمپلی باید بگم به نظرم بازی ریتم تند تری داره نسبت به نسخه قبل و اکشن تر شده . جالبه من درباره نسخه چهارم آنچارتد می گفتم از نظر تاکید بیشتر بر دیالوگ و مراحل نسبتا آرام تر نسبت به نسخه های قبلی اش شبیه لست 1 شده . حالا باید بگم لست 2 از نظر تعداد سکانس های سینمایی و حادثه ای شبیه آنچارتد شده. خشونت بازی فوق العاده است و قشنگ گیمر
از مبارزات واقع گرا و با جزییات بازی لذت میبره . ضمن این که گشت و گذار در بازی هم لذت بخشه و یافتن آیتم ها و کالکتیبل ها که کاربردی هستن لذت بخشه. خدا رو شکر بازی به عارضه
بازی های این نسل دچار نشده و المان های نقش آفرینی نچپوندن توش
گرافیک هم خوب بود هرچند کمی نسبت به تریلر های اولیه افت داشته و بعضی جاها باگ های ریز و کیفیت پایین تکسچر مشاهده کردم که البته هم نسخه معمولی بازی بود و هم خیلی کم بودن و قابل چشم پوشی

ضمن عذرخواهی درباره عدم انسجام مواردی که در بازی دیدم در آخر باید بگم لست آو آس 2 یکی از بهترین تجربه های گیمینگ من بود و یکی از بهترین بازی های نسل نهم . برای من که بازی دوم تاپ 5 امه . امیدوارم جنجال و ماجراهایی مثل یوزاسکور های احمقانه پایین بازی باعث نشه که سازنده ها انگیزه اشون رو برای خلق یک بازی عالی در نسل بعدی از دست بدن . در این دوره و زمونه که کمپانی ها ترجیح میدن با ماکرو ترنزکشن و بتل رویال بنچاق شده و آنلاین زورکی به خودشون زحمت ندن برای محتوای داستانی ناتی داگ و شرکت های مشابه رو باید طلا گرفت که داستان گویی فوق العاده رو اولیت قرار میدن

 

[.Amirone]

میگم بازی ترسناک‌تر از قبل شده یا من پیر شدم؟! توی نسخه اول یه سری صحنه ترسناک داشتیم از جمله اون موتور برق و اینا، ولی اینجا به نظرم اتمسفر خیلی سنگین‌تره و میزان ترس هم بیشتر. لامصب Jump Scareهای فجیعی هم داره!

بازی ترسش قابل لمس شده بخاطر اتمسفر خوفناکو لول دیزاین فوقالعادش، تقصیر تو نیست اون ژنراتور بچه بازی بود! یه قسمت ترسناک داره که ایول رو تو جیبش می کنه، نگران نباش خیلی مونده بهش برسی

 

[barneysawyer]

بازی ترسش قابل لمس شده بخاطر اتمسفر خوفناکو لول دیزاین فوقالعادش، تقصیر تو نیست اون ژنراتور بچه بازی بود! یه قسمت ترسناک داره که ایول رو تو جیبش می کنه، نگران نباش خیلی مونده بهش برسی

نمی دونم کجا رو می گی ولی واقعا یک جا گفتم دادش نمزیز و مستر ایکس اومد ابلفضل

 

[vaan 2]

فکر کنم تا الآن یه ۱۴،۱۵ ساعتی بازی کردم و از تک‌تک ثانیه‌هاش لذت بردم. در ادامه نمی‌دونم چی میشه، ولی تا این لحظه واقعاً هر چقدر به مغزم فشار میارم که حتی یه نقطه ضعف یا ایراد کوچیک پیدا کنم، چیزی یافت نمیشه! یعنی از گیم‌پلی و مبارزات تا اتمسفر و گرافیک، از داستان و شخصیت‌ها تا موسیقی و صداگذاری، همه‌چیز تا الآن فوق‌العاده بوده و واقعاً کیف کردم!

Spoiler: بازی نکردین باز نکنین

رسیدم به اونجایی که جول به الی حقیقت رو در مورد ماجرای واکسن میگه. چقدر تأثیرگذار بود اون صحنه و چقدر سوزناک.
واقعاً اوج هنر کارگردانی میان‌پرده‌ها رو میشه این جور جاها دید. توی نسخه قبلی هم صحنه‌های تأثیرگذار کم نداشتیم، ولی بعضی دوستان می‌گفتن مثلاً اون صحنه اول بازی یه حالتی داره که راحت از بازیکن گریه می‌گیره و نمی‌دونم از عواطفش سوءاستفاده می‌کنه با کشتن یه بچه و این صحبت‌ها. ولی توی این صحنه TLoU2 دیگه از این چیزها نداریم و باز با این حال مخاطب رو بیچاره می‌کنه.
یعنی صحنه‌ای هست که از قبل در جریانش هستیم و خودمون توی نسخه اول کامل فهمیده بودیم چه خبر بوده و یه چیز تکراری محسوب میشه، ولی کارگردانی اون لحظه و واکنش الی به ماجرا و حالت چهره و نوع حرف زدن جول آدم رو کباب می‌کنه. به این میگن یه کارگردانی درجه یک که کار هر کسی نیست.

میگم بازی ترسناک‌تر از قبل شده یا من پیر شدم؟! توی نسخه اول یه سری صحنه ترسناک داشتیم از جمله اون موتور برق و اینا، ولی اینجا به نظرم اتمسفر خیلی سنگین‌تره و میزان ترس هم بیشتر. لامصب Jump Scareهای فجیعی هم داره!

Spoiler: بازی نکردین باز نکنین

بعضی جاها همه‌چیز جوری چیده شده که از قبل میشه حدس زد یه شوک ناگهانی در انتظار هست، ولی باز بعضی وقت‌ها منهدم میشم انقدر یهویی یه جک جونوری می‌افته وسط بازی!
اوج کار هم برای من اولین برخورد با اون عزیزان سوت‌سوتکی بود! بعد از پشت سر گذاشتن یه سری بخش‌های مهیج و دلهره‌آور، تازه داشتم نفس راحتی می‌کشیدم و توی علفزار می‌چریدم و پیش خودم می‌گفتم یه هوایی تازه کنیم و دیگه توی این محیط بزرگ خبری از Jump Scare نخواهد بود! (لامصب علف‌هاش انقدر خوشگل و خوش‌رنگه که آدم دلش نمیاد ولشون کنه و کاش ناتی‌داگ یه «شبیه‌ساز گوسفند» می‌ساخت که کل بازی توی علفزار باشه) خلاصه توی خوش‌گذرونی وسط علف‌ها بودم که یه دفعه یه سوتی شنیده شد و یه تیر غیبی از راه رسید و جوری شوکه شدم که چند میلیمتر تا رفتن به بیمارستان فاصله داشتم و می‌خوام برم غرامت بگیرم بابت فشاری که ناتی‌داگ به قلبم وارد کرد!
گذشته از اون ترس ناگهانی، چقدر خفن هستن این سوت‌زن‌ها! یعنی قشنگ حس خطرناک بودن رو میشه در حضور اینا حس کرد و اون شوکی که بهم وارد شد هم یه کاری کرد که مثل حیوون‌ها که شرطی میشن، منم الآن شرطی شدم و تا صدای سوت توی بازی می‌شنوم اعصابم بهم می‌ریزه!

هنوز به جاهای ترسناکش نرسیدی ....

تو نسخه قبل خیلی از دوستان اصرار داشتن لست هورور نیست که البته حق هم داشتن ...

ولی اینبار یه چوب بیسبال کنار گذاشتم ، اگه یکی گفت بازی هورور نیست ، تلافی تمام لحظاتی که چسبید زیر گلوم رو سرش در بیارم ...

 

[Dinosaur]

بازی ترسش قابل لمس شده بخاطر اتمسفر خوفناکو لول دیزاین فوقالعادش، تقصیر تو نیست اون ژنراتور بچه بازی بود! یه قسمت ترسناک داره که ایول رو تو جیبش می کنه، نگران نباش خیلی مونده بهش برسی

هنوز به جاهای ترسناکش نرسیدی ....

تو نسخه قبل خیلی از دوستان اصرار داشتن لست هورور نیست که البته حق هم داشتن ...

ولی اینبار یه چوب بیسبال کنار گذاشتم ، اگه یکی گفت بازی هورور نیست ، تلافی تمام لحظاتی که چسبید زیر گلوم رو سرش در بیارم ...

کم‌کم دارم تصمیم می‌گیرم نسخه PS4 رو بذارم کنار و برم سراغ نسخه Youtube! حداقل آدم با دیدنش کمتر می‌ترسه تا بازی کردن!

 

[vaan 2]

کم‌کم دارم تصمیم می‌گیرم نسخه PS4 رو بذارم کنار و برم سراغ نسخه Youtube! حداقل آدم با دیدنش کمتر می‌ترسه تا بازی کردن!

دقیقا حرفی که من به دوستم زدم ،، گفتم نمیتونم اونجاش رو رد کنم ، برم یوتیوب خورش کنم ،، لااقل عنصر ترس از غافلگیر شدنش از بین بره

 

[Young Tiger]

مدیریت: از تگ اسپویلر برای صحبت در خصوص وقایع داستانی بازی استفاده شود.

 

[mdtnt]

هنوز به جاهای ترسناکش نرسیدی ....

تو نسخه قبل خیلی از دوستان اصرار داشتن لست هورور نیست که البته حق هم داشتن ...

ولی اینبار یه چوب بیسبال کنار گذاشتم ، اگه یکی گفت بازی هورور نیست ، تلافی تمام لحظاتی که چسبید زیر گلوم رو سرش در بیارم ...

با last 2 به این شکل گیمرها رو به وحشت انداخت دراکمن تصور این که یه بازی بسازه که تمرکز اصلیش روی ترس باشه قشنگ از همین الان ترس رو به گیمرها انتقال میده

 

[NaRiiMaN]