راستش از زمانی که اون متن رو نوشتم خیلی از جزئیات بازی یادم رفته ولی حتی همین الان که دارم مینویسم دوس دارم که به زودی خبر ساخت نسخه سومش رو بخونم. درباره ی چیزی که راجب جهان بینی میکامی گفتی کمی باهات مخالفم. به نظرم میکامی با استفاده از ژانر ترس داره در مقابل تفکری جبهه میگیره که میگه دین چیز ترسناکی هست. بنظرم میکامی در نقطه کاملاً مخالف این دیدگاه حضور داره و بیان میکنه که "دین به خودی خود چیز بدی نیست، این تفسیر اشتباه از دین هست که انسان رو به سمت نابودی میبره". به همین دلیل نیروی خیر و شر در بازی هاش در واقع تفاسیر مثبت و منفی از دین به حساب میان. شخصیت های منفی بازی های میکامی رو استعاره از افراد دگماتیست و افراطی بدونیم که هیچ راهی برای بحث باقی نمیزارن و فقط خودشون رو حق میدونن و شخصیت های مثبت بازی رو بعنوان افرادی در نظر بگیریم که سعی میکنن دین رو بشناسن و ازون برای بهبود خودشون و اطرافشون استفاده کنن. به قول انیشتین، دین اگر به انسان چیزی به اسم خوبی و خیرخواهی اضافه نکنه، چیزی جز نیرنگ و حقه نیست. بحثم سر اینکه شخصیت X کافره و شخصیت Y خداپرسته نیست. بحث سر این هست که ارجاعات میکامی به دین ظاهری تخریب گونه دارن ولی در باطن دارن به گیمر گرا میدن که تفسیر اشتباه تا چه اندازه میتونه انسان رو از مسیری که هست منحرف کنه.
کمتر بازی ای در ژانر ترس هست که بتونه اینقدر عمیق فلسفه و هنر و روانشناسی و زبانشناسی و الهیات رو باهم ترکیب کنه. بخاطر همین همیشه میکامی و بازی هاش برام محترم بودن. بی صبرانه منتظر نسخه سومم. تا جایی که یادم میاد پایان بازی جوری نبود که بشه 100 درصد گفت کامل شد. فقط کاش کمی از محیط های بسته ی بازی کاسته بشه و به میزان گشت و گذار در محیط اضافه بشه. یعنی کمی مثل Metro Exodus دنیای وسیعتری پیش روی مخاطب بزاره و در عین حال حالت خطی خودش رو حفظ کنه.