احتمالا اگه کارگردان بازی میکامی بود الان شاهکار منظومه شمسی و چه بسا راه شیری بود
ولی بی شوخی، در مورد تاد هاوارد یک سری حرف کلیشه ای رو خیلی ها تکرار میکنن و فکر کنم خودشونم اگه بپرسی این حرفت یعنی چی، نتونند توضیح بدند

مشکل استارفیلد بیشتر از همه اتفاقا "نوین" بودن طراحیش بود، نه "سنتی" بودن،
در حالی که اگر بازی طراحی کلی مشابه مثلا فال اوت 4 یا اسکایریم داشت (تفکرات و رویکرد قدیمی*) که الان وضعیتی به مراتب بهتر داشت...
بزرگ ترین مشکل استارفیلد به نظرم فقدان یک (و چند بر اساس استاندارد های روز) محیط به شدت بزرگ پر جزئیات و هندکرفت شده بود... یعنی فقدان یکی از اصلی ترین ارکان های بازی های بتزدا... یعنی فقدان اکسپلوریشن بتزدایی، همچنین موسیقی هم اصلا در حد و اندازه کار های قبلی Zur عزیز نبود.... مشکل حتی لودینگ لزوما نبود و اینم یعنی ملت درست درک نکردن مشکل چی بود،
اتفاقا اگه رویکردشون به استارفیلد کاملا کلاسیک و قدیمی بود، الان بازی به مراتب بهتر بود،
*این که بازی ها "باید" بر اساس پیشرفت تکنولوژی، متحول بشند صحیحه، مخصوصا مکانییسم ها و مکانیک هاشون، اما اینکه یک عده رو هوا فقط از "قدیمی" بودن ایراد میگیرند به نظرم یک انتقاد رو هوا و الکی و بی فایده است، این مدل انتقادات بیهوده رو راجع به بازی های راک استار هم داشتیم برای مثال که میگن "ساختار بازی قدیمی شده و راک استار باید ال کنه بل کنه" یا مثلا دیدم از ساختار بازی های ناتی داگ هم چنین ایراداتی گرفته میشه (ِ یادتون باشه، از بازی های فرام سافور هم دقیقا همین ایرادات گرفته میشد تا اینکه متای الدن رینگ جلو انتقاد هارو تا حد زیادی گرفت

معجزه متا

)
* قطعا میشه به راک استار هم انتقاد وارد کرد، به نظرم رد دد ردمپشن 2 با اینکه شاهکاره اما میتونست طراحی مرحله پیشرفته تری داشته باشه، چیزی که احتمالا تو گرند دفت اتو وی ای میبینیم، یعنی همون مکانیسم ها و مکانیک هاش که باید پیشرفت کنند...
* ناتی داگ به نظرم بازی هاش مشکلی ندارند و همین که سبک بازی متحول بشه کافیه، اینم قابل پیشبینی هست چون ناتی هر 2 نسل تقریبا سبک بازی هاش متحول میشند... اخرین بار نسل هفت بود، طبیعتا جدیدترین تحول هم باید نسل 9 و بازی بعدی باشه...
*بتزدا به نظرم باید مسیر همیشگی خودش رو بره، با تمرکز رو نقاط قوت خودش، مثل اکسپلوریشن قوی، مثل فکشن های به شدت جذاب و روایت چند گانه که دست گیمر برای ساختش باز هست، مثل موسیقی حیرت انگیز... مثل گیم پلی هماهنگ با اوپن ورلد ار پی جی، مثل لور به شدت جذاب و قوی... الدر اسکرولز اگر چند محیط به شدت زیبا و حیرت انگیز + مکانیک های باز هم بروز شده و نهایتا یک موسیقی محشر داشته باشه؛ +90 رو شاخش هست... فقط امیدوارم موسیقی بازی (جرمی باشه که چه بهتر) بتونه در حد و اندازه استاندارد های بتزدا باشه، اسکایریم منهای موسیقی واقعا بخش مهمی از جذابیتش رو از دست میده، به شکل حیرت انگیزی اسکایریم "همیشه" یک موسیقی خارق العاده و یک محیط بی نظیر برای اکسپلوریشن داره، اینا + سیستم کوئست خیلی خوب بازی شد
بیگ وینری که امثال راک استیدی و ناتی داگ رو شکست داد... مثل قبلش که با اف 3 امثال راک استار و کوجیما پروداکشن رو شکست داد... همچنین مثل ابلیوین...
حیف که صرفا بر اساس اف 76 و استارفیلد، یک عده نابغه کلهم بتزدا رو ترول میکنند؛ وگرنه کسی که از قدیم گیمر بوده، میدونه اینا چه شاهکار هایی ساختند بنابراین چه پتانسیلی دارند؛ حتی همون اف 4 هم در حد خودش و رقبلای گردن کلفتش کم موفقیت به دست نیاورد، گیم پلیش هم که خارق العاده بود از روز اول، و اگر مشکلی داشت بیشتر پرفورمنس بود، و اکثر ایراداتی که گرفته میشد همینجوری رو هوا بود، اگر متاش به جای 87 مثلا 92 میشد، همینایی که ترولش میکنند رو سر میگذاشتنش، کمااینکه الدن رینگ رو قبل متا ترول میکردن، و معجزه +90 باعث شد منتقدان الدن رینگ (سولزبورن) یک شبه بشند طرفدار سولزبورن
دیگه استودیویی که کوله باری از دستاورد مثل بتزدا داره، رو ترول کنی، یعنی "خودت" رو ترول کردی... میخوای ترول کنی، استارفیلد و 76 رو ترول کن، نه اصل استودیو رو... منم 76 و استارفیلد رو دوست ندارم، ولی ایا میشه اف 3 و 4 و ابلیوین و اسکایریم رو بشناسی، هارمونی بین اجزای بازی ها از موسیقی تا لور و اکسپلوریشن، رو درک کرده باشی، و عاشقشون نباشی؟