من یه سری نگرانی داشتم که بعد نمایش اخیر، یه بخشیشون رفع شدن و یه بخشی هنوز نه.
مثلا اون trait های شخصیتی رو مطمئن نبودم تا چه حد تاثیر میزارن. از اول هم میدونستم این جور چیزا یا background تو سایر بازی ها جنبه Flavor داره برا پلی ترو و قرار نیست همه چی رو عوض کنه ولی خب نمیدونستم اینجا، اون اثر رو میتونه به خوبی بزاره یا نه. که خب گویا میزاره و تا همین حدی که نشون دادن تاثیر trait هارو برا من کافیه.
-یا درباره کامبت نگرانی داشتم که کاملا رفع شد. بازی مشخصه خیلی جدی گرفته خودش رو. اون تاثیر جاذبه های مختلف رو کامبت یا طراحی فیزیکی جذاب بازی(مثلا عقب پرت شدن پلیر اگه درحالت معلق و جایی که جاذبه کمی داره، از سلاح سنگین استفاده کنه) واقع خوب بود. نمایش سال پیش ریکویل بدی داشتن سلاح ها که اینم رفع شده بود. بازم به نظر خودم، سایبرپانک یه مقداری استاندارد هارو تو این بخش و برا بازی های تو این اسکیل بالا برد و طبیعیه استار هم جدی تر بگیره.
ولی مهم ترین نگرانیم ۲ تا چیزه. اول همون explore کردن سیارات رندوم. که تا چه حد جذاب درآوردن اونارو. از سیستم رندوم جنریت خبر دارم و میدونم نمیشه انتظار سیارات و لوکیشن های carefully crafted رو داشت از این رندوم ها ولی بازم مهمه که تا چه حد صرفا نقش فیلر ایفا میکنن و تا چه حد هرکدوم اقلا برا نیم ساعت میتونن جذاب بمونن
دومی هم داستان. همین که بازی گویا جنبه شخصی پیش فرض نمیزاره برا شخصیت اصلی خودش خیلی خوبه. دیگه دنبال پدر یا پسر یا ... مون نیستیم. یه معدن کاره که اتفاقی میفته تو یه ماجرای بزرگتر.(مثل Courier ای که همین اتفاق براش میفته (: ) ولی خب بازی تو این ابعاد واقعا مهمه داستان و شخصیت ها بتونن برات کلیک کنن. دوران داستان گویی زمخت RPG ها حس میکنم به سر اومده. الان ۲۰۱۱ نیست. بخوان نخوان با کار های لارین و CDPR مردم از ار پی جی ها هم ظرافت های داستان گویی میخوان.
گفتن تو داستان دنبال بزرگترین راز بشریت هستیم. بزرگترین راز چیه؟ من ۲ تا گزینه به نظرم میاد. اولیش "منشا حیات بشر" و دومی "آیا تو کهکشان تنها هستیم یا نه و اینکه موجودات هوشمند دیگه ای هستن یا نه"
امیدوارم اگه جنبه عرفانی میخوان بدن به داستان، درست حسابی این کار رو بکنن.
یه ناامیدی هم دارم اجالتا، اینکه گفتن کوئست چین های تمام فکشن های بازی رو بدون توجه به اینکه انتخاب هات درباره با سایر فکشن ها، میتونی کامل کنی و این ینی مثلا Side شدن با یا فکشن، باعث نمیشه فکشن رقیب یا دشمن دیگه تو رو نپذیره. تقریبا مثل اسکایریم که تناقضات روایی اینجوری پیدا می‌شد براش. انتظار داشتم بیشتر سمت ابسیدین برن تو این یه قلم که خب انگار نرفتن.
و اینکه این جا هم مثل همه بازی های بتزدا، ۳ تا theme حضور مشخص داره باز:
-اولی کابوی ها. که از ظاهر Akila City گرفته تا اون همراه Space cowboy مون بهش اشاره دارن.
-دومی هم نقش خانواده تو بازی. واضح ترینش امکان ملاقات پدر مادر خودمون تو خونه اش و موارد دیگه ای که قطعا وجود داره و تو بازی میبینیم.
-سومی هم نقش دین تو بازی. فرقه های مذهبی و موارد از این دست.
هر سه هم با پیشینه سنتی تگزاس و بتزدا قابل درکه.
جز اینا هایپ ۱۰۰. نمایش بازی هم یه جورایی بهترین نمایشی بود که از یه بازی دیدم. ۴۵ دقیقه پرزنتیشن شیک که تمام ابعاد بازی رو پوشش داد.
۲تا آرزو هم بگم که بعیده عملی شه و نمیشه انتظار زیادی هم داشت ولی اگه باشه محشره:
اول اینکه تو بازی، زمین نابود شده. ینی نابود نه ولی ترک شده. حالا دلیلش رو فک کنم نگفتن هنوز. امیدوارم بشه آزادانه بهش سفر کرد. اقلا یه ناحیه ایش رو بزارن که آزادانه توش بگردیم. اگه یهو بفهمیم این بازی با یونیورس فالوت یکیه و دلیل ترک زمین هم همون بحث های هسته ای بوده که عالیه
(میدونم خیلی تصور غیر محتملیه ولی آرزوم رو دارم میگم). میدونم تو یکی از تصهویر بازی، تو زمین بودیم تو همین نمایش اخیر ولی منظورم اینه آزادانه بشه گشت. اقلا یه بخش محدودی رو.
دومی هم گرچه میدونم horror هیچوقت تایپ بتزدا نبوده، ولی یه سری سیارات و لوکیشن ها اگه بتونن از اون ترس های کیهانی عجیب غریب بزارن واقعا جذاب میشه.
) و:
Google