آخرین ویرایش:
Multi Platform Silent Hill f
- Thread starter pouria.sh
- تاریخ آغاز
Rohshen
کاربر سایت
منم برام یه silent hill خیلی دوست داشتنی شده.واقعا لذت بخشه بعد این همه سال ip قدیمیه محبوبت با این کیفیت نسخه جدید بده.
MyJinx
کاربر سایت
یکی از پازلای بازی به حدی زیبا بود که دلم نمیومد اون تیکه از بازی تموم بشه!
فصاسازی محیط و اون حس استرسی که داشت فوق العاده بود! چقدر زیباست این بازی!
اون قسمتی که تو شالیزار ماننده باید از بین چندتا مترسک یکیو ۵بار پیدا کنی و هربار که درست پیدا کنی تغییر حالت میده و مسیر بعدی رو با دستش علامت میده.
K I 1 1 E R
ناظم انجمن
Voice Actor ژاپنی بازی باید امسال تو Game Award کاندید بشه 
پ.ن :
پ.ن 2 :
View attachment tg4tdrg4ty4.mp4
پ.ن :
پ.ن 2 :
View attachment tg4tdrg4ty4.mp4
Dante _Sparda
کاربر سایت
خوب تمومش کردم در یک کلام عالی بود
اندینگ نرمال بازی یکم گنگه فکر کنم برای کامل دونستن داستان بقیه اندینگها هم باید برم
genesis007
کاربر سایت
Voice Actor ژاپنی بازی باید امسال تو Game Award کاندید بشه
پ.ن :
View attachment 394434
پ.ن 2 :
View attachment 394433
الان رفتم voice Actor انگلیسیش هم چک کردم چون اشنا بود دیدم بله ایشون همون ماکیما
و یوفی 
خودمون هستن.
Thundersky
کاربر سایت
به سختی Silent Hill 2 Remake هستش؟ محیط های تو در تو (گیج کننده) و پازل های سخت ؟؟؟؟
مبارزات سنگین عین شماره دوم ؟
مبارزات سنگین عین شماره دوم ؟
m.d.makan
کاربر فعال
Thundersky
کاربر سایت
تو دلت صافه ، برام استخاره بگیر
وقتم خیلی کمه ، برای همین سوال کردم چطوریاست
dark souls
کاربر سایت
منم چندساعتی بازی رو انجام دادم.
تا اینجا کار یکی از بزرگترین نقاط قوت بازی به نظرم اتمسفر قدرتمند بازی هست.
شروع بازی بی نظیر و یکی از بهترین opening ها در سری رو رقم میزنه.
کوچه ها تنگ، خیابون ها مه آلود، تاریک، تو در تو ، وهم آلود و ترکیبش با نورپردازی بازی حس خفقان و غریبی رو میده.
هرچقدر داخل بازی غرق میشی مه بازی هم غلیظ تر و بیشتر میشه.
روایت محیطی داستان، طراحی بصری ، صداها محیطی همه در خدمت اتمسفر بازی هستن.
نقطه قوت بعدی که خودنمایی میکنه گرافیک بصری بازی هست نورپردازی بازی با استفاده از تکنولوژی انجین Ue5 و lumen gi چشم نواز ، هنرمندانه و زیباست.
ترکیب نورپردازی لومن با مه حجم دار بازی صحنه ها خارق العاده ای رو ایجاد میکنه که تماشایی هستن.
کیفیت متریال سطوح سنگی و فلزی ، تکسچرها و است ها متنوع و عالی هستن، draw distance ها در مناطق مرتفع با کیفیت و باجزییات هستن.
جزئیات چهره هیناکو بی نظیر هستن شفافیت ، کبودی زیر چشم ، رگ ها خونی داخل چشم و تکسچر پوست و ترکیبشون با فیشال انیمیشن چهره کارکتر بینظیر هست و احساساتی مثل ترس ، اضطراب و تشویش رو به مخاطب منتقل میکنه حتی بالاتر از نسخه دو ریمیک .
طراحی دشمنان و هیولاها بازی برخلاف نسخه ها اخیر مثل دانپورکه بسیار ضعیف و فاجعه طراحی شده بودن اینبار هنرمندانه و استادانه طراحی شدن دشمنان بازی در عین ترسناک بودن طراحی عجیب و هنرمندانه ای دارن.
آهنگ و موسیقی بازی شاهکار بوده تا الان چند تا ترکش شنیدم و به جرات میتونم بگم اگه با همین فرمون رفته باشن جلو میتونه راحت با ترک ها نسخه دوم رقابت کنه و حتی بهتر باشه.
ترکیب ملودی ها غم انگیز با سازها زهی و سنتی ژاپنی هارمونی دل انگیز و روح نوازی رو ایجاد کرده.
صداسازی محیطی و افکت ها صدا بی نظیر هستن مخصوصا هنگام مبارزات و فرار از هیولاها و ترکیبش با موسیقی رعب آور بازی میتونه آدرنالین به شدت بالا ببره.
بالاخره پس از سال ها با یک گیم پلی کاملا بالانس و منسجم که متناسب با روح و ریشه سری هست طرف هستیم و از سه پایه اکسپلورینگ، مبارزات و پازل ها تشکیل شده.
مبارزات بازی و حس ایمپکت ضربات سنگین هستن وضربات قشنگ میشینه تو گوشت و خون انمی.
داج ، کانتر اتک و نوار استامینا ،خرابی سلاح ها عمق زیادی به مبارزات داده مثلا دو تا داج میزنی بلافاصله نوار خالی میشه و نمیتونی قدرت نمایی کنی.
از مدیریت منابع هم نمیشه غافل بود که برخلاف نسخه ها سری که نامحدود بودن این سری با محدودیت طرف هستیم.
مدیریت منابع و سیستم پیشروی جدید لایه ها تازه ای رو به گیم پلی اضافه میکنن.
.از طرف دیگه اکسپلورینگ بازی کاملا ریواردینگ هست هم از بعد روایت محیطی با گشت و گذار در محیط بازی میتوان به اسرار نهفته در دل بازی پی برد و هم آیتم ها با ارزشی پیدا کرد.
سیستم پیشرفت و ارتقا کاراکتر بازی کاملا باورپذیر با دنیای بازی کار شده و نشون میده که میشه در یک بازی مثل سایلنت هیل هم یک سیستم گیم پلی خوب و سرگرم کننده تعریف کرد به گونه ای که حس تعلیق و ترس بازی دچار افت نشه و زیر سایه اکشن قرار نگیره.
پازل ها رو در درجه lost in the fog قرار دادم و باید بگم اگر حوصله پازل حل کردن ندارید اصلا سمت این حالت ندارید چون پازل ها تو این حالت نیاز به شناخت کافی از اسطوره شناسی و میتولوژی ژاپنی هم داره.
با این حاال پازل ها طراحیشون دست کم از شاهکار نداره و کاملا با روح و منطق بازی ادغام شدن و پازل ها خودشون نمادی از فلسفه داخل بازی هستن.
مهمترین نقطه قوت سایلنت هیل اف قطعا روایت داستان بازی هست و با یکی از بهترین نسخه ها از منظر داستانی طرف هستیم قلم ریوکیشی سون نویسنده بازی دست کم از جادو نداره و پس از ده ها سال داستانی رو بشنویم که در خور و لیاقت سری هست و میتونه با نسخه دوم رقابت چالش برانگیزی داشته باشه،داستان بازی گسترده، پیچیده و عمیق نوشته شده شخصیت ها پر جزئیات کار شدن و پرداختشون عالی هست.
خیلی خوشحالم پس از ده ها سال انتظار شاهد انتشار نسخه ای هستیم که سری رو در یک مسیر طلایی و ستینگ تازه قرار داده و دوباره سایلنت هیل به روزها طلایی و اوج خودش رسونده و میتونه داستانی رو برامون تعریف کنه که سال ها سال در ذهنمون جاودان و خاطره انگیز باقی بمونه.
تا اینجا کار یکی از بزرگترین نقاط قوت بازی به نظرم اتمسفر قدرتمند بازی هست.
شروع بازی بی نظیر و یکی از بهترین opening ها در سری رو رقم میزنه.
کوچه ها تنگ، خیابون ها مه آلود، تاریک، تو در تو ، وهم آلود و ترکیبش با نورپردازی بازی حس خفقان و غریبی رو میده.
هرچقدر داخل بازی غرق میشی مه بازی هم غلیظ تر و بیشتر میشه.
روایت محیطی داستان، طراحی بصری ، صداها محیطی همه در خدمت اتمسفر بازی هستن.
نقطه قوت بعدی که خودنمایی میکنه گرافیک بصری بازی هست نورپردازی بازی با استفاده از تکنولوژی انجین Ue5 و lumen gi چشم نواز ، هنرمندانه و زیباست.
ترکیب نورپردازی لومن با مه حجم دار بازی صحنه ها خارق العاده ای رو ایجاد میکنه که تماشایی هستن.
کیفیت متریال سطوح سنگی و فلزی ، تکسچرها و است ها متنوع و عالی هستن، draw distance ها در مناطق مرتفع با کیفیت و باجزییات هستن.
جزئیات چهره هیناکو بی نظیر هستن شفافیت ، کبودی زیر چشم ، رگ ها خونی داخل چشم و تکسچر پوست و ترکیبشون با فیشال انیمیشن چهره کارکتر بینظیر هست و احساساتی مثل ترس ، اضطراب و تشویش رو به مخاطب منتقل میکنه حتی بالاتر از نسخه دو ریمیک .
طراحی دشمنان و هیولاها بازی برخلاف نسخه ها اخیر مثل دانپورکه بسیار ضعیف و فاجعه طراحی شده بودن اینبار هنرمندانه و استادانه طراحی شدن دشمنان بازی در عین ترسناک بودن طراحی عجیب و هنرمندانه ای دارن.
آهنگ و موسیقی بازی شاهکار بوده تا الان چند تا ترکش شنیدم و به جرات میتونم بگم اگه با همین فرمون رفته باشن جلو میتونه راحت با ترک ها نسخه دوم رقابت کنه و حتی بهتر باشه.
ترکیب ملودی ها غم انگیز با سازها زهی و سنتی ژاپنی هارمونی دل انگیز و روح نوازی رو ایجاد کرده.
صداسازی محیطی و افکت ها صدا بی نظیر هستن مخصوصا هنگام مبارزات و فرار از هیولاها و ترکیبش با موسیقی رعب آور بازی میتونه آدرنالین به شدت بالا ببره.
بالاخره پس از سال ها با یک گیم پلی کاملا بالانس و منسجم که متناسب با روح و ریشه سری هست طرف هستیم و از سه پایه اکسپلورینگ، مبارزات و پازل ها تشکیل شده.
مبارزات بازی و حس ایمپکت ضربات سنگین هستن وضربات قشنگ میشینه تو گوشت و خون انمی.
داج ، کانتر اتک و نوار استامینا ،خرابی سلاح ها عمق زیادی به مبارزات داده مثلا دو تا داج میزنی بلافاصله نوار خالی میشه و نمیتونی قدرت نمایی کنی.
از مدیریت منابع هم نمیشه غافل بود که برخلاف نسخه ها سری که نامحدود بودن این سری با محدودیت طرف هستیم.
مدیریت منابع و سیستم پیشروی جدید لایه ها تازه ای رو به گیم پلی اضافه میکنن.
.از طرف دیگه اکسپلورینگ بازی کاملا ریواردینگ هست هم از بعد روایت محیطی با گشت و گذار در محیط بازی میتوان به اسرار نهفته در دل بازی پی برد و هم آیتم ها با ارزشی پیدا کرد.
سیستم پیشرفت و ارتقا کاراکتر بازی کاملا باورپذیر با دنیای بازی کار شده و نشون میده که میشه در یک بازی مثل سایلنت هیل هم یک سیستم گیم پلی خوب و سرگرم کننده تعریف کرد به گونه ای که حس تعلیق و ترس بازی دچار افت نشه و زیر سایه اکشن قرار نگیره.
پازل ها رو در درجه lost in the fog قرار دادم و باید بگم اگر حوصله پازل حل کردن ندارید اصلا سمت این حالت ندارید چون پازل ها تو این حالت نیاز به شناخت کافی از اسطوره شناسی و میتولوژی ژاپنی هم داره.
با این حاال پازل ها طراحیشون دست کم از شاهکار نداره و کاملا با روح و منطق بازی ادغام شدن و پازل ها خودشون نمادی از فلسفه داخل بازی هستن.
مهمترین نقطه قوت سایلنت هیل اف قطعا روایت داستان بازی هست و با یکی از بهترین نسخه ها از منظر داستانی طرف هستیم قلم ریوکیشی سون نویسنده بازی دست کم از جادو نداره و پس از ده ها سال داستانی رو بشنویم که در خور و لیاقت سری هست و میتونه با نسخه دوم رقابت چالش برانگیزی داشته باشه،داستان بازی گسترده، پیچیده و عمیق نوشته شده شخصیت ها پر جزئیات کار شدن و پرداختشون عالی هست.
خیلی خوشحالم پس از ده ها سال انتظار شاهد انتشار نسخه ای هستیم که سری رو در یک مسیر طلایی و ستینگ تازه قرار داده و دوباره سایلنت هیل به روزها طلایی و اوج خودش رسونده و میتونه داستانی رو برامون تعریف کنه که سال ها سال در ذهنمون جاودان و خاطره انگیز باقی بمونه.
آخرین ویرایش:
آره منم وقت خیلی کم دارم ، اگر بازی آسون هست و بدون راحت میشه بدون راهنما رفت تا بریم،ریمیک دو که مجبور شدم همش با راهنما پیش برم
منم تموم کردم بازی رو برای دور اول. ۹ ساعتی شد. مدت زمانش مناسبه با توجه به اینکه باید چند بار بازی رو تموم کنین. اتمسفر بازی خیلی خووبه. فضای جاپونش رو عالی دراوردن. صداپیشگی جاپونی عالیه خصوصا شخصیت هیناکو. موزیک و صداگذاری هم جذاب و گیراس. گرافیک خووبه. فریم ثابت نیست متاسفانه و افت فریم زیاد داره. موشن بلور هم به مقدار زیادی ریختن تو بازی و تنظیمی هم برای غیر فعال کردنش نیست. برسیم به گیمپلی و کامبت که به طور کلی دوسش دارم. یعنی کامبت یه جورایی کلانکی هست و خب هر کی خوشش نیاد قابل درکه اما من دووشواری نداشتم. ولی دوتا نکته اذیت کنندس واقعا. یکی محدودیت شدید اینونتوری و نبود استوریج و دومی هم زود ترکیدن سلاحهای بازی. درسته میتونی آیتمایی که لازم نداری رو بدی بره و فِیت بگیری اما خب همیشه شراین در دسترس نیست. آپگرید هم پیدا میکنی فقط یه اسلات بهت میده. سلاحهای بازی هم واقعا زود میشکنن. یعنی لوله فلزی خیلی باید مقاومتر ازینا باشه یا مثلا سلاحهایی که آخر بازی میگیرین اصلا نباید اینقدر زود پودر بشن ولی خب خواستن مشکلات ایجاد کنن واسه پلیر. تنوع انمیها اوکی هستش. باس فایتاش جالبن. خشونت بازی خووبه. یعنی اگر قصد داشتن همه چیزو توی کاتسینای بازی نشون بدن قطعا رده بندی سنی R میگرفتن 
اصلا تعارف نداشتن. داستان بازی خیلی آروم شروع میشه ولی خب اواخر بازی جون میگیره اما بازم نمیشه قطعی فهمید چی به چیه به جز حدس و گمان. پازلهای بازی خیلی خوبن. در کل تجربهی لذتبخشیه. سایلنت هیل خوب و متفاوتی ساختن. همونطور که انتظار میرفت دو دستگی ایجاد شده بین کامیونیتی SH ولی خب هر کی سلیقهای داره.
اصلا تعارف نداشتن. داستان بازی خیلی آروم شروع میشه ولی خب اواخر بازی جون میگیره اما بازم نمیشه قطعی فهمید چی به چیه به جز حدس و گمان. پازلهای بازی خیلی خوبن. در کل تجربهی لذتبخشیه. سایلنت هیل خوب و متفاوتی ساختن. همونطور که انتظار میرفت دو دستگی ایجاد شده بین کامیونیتی SH ولی خب هر کی سلیقهای داره.
دیروز اون قسمت مدرسه رو تموم کردم.
چقدر طراحی هنری بازی عالی هست.
با وجود اینکه بازی ژاپنی هست ولی منو به شدت یاد فیلم Memories of Murder می اندازه.
شباهت عجیبی هم من Outlast 2 می بینم. اونجا شخصیت اصلی تو یک شهر دور افتاده سقوط میکنه یواش یواش مرز واقعیت و خیل براش محو میشه وسط هر مرحله اش هم انگار به خواب میره و برمیگرده به دوران کودکیش و مدرسه اش.
هیچ بازی یادم نیست که افکت های مه و دود اینقدر عالی به تصور کشیده شده باشه و اتمسفر فوق العاده اش مدیون همین افکت های مه هست.
چقدر طراحی هنری بازی عالی هست.
با وجود اینکه بازی ژاپنی هست ولی منو به شدت یاد فیلم Memories of Murder می اندازه.
شباهت عجیبی هم من Outlast 2 می بینم. اونجا شخصیت اصلی تو یک شهر دور افتاده سقوط میکنه یواش یواش مرز واقعیت و خیل براش محو میشه وسط هر مرحله اش هم انگار به خواب میره و برمیگرده به دوران کودکیش و مدرسه اش.
هیچ بازی یادم نیست که افکت های مه و دود اینقدر عالی به تصور کشیده شده باشه و اتمسفر فوق العاده اش مدیون همین افکت های مه هست.
Dante _Sparda
کاربر سایت
توی درجه استوری زیاد سخت نیست ولی در جه هارد خیلی سختره
من مشکلی با کامبت و خراب شدن سلاح ها نداشتم ولی با مصرف آیتم ها حین مبارزه مشکل داشتم به نظرم به جای اینکه لازم باشه اول دکمه lb نگه داری بعد مثلا y بزنی برای آیتم کپسول اونم توی مبارزه کار سخت میکرد ترکیب بقیه مدل های کنترل هم توی ستینگ بدتر از مدل a بود .تایم اتمام بازی برای من ۱۰ ساعت بودمنم تموم کردم بازی رو برای دور اول. ۹ ساعتی شد. مدت زمانش مناسبه با توجه به اینکه باید چند بار بازی رو تموم کنین. اتمسفر بازی خیلی خووبه. فضای جاپونش رو عالی دراوردن. صداپیشگی جاپونی عالیه خصوصا شخصیت هیناکو. موزیک و صداگذاری هم جذاب و گیراس. گرافیک خووبه. فریم ثابت نیست متاسفانه و افت فریم زیاد داره. موشن بلور هم به مقدار زیادی ریختن تو بازی و تنظیمی هم برای غیر فعال کردنش نیست. برسیم به گیمپلی و کامبت که به طور کلی دوسش دارم. یعنی کامبت یه جورایی کلانکی هست و خب هر کی خوشش نیاد قابل درکه اما من دووشواری نداشتم. ولی دوتا نکته اذیت کنندس واقعا. یکی محدودیت شدید اینونتوری و نبود استوریج و دومی هم زود ترکیدن سلاحهای بازی. درسته میتونی آیتمایی که لازم نداری رو بدی بره و فِیت بگیری اما خب همیشه شراین در دسترس نیست. آپگرید هم پیدا میکنی فقط یه اسلات بهت میده. سلاحهای بازی هم واقعا زود میشکنن. یعنی لوله فلزی خیلی باید مقاومتر ازینا باشه یا مثلا سلاحهایی که آخر بازی میگیرین اصلا نباید اینقدر زود پودر بشن ولی خب خواستن مشکلات ایجاد کنن واسه پلیر. تنوع انمیها اوکی هستش. باس فایتاش جالبن. خشونت بازی خووبه. یعنی اگر قصد داشتن همه چیزو توی کاتسینای بازی نشون بدن قطعا رده بندی سنی R میگرفتن
آخرین ویرایش:
m.d.makan
کاربر فعال
فقط هرکاری میکنین درجه سختی پازلها رو بیشتر از هارد انتخاب نکنین.
من در شرایطی که از پای Hell is us اومدم و شروع کردم...
اعتماد به نفس از چشمهام داشت میزد بیرون که درجه سختی Lost in the fog رو انتخاب کردم.
رسما خیلی جاهاش باید گوگل کنین ، منظورم گاید ، واکترو و... نیست .
خود اشارات رو بزنین تو گوگل که متوجه بشید اصلا به چی داره اشاره میکنه.
خلاصه من به طور متوسط یک تا دو ساعت(گاها بیشتر) پای بعضی از پازلها/معماهاش فسفر میسوزونم.
این رو چند صفحه پیش هم گفته بودم ولی دوباره بحث درجه سختی شد پیش خودم گفتم که دوباره یادآوری کنم.
من در شرایطی که از پای Hell is us اومدم و شروع کردم...
اعتماد به نفس از چشمهام داشت میزد بیرون که درجه سختی Lost in the fog رو انتخاب کردم.
رسما خیلی جاهاش باید گوگل کنین ، منظورم گاید ، واکترو و... نیست .
خود اشارات رو بزنین تو گوگل که متوجه بشید اصلا به چی داره اشاره میکنه.
خلاصه من به طور متوسط یک تا دو ساعت(گاها بیشتر) پای بعضی از پازلها/معماهاش فسفر میسوزونم.
این رو چند صفحه پیش هم گفته بودم ولی دوباره بحث درجه سختی شد پیش خودم گفتم که دوباره یادآوری کنم.
DoReMi
کاربر سایت
موارد بسیار زیاد از تم های suggestive درباره بلوغ و هویت شخصیت اصلی بازی از ساعت پنجم به بعد تو ذوق میزنه. احتمالا داستانش رو زمانی بستن که نقدهای کمتری به lgbt در جریان بوده. تم های جن.سی مثل نسخه های قبلی بازم توی بازی دیده میشن. دیگه اسم نامه ها رو هم جنسیت زده میزارن تو بازی زیاد جالب نیست. یک حدس هایی هم میزنم درباره ی ابعاد زیبایی شناختی بازی. منتظرم تمام بشه نظرمو میگم. فعلا بخش شاهکار مربوط به مدرسه رو تموم کردم.
من با همه چیز بازی دارم حال میکنم جز همین مورد و اینکه زاویه دوربین و کامبت در برخی لحظات فاجعه س. در اتمسفر و فضاسازی، به راحتی از تمام عناوین هم سبک بهتر عمل کردن. موسیقی و صداگذاری عالیه. کلیدها گاهی responsive نیستن. Stamina خیلی زیاد از حد کم میشه و بالانس نیست. سیستم آپگرید هم زیاد باب میلم نیست. یعنی اندازه ی دو میلیمتر فکر کنم نوار سلامتی پر شد مثلا. داستان بازی رو هم جز موردی که گفتم، تا اینجا دوست داشتم. مخصوصا farewell party که یک تئاتر رویایی بود.
با تمام اینا، امتیاز بازی واسم کمتر از ۸.۵ نمیره.
من با همه چیز بازی دارم حال میکنم جز همین مورد و اینکه زاویه دوربین و کامبت در برخی لحظات فاجعه س. در اتمسفر و فضاسازی، به راحتی از تمام عناوین هم سبک بهتر عمل کردن. موسیقی و صداگذاری عالیه. کلیدها گاهی responsive نیستن. Stamina خیلی زیاد از حد کم میشه و بالانس نیست. سیستم آپگرید هم زیاد باب میلم نیست. یعنی اندازه ی دو میلیمتر فکر کنم نوار سلامتی پر شد مثلا. داستان بازی رو هم جز موردی که گفتم، تا اینجا دوست داشتم. مخصوصا farewell party که یک تئاتر رویایی بود.
با تمام اینا، امتیاز بازی واسم کمتر از ۸.۵ نمیره.
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده میکنند
Google