اتفاقا همون قرار گيري دوربين. اين نوع دوربين براي يه بازي سراسر اكشن مناسبه، طوري كه دقيقا بعد از ابدا اين دوربين تو نسخه چهارم اكثر بازي هاي اكشن شروع به الگو برداري از اون كردند. خود كيلفي بي كارگردان گيرز خودمون تو مصاحبه هاش اعتراف كرده كه من دوربين گيرز رو از رو رزيدنت 4 برداشتم. رزيدنت اويل اصلا يك بازي اكشن نبوده. اون چند تا تفنگ و فشنگي هم كه تو نسخه هاي قبل از 4 بوده، دليلش سرپا نگه داشتن گيم پلي و جلوگيري از خستگي بازي كن در مسير بازي و پيدا كردن آيتم ها و حل مسائل هستش. رزيدنت اويل يه بازي ماجرايي بود در اصل. اين دشمن ها نبودن شما رو تو هر مرحله گرفتار مي كردند بلكه اين معما ها و مسائل پيچيده اي بود كه تو هر مرحله جلوي پيشروي شما رو مي گرفت. اگر واقعا 4 و 5 رو بازي كرده باشي بايد به اين نتيجه هم رسيده باشي كه عملا چيزي به نام معما تو اين دو شماره وجود نداشت.(البته باز شماره 4 يكم بهتر بود، سر اون تابلو ها يكمي معطل شديم). ديگه سخت ترين معما تو RE5 همون قضيه نور و آينه بود كه ته تهش يه ربع وقت آدمو مي گيره(تازه من كه خنگم يه ربع معطل شدم فكر كنم بقيه 10 دقيقه اي ردش كردن!)
منظور از ماشين تايپ محدود بودن تعداد دفعاتي بود كه تو تو هر مرحله مي تونستي سيو كني. اين يعني سازندگان و خود بازي واسه تك تك دقايقي كه تو بازي مي گذروني برنامه ريزي كردن. يعني سيو بي دليل ممنوع. يعني قبل از سيو كردن بشين فكر كن ببين واقعا بايد تو اين لحظه سيو كني يا نه. تو اصلا ببين واسه يه سيو ساده برنامه ريزي كردن، حالا كل بازي چيه. در ضمن اون 20-30 دفعه بازي كردن هيچ ربطي به سبك و اين جور چيزا نداره. تو داري مرحله تستينگ و دي باگينگ رو مي چسبوني به سبك بازي؟؟ اون 20-30 دفعه براي اينكه بفهمن بازي باگي اشكالي چيزي نداره. همين.
ببين برادر من از رو تعصب حرف مي زنم، چون رو اين بازي متعصبم. چون اي بازي(اين سري) اندازه عمر من قدمت داره. براي اينكه بچگي و نوجوونيم رو گذاشتم رو اين بازي. براي اينكه تنها رفقاي من همين جيل و ليان و كريس و آدا و آلبرت وسكر و اون هانك مرموز بودند. نه تنها من، تمام بچه هاي رزيدنت باز اينجوري بودن. الان محل سكونت طرف رو ببين، زده راكون سيتي. ما با اينا زندگي كرديم.
من کاملا با حرف علی خان موافقم
همه ما میدونیم که اگه بازی و یا کلا هر چی دیگه تغییر نداشته باشه و بخواد یه جور حرکت کنه مسلما جذابیت خودش را از دست میده که سری Re هم از این امر مستثنی نیست
ولی این سری به واسطه داستان پیچیده و شخصیتهای اون میتونم بگم لازم به تغییر اساسی زیادی نداشت و همین در هر سری یک تغییر بزرگ به شمار میومد.
با این حال وقتی بازی RE4 اومد به علت گرافیک خوبش در اون موقع و داستان زیباش و برگشت دوباره شخصیت محبوب لیون کندی و آیدا و کمی هم روند اکشن (که در اون زمان کمی کمبودش احساس میشد) طرفداران زیادی پیدا کرد و شاید میشد تنها عیبی را که به اون گرفت نبود معماهای سری رزیدنت اویل توی اون بود، معماهایی مثل تابلوی عکس ( RE 1) که اگه اشتباه میزدی کلاغها تکه تکت میکردن و ...
اما شماره 5 با وجود تمام جذابیت ها و گرافیک فوق العاده ای که داشت اصلا نتونست در این سری، بازی موفقی باشه
یادمه توی بازی رزیدنت اویل 1 تمام عمارت را به خاطر 2 تا سکه طلایی و نقره ای با عکس عقاب و گرگ زیر و رو کردم و بعد از یک هفته تلاش مستمر فهمیدم که این دو تا مدال توی دو تا کتاب قرمز و آبی مخفی شده یا اینکه توی شماره 3 باید 2 تا کلید را با هم ترکیب میکردی تا میتونستی در ورودی اعت شهرداری را باز کنی.
اما این سری چی؟ تمام ساختمان را 10 بار برای پیدا کردن تیر و مهمات میگشتم بدون کوچکترین فکری کنم حالا کلید کجاست و یا اصلا معمایی برای فکر کردن وجود داره؟
درسته تغییر خوبه اما نه اینقدر که هیچ نشانی از رزیدنت نداشته باشه و تنها امید دوستداران این سری به این باشه که آیا جیل ولنتاین محبوبشون زنده هستش و یا این که کاپتان وسکر مقتدر و آمبرلا نقشش چیه.
آیا به نظر شما این به عنوان یه رشته ارتباطی کافیه ؟!!!
به قول علی، منی که سالهای عمرم را با رزیدنت اویل ها سپری کردم این تغییر میتونه کمی دردناک برام باشه