Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)

[Darkfie1d]

• اگه خواستید پستی رو نقل قول کنید به جای جواب دادن توی این تاپیک پست رو ببرید داخل تاپیک Movie Center و بزارید پست های اینجا به صورت یک پارچه باقی بمونه. برای این کار گزینه "+ نقل قول" رو پایین سمت چپ پست مورد نظرتون بزنید تا پست انتخاب بشه بعد داخل تاپیک Movie Center از ادیتور گزینه
  
  رو بزنید و پست مورد نظرتون رو اونجا نقل قول کنید.

• لطفاً اسم فیلم رو حتماً بنویسید عکس به صورت خالی کافی نیست
• عکسها رو حتماً به صورت Thumbnail/کم حجم قرار بدید.
• دوستان لطف کنن به جای شیوه های من درآوردی برای امتیاز دادن ، 10 رو حداکثر قرار بدن و نسبت به اون امتیاز بدن.
• نوشته هایی که ممکنه بخش خاصی از داستان فیلم رو لو بده، داخل تگ اسپویلر باید گذاشته بشه، در غیر اینصورت برخورد می شه
• از پست کردن هر گونه مطلبی که به مبحث این تاپیک مربوط نمیشه خودداری کنید

امکان ویرایش قوانین وجود داره .

 

[UFOPower]

سریالهای Ghost in the Shell یعنی Ghost in the Shell: Stand Alone Complex و Ghost in the Shell: S.A.C. 2nd GIG هم پیشنهاد می دم ببینین که برداشت متفاوتی نسبت به فیلمهاشه گرچه شاید تا حدی پتانسیل کار به خاطر فرم سریال بودنش از بین رفته باشه(منظورم فقط 20 دقیقه مدت زمان هر اپیزود) ولی کار خیلی خوبیه.
کلا اگه از کاری مثه GITS خوشتون اومده و کارایی مثه Naruto و Bleach بنظرتون بچه گانه میاد پیشنهاد می دم کارایی مثه Neon Genesis Evangelion و The End of Evangelion و Serial Experiments Lain و Texhnolyze رو ببینین.

البته سریالهای Ghost in the Shell اون گیرایی و جذابیت فیلم هاش رو اصلا نداره به نظر من.هر چند برای طرفدارهاش میتونه خیلی جذاب باشه اما بعد از گذشت چند سال از فیلم سریالی ازش ساختن که تو اون برهه شبیه یه تقلید از کار دیگرانه نه یه سریال بر اساس فیلم خودشون!
ولی با این حال دیدنشون ارزش داره.
من هم تو این سطح کارها فیلم های Akira و Cowboy Bebop رو پیشنهاد میدم که حتما از دیدنش لذت میبرین.....

 

[clockwork orange]

البته سریالهای Ghost in the Shell اون گیرایی و جذابیت فیلم هاش رو اصلا نداره به نظر من.هر چند برای طرفدارهاش میتونه خیلی جذاب باشه اما بعد از گذشت چند سال از فیلم سریالی ازش ساختن که تو اون برهه شبیه یه تقلید از کار دیگرانه نه یه سریال بر اساس فیلم خودشون!

من خودم فیلم Oshii رو شاید ترجیح بدم ولی سریال اتفاقا جذابیت خودش رو داره به این دلیل که بیشتر از مانگا تاثیر گرفته و چندان ربطی به فیلم و موضوع پاپت مستر نداره. بزرگترین مشکل سریال بنظرم اینه که بر خلاف فیلم بخاطر مدت زمان محدود هر اپیزود نتونسته تمهاش رو عمیقتر بررسی کنه. تقلید از چه کاریه؟

 

[jim_96]

attack the block

بد نبود. می تونست بهتر باشه

6/10

 

[ghost]

Titicut Follies

یکی از آزار دهنده ترین فیلم هایی که تابحال دیدم. به هرحال هر فیلمی هرچقدرم که صحنه های دلخراش داشته باشه ادم می دونه یه فیلم بیشتر نیست و اتفاقاتش واقعی نیست ،
ولی Titicut Follies مستندیه واقعی از ادمایی که تا ابد گرفتار ذهن پریشان خودشون شدن.
کل طول فیلم تو یه دیوونه خونه که مخصوص بیماران روانی خطرناک هست می گذره و جزئی ترین و خصوصی ترین لحظاتشون رو به تصویر کشیده.
بخاطر همین هم فیلم مدتی کمی بعد از اکران تو چند تا جشنواره برای همیشه از اکران عمومی منع شد.

ترسناک ترین بخشش واقعی بودنشه. ادم می دونه همه ی این چیزایی که داره می بینه واقعین و بعضی هاشون واقعا اعصاب خوردن کنن. نکته ی جالبش اینه که علاوه بر بیمارها ،
دکترها و کارکنان تیمارستان هم به نظر به شدت دارای اختلال های روانی می اومدن.
ولی به هرحال ، فیلم هرچقدرم که آزار دهندس ، یه اثر شاخص سینمای روان شناختی محصوب میشه.

میلوش فورمن قبل از شروع فیلمبرداری one flew over the cuckoo's nest بارها Titicut Follies رو برا عوامل فیلمش نمایش میده تا با فضای زندگی بیماران روانی آشنا بشن.

8/10

 

[clockwork orange]

میلوش فورمن قبل از شروع فیلمبرداری one flew over the cuckoo's nest بارها Titicut Follies رو برا عوامل فیلمش نمایش میده تا با فضای زندگی بیماران روانی آشنا بشن

اسکورسیزی هم برای Shutter Island فیلمو به عوامل نشون داده. همینطور خود وایزمن تو مصاحبه گفته که پدی چایفسکی فیلمنامه The Hospital رو بر اساس Hospital نوشته.
احتمالا معروفترین و تاثیرگذارترین کارشه با اینکه بنظرم به خوبی بعضی کارای بعدیش نیست البته می شه گفت همه مستندهاش حتما ارزش دیدن رو دارن. فردریک وایزمن یکی از پدران سینمای مستنده و کاراش بیشتر به نام مستند مشاهده ای یا آبجکتیو معروفن(گرچه خودش خیلی اینو قبول نداره) یعنی اینکه دوربینش همیشه یه حالت خونسرد و بی طرفی داره و هیچ چیزی رو توضیح نمی ده. همه چیز رو باید بیننده تفسیر کنه. البته بر خلاف اکثر مستندسازها تمام تمرکز وایزمن روی سازمانهاست و تکنیکش صرفا در مشاهده افرادیه که درون این ماشینهای اجتماعی مثه دبیرستان, بیمارستان, دفاتر خیریه, پادگان آموزش نظامی, باغ وحش, شرکتهای بازرگانی و .... کار می کنن.
اهمیت کارای وایزمن بنظرم در اینه که نه فقط جرات نشون دادن چیزهایی که انسان بهش رسیده رو داره بلکه اینکه تا چه حد برده همین سازمانها و تسهیلات و اشغال و ساختارهای اجتماعی شده. فیلمای وایزمن بیشتر بعنوان کارای مربوط به انسان شناسی شناخته شده ولی بنظرم هدف واقعی وایزمن برجسته کردن حماقتها و ابسوردیتی طبیعت انسانه. یعنی فیلماش کمدی سیاه ان در تیره ترین حالتش. شدیدا سورئال و ابسورد(اون صجنه غذا دادن زوری تو Titicut Follies آدم یادش نمی ره که دکتر سوپ رو از طریق قیف و با وارد کردن لوله به درون بینی بیمار می ریزه و وسط کار هم سیگار دکتر تو قیف میفته و همزمان با این صحنه اینترکات می شه با جسد همون بیمار!)

 

[ghost]

اون صجنه غذا دادن زوری تو Titicut Follies آدم یادش نمی ره که دکتر سوپ رو از طریق قیف و با وارد کردن لوله به درون بینی بیمار می ریزه و وسط کار هم سیگار دکتر تو قیف میفته و همزمان با این صحنه اینترکات می شه با جسد همون بیمار

دقیقا.
این یکی مریض ترین صحنه هایی بود که می شد دید.
به نظرم بهترین مستند وایزمن High School باشه. کلاً وایزمن از نهاد ها و مکان ها به عنوان موضوع اصلی فیلماش استفاده می کنه . شاید دلیل خوب بودن فیلماش این باشه که درک و تفسیر رو کاملا می ذاره به عهده ی بیننده و
فقط یه عنوان یه ثبت کننده ی وقایع کار می کنه. اصلا تو فیلماش نور پردازی انچنانی نمی کنه ، به ادما نمیگه چیکار کنن. با یه گروه خیلی کوچیک کار میکنه و حداقل تاثیر ممکن رو روی واقعیتی که می خواد به تصویر بکشه می ذاره.
واقعا مستند های خوب زیاد داره.

 

[leonk13]

30 Minutes or Less

4/10

اگه فیلم کمدی دم دست ندارید واسه دیدن بد نیست.

 

[Isildur]

Titicut Follies

یکی از آزار دهنده ترین فیلم هایی که تابحال دیدم. به هرحال هر فیلمی هرچقدرم که صحنه های دلخراش داشته باشه ادم می دونه یه فیلم بیشتر نیست و اتفاقاتش واقعی نیست ،
ولی Titicut Follies مستندیه واقعی از ادمایی که تا ابد گرفتار ذهن پریشان خودشون شدن.
کل طول فیلم تو یه دیوونه خونه که مخصوص بیماران روانی خطرناک هست می گذره و جزئی ترین و خصوصی ترین لحظاتشون رو به تصویر کشیده.
بخاطر همین هم فیلم مدتی کمی بعد از اکران تو چند تا جشنواره برای همیشه از اکران عمومی منع شد.

ترسناک ترین بخشش واقعی بودنشه. ادم می دونه همه ی این چیزایی که داره می بینه واقعین و بعضی هاشون واقعا اعصاب خوردن کنن. نکته ی جالبش اینه که علاوه بر بیمارها ،
دکترها و کارکنان تیمارستان هم به نظر به شدت دارای اختلال های روانی می اومدن.
ولی به هرحال ، فیلم هرچقدرم که آزار دهندس ، یه اثر شاخص سینمای روان شناختی محصوب میشه.

میلوش فورمن قبل از شروع فیلمبرداری one flew over the cuckoo's nest بارها Titicut Follies رو برا عوامل فیلمش نمایش میده تا با فضای زندگی بیماران روانی آشنا بشن.

8/10

نابود کننده ی اعصاب و روانه یا ارزش دیدن داره ؟

 

[ghost]

نابود کننده ی اعصاب و روانه یا ارزش دیدن داره ؟

ارزش دیدن رو داره. اعصاب رو کمی خراب می کنه ولی هدف فیلم مشمئز کردن بیننده نیست. این چیزای اعصاب خورد کن رو کارگردان از خودش در نیاورده. همیش واقعیت محضه.
اگه دوست دارین یه نمای نزدیک از بیماران روانی و شیوه ی برخورد باهاشون تو اون سال ها ببینید ، دیدنش پیشنهاد میشه

 

[BEHESHTeBARIN]

TETRO

سلام علیکم...

سقوط یک غول
​

"تترو" فیلمی به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا که داستان

Spoiler

دو برادر رو تعریف میکنه...برادر بزرگتر تو کار نمایشنامه نویسی و اجرای تئاتره که سر یه موضوعی دچار افسردگی و انزوا میشه و حالا همسر و برادر کوچیکترش، میخوان کمکش کنن...
در آخر یه نمایش رو به کمک هم رو صحنه میبرن و همه چی گل و بلبل میشه !!!

کاپولا یه چند سالی هس که زده تو کار فیلمای مستقل و به قول خودش کم هزینه و دلی(!) ....
فقط اینو بگم که افتضاحه فیلم...اون از فیلم "جوانی بدون جوانی"، اینم از این !

فیلم کلا سیاه و سفیده و فکر کنم تو آرژانتین هم فیلمبرداری شده...عوامل هم به جز چند نفر همه بومی بودن...
بازیها به طرز فجیعی بده...فیلمنامه و داستان و روایت ، به هم ریخته و شل و ول، کارگردانی اصلا در حد و اندازه های کاپولا نیس... فیلم یه جوری گیج میزنه...معلوم نیس کارگردان چی میخواد بگه...

کاپولا تو یه مصاحبه گفته که هالیوود، رویاهاشو ازش گرفته و حالا میخواد بره دنبال عشق و علاقه اصلیش...
اگه عشق و علاقش این چند تا فیلمیه که اخیرا ساخته، صد رحمت به هالیوود...

توهم روشنفکری و مولف بودن و از این جور خزعبلات، کارگردانی به عظمت کاپولا رو هم ، با سر به زمین میزنه....



نمره : :thumbdown :thumbdown

 

[clockwork orange]

به هرحال هر فیلمی هرچقدرم که صحنه های دلخراش داشته باشه ادم می دونه یه فیلم بیشتر نیست و اتفاقاتش واقعی نیست
ترسناک ترین بخشش واقعی بودنشه. ادم می دونه همه ی این چیزایی که داره می بینه واقعین و بعضی هاشون واقعا اعصاب خوردن کنن
این چیزای اعصاب خورد کن رو کارگردان از خودش در نیاورده. همیش واقعیت محضه

البته یه چیزی بگم من در حالت کلی خیلی طرفدار سینما وریته نیستم و اینکه تا حدی هم شاید بی اعتبار شده باشه. فکر میکنم با داستان گویی کاملا فیکشن , تخیل و استایلیزیشن به حقیقت عمیقتری می شه رسید.

Spoiler

By dint of declaration the so-called Cinema Verité is devoid of verité. It reaches a merely superficial truth, the truth of accountants. Cinema Verité confounds fact and truth, and thus plows only stones. And yet, facts sometimes have a strange and bizarre power that makes their inherent truth seem unbelievable. – Werner Herzog

با این حال در کنار Titicut Follies من فیلم Salesman رو هم بعنوان یه کار شاخص دیگه از این نوع سینما پیشنهاد می کنم.

Spoiler

 

[koorosh]

the royal tenenbaums
9

fantastic mr fox
8.5

rushmore
8

the darjeeling limited
7.9

the life aquatic
6.5

 

[Modern Samurai]

Hollow Man / 2000
فیلم های پائول ورهوون همه یه ویژگی مشترک دارن و اون هم اینه که آدم یه بار وسط فیلم pause نمیکنه! آدم درگیر میشه. ینی یه ریز میخوای ببینی فیلم رو. ضمنا فیلمی که باید در اصل 80 دقیقه باشه رو به زور 120 دقیقه ای نمیکنه. هر چند این ضعیف ترین فیلمش محسوب میشه (با وجود Robocop و Total recall) ولی باز هم واسه من سرگرم کننده بود. بهترین نقطه قوت فیلم هم بازی کوین بیکن بود که اصلا از بدو تولد نقش منفی به دنیا اومدش:d جلوه های بصریش هم واسه یه فیلم سال 2000 فوق العادست. 7/10

Jennifer's body / 2009
میتونست خوب باشه. ولی به شدت خطی و همینطور بدساخت بود. اصلا تمام صحنه ها مشکل داشت. فکر نکنم فیلمنامه ای در کار بود این وسط. من که هی جلو میزدم خیلی از صحنه های بیخودی رو ندیدم. فیلم 107 دقیقه بود ولی میشد تو نیم ساعت دیدش. اصلا وقتتون رو هدر ندید. باورم نمیشه که راجر ایبرت که من مثلا بهش ایمان داشتم بهش داد 75. یعنی چی آخه 2/10

Sprited Away دانلود شد اونم با چه کیفیتی. ای جاااااان! هنوز ندیدمش ولی پیشاپیش 10 میدم بهش

 

[Genesis]

Cyborg Girl 2008
جدا بگم اهله فیلم های آسیای شرقی نیستم!
اگه یه فیلم درباره رابطه یک پسر و یک دختر ربات! الخصوص میخواید که فان هم باشه و از دست ندید.
این فیلم دوست داشتنی :d!!
جلوه های ویژه فیلم هم خوب کار شده.
9/10

 

[Amino-Danger]

Melancholia

بعد از سریالـه True Blood متاسفانه هیچ فیلم ـه دیگه ای نشد از Alexandra Skarsgard ببینم که حالا با فیلم ـه "مالاخولیا" دیدار خوبی بود. بیشتر از داستان با اکثر صحنه های فیلم که به خوبی کارگردانی شده بودن آدم میتونه ارتباط برقرار کنه.
کلاً فیلم خیلی Great ـی نیست اما نمی شه از زیبایی هایی که داره به راحتی گذشت. به شدت توصیه می شه حتی برای یک بار هم که شده فیلم رو ببینین.