معرفی فیلم دراکولای برام استوکر "Bram Stoker's Dracula" (اختصاصی سینماسنتر) - صفحه 2
بازیگران:
گری اولدمن: دراکولا
آنتونی هاپکینز: پروفسور آبراهام ون هلسینگ
وینونا رایدر: مینا / الیزابتا
کیانو ریوز: جاناتان هاکــر
ریچارد ای گرانت: دکتر سوارد
کری الویس: لرد آرتور هولموود
بیلی کامپبل: کوئینسی موریس
سادی فارست: لوسی وستنرا
مونیکا بلوچی: عروس دراکولا
دراکولای برام استوکر به قصه اصلی دراکولا برگرفته از نول برام استوکر باز میگردد. با حمله ترکهای مسلمان (عثمانیها) هیچ امیدی برای پیروزی بر آنان نیست. کنت دراکولا (با بازی گری اولدمن) شاهزاده ای رومانیائی و حاکم ترانسیلوانیا است که با وجود ترس همسرش (الیزابتا با بازی وینونا رایدر) از نابودی احتمالی برای دفاع از میهنش و تحت حمایت کلیسا به مقابله با نیروی متخاصم میرود.
کنت دراکولا که در تاریخ به نام "ولارد صلابه کش" شهرت دارد با نابودی تمام نیروی ترک و به صلابه کشیدن آنها نام خود را در تاریخ باقی میگذارد. اما کینه ترکها با او سبب خودکشی همسرش میشود. بازگشت کنت دراکولا به قلعه مشهورش و مواجه شدن با مرگ همسر، سبب میشود که او خدا را انکار کند و با نوشیدن خون وارد برهه ای جدید و استثنائی در تاریخ زندگی اش شود، اما این مسئله تنها آینده او را تحت تاثیر قرار نمیدهد، مینا، جاناتان و پروفسور ون هلسینگ شخصیتهائی هستند که قرن ها بعد به شکلی عجیب پایشان به این ماجرا باز میشود و ...
درباره فیلم:
ایده ساخت دراکولا در سالهای پیش از نمایش نسخه سوم پدر خوانده به ذهن فرانسیس فود کاپولا رسیده بود، اما درگیری در پروژه سنگین پدرخوانده 3 باعث شد که او تا پایان این فیلم در سال 1989 صبر کند. کاپولا برای شروع پروژه دراکولا مدت زیادی را در ایتالیا و رومانی گذراند و زمان زیادی را به بازدید و بررسی شرایط تاریخی شخصیت تاریخی "ولارد صلابه کش" گذرانید.
بادداشتهای کاپولا درباره این فیلم نشان از اوج دقتی است که این فیلم ساز در پروژه اختصاصی دراکولا به خرج داده است. با این که تحت فشار کلمبیا پیکچرز بنا بود که فیلم دراکولا یک اثر تجاری و خوش فروش باشد اما فرانسیس فورد کاپولا این فیلم را به یک اثر کاملا هنری بدل کرد.
فیلم "چگونگی ساخت دراکولای برام استوکر" که در سال 1992، ساخته شد به شکل کاملی به پشت صحنه برنامه ریزی و ساخت این اثر میپردازد.
کاپولا یکسال پیش از شروع پروژه با همراهی فیلم بردار فیلم به ایجاد اتودهای وسیع به شکل نقاشی برای برنامه ریزی فیلم برداری فیلم پرداخت، همچنین طراحی صحنه ای خاص برای فیلم در نظر گرفت. انتخاب ایشوکای ژاپنی برای طراحی صحنه این فیلم یک حرکت عجیب تلقی میشد، دراکولا سومین فیلم بلندی بود که ایشوکا در آن طراحی صحنه میکرد، اما کاپولا متقاعد شده بود که او از پس کار برخواهد آمد و اتفاقا این انتخاب برای ایشوکا یک اسکار طراحی صحنه به ارمغان آورد.
دراکولای برام استوکر یکی از خوش فرم ترین ساخته هائی است که تا کنون به دیدن آن نشسته ام، اثری که پیش از این که فیلم باشد یک تابلوی نقاشی بدیع است، تابلوئی که فضای تاریک و وهمناک اواخر قرن هجدهم در لندن را به بهترین شکل ممکن تصویر کرده است. فیلمنامه جیمز وی هارت دارای تغییراتی نسبت به نول اصلی بود که اتفاقا همین تغییرات سبب شد تا کاپولا آن را به نوشتن فیلمنامه ای جدید ترجیح دهد. ابتدا و انتهای داستان در این فیلم نامه کاملا تغییر کرده بود و قابلیت آن را برای یک فیلم سینمائی به شدت بالا برده بود.
هزینه فیلم در اواسط کار از 25 میلیون دلار گذشت و این بودجه ابتدائی ساخت اثر بود، اما کاپولا فروش آنرا تضمین کرد تا 15 میلیون دلار دیگر به بودجه اضافه گردد. کاپولا با این بودجه اثری ساخت که قطعا بهترین دراکولا و داستانی مربوط به خون آشامان است که تا کنون ساخته شده است. دراکولای برام استوکر ترکیبی اسطوره ای از طراحی صحنه، میکاپ، نورپردازی و موسیقی است که روح کاپولا در کالبد آن دمیده شده است. روحی از فیلم سازی بدون نقص و با شاخص های تئاتر گونه که سطح یک داستان ترسناک را تا یک درام یگانه و پر فروغ در سینما بالا برد.
با این که کاپولا برای این فیلم جایزه بزرگی را به دست نیاورد اما فیلم تبدیل به یکی از ستایش شده ترین آثار سینمائی ژانر ترسناک گردید. چهار نامزدی و سه اسکار که سه نامزدی اسکار آن به پردازشهای عمیق در صحنه، چهره و کارگردانی هنری بازمیگشت نشان میدهد که تا چه حد پرداخت فضای کار برای کاپولا اهمیت داشته است.
همان طور که کاپولا تضمین کرده بود دراکولای او در آمریکا 82 میلیون دلار و در مجموع 215 میلیون دلار فروش کرد که با محاسبه نرخ تورم این رقم چیزی در حدود 400 میلیون دلار در حال حاضر است.