بازی جدید تیم شفر Psychonauts 2 در گیم آواردز 2015 معرفی شد و در تاریخ 25 آگوست 2021 عرضه خواهد شد.
--------------------------------------------
سازنده: Double Fine
ناشر: Xbox Game Studios
تاریخ عرضه: 25 آگوست 2021 (3 شهریور)
پلتفرم: PC, Xbox Series X|S, X1, PS4
اطلاعات
سبک بازی پلتفرمر سوم شخص میباشد.
شخصیت اصلی بازی راز (Raz) نام دارد.
شخصیت اصلی دارای قدرتهای ذهنی همچون تلکنسیس و Levitation است که از آنها برای پیشبرد اهدافش استفاده میکند.
بازی ادامه شماره اول خواهد بود.
بازی با موتور آنریل انجین 4 ساخته میشود.
داستان
این قسمت درست پس از پایان Psychonauts in the Rhombus of Ruin شروع خواهد شد ، در حالی که راز به ساشا نین و میلا وودلو در نجات ترومن زنوتو کمک کرده است. پس از نجات زنوتو ، تیم به فرماندهی سایکوناتها بازمیگردند ، جایی که راز درمیابد که این سازمان آنچه که به ظاهر به نظر می رسید نیست. در غیاب زنوتو، سازمان سایکوناتها توسط شخص دوم فرماندهی خود تغییر کرده و تمرکز خود را از تلاشهای صلح دوستانه به سمت مطالعات نا متعارفی همچون نکرومنسی تغییر داده است. تیم شفر ، کارگردان بازی، گفته که برخی از ایده های مطرح شده در شماره اول بازی همچون خانواده راز ، تاریخچه آنها و نفرینی که همچنان بر آنها تأثیر گذار است، در این قسمت بیشتر مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
بعد از حدود 10 روز بالاخره تموم شد بازی دیروز تموم شد ولی امروز تمام لوکیشن هارو 100% کردم و فقط مونده یسری کالکتیبل هارو در مراحل(مغز افراد) بگیرم. من شخصا آدمیم که همیشه ناخودآگاهم دنبال اینه سریعتر فیلم/بازی تموم شه و نتیجه داستان رو ببینم ولی این بازی از واااقعا معدود بازیایی بود که تو لحظه اینقدر لذت شدیدی میداد بهم که واقعا دلم نمیخواست هیچوقت تموم شه و میخواستم در اروم ترین سرعت ممکن به طور مداوم لذت ببرم ازش. اینقدر شیرین بود تک تک لحظات بازی.
طنز و نویسندگی بازی در حد بهترین های صنعته. یچیز میگم یچیز میشنوین سر یسری از صحنه های بازی خیلی بلند قهقهه زدم (سر صحنه no I'm his girl friend و ری-اکشن بعدش به طرز عجیبی خیلی بلند قهقهه زدم و بهترین سکانس بازی بود برام ). داستان بشدت عالیه. تا اخر اخر میکشونتتون و هرگز از ریتم نمیوفته. با کمک لول دیزاین ها و طراحی های معرکه در هر مرحله به یک mental illness مهم در زیر لایه میپردازه و واقعا قوی عمل میکنه. حتی نکات سیاسی و اجتماعی جالبی هم از تو طنز بازی میشه کشید بیرون چند تا توییست خوب هم داره که اصلا لو نمیده و بسیار عالی پیاده سازی شده.
شخصیت ها شدیدا دوست داشتنین و تک تکشون به طور کامل پرداخته میشن و با همه اشنا میشین و حتی عاشق همشون میشین. از مییا و فورد بگیر تا خانواده خود رز و دوستاش. (جالبه بگم یکی از دوستای رز دختری به نام گیسو عه که تقریبا اکثر مواقع یک شال رو سرشه -یکی از طراح های کاراکتر ها یک خانم ایرانی به نام زهرا امیرآبادی هستن-)
پلتفرمینگ و قابلیت های رِد قلب گیمپلی بازیه که بنظر من بشدت خوب بود و من اصلا احساس outdate بودن نکردم و بنظرم بشدت جذاب پیاده سازی شده. کامبت بازی به نسبت ساده تره ولی بنظرم تنوع دشمن ها (و اینکه هر دشمن واقعا تفکر روانشناسانه و جالبی پشتش بوده) و تنوع قدرت ها همیشه دست رو برای کامبت باز میزاره و من هیچوقت اذیت نشدم سر کامبت.
مهم ترین نکته بازی لول دیزاین و طراحی مراحله که واقعا لحظه لحظه بازی خلاقیت خالصه و حس میکنین برای نقطه به نقطه بازی ساعت ها فکر شده. هرچقدر از خلاقیت مراحل و لول دیزاین بگیم کم گفتیم در مورد دشمن ها گفتم که بشدت فکر شده بودن. باس فایت های بازی رو هم خیلی دوست داشتم
گرافیک بازی چه از حیث فنی و مخصوصا هنری واقعا بینظیره و ساعت ها میشه غرق در زیبایی ها به محیط بازی در هر قسمت خیره شد من خودم نزدیک 80 تا اسکرین شات گرفتم.
دنیای بازی به طرز وحشتناکی فوق العادست. برای من از همون اول با اون موزیک معرکه توی هد کوارتر و کوئری و مخصوصا QA حس هاگوارتز و دنیای هریپاتر رو داشتم و جالبه با بهرام هم حرف میزدم و اینو گفت و فهمیدم فقط من نیستم که اینجوری توسط محیط بازی و گشت و گذارش جادو شدم من خودم ساعت ها توی محیط گشتم و راز های جدیدی پیدا کردم و اینترکشن های جدیدی با کاراکتر ها دیدم و حتی صحنه های غیر منتظره خفنی دیدم (مثلا یک زن و مرد یک گوشه خلوت کرده بودن و حرف میزدن بعد تا منو دیدن میگفتن برو و گوش نکن حرفامونو بعدش فهمیدم زنه شوهر داره و با این مرده اومدن که کسی نبینتشون ) در کل دنیای بازی پر از محتوای جالبه و اینقدر عالی پیاده سازی شده که عشق میکنین توش قدم بزنین و راز های جدیدو کشف کنین
دیگه زیاده گویی نکنم. بازی خیلی حرف برای گفتن داره و اگر تجربش نکردین این لطف رو به خودتون بکنین و سریعا تو هر پلتفرمی که دوست دارین تجربش کنین. بازی واقعا با عشق ساخته شده و این عشقو به مخاطبش کاملا منتقل میکنه...
یسری شات هم دارم که اسپویلر داستانی ندارن ولی از لوکیشن های نیمه دوم هستن تقریبا و ترجیحا اگر بازی نکردین باز نکنین اسپویلر رو
پ.ن. هنوز بازی 100 درصد نشده ولی اتمام داستان و تکمیل لوکیشن های بازی حدود 24 ساعت برای من طول کشیده. تا 100 درصد کردن کل بازی فکر کنم 5-6 ساعت دیگه در خدمتش باشیم البته دور دوم برای این بازی قطعا رخ میده چند هفته دیگه
چرا اینقد تاپیک بازی خلوته.
یک روز هم نباید دیرتر بازی کرد اینو، اون بازی بکش بکشتونو ول کنید و بیاید این شاهکارو تجربه کنید رو گیمپسم هست دیگه چی میخواین
دوستان جدای از گیم پلی فوق العاده و دیوانه وار بازی بنظرم روی دیالوگ هایی که بین شخصیت ها رد و بدل میشه هم تمرکز کنید. اصلا یکی از لذت های اصلی برام اینه که بعد از اتمام یک ماموریت برم تو محیط ها بچرخم و همه شخصیت ها صحبت کنم گاهی شاید نیم ساعت هم بچرخم و فقط صحبت کنم با شخصیت ها. یعنی دیالوگ نویسی این بازی یک شاهکار به تمام معنی هست
خب رسیدم به مرحله آخر بازی و به زودی تموم میشه.
بازی به معنای واقعی کلمه شاهکاره. هر دنیای ذهنیش به قدری از نظر ارت استایل و لول دیزاین جذابه که میتونه تبدیل به یه بازی کامل و جدا بشه.
واقعا میگم تو بحث ارت و لول دیزاین به معنای واقعی کلمه خلاقیت رو داریم میبینیم. هر قسمت بازی رنگ و بوی متفاوت داره. تنوع در حدی بالاست که یه وقتایی میگی کاش بازی یه مدت تغییبر نکنه تا از دنیای فعلی لذت ببری ولی سریع همه چی عوض میشه و با یه دنیای جذاب تر سورپرایز میشی.
صدا گذاری، موسیقی و داستان هم فوق العاده است.
و دیالوگ های رد و بدل شده هم عالیه.
اره بازی از حیث ویژوال فنی خب یه مقدار عقب هستش ولی لعنتی از نظر هنری به قدری ناب طراحی شده که نتیجه بصری بازی چشم نواازه.
بازی تموم شه باید برم سراغ 100 درصد کردن . بعدشم ایشالا دور دوم چون تکرار پذیری بازی شدیدا بالاست.
پلتفرمر ناب که اکشن زیادی از حد به حس و حال اصلی بازی هم اسیب نزده.
دیشب منم تموم کردم، واقعا پلتفورمر نابی بود
با اینکه نسخه اولو اون زمان بازی نکردم اما این به دلایلی حس نوستالژی شدیدی داشت شاید چون از همون فرمول پلتفورمای قدیمی استفاده میکنه.
لول دیزاین واقعا بی نقص بود، هر دفعه وارد یک محیط جدید میشی مخت هنگ میکنه از این همه خلاقیت و تایمی که گذاشته شده روی هر مرحله.
دیالوگا و شخصیتاشم در کنار لول دیزاین بهترین قسمت گیم هستن که همون اول آدم عاشقش میشه.
تنها چیزی که میتونست بهتر بشه بنظرم کامبتش هست که سادس، با اینکه خوبه اما بنظرم میتونست جذاب تر بشه و چون تنوع انمی ها هم خیلی کم بود بیشتر به چشم میومد اما خب تمرکز بازی رو این قسمت نیست که بشه زیاد ایراد گرفت.
گرافیکش قدیم تو عکسا میدیدم فک میکردم ضعیف باشه برعکس شدیدا زیباس، گرافیک هنری خیلی خوبی داره، ای کاش فتو مُدش DoF ـو اینا هم میداشت آدم ورمیرفت باهاش
شیدینگ، نورپردازی و کیفیت انیمیشن صورت قویش باعث شده خیلی به سطح انیمیشنای سینمایی نزدیک بشه همین یکی دیگه از دلایل جذاب بودن کاتسیناش میتونه باشه.
خلاصه از دست ندید برای من تا اینجا بهترین بازی امسال بوده.
ادیت: نمیدونم چطور یادم رفت بگم، صداگذاری کارکترا و موسیقیش هم شاهکاره.
برای پی اس ۵ منتشر نشده و نسخه ی بکوارد پی اس ۴ رو میشه اجرا کرد
بازی کلا از نظر گرافیک فنی زیاد سنگین نیست و بیشتر زیباییش برای هنریه که توی طراحی محیطش به کار رفته
با این حال دیدن یه مقایسه از نسل ۸ و ۹ این بازی توی یوتیوب خالی از لطف نیست