[FONT=&]به نام خدا[/FONT]
[/FONT] [FONT=&] از زمان انتشار اسکایریم تا بحال نقد های بسیاری بر این شاهکار جدید بتسدا نوشته شده است که در بسیاری از این نقدها در اشاراتی مقایسه هایی بین آن و بازی قبلی سری<< الدر اسکرولز>> یعنی ابلیویون صورت گرفته است . در این مقاله سعی کرده ام این دو اثر ارزشمند را با یکدیگر مقایسه کنم که حاصلش به نظرتان می رسد .
[/FONT] [FONT=&]<< گیم پلی >>[/FONT]
[FONT=&] سیستم ارتقا ء : در ابلیویون بازیکن بر خلاف دیگر بازی های نقش آفرینی با دریافت تجربه از انجام مبارزات و مأموریت ها تراز نمی گیرید بلکه به سبک عنوان قبلی این سری ( موروویند ) با ارتقاء پنج عدد از توانایی هایی اصلی کلاس انتخابی اش تراز می گیرد اما در اسکایریم با ارتقاء هر کدام از توانایی ها و پس از رسیدن به حد مشخصی مرتبه ارتقاء می یابد . [/FONT] [FONT=&]
سیستم تراز دشمنان : درابلیویون با هر بار تراز گیری بازیکن ، دشمنان هم تراز می گیرند و در واقع در تمام طول بازی با بازیکن همتراز می باشند . این سیستم یک نکته مثبت و یک نکته منفی دارد . نکته مثبت این که از همان شروع بازی می توان بدون نگرانی در تمام محیط بازی گشت و گذار کرد و با تمام موجدات مهاجم سر شاخ شد زیرا همهگی همتراز بازیکن می باشند . در اول بازی که تراز بازیکن یک است همگی تراز یک دارند و وقتی بازیکن تراز بگیرد و ترازش دو بشود ، دشمنان هم ترازشان دو می شود و الی آخر . نکته منفی این است که در طول بازی بازیکن احساس قدرتمند شدن پیدا نمی کند و ترازگیری باعث برتری بازیکن در مبارزات نمی شود . در مقابل اسکایریم از همان سیستم استفاده شده در فال اوت 3 استفاده می کند .[/FONT]
[FONT=&]مبارزات : مبارزات در هر دو بازی ساده ولی قابل قبول است و مانند بسیاری از بازی های نقش آفرینی خسته کننده و پس زننده نیست ولی خب چندان هیجان انگیز هم نیست .[/FONT] [FONT=&]
آزادی عمل : در هر دو بازی آزادی عمل تقریباً کاملی وجود دارد ولی به همان دلیل اشاره شده در بخش سیستم تراز دشمنان ، ابلیویون گشت وگذار آزاد تری دارد ولی در مقابل مشکلی هم دارد بنام دروازه های ابلیویون که بصورت تصادفی سر راه بازیکن سبز می شوند و بسیار آزار دهنده هستند پس بهتراست در ابلیویون ابتدا مراحل داستانی سپری شود تا برای همیشه از شر این دروازه های اعصاب خرد کن خلاص شد و سپس به گردش آزاد در محیط مشغول شد .
[/FONT] [FONT=&]<< داستان و شخصیت پردازی >>[/FONT] [FONT=&]
داستان های اصلی و فرعی : داستان اصلی ابلیویون سرگرم کننده و جذاب است ولی تا اواخر داستان اوج نمی گیرد و غافلگیری خاصی ندارد ولی در انتها به اوج رسیده و پایان خوبی دارد . در مقابل داستان اسکایریم بار ها درطول بازی به اوج می رسد و غافلگیر می کند ولی کلیت داستان چندان درگیر کننده نیست . در زمینه داستان های فرعی هر دو عنوان الگویی برای بازی های این سبک محسوب می شوند و در اوج قرار دارند . [/FONT] [FONT=&]شخصیت پردازی : با تمام احترام و علاقه ای که به این دو عنوان دارم باید بگویم که شخصیت پردازی ضعیفی دارند و شخصیت ها در حد تیپ باقی مانده اند . تعداد زیادی شخصیت با دیدگاه ها و اخلاق گوناگون ولی بدون عمق وجود دارند . شاید تنها شخصیت بیادماندنی مارتین سپتیم در ابلیویون باشد که آن هم به خوبی شخصیت های بازی های استودیو پیرانا بایت و همچنین نقش آفرینی های ژاپنی نیست . یکی دیگر از مشکلات شخصیت پردازی مربوط به بی دلیل صامت بودن شخصیت اصلی است که در صورت داشتن صدا پرداخت بهتری پیدا می کرد .[/FONT] [FONT=&]
دیالوگ : کیفیت نویسندگی و حجم دیالوگ ها در هر بازی بسیار خوب و مناسب است ولی با این تفاوت که دیالوگ های اسکایریم در جریان بازی تأثیرگذارتر هستند . [/FONT]
<<[FONT=&]گرافیک[/FONT]>>
[FONT=&]گرافیک هنری : هر دو بازی از زیباترین آثار فانتزی محسوب می شوند و بازیکن را در دنیای زیبای خود غرق می کنند . البته بشخصه اسکایریم را به خاطر تنوعش ترجیح می دهم . هم چنین درواز های ابلیویون در بازی ابلیوین بشدت تکراری و یکنواخت هستند و تا حدودی باعث آزار بازیکن می شوند ولی در مقابل سیاهچال های ابلیویون یکی از بهترین سیاهچال های سبک نقش آفرینی است که علی رغم تشابه نسبی شان بسیار زیبا از آب در آمده اند .
[/FONT] [FONT=&]گرافیک فنی : ابلیویون در زمان انتشارش در سال 2006 یکی از برترین گرافیک ها را داشت و در این زمینه بسیار تحسین شد ولی اسکایریم در زمان انتشارش هر چند گرافیک خوبی داشت ولی خب جزء برترین ها هم نبود .[/FONT]
<<[FONT=&]صدا و موسیقی [/FONT]>>
[FONT=&]دوبله شخصیت ها : بتسدا به شدت به بخش صداگذاری شخصیت هایش اهمیت می دهد و از بازیگران بزرگ سینما استفاده می کند . اشتباه نکنید بتسدا از ستارگان سینما برای فروش بیشتر استفاده نمی کند بلکه ازهنرمندان بزرگی که استاد دیالوگ گویی هستند استفاده می کند بازیگران بزرگی چون لیام نیسن ، شان بین ، ماکس فون سیدو و ... در آثار بتسدا گویندگی کرده اند و به ارزش های پر شمار بازی های بتسدا افزوده اند . [/FONT] [FONT=&]موسیقی : موسیقی هر دو اثر ساخته جرمی سول و شاهکاری در دنیای بازی هستند . قطعاتی بیاد ماندنی و زیبا که بشدت بر بازی می نشینند . قطعه ای که هنگام مبارزه با اژدها در اسکایریم شنیده می شود و هم چنین یکی از قطعات مربوط به سیاهچال ها در ابلیویون را می توان جزء برترین قطعات موسیقی تاریخ بازی های رایانه ای محسوب کرد .[/FONT]
[FONT=&]سخن پایانی : [/FONT] [FONT=&]ابلیویون و اسکایریم هر دو از برترین های سبک نقش آفرینی هستند . بازی هایی که لحظات زیبایی را برای بازیکنان در سراسر دنیا فراهم کرده اند . آثاری که دست بازیکن را گرفته و با خود به سرزمین های رؤیایی می برند و ساعت ها او را در ماجراها و مناظرشان غرق خود می کنند . هر دو بازی برای اکثر نقش آفرینی بازها لذت بخش است ولی اگر بخواهیم عنوان برتر را معرفی می کنیم باید بگویم که با این که ابلیوین در زمان انتشارش شور و هیجان بیشتری بر پا کرد ولی خب اسکایریم با استفاده از تجربیات بتسدا در ساخت ابلیوین و فال اوت 3 ساخته شده است و با رفع تعدای از کاستی ها همچون تکراری بودن محیط ، دوربین سوم شخص و همچنین سیستم توزیع تراز دشمنان ، بازی بهتری از ابلیویون شده است و اگر اکنون این دو اثر را با هم مقایسه کنیم حتی با صرفنظر از گرافیک فنی بنظرم اسکایریم اثر برتر می باشد . [/FONT] [FONT=&]نویسنده : پویان نوذری [/FONT]
آخرین ویرایش:
Oblivion بازی فوق العاده ای بود و داستانش هم به خاطر حضور پررنگ تر Daedric Lord ها ت حدودی از Skyrim جذاب تر بود، اما در مورد اسکایریم هم نمیشه از گیم پلی فوق العاده و دوربین سوم شخص خیلی خیلی بهترش نسبت به Oblivion گذشت...
شاید اگه توی Skyrim هم یه شهر مثه شهر اصلی Oblivion می ساختن با اون همه ریزه کاری که خودش n ساعت گیم پلی داشت انتخاب راحت تر بود...
یکی از موارد علاقه مندی من به skyrim دیدن روی ماه (!) Nocturnal بودش که بسی دل را ربود!
اما غیر از داستان که Oblivion کمی و فقط کمی از Skyrim بهتر بود بقیه موارد همه و همه Skyrim بالاتره، پس با چشمانی اشکبار می گم Skyrim....
شاید اگه توی Skyrim هم یه شهر مثه شهر اصلی Oblivion می ساختن با اون همه ریزه کاری که خودش n ساعت گیم پلی داشت انتخاب راحت تر بود...
یکی از موارد علاقه مندی من به skyrim دیدن روی ماه (!) Nocturnal بودش که بسی دل را ربود!
اما غیر از داستان که Oblivion کمی و فقط کمی از Skyrim بهتر بود بقیه موارد همه و همه Skyrim بالاتره، پس با چشمانی اشکبار می گم Skyrim....
هردوشو انتخاب میکنم
به نظر من هر کدوم مزایای خودشون را داشتن
مثلا از نظر داستانی oblivion خیلی بهتر بود مخصوصا بخش gray fox و dark brotherhood و ... و یه قسمت جالب دیگه هم arena بود که توی skyrim کمبودش واقعا احساس میشد ولی از اون طرف گشت و گذار داخلش به جذابی skyrim نبود و دنیاهای oblivion هم تکراری بودن و رو اعصاب ...
ولی skyrim هم مبارزاتش جالبتر بود ، هم قابلیت شخصی سازی بهتر داشت ، هم هر جور دوست داشتی میتونستی جلو بری و هم حس و حال زندگی کردن تو محیط بازی را واقعا احساس میکردی
البته من oblivion را بعد از skyrim بازی کردم و فقط اینجوری احساس کردم
البته به نظر من یه مشکلی که هر دو تاشون داشتن نبود یه همراه درست حسابی بود که موقع بازی کردن بدون اینکه ازش بخواهیم در مورد همه چی نظر بده و آدم را از تنهایی در بیاره ... مثل Serana در dawngaurd
مثلا از نظر داستانی oblivion خیلی بهتر بود مخصوصا بخش gray fox و dark brotherhood و ... و یه قسمت جالب دیگه هم arena بود که توی skyrim کمبودش واقعا احساس میشد ولی از اون طرف گشت و گذار داخلش به جذابی skyrim نبود و دنیاهای oblivion هم تکراری بودن و رو اعصاب ...
ولی skyrim هم مبارزاتش جالبتر بود ، هم قابلیت شخصی سازی بهتر داشت ، هم هر جور دوست داشتی میتونستی جلو بری و هم حس و حال زندگی کردن تو محیط بازی را واقعا احساس میکردی
البته من oblivion را بعد از skyrim بازی کردم و فقط اینجوری احساس کردم
البته به نظر من یه مشکلی که هر دو تاشون داشتن نبود یه همراه درست حسابی بود که موقع بازی کردن بدون اینکه ازش بخواهیم در مورد همه چی نظر بده و آدم را از تنهایی در بیاره ... مثل Serana در dawngaurd
ابلیویون واقعا تو زمان خودش فوق العاده بود و منم باهاش خاطره های خوش زیادی دارم و کوئست های جالب زیادی داره مثل او کوئستی که معلوم میشه گری فاکس در واقع شوهر کونتنس شهر انویله ولی اسکایریم داستان و کوئستاش به اندازه ابلیویون خوب نیستن ولی به جاش گرافیک، سیستم مبارزه و درکل مکانیزم های بازی بهتره و واقعا نمی تونم به یکیشون رای بدم
کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند
Google