Movie Center

[Origami 2008]

نه! بیکارم میشینم امتیاز میدم تنها فیلم‌هایی که امتیاز دادم سه گانه ارباب بود ولی تابو رو شکستم

 

[NaRiiMaN]

Eric Roth فیلمنامه نویس فیلم هایی از جمله Killers of the Flower Moon، A Star is Born و Curious case of Benjamin Button گفته که به تازگی فیلم جدیدی برای Dennis Villeneuve با مضمون «فضا، زمان، تنهایی و ابدیت» نوشته.

بسیاری گمان می‌کنند که فیلم اقتباسی از رمان Rendezvous with Rama هست که تیمی از فضانوردان رو دنبال میکنه که قصد کاوش در یک سفینه فضایی غول‌پیکر بین‌ستاره‌ای را دارند که به سمت خورشید می‌چرخه.

همچنین در ادامه گفته دنیس این پروژه رو به عنوان Arrival on steroids توصیف کرده و مورگان فریمن تهیه کنندگی فیلم رو قراره به عهده داشته باشه.

 

[Dinosaur]

یه گروهی از چند سال پیش شروع کردن به تولید برنامه‌هایی در مورد ژانرهای مختلف سینما. مثل اینکه اولین مورد، In Search of the Last Action Heroes بوده که در مورد فیلم‌های اکشن دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی ساختن و من ندیدمش.
چیزی که من دیدم و خیلی لذت بردم، In Search of Darkness بود که در مورد فیلم‌های ژانر وحشت ساخته شده و تا الآن سه نسخه ازش اومده که هنوز سومی رو ندیدم. هرکدوم ۴،۵ ساعت هستن و می‌تونین با دیدن این‌ها، یه مرور کوتاهی روی صدها فیلم ترسناک دهه ۱۹۸۰ داشته باشین. از معروف‌ترین نمونه‌ها که کیفیت خیلی خوبی داشتن یا کیفیت خفنی نداشتن ولی به شدت محبوب شدن، تا زباله‌هایی که شاید حتی یک بار هم اسم‌شون رو نشنیده باشین و اتفاقاً بهترین بخش مستند هم همین فیلم‌های داغون و خزعبل هستن!

یدونه هم به نام In Search of Tomorrow هست که این یکی توی ۵ ساعت، فیلم‌های علمی تخیلی دهه ۱۹۸۰ رو بررسی می‌کنه و اینم خیلی چیز جالبیه. کلاً سبک همه‌شون این مدلیه که اولش پوستر فیلم میاد و چند ثانیه از تریلرش پخش می‌شه، بعد ۲،۳ نفر در موردش صحبت می‌کنن و اطلاعات یا خاطره‌ای می‌گن و صحنه‌های جالبی از فیلم هم وسط صحبت‌ها به نمایش درمیاد.
این وسط یه چیزی هم چند وقت پیش اومد که هنوز خودم ندیدمش، ولی دقیقاً همین مدلیه (فکر کنم مال همون شرکت باشه، ولی سازنده‌هاش فرق دارن) و این دفعه به جای سینما رفته سراغ صنعت بازی. مستندی به نام FPS: First Person Shooter که شوترهای اول شخص رو از همون اولین روزهای پیدایش تا سال‌های اخیر بررسی می‌کنه و آدم‌های معروفی هم توش حضور دارن، از جان کارمک و جان رومرو تا وارن اسپکتر و کلیف بلزینسکی و...

همین دیگه! اگه اهل این جور چیزها هستین، بد نیست یه نگاهی به این مستندها بندازین.

 

[Esm-nadaram]

خدایی اگه اهله مستند دیدن هستید، به هیچ وجه مستند the food that build America رو از دست ندید،نوع شکل گیری برندها و غذاهای معروفی رو که الان همه می‌شناسیم رو نشون میده و همینطور رقابتهاشون رو.

برای مثال:یه بچه 12ساله تو ایالت آلاسکا عادت داشته آب و شکر و یکم خرت و پرت برا خودش تو لیوان درست کنه، یه شب دیر موقع بیرون خونه نشسته و میخواد نوشیدنی مخصوص خودش رو درست کنه که مامانش میاد میگه گمشو بیا خونه لیوان نوشیدنی جا میمونه تو سرمای زیر صفر، فردا صب که میره بیرون میبینه نوشیدنی یخ زده و تبدیل به یه چیز بسیار خوشمزه شده که امروزه همه ما اون به اسمه (بستنی یخی) میشناسیم.

متن بالا شروع داستان بستنی یخی و خالق اونه، کسی که الان بستنی هاش تو دنیا یه اسمه popsicle خیلی معروفه


نیاز به ذکر نیست که حتما با دوبله انگلیسی ببینید چون صدای راوی فوق العاده است.

 

[jj191]

خدایی اگه اهله مستند دیدن هستید، به هیچ وجه مستند the food that build America رو از دست ندید،نوع شکل گیری برندها و غذاهای معروفی رو که الان همه می‌شناسیم رو نشون میده و همینطور رقابتهاشون رو.

برای مثال:یه بچه 12ساله تو ایالت آلاسکا عادت داشته آب و شکر و یکم خرت و پرت برا خودش تو لیوان درست کنه، یه شب دیر موقع بیرون خونه نشسته و میخواد نوشیدنی مخصوص خودش رو درست کنه که مامانش میاد میگه گمشو بیا خونه لیوان نوشیدنی جا میمونه تو سرمای زیر صفر، فردا صب که میره بیرون میبینه نوشیدنی یخ زده و تبدیل به یه چیز بسیار خوشمزه شده که امروزه همه ما اون به اسمه (بستنی یخی) میشناسیم.

متن بالا شروع داستان بستنی یخی و خالق اونه، کسی که الان بستنی هاش تو دنیا یه اسمه popsicle خیلی معروفه


نیاز به ذکر نیست که حتما با دوبله انگلیسی ببینید چون صدای راوی فوق العاده است.

View attachment 319916

پس بگو چرا ما بچه بودیم اسمشو آلاسکا صدا میکردیم چون از ایالت آلاسکا اومده.
یه داستانی هم در مورد چیپس بود که الان یادم نمیاد بزنید جستجو میاد

 

[Esm-nadaram]

پس بگو چرا ما بچه بودیم اسمشو آلاسکا صدا میکردیم چون از ایالت آلاسکا اومده.
یه داستانی هم در مورد چیپس بود که الان یادم نمیاد بزنید جستجو میاد

آلاسکا برند یه نوع بستنی بود البته

مثل تیغ که الان همه بهش میگن ژیلت


داستان چیپس هم میگه که چطوری از یه کسب کار کوچیک خانوادگی تبدیل میشه یه بیزینس میلیارد دلاری.


یه مثال دیگه میزنم که بیشتر آشنا بشید با داستان ها مستند:

همبرگری که ما الان به صورت یه گوشت گرد و پهن می‌شناسیم قبلا به صورت یه توپ گرد و قل قلی بوده، ولی چه اتفاقی میافته که همبر به شکل الان در میاد؟!

یه روز یه فردی که حالا اسمش خاطرم نیست داره برا مشتری همبرگر درست میکنه(به همون سبک قدیمی که گرد و قل قلی بود) که مشتری میبینه غذاش طول کشیده و شاکی میشه میاد داد و هوار میکنه، از اونجایی که صاحاب فست فودیه یکم عصبی طور بوده با مشتری بحثش میشه و اعصابش خورد میشه با کفگیر میزنه تو سر گوشت های گرد و قل قلی که خب طبیعتا اون گوشت پهن و دراز میشه و طبیعتا نازک تر، یهو آشپزه به خودش میاد میگه ای بابا چقدر اینجوری زودتر پخته میشه و راحت تره

و این میشه که همبرگر به شکل امروزی رایج میشه که ما همه اون رو می‌شناسیم

 

[NaRiiMaN]

 

[Origami 2008]

20 فیلم برتر سال 2023 به انتخاب IndieWire​

 

[Donger]

من نمی دونم این چه مسخره بازی ایه که یه روز کنسرت Taylor Swift رو میارن رو پرده سینما به عنوان فیلم قالب می کنن منتقد ها هم نقدش می کنن به به چه چه می کنن الانم برداشتن کنسرت Beyonce رو فیلم کردن رو پرده نمایش می دن منقد ها هم کماکان نقد می کنن و به به چه چه می کنن.
این پرده سینما تنها چیزی که براش نمونده حرمت و آبرو اه.

 

[hitman68]

View attachment 320030

20 فیلم برتر سال 2023 به انتخاب IndieWire​

فقط Asteroid City دیدم که اونم نصفه و قرص خواب بود
امیدوارم بقیه شون اینطور نباشن

 

[barneysawyer]

فقط Asteroid City دیدم که اونم نصفه و قرص خواب بود
امیدوارم بقیه شون اینطور نباشن

لیستی که توش باربری باشه به درد لای جرز دیوار می خوره
باربی مهم ترین دستاوردش اینه که سال ها بعد میشه ازش به عنوان یکی از پر سرو صدا ترین حربه های تبلیغاتی سینما برای قالب کردن یک زباله تو خالی به عنوان یکی از فیلم های مهم ساله . چون کل نون اش رو از میم های باربنهایمر در آورد

 

[jj191]

من نمی دونم این چه مسخره بازی ایه که یه روز کنسرت Taylor Swift رو میارن رو پرده سینما به عنوان فیلم قالب می کنن منتقد ها هم نقدش می کنن به به چه چه می کنن الانم برداشتن کنسرت Beyonce رو فیلم کردن رو پرده نمایش می دن منقد ها هم کماکان نقد می کنن و به به چه چه می کنن.
این پرده سینما تنها چیزی که براش نمونده حرمت و آبرو اه.

موافقم. هر چه جلوتر هم میره بدتر میشه اوضاع. قبلا اصلا سینما واقعا هنر بود. بازی بازیگرا معنی داشت.داستان غنی بود. بازیگرا جوری نقش بازی میکردن انگار آخرین فیلمشونه بازی میکنن. الان هر کسی از راه رسید رو میکنن بازیگر و کارگردان یه گریم فانتزی میکنن میان یه مشت چرت پرت تکراری تحویل میدن اسمشم میزارن فیلم.

 

[TeTration]

این holdovers چه خوب بود، قشنگ حس کلاسیک هایی مثل breakfast club و dead poet society و scent of a woman رو میداد
لذت بردم

 

[Red Ѵ]

این holdovers چه خوب بود، قشنگ حس کلاسیک هایی مثل breakfast club و dead poet society و scent of a woman رو میداد
لذت بردم

خیلی خیلی وقت بود که بعد مدت‌ها تا تریلر یه فیلم رو دیدم سریع رفتم زدم رو دانلود، چه بازیگر(هایی) هم داره.

کارهای قبلی الکساندر پین هم ببین اگه ندیدی(بغیر از Downsizing البته )، فیلماش ترکیب خوبی از کمدی و درام و دلنشین و تاریکن.

 

[Origami 2008]

بحث فیلمِ کنسرت شد؛ پیشنهاد می‌کنم فیلم کنسرت Stop Making Sense از جاناتان دمی (سکوت بره‌ها) رو حتماً ببینید؛ دیوانه‌کننده و پرانرژی هست!




پ.ن: بله؛ فیلم کنسرت یک فرم معمول از سینما شناخته می‌شود؛ گویا بعد 30 سال دوباره این نوع ژانر در حال گسترش است و چیز اصلاً بدی نیست؛ شاید مشکلتون با تیلور سوئیفت باشه!