دقیقا خرس گنده یکدونه فیلم نداره که بگی خیلی خوب بود.
از وسط فیلم هاش داری به جای شیفت دیلیت روی کیبورد فکر میکنی.
خدا به داد این بلک آدام برسه.
اما تام کروز یه چی دیگست ، فیلم بد کم نداشته ولی خب خیلی فیلم ساخته که دوباره و چندباره هم که میبینی باز هم خسته کننده و کهنه نمیشه.
واقعا کار عجیبی که نزدیک به 40 سال تو سطح اول بازی کنی و همچنان پرقدرت ادامه بدی و انگیزه داشته باشی.
لعنتی پارتنرهاش تو فیملها یا ترکیدن و خونه سالمندانن یا دارن یکی یکی میمیرن ، ایشون هنوز فیلم اکشن بازی میکنه.
بدلکاری و دیوونه بازیهاش دیگه بماند.
ویل اسمیت تقریبا تو همین مسیر بود که زد خودش رو ترکوند ، جدا حفظ کردن خودت تو اون سطح کار خیلی سختیه.
به خودش و مدیر برنامه هایی که داشته برای همچین خروجی واقعا باید احسنت گفت.
Top Gun: Maverick
چقدر دلم میخواد برای این فیلم بنویسم!شاید هیچوقت تو زندگیم برای یه فیلم اینقدر منتظر نبودم و لحظه به لحظش زیبا و تماشایی بود. از خود تام کروز گرفته که واقعا ستاره واقعی سینماست ایشون و هیچکس حتی توان مقایسه باهاش رو نداره تا وال کیلمر که چقدر حضورش تو فیلم شیرین و نوستالژیه.از زیباییهای جهان هستی، جنگندهها هرچقدر بگم کم گفتم. از اف/ای ۱۸ زیبا گرفته تا حضور خوفناک سوخو ۵۷ که زمان ورودش قشنگ صحنه رو ترسناک میکنه تا اف ۱۴ تامکت که هنوزم عظمتش چشمگیره بعد دههها بازنشستگی. لحظه باز شدن بالهاش قشنگ مورمورم شد!
نماهای فیلم بسیار تماشاییه و برخلاف جلوههای ویژه درپیت ۹۹درصد آثار امسال اللخصوص مارول چشم شما تو این فیلم به معنای واقعی کلمه نوازش میشه.داگفایتها هیچ حرف و حدیثی باقی نمیزارن و آدرنالینه که میچسبه به سقف.رابطه تام کروز و جنیفر کانلی هم به شخصه برام خیلی خوشایندتر بود تا تام کروز و کلی مکگیلس تو فیلم اول و قشنگ به فضای فیلم نشسته.
قضیه پدر و پسری بردشاو و اون صحنه مواجه ماوریک با پسرش تو کافه خیلی زیبا بود و قشنگ درآوردن اون حالت رستگاری تام کروز نسبت به این مسئله رو.
سینما یعنی این دنباله، یعنی این که بعد حدود ۴۰ سال بیای و یه شاهکار تحویل بدی که اول تا آخرش تماشاییه بدون ذرهای افت و خسته کنندگی.بسیار لذت بردم که امسال تاپ گان ۲ اجازه نفس کشیدن به آثار درپیت مارول رو تو سینما نداد و از رو همشون رد شد.
امیدوارم پارامونت همینجا نگه داره و ادامه نده این فرنچایزو.با چنین فروشی قطعا بعید نیست وسوسه بشن برای ساخت فیلم سوم که امیدوارم هیچوقت دست بهش نزنن و تاپ گان رو تو همین اوج باهاش خداحافظی کنن.بماند که این مجموعه بدون تام کروز حتی فکرشم عذاب اور خواهد بود.
حتما با بهترین کیفیت ممکن این فیلم رو تماشا کنید و معنای واقعی سینما و یه اثر پرهزینه رو بچشید.
تنها ایراد مسخره فیلم، هندی بازی امریکایی گونه نبرد جنگندهها بود که حتی خود سلطان ماوریکم نمیتونه باعث بشه که جنگنده نسل ۴ شانسی در مقبال جنگنده نسل ۵ داشته باشه!واقعا این خندهدار بود!
علیرغم اینکه نام کشور دشمن برده نمیشه ولی واضحه که ایرانه.نه تنها ما تنها کشوری تو تمام دنیا هستیم که بجز امریکا از تامکت برخورداریم بلکه جغرافیای به نمایش درامده و موضوع اورانیوم غنی شده و اینا همش بیانگره ایرانه.که البته دست و دلبازی کردن تو فیلم به ما سوخو ۵۷ دادن لول!مگه تو فیلم چنین جنگنده هولناکی داشته باشیم وگرنه همون سوخو ۳۰ هم برامون آرزوئه!
و باعث افتخاره که ما هم رفتیم کنار چین و روسیه جزو آدم بدهای فیلمای سینمایی!!!!!
Top Gun: Maverick
چقدر دلم میخواد برای این فیلم بنویسم!شاید هیچوقت تو زندگیم برای یه فیلم اینقدر منتظر نبودم و لحظه به لحظش زیبا و تماشایی بود. از خود تام کروز گرفته که واقعا ستاره واقعی سینماست ایشون و هیچکس حتی توان مقایسه باهاش رو نداره تا وال کیلمر که چقدر حضورش تو فیلم شیرین و نوستالژیه.از زیباییهای جهان هستی، جنگندهها هرچقدر بگم کم گفتم. از اف/ای ۱۸ زیبا گرفته تا حضور خوفناک سوخو ۵۷ که زمان ورودش قشنگ صحنه رو ترسناک میکنه تا اف ۱۴ تامکت که هنوزم عظمتش چشمگیره بعد دههها بازنشستگی. لحظه باز شدن بالهاش قشنگ مورمورم شد!
نماهای فیلم بسیار تماشاییه و برخلاف جلوههای ویژه درپیت ۹۹درصد آثار امسال اللخصوص مارول چشم شما تو این فیلم به معنای واقعی کلمه نوازش میشه.داگفایتها هیچ حرف و حدیثی باقی نمیزارن و آدرنالینه که میچسبه به سقف.رابطه تام کروز و جنیفر کانلی هم به شخصه برام خیلی خوشایندتر بود تا تام کروز و کلی مکگیلس تو فیلم اول و قشنگ به فضای فیلم نشسته.
قضیه پدر و پسری بردشاو و اون صحنه مواجه ماوریک با پسرش تو کافه خیلی زیبا بود و قشنگ درآوردن اون حالت رستگاری تام کروز نسبت به این مسئله رو.
سینما یعنی این دنباله، یعنی این که بعد حدود ۴۰ سال بیای و یه شاهکار تحویل بدی که اول تا آخرش تماشاییه بدون ذرهای افت و خسته کنندگی.بسیار لذت بردم که امسال تاپ گان ۲ اجازه نفس کشیدن به آثار درپیت مارول رو تو سینما نداد و از رو همشون رد شد.
امیدوارم پارامونت همینجا نگه داره و ادامه نده این فرنچایزو.با چنین فروشی قطعا بعید نیست وسوسه بشن برای ساخت فیلم سوم که امیدوارم هیچوقت دست بهش نزنن و تاپ گان رو تو همین اوج باهاش خداحافظی کنن.بماند که این مجموعه بدون تام کروز حتی فکرشم عذاب اور خواهد بود.
حتما با بهترین کیفیت ممکن این فیلم رو تماشا کنید و معنای واقعی سینما و یه اثر پرهزینه رو بچشید.
تنها ایراد مسخره فیلم، هندی بازی امریکایی گونه نبرد جنگندهها بود که حتی خود سلطان ماوریکم نمیتونه باعث بشه که جنگنده نسل ۴ شانسی در مقبال جنگنده نسل ۵ داشته باشه!واقعا این خندهدار بود!
علیرغم اینکه نام کشور دشمن برده نمیشه ولی واضحه که ایرانه.نه تنها ما تنها کشوری تو تمام دنیا هستیم که بجز امریکا از تامکت برخورداریم بلکه جغرافیای به نمایش درامده و موضوع اورانیوم غنی شده و اینا همش بیانگره ایرانه.که البته دست و دلبازی کردن تو فیلم به ما سوخو ۵۷ دادن لول!مگه تو فیلم چنین جنگنده هولناکی داشته باشیم وگرنه همون سوخو ۳۰ هم برامون آرزوئه!
و باعث افتخاره که ما هم رفتیم کنار چین و روسیه جزو آدم بدهای فیلمای سینمایی!!!!!
یادم رفت به موسیقی متنی که با همکاری هانس زیمر ساخته شده اشاره کنم!ترکیب ۵ ۶ صحنه به خصوص با موسیقی فیلم به قدری حماسی و زیباست که با کلمه نمیشه وصفشون کرد!حتما موسیقی فیلمو دانلود کنید گوش بدید فوق العادس.
---
۹/۱۰
دقیقا!اگه پشت صحنه ها رو دیده باشی زحمتی که برای ضبط این لحظات کشیدن واقعا جای تقدیر داره!و مشخصه با عشق این کارو کردن و پارامونتم براشون کم نذاشته چون کرایه جنگندهها قیمتش سرسام آور بوده!
با وجود اینکه داشتم حرص میخوردم چجوری سوخو ۵۷هارو عین پشمک میزد اف ۱۴! ولی اون سکانسی که سوخو ۵۷ جلو تامکت مانور داد پشم افکن بود حقیقتا!مو به مو دقیق دراوردن حرکاتشو!
____
یکی از نکات جالب فیلمم مربوط به اون هواپیما اول فیلم میشه که جدای از شروع زیبایی که رقم زد ولی تو واقعیت یه ماکتی بیش نبوده.بعد چین نگو جاسوسی اینو کرده فک کرده واقعیه و چقدر برای رصدش هزینه کرده بودن!!
باحالتر میشد به جای اف ۱۸ از اف ۳۵ استفاده میکردن البته حس میکنم اینها خواستن ولی پنتاگون در اختیارشون قرار نداده به دلایل فنی
اره اون هواپیمای هایپرسونیک اول فیلم با همکاری مهندسان لاکهید مارتین طراحی شده بود که چین و روسیه چند ماه فکر میکردن سلاح جدید امریکاست و ماهواره برای رصدش درنظر گرفته بودن
Thirteen Lives
یکی از جواهرهای نایاب سینمای امسال که حول محور یه اتفاق واقعی تو کشور تایوانه. ران هاوارد کارگردانشه و ویگو مورتنسن، جوئل اجرتون و کالین فارل بازیگراشن و اسمها خودش گویای وضعیت فیلم هست!
با وجود اینکه ۲ ساعت و ۳۰ ۴۰ دقیقه زمان فیلمه ولی از همون دقیقه اول میخکوب میکنه و نیم ساعت پایانی هم که طوفانیه.مورتنسن اون ریلکسی همیشگی نقشهاشو داره و اجرتونم از نیمه اخر فیلم که وارد میشه با اکت صورتش حسابی به جذابیت فیلم اضافه میکنه.
اتفاقات خود فیلمم خیلی شوکه کنندس و اینکه یه تیم ۵ ۶ نفره برای نجات جان اون ۱۳ نفر دست به انجام چه کاری میزنن قطعا ادم کف و خون قاطی میکنه!
اگه به سبک آثاری مثل Only the Brave و Deepwater Horizon علاقه دارین حتما بشینید این فیلم رو تماشا کنید.
فیلم خیلی خوبی بود ولی زیادی آخرش هندی شد. اصلا چطوری و چرا باید پکفا اونم سه تاش به این سادگی نابود بشه. البته همونطور که دوستان اشاره کردن یه حرکت فوق العاده زد ولی حداقل دوست داشتم تو لحظات آخر فیلم یه اف ۳۵ یا سلطان رپتور میومد و پکفاها رو حذف میکرد. البته محدودیت های پنتاگون در مورد درز اطلاعات کاملا قابل درکه.
جلوه های ویژه و مانور هاش بینظیر بود و انصافاً در این زمینه خیلی تمیز و با دقت درست شده بود. به قول دوستان با عشق ساخته بودن.
در مورد کشور هدف هم یکم زیادی حریف رو ضعیف در نظر گرفتن و نفوذ به مرکز نظامی اصلا به این راحتی نیست.
این Decision to Leave عجب کار خوبی بود.
پایانش به شوکه کنندگی Old Boy نبود ولی برای داستان های این مدلی بازم حس متفاوتی میداد.
نیمه دوم، آدم دلش برای زنه میسوزه تا این حد برای شخصیت اصلی خودش رو به آب و آتیش میزنه.
چون اولی که آدم خوبی نبود مجبور بود، از اونور شوهر دوم اش گند خودش بود. دیگه با مادر طرف گند نهایی رو زد.
اینکه عشق اش اینقدر واقعی شد جدا انتظارش رو نداشتم.
فیلم Top Gun Moverick رو دیدم و واقعا لذت بردم. از همه لحاظ عالی بود.
دوستان نکات گفتنی رو گفتند ولی من با دیدن این فیلم یاد عملیات H3 جنگ خودمون افتادم که خلبان های غیور ما با موفقیت 100 درصد اجراش کردند. کسایی که فکر کنم تعلیم دیده همین Top Gun های امریکا بودن و یکی از پیچیدهترین ، بزرگترین و از موفقترین عملیاتهای تاریخ جنگهای هوایی رو به سرانجام رسوندن. یادشون گرامی.