کسی هم نمیگه فیلم های سوپر هیرویی فان نیستند مثل همون پیتزا و فست فود که خب لذت بخش هستند اما خب تعریف غذا نمیشن هیچوقت و اون چیزی باعث تغییر میشه که یک آشپز با وسواس تمام درستش کرده من با این دوتا نظر موافقم (نه به طور کامل) چون که الان اینقدر این فیلم ها زیاد شدند که باعث شده یه سری هوا برشون داره با کل سینما مقایسش کنن و اینقدر تاثیر بگیرن که بیان و بگن کوبریک و برتولوچی چین آخه بشین سویساید اسکواد ببین، مثل همین مورد داخل موسیقی هم داریم الان خودمون، مقایسه کسایی مثل خلسه و تتلو با شجریان و مسعود جهانی با مشکاتیان و... این کارها باعث میشه حالت تعالی یک هنر ( نمیگم موسیقی سنتی تعالی هست منظورم تعالی هر هنر و هر سبکی هست) کنار بره و صرفا یه چیزایی وارد بشه که ملت میگن خب حال میده بهم! اما تا اینجا هم مشکلی نیست این سلیقه است اما مشکل جبهه گیری و دفاعشون میشه چون که یادشون میره چیزی که «حال میده» قابل دفاع نیست یک اثر «خوب» قابل دفاع هست چون حال دادن سلیقه است اما خب اثر خوب هنری معمولا چارچوب مشخصی دارند(بله خیلی هنر ها درک نشده موندن و خب مهم ترین المان هنر تاثیرگذار و خوب هم ارتباط با روح انسان هست دیگه)(نمیگم چهارچوب یعنی «این» میگم خب هنر چیزی هست که آخرش برای انتقال مفاهیم درست روحی استفاده میشه یا انتقال احساسات به طور عمقی و یا... حالا تو هر سبکی، اما نه اینکه همه راه رو اشتباه بری آخرش یه جمله خوب بگی و بعد بگی من خوبم) من نمیگم بریزیم هرکی دنبال هنری میره که خب خوشش میاد رو بکشیم بگیم تو احمقی ولی خب واقعا هم باید کاری کرد که هنر درست حسابی فراموش نشهنمیخواستم پستی بدم در این مورد چون از کارگردانان بنام صنعت سینماست، ولی این افراطی گریشون در این مورد حال منو هم بهم زده!
یه جواب دارم که فکر می کنم قانع کنندس، وقتی میشه غذای سالم خورد که برای بدن مفیده و پر از ویتامینه، پس چرا با این که اطلاع داریم بعضی اوقات پیتزا می خوریم، فست فود می خوریم، نوشیدنیهایی مصرف می کنیم که برای بدن مضره، آخر هفته ها خودمونو با تنقلات خفه می کنیم!... حس انزجار و تنفر وقتی میاد که زندگیمون یکنواخت بشه، بعضی اوقات فیلم نگاه می کنم با ذهنم بازی کنه، بعضی اوقات هم حوصله ندارم.. خسته می شم از فلسفه فیلمها! تنوع میخوام، دنبال هیجانم و دوس دارم فیلمها یا سریالهایی رو انتخاب کنم که.. مثلا سریالی مثل Stranger Things حس فوق العاده ای بهم میده، آقای اسکورسیزی با غرور میگه من فیلمهایی میسازم که معنا داره، معنای فیلم دیدن در نظر مخاطب عام سرگرمیه و قاعده اصلی سینما بر این پایه بنا شده که مخاطبشو به خوبی بتونه سرگرم کنه، حالا در هر ژانری میخواد باشه، اینکه شما برای خودت یه چارچوب درست کنی و بگی سینما یعنی این، بنظرم به مخاطبین سینما مستقیم داری توهین می کنی نه به هیچکس دیگه.
این بحثها رو در این تاپیک خیلی قبلتر انجام دادیم، زمانی که فردین باقریان و بعضی کاربران بتمن نولان رو با آثار کامیک بوکی مقایسه می کردن.. واقعی جلوه دادنش.. اون رو بتمن نمیدونستن، یا همین جوکر، با اینکه واضح توضیح دادم بازم مسیر بحثها داره منحرف می شه، من نیومدم آثار شاخص سینما رو با این بحث مرتبط کنم چون موضوع بحث اصلا این نیست که شما دست گذاشتی روش، اگر موضوع این بود طور دیگه ای پاسخ می دادم، کاپولا گفته فیلمهای مارول نفرت انگیز هستند و اسکورسیزی مراعات کرده! برای منم قابل احترام هستن این دو، فقط در مورد گفته ی چرت نمیتونم مقاومت کنم! پستمو کامل خوندی شما، گفتم سینما چارچوبی براش تعریف نشده که بر اساس اون جلو بریم، سینما هنر تعاملیه، اینکه چطور بتونی با مخاطبت ارتباط برقرار کنی رتبه و جایگاهتو مشخص می کنه، اتفاقا از منتقدین سرسخت هالیوودم، پر از کثافت کاریه حتی برای انتخاب بازیگر، منتقدین هم جناحی عمل می کنن، مراسم اسکار، جوایز امی به GOT، فیلم US! از اینور هم جوکر، هر چی هم جلوتر میریم ایده پردازی جاشو به تقلید کورکورانه میده، و این هیچ ربطی به اینکه مارول از نظر ایشون نفرت انگیزه نداره، این همه فیلم چرت سوپر هیرویی ساخته میشه، حداقل مارول با برادران روسو، یا فیلمی مثل متریکس، میدونه چطور مخاطبی مثل منو پای فیلمهاش میخکوب کنه، غیرِ این باید باشه؟ قرار نیست انتظار یه داستان فلسفی و دیالوگایی رو داشته باشم که از تخیل دور نگه داره فیلم رو! این سبک، این مدل فیلمسازی نهایت زوری که میتونه بزنه انتخاب بازیگر متناسب با نقش، جلوه های ویژه و داستانی چفتو بند داره! که هیچکس نمیتونه بگه موفق نبوده چون از تمام عناوین هم ردش تا اینجا بهتر عمل کرده، و حالا میرسیم به این نقطه که ایشون گفته نفرت انگیزه! لطفا گفته ی ایشونو معنی نکنید برامون چون کاملا مشخصه که برای دلسوزی نبوده، همونطور که گفتم راه های بهتری برای به چالش کشیدن و زیر سوال بردن هالیوود و مخاطبین وجود داره. بیشتر عقده گشاییه تا اینکه راه حلی برای بحران هالیوود بدن.کسی هم نمیگه فیلم های سوپر هیرویی فان نیستند مثل همون پیتزا و فست فود که خب لذت بخش هستند اما خب تعریف غذا نمیشن هیچوقت و اون چیزی باعث تغییر میشه که یک آشپز با وسواس تمام درستش کرده من با این دوتا نظر موافقم (نه به طور کامل) چون که الان اینقدر این فیلم ها زیاد شدند که باعث شده یه سری هوا برشون داره با کل سینما مقایسش کنن و اینقدر تاثیر بگیرن که بیان و بگن کوبریک و برتولوچی چین آخه بشین سویساید اسکواد ببین، مثل همین مورد داخل موسیقی هم داریم الان خودمون، مقایسه کسایی مثل خلسه و تتلو با شجریان و مسعود جهانی با مشکاتیان و... این کارها باعث میشه حالت تعالی یک هنر ( نمیگم موسیقی سنتی تعالی هست منظورم تعالی هر هنر و هر سبکی هست) کنار بره و صرفا یه چیزایی وارد بشه که ملت میگن خب حال میده بهم! اما تا اینجا هم مشکلی نیست این سلیقه است اما مشکل جبهه گیری و دفاعشون میشه چون که یادشون میره چیزی که «حال میده» قابل دفاع نیست یک اثر «خوب» قابل دفاع هست چون حال دادن سلیقه است اما خب اثر خوب هنری معمولا چارچوب مشخصی دارند(بله خیلی هنر ها درک نشده موندن و خب مهم ترین المان هنر تاثیرگذار و خوب هم ارتباط با روح انسان هست دیگه)(نمیگم چهارچوب یعنی «این» میگم خب هنر چیزی هست که آخرش برای انتقال مفاهیم درست روحی استفاده میشه یا انتقال احساسات به طور عمقی و یا... حالا تو هر سبکی، اما نه اینکه همه راه رو اشتباه بری آخرش یه جمله خوب بگی و بعد بگی من خوبم) من نمیگم بریزیم هرکی دنبال هنری میره که خب خوشش میاد رو بکشیم بگیم تو احمقی ولی خب واقعا هم باید کاری کرد که هنر درست حسابی فراموش نشه
شرمنده چقدر حرف زدم
_____________________________
جوکر اینقدر تیتیشمامانی آخه ؟ تهش در اومد که میخواست جوکر کنسل بشه الان هم که خداحافظی کرد جرد لتو از نقشش البته ما که ازش ممنونی ولی خب!
وقتی کیانو نقش اصلی نیست بعید میدونمنیل پاتریک هریس به ماترکس 4 اضافه شد!. معجزه ست اگر فیلم خوبی از اب دربیاد.
با مضخرفاتی که این روزا مد شده و این فیلم هم داره روش موج سواری میکنه اگه مثبت نبود عجیب بوداولین واکنشها به فیلم Terminator: Dark Fate بسیار مثبت بوده است.
View attachment 120154
View attachment 120155
View attachment 120156
View attachment 120157
View attachment 120158
View attachment 120159
این ویدئو هم در این مورد جالبه:چند روز پیش داشتم باز قسمت دوم ارباب حلقه هارو میدیدم جلوه های ویژه بی نظیرشو با پرده سبز های فعلی مقایسه میکردم
جلوه های میدانی کم کم دارن فراموش میشن
همه چی شده پرده سبز لعنتی مصنوعی و مزخرف.
حتی هابیت رو اگه با ارباب حلقه ها مقایسه کنی تفاوتو میبینی. اورک ها تو ارباب حلقه ها بازیگر داشتن و تو هابیت همه شده بودن کامپیوتری.
کسی هم نمیگه فیلم های سوپر هیرویی فان نیستند مثل همون پیتزا و فست فود که خب لذت بخش هستند اما خب تعریف غذا نمیشن هیچوقت و اون چیزی باعث تغییر میشه که یک آشپز با وسواس تمام درستش کرده من با این دوتا نظر موافقم (نه به طور کامل) چون که الان اینقدر این فیلم ها زیاد شدند که باعث شده یه سری هوا برشون داره با کل سینما مقایسش کنن و اینقدر تاثیر بگیرن که بیان و بگن کوبریک و برتولوچی چین آخه بشین سویساید اسکواد ببین، مثل همین مورد داخل موسیقی هم داریم الان خودمون، مقایسه کسایی مثل خلسه و تتلو با شجریان و مسعود جهانی با مشکاتیان و... این کارها باعث میشه حالت تعالی یک هنر ( نمیگم موسیقی سنتی تعالی هست منظورم تعالی هر هنر و هر سبکی هست) کنار بره و صرفا یه چیزایی وارد بشه که ملت میگن خب حال میده بهم! اما تا اینجا هم مشکلی نیست این سلیقه است اما مشکل جبهه گیری و دفاعشون میشه چون که یادشون میره چیزی که «حال میده» قابل دفاع نیست یک اثر «خوب» قابل دفاع هست چون حال دادن سلیقه است اما خب اثر خوب هنری معمولا چارچوب مشخصی دارند(بله خیلی هنر ها درک نشده موندن و خب مهم ترین المان هنر تاثیرگذار و خوب هم ارتباط با روح انسان هست دیگه)(نمیگم چهارچوب یعنی «این» میگم خب هنر چیزی هست که آخرش برای انتقال مفاهیم درست روحی استفاده میشه یا انتقال احساسات به طور عمقی و یا... حالا تو هر سبکی، اما نه اینکه همه راه رو اشتباه بری آخرش یه جمله خوب بگی و بعد بگی من خوبم) من نمیگم بریزیم هرکی دنبال هنری میره که خب خوشش میاد رو بکشیم بگیم تو احمقی ولی خب واقعا هم باید کاری کرد که هنر درست حسابی فراموش نشه
شرمنده چقدر حرف زدم
_____________________________
جوکر اینقدر تیتیشمامانی آخه ؟ تهش در اومد که میخواست جوکر کنسل بشه الان هم که خداحافظی کرد جرد لتو از نقشش البته ما که ازش ممنونی ولی خب!
به عنوان یه سر اشپز میگم لطف کنین از مثال های غذایی استفاده نکنین که دارین اشتباه میزنین و زجر اوره مثال هاتوناین بحثها رو در این تاپیک خیلی قبلتر انجام دادیم، زمانی که فردین باقریان و بعضی کاربران بتمن نولان رو با آثار کامیک بوکی مقایسه می کردن.. واقعی جلوه دادنش.. اون رو بتمن نمیدونستن، یا همین جوکر، با اینکه واضح توضیح دادم بازم مسیر بحثها داره منحرف می شه، من نیومدم آثار شاخص سینما رو با این بحث مرتبط کنم چون موضوع بحث اصلا این نیست که شما دست گذاشتی روش، اگر موضوع این بود طور دیگه ای پاسخ می دادم، کاپولا گفته فیلمهای مارول نفرت انگیز هستند و اسکورسیزی مراعات کرده! برای منم قابل احترام هستن این دو، فقط در مورد گفته ی چرت نمیتونم مقاومت کنم! پستمو کامل خوندی شما، گفتم سینما چارچوبی براش تعریف نشده که بر اساس اون جلو بریم، سینما هنر تعاملیه، اینکه چطور بتونی با مخاطبت ارتباط برقرار کنی رتبه و جایگاهتو مشخص می کنه، اتفاقا از منتقدین سرسخت هالیوودم، پر از کثافت کاریه حتی برای انتخاب بازیگر، منتقدین هم جناحی عمل می کنن، مراسم اسکار، جوایز امی به GOT، فیلم US! از اینور هم جوکر، هر چی هم جلوتر میریم ایده پردازی جاشو به تقلید کورکورانه میده، و این هیچ ربطی به اینکه مارول از نظر ایشون نفرت انگیزه نداره، این همه فیلم چرت سوپر هیرویی ساخته میشه، حداقل مارول با برادران روسو، یا فیلمی مثل متریکس، میدونه چطور مخاطبی مثل منو پای فیلمهاش میخکوب کنه، غیرِ این باید باشه؟ قرار نیست انتظار یه داستان فلسفی و دیالوگایی رو داشته باشم که از تخیل دور نگه داره فیلم رو! این سبک، این مدل فیلمسازی نهایت زوری که میتونه بزنه انتخاب بازیگر متناسب با نقش، جلوه های ویژه و داستانی چفتو بند داره! که هیچکس نمیتونه بگه موفق نبوده چون از تمام عناوین هم ردش تا اینجا بهتر عمل کرده، و حالا میرسیم به این نقطه که ایشون گفته نفرت انگیزه! لطفا گفته ی ایشونو معنی نکنید برامون چون کاملا مشخصه که برای دلسوزی نبوده، همونطور که گفتم راه های بهتری برای به چالش کشیدن و زیر سوال بردن هالیوود و مخاطبین وجود داره. بیشتر عقده گشاییه تا اینکه راه حلی برای بحران هالیوود بدن.
الان سریالها هم همین شدهاین ویدئو هم در این مورد جالبه:
من به عنوان کسی که تو این زمینه فعالیت دارم و خیلی هم علاقه مند هستم چند سالی هست داره حالم از CGI ـه سینما بهم میخوره
پشت صحنه فیلما رو نگاه کنید حتی فیلمای درام که فک میکنید خیلی سادس و هیچ چیزی نداره پر از CG هست بدون اینکه متوجه بشین، دیگه عوامل کوچکترین زوری نمیزنن و همش رو میندازن رو دوش جلوه های ویژه، حالا این باعث میشه ضعف های متعددی پیش بیاد.
یکی از بزرگترین مشکلاتش اینه که زمان قدیم وقتی مجبور بودن همه این لباس ها، موجودات و ... رو دستی درست کنن اون بازیگر واقعا میرفت تو حال و هوای فیلم، وقتی تو جلد هیولایی یا یک هیولای غول پیکر جلوته حتی پلاستیکی بازم بیشتر درگیر صحنه میشی تا اینکه یک مرد هم قدت تو لباس سبز جلوت بالا پایین بپره و بخوای ازش بترسی
نکته دوم هنوز فیلما از ضعف انیمیشن رنج میبرن حالا یا دلیلش کمبود وقته یا بودجه، میان یک سری شخصیت کاملا CG میسازن با بالاترین کیفیت ممکن و رئال اما ضعف انیمیشن باعث میشه فقط تو یک فریم ثابت واقعی بنظر برسه و وقتی تکون میخوره تو یک ثانیه میفهمی فیکه، نمونه واضحش هم Starwars Rogue one که فک کنم تو ویدئو بالا هم بهش اشاره شد.
در کل دم کارگردانایی مثل نولان و ... گرم که سعی میکنن تا جایی که جا داره کمتر از CG استفاده کنن.