به نظر من اگه واقعا میخوان فیلمی رو بازسازی کنن باید از فیلم هایی که سوژه خوب داشتن اما نتونستن مطرح بشن استفاده کنند ساده ترین مثالش هم می تونم به شیکاگو اشاره کنم که تونست اسکار بهترین فیلم سال 2002 رو در برابر بزرگان(مثل پیانیست ,ساعت ها,اگه میتونی منو بگیر,گانگستر های نیویورک,جاده ای رو به تباهی ,ارباب حلقه ها 2 و ...) بگیره این فیلم یک بازسازی از فیلم Frank Urson ساخته 1927 بود که خیلی از ما ها حتی اسمش رو هم نمیدونستیم اما راب مارشال اومد بطور موزیکال بازسازی کرد و بیشتر جوایز رو مخصوصا تو اسکار درو کرد بعد همین کارگردان اومد با برترین بازیگر های زنده سینما(دنیل دی لوییس,نیکول کیدمن,ماریون کوتیار ,پنه لوپز کروز,سوفیالورن, کریستین هادسن و ....)هشت و نیم فلینی رو بازسازی کرد و همه کوبوندنش چرا؟چون در برابر شاهکاری مثل هشت و نیم که منتقدان و کارگردانان ستایشش میکنن یک توهین بود. تا وقتی هالیوود بخواد فیلم های مطرح کلاسیک (بن هور-هفت دلاور-پاپیون-اسکارفیس و...)رو برای بازسازی استفاده کنه به نظر من همه شکست میخورن همونطور که تاحالا خوردن و باید برای بازسازی سراغ فیلم های مطرح نشده با سوژه ناب برن درست مثل chicago 2002