Mafia III

4tlg_mafia-iii-3.png


MAFIA III
تاریخ انتشار : 7 اکتبر 2016 (16 مهر 1395)
سازنده : Hanger 13
ناشر : 2K Games
سبک : Third-person Shooter, Action-adventure game
پلتفرم : PS4,Xbox one,PC


درود
خب بلاخره انتظارمون به پایانش رسید و 2K Games رسما از عنوان Mafia III رونمایی کرد توسط پیچ رسمی Mafia در شبکه های اجتماعی
فعلا به یه کاور افاقه کردن و اطلاعات دیگه ای بیرون ندادن اما قراره 5 آگوست 2015 تو گیمزکام اطلاعات بیشتری بدن

تاپیک با اخبار جدید بروز میشه ...

یکی از بهترین خبر های امسال بود واقعا انتظارش رو میکشیدم :x

تریلر ها :

mqdefault.jpg

Mafia III Reveal Trailer
720p || 1080p


Mafia III
One Way Road - Story Trailer
720p || 1080p || 1080p GamerSyde

به نقل از @Hamed 3594 عزیز

su32q0gagroaldscgo0a.jpg


Mafia 3: 12 Minutes of Developer-Narrated Gameplay - IGN First

به نقل از @armin_shadow عزیز

تصاویر :


نمرات : نمره ای موجود نیست..
 
آخرین ویرایش:
ببینید مافیا 1 همه عواملش دست به دست هم داده بود تا این بازی شاهکار بشه. جزییاتش هنوزم توی کمتر بازی ای دیده میشه، حتی امروز. یادمه وقتی طرف رو میکشتی میرفتی رو جنازش ته کفشات خونی میشد و تا چند قدم هم جای پاهای خونیت روی زمین میموند. وقتی مثلا با تامپسون تیراندازی میکردی علاوه بر پوکه ها، خشاب هایی هم که عوض میکردی و روی زمین میفتاد از بین نمیرفت و هر وقت میومدی اونجا اون ته پوکه ها و خشاب ها رو میدیدی و معلوم بود که اونجا تیر اندازی کردی. دقت توی روز و شب بازی عالی بود، شبا خیابون خلوت و تعداد پلیسا خیلی محدود بود، حتی توی معابر پیاده هم تعداد آدما کم بود، ولی توی روز قشنگ هیاهو رو توی شهر حس میکردی. فیزیک ماشین ها به نظرم هنوزم روی دستش نیومده، کاملا وزن ماشین رو حس میکردی، هر ماشینی شناسنامه داشت، یکی قدرتی بود یکی سرعتی، هندلینگ ماشینا دقیقا مثل واقعیت بود یعنی با سرعت اگه میخواستی بپیچی ماشین راحت چپ میشد. با دوتا تیر ماشین نمیترکید، اول دود میکرد، دورد سفید، بعد که زیاد دمیج میخورد دودش شدیدتر بود و مشکی و آخر سر هم منفجر میشد. شیشه هاش میشکست، هرجایی که ضربه میخود ماشین قر میشد و خش بر میداشت و.... که هنوزم توی بهترین بازی های توی این سبک توجه به اینهمه جزییات دیده نمیشه.
شخصیت ها همه دیسیپلین مافیایی داشتن، همونطور که خود توماس آنجلو هم میگفت اونا کار گنگسترهای خورده پارو قبول نداشتن، چون لول و سطح مافیا با چهارتا ارازل و اوباش خیابونی فرق داشت. خود تامی نمای کامل یه آدم کش حرفه ای رو داشت که با وجود تمام مهارتی که داشت در خدمت خانواده بود ، دون سالیری به معنای واقعی دون بود، طرز لباس پوشیدن، اون سیگارای مرغوبی که استفاده میکرد، و رفتارش که یه جنتلمن واقعی بود. ماموریت ها فوق العاده عالی بودن، یه ماموریت زد و خورد تن به تن، یه ماموریت Racing ، یه ماموریت کشت و کشتار، یه ماموریت تعقیب و گریز و....
یه شخصیت داشت به اسم لوکاس برتون که در ظاهر یه مکانیک اتوموبیل بود ولی زیر پوستی خلافکار سنگینی هم بود و ارتباطاتی با مافیا هم داشت، و گاهی برای گرفتن ماشین های بهتر باید پیشش میرفتیم و ماموریتاشو انجام میدادیم. جالبیه قضیه اینجا بود که هر ماموریتی رو که بهمون میداد ، علاوه بر reward و جایزه ای که داشت مختصات ماموریت اصلی بعدی هم بهمون نشون میداد، یعنی منطقه ماموریت اصلی بعدی بازی رو هم مختصاتشو به پلیر نشون میداد، مثلا oukhill یا oukwood یا work quarter یا.... تا با مسیر و نقشه آشنایی پیدا کنی.
ماموریت ها توی تمام سطح شهر پخش بود، و همه جای نقشه به دست پلیر فتح میشد، همه مناطق شهر بافت فرهنگیه خاصی داشت، مناطق اعیانی دارای ساختمان ها، ماشین ها و دیزاین لوکس و زیبایی بود، حتی پوشش مردمش، و مناطق فقیزتر و کارگری هم دقیقا همین ویژگی ها رو داشت و از سر روی محله میشد فهمید مردم دارن با فلاکت زندگی میکنن.
کرکترها عمیق بودن، شاید حضورشون محدود بود ولی سرشت و طینت هر شخصیت رو میشد حس کرد، مثل همون رالف و وینچنزو ( که شدیدا تیپ و استیل سیسیلی و مافیایی داشت) که خیلی محدود باهاشون رابطه داشتیم ولی کاملا قابل باور بودن.
حتی اسم شهری که وقایع بازی داخلش در جریان بود، این یکی دیگه واقعا اوج نبوغ سازنده ها رو میرسونه، دقت کنید به اسمش: lost heaven ، بهشت گمشده. یه شهر زیبا، شبیه به جزیره، ساحلی و پر از مواهب طبیعی و طراحی و دیزاین چشمنواز که کم از یک بهشت نداشت، ولی وجود گروه های خرابکار و خلافکار و قتل و کشتار و همینطور سیاستمدارای فاسد که باعث شده بودن جرم و جنایت توی قلب شهر اتفاق بیفته مثل اهریمنی بودن که این بهشت رو تبدیل به جهنم کرده بود.
تمام این عوامل رو وقتی کنار این میزارید که این بازی حدود 14 سال پیش عرضه شده اونوقته که باید لقب شاهکار براش در نظر گرفت. بازی ای که کاملا شخصیت خودش رو داشت و باطن مافیا رو به تصویر میکشید و شبیه هیچ بازیه هم سبکی توی ژانر خودش نبود.
اینجاست که صدای اعتراض من و امسال من در میاد، من نمیگم شماره 3 این بازی بازیه بدیه. اتفاقا حتما هم تهیش میکنم و لذت میبرم ازش، ولی مافیایی که من میشناختم این نبود، بازی حتی توی ساده ترین چیزها هم نقص داره، چه برسه میزان و سطح جزییاتش. حداقال امیدوارم رسالت سرگرمی و فان بودن خودش رو در قالب مدیوم گیم حفظ کرده باشه.
خیلی طولانی شد...
داداش نظرتو باید طلا گرفت...
وقتی داشتم نظرتو می خوندم بغض گلومو گرفت،تمام خاطراتش جلو چشمم اومد مخصوصا اون مرحله مسابقه که واقعا کفر من و خیلی ها که این بازی فوق زیبا رو انجام میدادن در آورده بود.:Dمتاسفانه این بازی هیچوقت تا ابد تکرارنشدنی خواهد بود.خود بازی به کنار،هیچوقت تیپ و ابهتی که حضرت توماس آنجلو داشت یادم نمیره تا آخر عمر
 
  • Like
Reactions: uriel
ببینید مافیا 1 همه عواملش دست به دست هم داده بود تا این بازی شاهکار بشه. جزییاتش هنوزم توی کمتر بازی ای دیده میشه، حتی امروز. یادمه وقتی طرف رو میکشتی میرفتی رو جنازش ته کفشات خونی میشد و تا چند قدم هم جای پاهای خونیت روی زمین میموند. وقتی مثلا با تامپسون تیراندازی میکردی علاوه بر پوکه ها، خشاب هایی هم که عوض میکردی و روی زمین میفتاد از بین نمیرفت و هر وقت میومدی اونجا اون ته پوکه ها و خشاب ها رو میدیدی و معلوم بود که اونجا تیر اندازی کردی. دقت توی روز و شب بازی عالی بود، شبا خیابون خلوت و تعداد پلیسا خیلی محدود بود، حتی توی معابر پیاده هم تعداد آدما کم بود، ولی توی روز قشنگ هیاهو رو توی شهر حس میکردی. فیزیک ماشین ها به نظرم هنوزم روی دستش نیومده، کاملا وزن ماشین رو حس میکردی، هر ماشینی شناسنامه داشت، یکی قدرتی بود یکی سرعتی، هندلینگ ماشینا دقیقا مثل واقعیت بود یعنی با سرعت اگه میخواستی بپیچی ماشین راحت چپ میشد. با دوتا تیر ماشین نمیترکید، اول دود میکرد، دورد سفید، بعد که زیاد دمیج میخورد دودش شدیدتر بود و مشکی و آخر سر هم منفجر میشد. شیشه هاش میشکست، هرجایی که ضربه میخود ماشین قر میشد و خش بر میداشت و.... که هنوزم توی بهترین بازی های توی این سبک توجه به اینهمه جزییات دیده نمیشه.
شخصیت ها همه دیسیپلین مافیایی داشتن، همونطور که خود توماس آنجلو هم میگفت اونا کار گنگسترهای خورده پارو قبول نداشتن، چون لول و سطح مافیا با چهارتا ارازل و اوباش خیابونی فرق داشت. خود تامی نمای کامل یه آدم کش حرفه ای رو داشت که با وجود تمام مهارتی که داشت در خدمت خانواده بود ، دون سالیری به معنای واقعی دون بود، طرز لباس پوشیدن، اون سیگارای مرغوبی که استفاده میکرد، و رفتارش که یه جنتلمن واقعی بود. ماموریت ها فوق العاده عالی بودن، یه ماموریت زد و خورد تن به تن، یه ماموریت Racing ، یه ماموریت کشت و کشتار، یه ماموریت تعقیب و گریز و....
یه شخصیت داشت به اسم لوکاس برتون که در ظاهر یه مکانیک اتوموبیل بود ولی زیر پوستی خلافکار سنگینی هم بود و ارتباطاتی با مافیا هم داشت، و گاهی برای گرفتن ماشین های بهتر باید پیشش میرفتیم و ماموریتاشو انجام میدادیم. جالبیه قضیه اینجا بود که هر ماموریتی رو که بهمون میداد ، علاوه بر reward و جایزه ای که داشت مختصات ماموریت اصلی بعدی هم بهمون نشون میداد، یعنی منطقه ماموریت اصلی بعدی بازی رو هم مختصاتشو به پلیر نشون میداد، مثلا oukhill یا oukwood یا work quarter یا.... تا با مسیر و نقشه آشنایی پیدا کنی.
ماموریت ها توی تمام سطح شهر پخش بود، و همه جای نقشه به دست پلیر فتح میشد، همه مناطق شهر بافت فرهنگیه خاصی داشت، مناطق اعیانی دارای ساختمان ها، ماشین ها و دیزاین لوکس و زیبایی بود، حتی پوشش مردمش، و مناطق فقیزتر و کارگری هم دقیقا همین ویژگی ها رو داشت و از سر روی محله میشد فهمید مردم دارن با فلاکت زندگی میکنن.
کرکترها عمیق بودن، شاید حضورشون محدود بود ولی سرشت و طینت هر شخصیت رو میشد حس کرد، مثل همون رالف و وینچنزو ( که شدیدا تیپ و استیل سیسیلی و مافیایی داشت) که خیلی محدود باهاشون رابطه داشتیم ولی کاملا قابل باور بودن.
حتی اسم شهری که وقایع بازی داخلش در جریان بود، این یکی دیگه واقعا اوج نبوغ سازنده ها رو میرسونه، دقت کنید به اسمش: lost heaven ، بهشت گمشده. یه شهر زیبا، شبیه به جزیره، ساحلی و پر از مواهب طبیعی و طراحی و دیزاین چشمنواز که کم از یک بهشت نداشت، ولی وجود گروه های خرابکار و خلافکار و قتل و کشتار و همینطور سیاستمدارای فاسد که باعث شده بودن جرم و جنایت توی قلب شهر اتفاق بیفته مثل اهریمنی بودن که این بهشت رو تبدیل به جهنم کرده بود.
تمام این عوامل رو وقتی کنار این میزارید که این بازی حدود 14 سال پیش عرضه شده اونوقته که باید لقب شاهکار براش در نظر گرفت. بازی ای که کاملا شخصیت خودش رو داشت و باطن مافیا رو به تصویر میکشید و شبیه هیچ بازیه هم سبکی توی ژانر خودش نبود.
اینجاست که صدای اعتراض من و امسال من در میاد، من نمیگم شماره 3 این بازی بازیه بدیه. اتفاقا حتما هم تهیش میکنم و لذت میبرم ازش، ولی مافیایی که من میشناختم این نبود، بازی حتی توی ساده ترین چیزها هم نقص داره، چه برسه میزان و سطح جزییاتش. حداقال امیدوارم رسالت سرگرمی و فان بودن خودش رو در قالب مدیوم گیم حفظ کرده باشه.
خیلی طولانی شد...
تشکر بابت پست بسیار زیبات.
مطالبی که شما عنوان کردین صحبتی بود از طرف اکثر فن های این بازی.و بهتر از این کسی نمیتونست حق مطلب رو ادا کنه.
من همچنان معتقدم سازنده ها میتونستن یه بازی بهتر از عنوان اول بسازن اگر Take Two و عوامل پشت پرده میذاشتن.
دوس نداشتن فن بیس GTA رو به دو گروه تقسیم کنن.واسه همین از قصد مافیا رو به این حال و روز انداختن.
 
ببینید مافیا 1 همه عواملش دست به دست هم داده بود تا این بازی شاهکار بشه. جزییاتش هنوزم توی کمتر بازی ای دیده میشه، حتی امروز. یادمه وقتی طرف رو میکشتی میرفتی رو جنازش ته کفشات خونی میشد و تا چند قدم هم جای پاهای خونیت روی زمین میموند. وقتی مثلا با تامپسون تیراندازی میکردی علاوه بر پوکه ها، خشاب هایی هم که عوض میکردی و روی زمین میفتاد از بین نمیرفت و هر وقت میومدی اونجا اون ته پوکه ها و خشاب ها رو میدیدی و معلوم بود که اونجا تیر اندازی کردی. دقت توی روز و شب بازی عالی بود، شبا خیابون خلوت و تعداد پلیسا خیلی محدود بود، حتی توی معابر پیاده هم تعداد آدما کم بود، ولی توی روز قشنگ هیاهو رو توی شهر حس میکردی. فیزیک ماشین ها به نظرم هنوزم روی دستش نیومده، کاملا وزن ماشین رو حس میکردی، هر ماشینی شناسنامه داشت، یکی قدرتی بود یکی سرعتی، هندلینگ ماشینا دقیقا مثل واقعیت بود یعنی با سرعت اگه میخواستی بپیچی ماشین راحت چپ میشد. با دوتا تیر ماشین نمیترکید، اول دود میکرد، دورد سفید، بعد که زیاد دمیج میخورد دودش شدیدتر بود و مشکی و آخر سر هم منفجر میشد. شیشه هاش میشکست، هرجایی که ضربه میخود ماشین قر میشد و خش بر میداشت و.... که هنوزم توی بهترین بازی های توی این سبک توجه به اینهمه جزییات دیده نمیشه.
شخصیت ها همه دیسیپلین مافیایی داشتن، همونطور که خود توماس آنجلو هم میگفت اونا کار گنگسترهای خورده پارو قبول نداشتن، چون لول و سطح مافیا با چهارتا ارازل و اوباش خیابونی فرق داشت. خود تامی نمای کامل یه آدم کش حرفه ای رو داشت که با وجود تمام مهارتی که داشت در خدمت خانواده بود ، دون سالیری به معنای واقعی دون بود، طرز لباس پوشیدن، اون سیگارای مرغوبی که استفاده میکرد، و رفتارش که یه جنتلمن واقعی بود. ماموریت ها فوق العاده عالی بودن، یه ماموریت زد و خورد تن به تن، یه ماموریت Racing ، یه ماموریت کشت و کشتار، یه ماموریت تعقیب و گریز و....
یه شخصیت داشت به اسم لوکاس برتون که در ظاهر یه مکانیک اتوموبیل بود ولی زیر پوستی خلافکار سنگینی هم بود و ارتباطاتی با مافیا هم داشت، و گاهی برای گرفتن ماشین های بهتر باید پیشش میرفتیم و ماموریتاشو انجام میدادیم. جالبیه قضیه اینجا بود که هر ماموریتی رو که بهمون میداد ، علاوه بر reward و جایزه ای که داشت مختصات ماموریت اصلی بعدی هم بهمون نشون میداد، یعنی منطقه ماموریت اصلی بعدی بازی رو هم مختصاتشو به پلیر نشون میداد، مثلا oukhill یا oukwood یا work quarter یا.... تا با مسیر و نقشه آشنایی پیدا کنی.
ماموریت ها توی تمام سطح شهر پخش بود، و همه جای نقشه به دست پلیر فتح میشد، همه مناطق شهر بافت فرهنگیه خاصی داشت، مناطق اعیانی دارای ساختمان ها، ماشین ها و دیزاین لوکس و زیبایی بود، حتی پوشش مردمش، و مناطق فقیزتر و کارگری هم دقیقا همین ویژگی ها رو داشت و از سر روی محله میشد فهمید مردم دارن با فلاکت زندگی میکنن.
کرکترها عمیق بودن، شاید حضورشون محدود بود ولی سرشت و طینت هر شخصیت رو میشد حس کرد، مثل همون رالف و وینچنزو ( که شدیدا تیپ و استیل سیسیلی و مافیایی داشت) که خیلی محدود باهاشون رابطه داشتیم ولی کاملا قابل باور بودن.
حتی اسم شهری که وقایع بازی داخلش در جریان بود، این یکی دیگه واقعا اوج نبوغ سازنده ها رو میرسونه، دقت کنید به اسمش: lost heaven ، بهشت گمشده. یه شهر زیبا، شبیه به جزیره، ساحلی و پر از مواهب طبیعی و طراحی و دیزاین چشمنواز که کم از یک بهشت نداشت، ولی وجود گروه های خرابکار و خلافکار و قتل و کشتار و همینطور سیاستمدارای فاسد که باعث شده بودن جرم و جنایت توی قلب شهر اتفاق بیفته مثل اهریمنی بودن که این بهشت رو تبدیل به جهنم کرده بود.
تمام این عوامل رو وقتی کنار این میزارید که این بازی حدود 14 سال پیش عرضه شده اونوقته که باید لقب شاهکار براش در نظر گرفت. بازی ای که کاملا شخصیت خودش رو داشت و باطن مافیا رو به تصویر میکشید و شبیه هیچ بازیه هم سبکی توی ژانر خودش نبود.
اینجاست که صدای اعتراض من و امسال من در میاد، من نمیگم شماره 3 این بازی بازیه بدیه. اتفاقا حتما هم تهیش میکنم و لذت میبرم ازش، ولی مافیایی که من میشناختم این نبود، بازی حتی توی ساده ترین چیزها هم نقص داره، چه برسه میزان و سطح جزییاتش. حداقال امیدوارم رسالت سرگرمی و فان بودن خودش رو در قالب مدیوم گیم حفظ کرده باشه.
خیلی طولانی شد...
خیلی جالبه با اینکه این همه سال از عرضه ی این عنوان می گذره اما همینکه اینقدر یه بازی تو ذهنها باقی مونده خودش نشون دهنده ی ماندگاری و شاهکار بودن اون اثر هست! جالبه موقع خوندن پست شما خیلی از چیز هایی که حتی یادم رفته بود ، دوباره یادم افتاد و خاطراتم زنده شد! واقعا یه شاهکار به تمام معنا بود این بازی! الان که فکرش رو می کنم می بینم هنوز که هنوزه هیچ بازی ای نتونسته تو سبک open world به استاندارد هایی که این بازی توی زمینه ی رانندگی ایجاد کرد حتی نزدیک بشه!از مدت زمان متفاوت خودرو های متفاوت در استارت زدن گرفته و وزن و سنگینی قابل حس خودروها تا فیزیک و آسیب پذیری خارق العاده که صحنه های تعقیب و گریز رو بسیار هیجان انگیز میکرد ! ویا پویایی و هدف دار بودن شهر که حتی تو بازی های امروزی هم به سختی دیده میشه! شاید بشه گفت در کل صنعت گیم این بازی یه استثنای واقعی هست که از تک تک لحظاتش می شه لذت برد! واقعیت اینه که نسخه ی سوم حتی اگه بازی خوبی هم باشه به هیچ وجه مافیا نیست! واقعا ممنونم از پستت دوست عزیز!
 
آخرین ویرایش:
ببینید مافیا 1 همه عواملش دست به دست هم داده بود تا این بازی شاهکار بشه. جزییاتش هنوزم توی کمتر بازی ای دیده میشه، حتی امروز. یادمه وقتی طرف رو میکشتی میرفتی رو جنازش ته کفشات خونی میشد و تا چند قدم هم جای پاهای خونیت روی زمین میموند. وقتی مثلا با تامپسون تیراندازی میکردی علاوه بر پوکه ها، خشاب هایی هم که عوض میکردی و روی زمین میفتاد از بین نمیرفت و هر وقت میومدی اونجا اون ته پوکه ها و خشاب ها رو میدیدی و معلوم بود که اونجا تیر اندازی کردی. دقت توی روز و شب بازی عالی بود، شبا خیابون خلوت و تعداد پلیسا خیلی محدود بود، حتی توی معابر پیاده هم تعداد آدما کم بود، ولی توی روز قشنگ هیاهو رو توی شهر حس میکردی. فیزیک ماشین ها به نظرم هنوزم روی دستش نیومده، کاملا وزن ماشین رو حس میکردی، هر ماشینی شناسنامه داشت، یکی قدرتی بود یکی سرعتی، هندلینگ ماشینا دقیقا مثل واقعیت بود یعنی با سرعت اگه میخواستی بپیچی ماشین راحت چپ میشد. با دوتا تیر ماشین نمیترکید، اول دود میکرد، دورد سفید، بعد که زیاد دمیج میخورد دودش شدیدتر بود و مشکی و آخر سر هم منفجر میشد. شیشه هاش میشکست، هرجایی که ضربه میخود ماشین قر میشد و خش بر میداشت و.... که هنوزم توی بهترین بازی های توی این سبک توجه به اینهمه جزییات دیده نمیشه.
شخصیت ها همه دیسیپلین مافیایی داشتن، همونطور که خود توماس آنجلو هم میگفت اونا کار گنگسترهای خورده پارو قبول نداشتن، چون لول و سطح مافیا با چهارتا ارازل و اوباش خیابونی فرق داشت. خود تامی نمای کامل یه آدم کش حرفه ای رو داشت که با وجود تمام مهارتی که داشت در خدمت خانواده بود ، دون سالیری به معنای واقعی دون بود، طرز لباس پوشیدن، اون سیگارای مرغوبی که استفاده میکرد، و رفتارش که یه جنتلمن واقعی بود. ماموریت ها فوق العاده عالی بودن، یه ماموریت زد و خورد تن به تن، یه ماموریت Racing ، یه ماموریت کشت و کشتار، یه ماموریت تعقیب و گریز و....
یه شخصیت داشت به اسم لوکاس برتون که در ظاهر یه مکانیک اتوموبیل بود ولی زیر پوستی خلافکار سنگینی هم بود و ارتباطاتی با مافیا هم داشت، و گاهی برای گرفتن ماشین های بهتر باید پیشش میرفتیم و ماموریتاشو انجام میدادیم. جالبیه قضیه اینجا بود که هر ماموریتی رو که بهمون میداد ، علاوه بر reward و جایزه ای که داشت مختصات ماموریت اصلی بعدی هم بهمون نشون میداد، یعنی منطقه ماموریت اصلی بعدی بازی رو هم مختصاتشو به پلیر نشون میداد، مثلا oukhill یا oukwood یا work quarter یا.... تا با مسیر و نقشه آشنایی پیدا کنی.
ماموریت ها توی تمام سطح شهر پخش بود، و همه جای نقشه به دست پلیر فتح میشد، همه مناطق شهر بافت فرهنگیه خاصی داشت، مناطق اعیانی دارای ساختمان ها، ماشین ها و دیزاین لوکس و زیبایی بود، حتی پوشش مردمش، و مناطق فقیزتر و کارگری هم دقیقا همین ویژگی ها رو داشت و از سر روی محله میشد فهمید مردم دارن با فلاکت زندگی میکنن.
کرکترها عمیق بودن، شاید حضورشون محدود بود ولی سرشت و طینت هر شخصیت رو میشد حس کرد، مثل همون رالف و وینچنزو ( که شدیدا تیپ و استیل سیسیلی و مافیایی داشت) که خیلی محدود باهاشون رابطه داشتیم ولی کاملا قابل باور بودن.
حتی اسم شهری که وقایع بازی داخلش در جریان بود، این یکی دیگه واقعا اوج نبوغ سازنده ها رو میرسونه، دقت کنید به اسمش: lost heaven ، بهشت گمشده. یه شهر زیبا، شبیه به جزیره، ساحلی و پر از مواهب طبیعی و طراحی و دیزاین چشمنواز که کم از یک بهشت نداشت، ولی وجود گروه های خرابکار و خلافکار و قتل و کشتار و همینطور سیاستمدارای فاسد که باعث شده بودن جرم و جنایت توی قلب شهر اتفاق بیفته مثل اهریمنی بودن که این بهشت رو تبدیل به جهنم کرده بود.
تمام این عوامل رو وقتی کنار این میزارید که این بازی حدود 14 سال پیش عرضه شده اونوقته که باید لقب شاهکار براش در نظر گرفت. بازی ای که کاملا شخصیت خودش رو داشت و باطن مافیا رو به تصویر میکشید و شبیه هیچ بازیه هم سبکی توی ژانر خودش نبود.
اینجاست که صدای اعتراض من و امسال من در میاد، من نمیگم شماره 3 این بازی بازیه بدیه. اتفاقا حتما هم تهیش میکنم و لذت میبرم ازش، ولی مافیایی که من میشناختم این نبود، بازی حتی توی ساده ترین چیزها هم نقص داره، چه برسه میزان و سطح جزییاتش. حداقال امیدوارم رسالت سرگرمی و فان بودن خودش رو در قالب مدیوم گیم حفظ کرده باشه.
خیلی طولانی شد...
یکی از نکاتی که یادت رفت گاراژهای بازی بود که خود به خود باز و بسته نمیشدن
اما قبول کنیم صنعت گیم عوض میشه همونطور که نسل بعد ما عوض شده ،باید قبول کنیم شاید ماها اضافه بار هستیم تو این نسل.و دیگه نمیشه انتظار اون بازیها رو داشت.
شاید عمده ترس والو برای عرضه hl3 همینه،مونده اگه مثل گذشته و با اون المانها بازی رو پیاده کنه ممکنه نسل جدید خوشش نیاد
و اگر با المانهای جدید بده ماها خوشمون نیاد که به گذشتش پشت کرده
تو استیم بیشتر ایرادها رو یوزرها به بعد گرافیکی و 30 فریم گرفته شده نه به این جزییات .نسل گیمرها تغییر کرده
مافیای 3 مافیای 2002 نیست چون گیمرها ،گیمرهای اونموقع نیستند
یه چیزی هم یادمون نره ،همون موقع هم یورو گیمر به بازی 4 داد و edge 6
مافیا 1 با وجود اینکه یکی از بهترینهای گیم بود 2 میلیون فروخت در مجموع، مافیای 2 تنها در استیم بیش از 2.4 فروخت
و مافیا 3 بعد از دو روز 100 هزار نسخه در استیم فروخته
گیشه اینو میخواد.همونطور که گیشه امروز فیلمهای هالیوود یک مشت جلوه شده و هیچ بویی از یه داستان درست و حسابی نداره برخلاف گذشته
 
یکی از نکاتی که یادت رفت گاراژهای بازی بود که خود به خود باز و بسته نمیشدن
اما قبول کنیم صنعت گیم عوض میشه همونطور که نسل بعد ما عوض شده ،باید قبول کنیم شاید ماها اضافه بار هستیم تو این نسل.و دیگه نمیشه انتظار اون بازیها رو داشت.
شاید عمده ترس والو برای عرضه hl3 همینه،مونده اگه مثل گذشته و با اون المانها بازی رو پیاده کنه ممکنه نسل جدید خوشش نیاد
و اگر با المانهای جدید بده ماها خوشمون نیاد که به گذشتش پشت کرده
تو استیم بیشتر ایرادها رو یوزرها به بعد گرافیکی و 30 فریم گرفته شده نه به این جزییات .نسل گیمرها تغییر کرده
مافیای 3 مافیای 2002 نیست چون گیمرها ،گیمرهای اونموقع نیستند
یه چیزی هم یادمون نره ،همون موقع هم یورو گیمر به بازی 4 داد و edge 6
مافیا 1 با وجود اینکه یکی از بهترینهای گیم بود 2 میلیون فروخت در مجموع، مافیای 2 تنها در استیم بیش از 2.4 فروخت
و مافیا 3 بعد از دو روز 100 هزار نسخه در استیم فروخته
گیشه اینو میخواد.همونطور که گیشه امروز فیلمهای هالیوود یک مشت جلوه شده و هیچ بویی از یه داستان درست و حسابی نداره برخلاف گذشته
به اندازه کافی بازی برای نسل جدید ساخته میشه چرا مافیا باید بیاد هویت خودش رو به جی تی ای بفروشه اینکاری که با مافیا کردند مثل این می مونه که دارک سولز جدید رو از روی ویچر بسازند و دلیلش گیمر ها و گیشه بدونند
یه نکته این که یه بازی یکی دو تا امتیاز بد داشته باشه و بقیه امتیازاتش بالای 9 باشه نشونه خود خفن پنداری ساده لوحانه یه سایت یا مجله است زیر نقد یوروگیمر خوب جواب نقد احمقانش رو دادند
 
  • Like
Reactions: Sarukhan
منو باش به امید مافیا 3 قصد خرید پلی 4 دارم ولی با خوندن نظرها میرم همون مافیا 1 رو با دوبله دارینوس که گوشه هارد داره خاک میخوره نصبو بازی میکنم و اون مرحله مسابقه ماشینو با زحمت تموم میکنم
 
  • Like
Reactions: johhny
انصافا بازی قشنگیه، دیالوگاش(پر از اصطلاح و slang و حرف هایی که فقط یک نویسنده قوی می تونه بنویسه)، کات سیناش، داستانش، مبارزاتش...همه عالیه...بابا اگر میگن، تکراری میشه، دلیل داره. هر مرحله بازی داستان بازی رو پیش میبره...واقعا این نقدها توی این وب سایت هایی که پنج دادن بهش چرته....از داستان بازی لذتی میبرم که از صدتا فیلم نمیبرم
 
آخرین ویرایش:
یادمون نره که این بازی در شهری با نام مشابه new orleans ساخته شده...میگن چرا شهر پویا نیست؟!!...خب همین الان هم کسی بره new orleans انتظار یک شهر خیلی پویا رو نباید داشته باشه، چه برسه دهه شصت....اگر هم اون discipline که از مافیای قبلی انتظار داشتیم رو اینجا هم انتظار داریم، باید بگم سخت در اشتباهیم. چون اینجا بیشتر دنیای سیاه پوست هاست، و نفوذ مافیا در این دنیا روایت میشه،.... خلاصه کلی تحقیق شده در موردش که مافیا اینجور با توجه به شرایط محیط داره نشون داده میشه.
 
آخرین ویرایش:
چند ساعتی بازی کردم. شروع بازی و کلا داستان خیلی خوبی تا به اینجا داشته. کلیت داستان بازی هم تقریبا مثل شماره دوم با این تفاوت که این بار یک شخصیت با رنگ پوست سیاه قصد ورود به دنیا مافیا داره که خب تا حدودی عجیب، اما نتیجه به خوبی از آب در اومده. گیم پلی بازی هم قابل قبول، اما عالی نیست.
به جز این موارد، هوش مصنوعی بازی در حد عناوین ضعیف نسل هفتم و اصلا خوب نیست. تقریبا نیمی از لذت بازی، هوش مصنوعی عجیب NPC ها و دشمنان از بین بردند. همین مورد هم باعث شده تا شهر بازی مرده و ماشینی به نظر برسه. مشکل بعدی هم، مشکلات تکنیکی بازی. من روی Xbox One بازی می‌کنم و تا الان دو بار بازی چند ثانیه ای فریز کرده. به جز اون هم افت فریم خیلی موقع رانندگی حس می کنم.
 
به اندازه کافی بازی برای نسل جدید ساخته میشه چرا مافیا باید بیاد هویت خودش رو به جی تی ای بفروشه اینکاری که با مافیا کردند مثل این می مونه که دارک سولز جدید رو از روی ویچر بسازند و دلیلش گیمر ها و گیشه بدونند
یه نکته این که یه بازی یکی دو تا امتیاز بد داشته باشه و بقیه امتیازاتش بالای 9 باشه نشونه خود خفن پنداری ساده لوحانه یه سایت یا مجله است زیر نقد یوروگیمر خوب جواب نقد احمقانش رو دادند
فکر کنم گفتم چرا؟گیشه.پول
کلا مافیا 1 رو هر سه پلتفرم 2 میلیون فروخت و بعد من منظورم از اون دو نمره وجود نقد بهش بود مثلا یه ایرادی که اونموقع بهش میگرفتن نبود سیو بین مراحل بود.اما چون ما دوسش داشتیم از ایراداتش چشم پوشی میکردیم
مثل اسکایریم که سلطان باگ بود ولی چون همه عاشقش بودن ایرادی نمیدیدن
دارک سولز 3بیش از 1 میلیون رو pc فروخته دلیلی برای تغییر نداره
از دیشب تا الان یعنی تو همین 8 ساعت 40 هزار تا دیگه رو pc فروخت با وجود این نقدها
بازی برای نسل جدید ساخته شده اما یه نکته :2002 بازی مافیا با درجه سنی +17 عرضه شد
یعنی گیمر اونموقعی که اون بازی رو کرده الان 31 سالشه که درسته و الان منم همین حدودم
چند درصد افراد تو این سن گیمرند ؟
ممکنه افرادی بعدا اینو وقتی به 17 رسیده باشن بازی کرده باشن ولی هندلینگ ماشین این بازی با توجه به پیشرفت رانندگی ماشینها در عرصه گیم دیگه جذاب نبوده و عملا اون حس رو نمیده
عملا مافیا دیگه گیمر چندانی از اون سالها با خودش نداره،بله بازی نسل جدید به اندازه کافی ساخته شده ولی ماها اضافه باریم یا باید خودمونو تطبیق بدیم یا باید بگیم بای بای دنیای گیم
من نقدها رو که میخوندم توسط کاربرا
این جمله رو زیاد دیدم compared to wd or gta v
کم بودن گیمرهایی که بگن compared to mafia 1
 
چند ساعتی بازی کردم. شروع بازی و کلا داستان خیلی خوبی تا به اینجا داشته. کلیت داستان بازی هم تقریبا مثل شماره دوم با این تفاوت که این بار یک شخصیت با رنگ پوست سیاه قصد ورود به دنیا مافیا داره که خب تا حدودی عجیب، اما نتیجه به خوبی از آب در اومده. گیم پلی بازی هم قابل قبول، اما عالی نیست.
به جز این موارد، هوش مصنوعی بازی در حد عناوین ضعیف نسل هفتم و اصلا خوب نیست. تقریبا نیمی از لذت بازی، هوش مصنوعی عجیب NPC ها و دشمنان از بین بردند. همین مورد هم باعث شده تا شهر بازی مرده و ماشینی به نظر برسه. مشکل بعدی هم، مشکلات تکنیکی بازی. من روی Xbox One بازی می‌کنم و تا الان دو بار بازی چند ثانیه ای فریز کرده. به جز اون هم افت فریم خیلی موقع رانندگی حس می کنم.
سلام ببخشيد يه سوال
ميگن گرافيك بازي تو روز خيلي بده نسبت به شب ميخواستم بدونم تفاوتش در چه حديه مثل watch dogs ؟ يا بيشتر يا كمتر آخه watch dogs تو روز گرافيكش خيلي بد بود اصلا حال آدم بد ميشد
مرسي
 
اهرا اینجا شده کل کل بر سر خوب یا بد بودن بازی

نقشه بازی چقدر بزرگه؟
در حد gta هست؟
فقط شهره یا خارج از شهرم داره؟
بازی مثل gta روز و شب میشه یا مثل نسخه های قبلی ثابته؟
ماموریت گرفتن مثل نسخه های قبل اجباری هست یا مثل جی تی ای؟ منظورم اینه که میشه ازاد تو شهر بچرخی؟
 
دیگر هر چیه بازی بد باشه گرافیکش بد نیست برید ویدیو هاشو ببینید نور پردازیش چهره پردازیش جزییات همه خوبن بد نیست که بعضیا غر میزنن!
 
سلام ببخشيد يه سوال
ميگن گرافيك بازي تو روز خيلي بده نسبت به شب ميخواستم بدونم تفاوتش در چه حديه مثل watch dogs ؟ يا بيشتر يا كمتر آخه watch dogs تو روز گرافيكش خيلي بد بود اصلا حال آدم بد ميشد
مرسي
اصلا چون بازی حال و هوای قدیمی داره احساس می کنم از قصد گرافیک به این شکله تا اون حس قدیمی رو به ادم بده، و نمیشه انتطار داشت اون شفافیت و زرق و برق گرافیک بازی های دیگه در این بازی هم باشه ولی با این حال زیبا کار شده، حس ادم ها توی صورتشون هم پیداست. این بازی gta یا هر بازی جهان باز دیگه ای نیست....حال و هوای خاص خودشو داره...... قطعا داستانش خیلی غنی است و این خیلی عالیه.
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or