همونطوری که @
incoming و @
Mr. Children عزیز گفتن در واقع این تضاد بین دانته و ورجیله که رابطه شون به عنوان دوتا برادر و رقیب رو جالب کرده. توی همین DMC3 اگه نگاه کنی نه تنها از لحاظ شخصیت و داستان بلکه حتی توی نحوه لباس پوشیدن و طراحی دانته و ورجیل هم میتونی این تضاد رو ببینی. ورجیل آبیه، دانته قرمز. ورجیل یه لباس خیلی شیک و مرتب پوشیده در صورتی که دانته دقیقا برعکسشه. ورجیل از کاتانا استفاده میکنه، دانته از Broad Sword و... .
کلا این تفاوت بین دوتا شخصیته که باعث جذابیت DMC3 شده. اگر اون شوخ طبعی و بیخیالی دانته رو ازش بگیریم دیگه قرار گرفتنش در مقابل/کنار ورجیل جذابیت خاصی نداره.
البته اگه منظورت صرفا طراحی ظاهری باشه کاملا باهات موافقم. طراحی لباس دانته توی DMC2 واقعا خوبه (تنها نکته خوب دانته توی DMC2 همین طراحی ظاهریشه
![4 :دی :دی]()
)
با بخشای Bold شده زیاد موافق نیستم.
در مورد ورجیل قبلا هم توی سبک شخصیتایی رو دیدیم که جدی بودن ولی باز بازیکن تونسته باهاشون ارتباط برقرار کنه و به عنوان شخصیت اصلی بپذیرتشون. مثلا Ryu از سری Ninja Gaiden یا Raiden از MGRR یا حتی Neo-Vergil توی DmC: Vergil's Downfall. شاید چون تا الان توی همه نسخه ها با دانته بازی کردیم تصورش برات سخته ولی خب از لحاظ اینکه میشه همچین کاری رو کرد یا نه، به نظر من موردی نداره و بازی های دیگه نشون دادن که داشتن یه شخصیت اصلی نسبتا جدی توی بازیهای این چنینی امکان پذیره.
درضمن این رو هم فراموش نکنیم که چیز زیادی از شخصیت ورجیل مشخص نیست و ممکنه اونم حس شوخ طبعی مخصوص خودش رو داشته باشه. توی همون DMC3 هم میشد یه جرقه هایی از شوخ طبعی نسبتا تاریک رو درش دید.
"It's time for the clown to bow down Arkham"
یا
"Not very classy for someone's dying words"
یا اونجا که تیکه دانته در مورد داغون بودن مهمونی/پارتی ـیش رو جواب میده:
"My sincerest apology brother. I was so eager to see you, I couldn't concentrate on preparations for the bash"
البته بهتره بجای شوخ طبعی بگم کل کل. به نظرم هم چیزی که دانته رو به شخصیت اصلی قوی تبدیل کرده بیشتر همین کری خوندن هاشه و ورجیل هم میتونه از این لحاظ شخصیت جالبی باشه.
اسپاردا هم باز به همین صورته. تازه از اونجایی که تقریبا هیچی در مورد اسپاردا نمیدونیم، به نسبت کار ایتسونو و تیمش برای طراحی اون به عنوان یه شخصیت اصلی میتونه خیلی راحت تر از ورجیل باشه.
هرچند مطمئنا از لحاظ شخصیتی باید اسپاردا رو یه جیزی بین دانته و ورجیل در بیارن. یعنی نه خیلی جدی باشه و نه مثل دانته کاملا بیخیال.