خب بعد 12 ساعت Engage کردن و تیکه پاره کردن دشمنا وقتشه یکم نظر بدیم
سید جان به زرس قاطع بگم گفتی FE3H تک و توکه نه تک و توک نیست مطلقا یکتاس من همه 19 عنوان رو بدون استثنا بازی کردم و فقط
واریورز / سه امید و همین انگیج رو تموم نکردم بقیه ارو شخم زدم سه قبیله مطلقا یکتاس بین همه عناوین همون روز اولی که بازی کردم سه قبیله ارو اگه یادت باشه به این نکته کاملا اشاره کردم.
حالا خوبه یه نیمچه نظر مثبتی داری به این انگیج من انتظار داشتم بیای و با خاک یکسان کنی حتی پیش بینی هم کردم یادت باشه به طور قطع گفتم به احتمال خیلی خیلی زیاد از بازی بدت خواهد اومد. چون فایر امبلم برات با همین 3H شروع شد که سبکش کاملا متفاوت بود هدفش اصلا ربطی به فایر امبلم نداشت. ساده بگم تو علاقمند به فایر امبلم و مکتبش و داستان اصلیش نشدی. اصل و جنس و فلسفه فایر امبلم همین چیزاییه که توی انگیج می بینی ملودرام های کاراکترها و داستان های تراژدی واری که دارن. دقیقا علت اینکه من اوایل از FE3H خوشم نیومد مشابه همون دلیلی هست که از انگیج زیاد خوشت نیومده. چون حق مطلب اینه که حقانیت یکی رو قبول کنی اون یکی برات می ره زیر سوال مگه اینکه زیاد بازی کنی و باهاش انس بگیری. همون انسی که من با سه قبیله گرفتم ولی کماکان فایر امبلم برای من همین سبک سنتی و کلاسیکی هست که توی انگیج تبلور یافته. برای تو امبلم ها حکم تقویت نیرو داره در حالیکه برای طرفدارای قدیمی و سنتی کل سری فایر امبلم حکم یه نوستالژیای عمیق و مقدس داره. بی توجه به قدرتهایی که کسب میشه یعنی وقتی سلیکا از حلقه امبلم سلین برمی خیزه وقتی با اون آهنگ خاص نبردهای آغازین سلیکا ظاهر میشه منی که عاشق سلیکا و SoV هستم با تمام وجود ارضا میشم در واقع همین موضوع هست که روی تفاوت فاحش نقدها تاثیر میذاره یه نقد کننده که خودش با سری فایر امبلم زندگی کرده نقدش مطلقا با نقد شخصی که فایر امبلم رو فقط سه قبیله ارو در نظر میگیره زمین تا آسمان متفاوته در کل من بازی انگیج رو اصلا به کسی که با بازیهای قبلی سری از جمله داستان مارث داستان ژنولوژی و سیگورد داستان والنتیا خاطره ماطره نداره توصیه نمیکنم.
دیگه چاره نداری هزینه کردی باس کلی وقت بذاری براش
حالت کلاسیک داره. ولی اون تراژدی ای که میگی رو من نمی بینم
بیشتر کمدیه بازی
طبق معمول تو شروع بازی، میذاره بین مذکر و مونث یک جنسیت رو انتخاب کنی (بازی میگه فرم ولی شما بگیر همون جنسیت که یه عده ناراحت نشن
خیلی فرقی نمی کنه)
ما هم به سبک سابق هر کدوم که خوشتیپ تره رو برداشتیم. (تو FE3H مذکر، این جا مونث
)
بازی شروع ساده ای داره. یه مقدمه You vs the Main Villain داره بعد یهو 1000 سال میری تو خواب و باید چپتر اول رو بزنی بریش
من رو Hard/Classic بازی رو استارت زدم و چون بازی تا آخر چپتر 3 بهت قابلیت Time Rewind نمیده مجبور شدم یه سه چهار باری ریست کنم مپ های بازی رو و از اول بچینم.... And You know, It's a lot of tun
بازی شدید از نظر مکانیک های گیم پلی خوبه
سیستم Engage یه چیزیه که هم ساده است هم خیلی عمیقه. میزان آزادی ای که حلقه های امبلم بهت میدن واسه چینش نیروها و استفاده از قابلیت هاشون فوق العاده است و از اون طرف دشمن ها هم AI واقعا خوبی دارن و میدونن چجوری به نقطه ضعف تون حمله کنن. (البته تا وقتی که یه تانک رو نندازید جلو و به خاطر Breakable بودنش abuse اش کنید
) ولی اگه بخوام واقعا سیستم انگیج رو توضیح بدم خودش یه راهنمای مفصل میخواد (که ایده بدی نیست اگه حمایت کنید می نویسم
)
آهان خوب شد گفتم. برخلاف Three Houses این جا نه تنها مثلث اسلحه معروف سری رو داریم. بلکه از همیشه قویتره حضورش تو بازی
به طور کلی این جوریه که نیزه شمشیر رو میزنه، شمشیر تبر رو و تبر هم نیزه رو و به هم از لحاظ دمیجی برتری دارن. ولی فقط این نیست. تو بازی اگه با این برتری به یکی حمله کنید (باید حتما شروع کننده حمله باشید) میتونید طرف رو Break کنید.
طرف که Break میشه دیگه نمیتونه ضد حمله بزنه تو کل اون نوبت. که حسابی خوراکش می کنه واسه گنگ کردن روش. (مخصوصا اگه بخواید یه یونیت ضعیف تر رو باهاش اتک بدید ولی میترسید تو ضد حمله ها بمیره، این خیلی کمک می کنه)
یه چیز دیگه هم که تو بازی به نسبت فایر امبلم های قبلی خیلی بهتر شده Unit Type هان. قدیما Armor Unit ها فقط یه سری تانک کت و کلفت بودن و کند بود حرکاتشون و جادو لهشون می کرد. الان بعلاوه اینا به طور مثال Armored Unit ها دیگه نمیتونن Break بشن. یونیت های Qi User میتونن عملا حمله رو یکی از یونیت ها رو وقتی جونشون پر باشه دفع کنن. الان مثلا یه سری یونیت جدید داریم که Mystical Unit اند. اینا عملا میگیرن Avoid Bonus ـی که از خونه های مختلف مثل بوشه ها و جنگل نصیب حریف میشه رو زیر میگیرن با Hit عادی شون اتک میدن که خودش کلی موقعیت استراتژیک ایجاد می کنه Backup Unit ها هم یه نوع یونیت جدیدن که وقتی حمله کنی به کسی و یکی ازشون تو یه جهت دیگه یونیت حریف باشه، یه اتک کوچیک اضافی میره رو حریف بک اپ یونیت ـه.
کلا از این چیزا زیاد داره بازی که خیلی متنوع می کنه کار با هر یونیت رو.
البته این وسط به نظرم Qi User ها خیلی ضعیف اند. کلا دمیج ندارن. میتونن فقط هیل کنن که لول آپ کردن شون رو خیلی مشکل می کنه و بهترین قابلیت شون که Chain Guard شون باشه (وقتی بذاری بغل یه یونیت میتونه تانک کنه حمله بهش رو) فقط یه بار استفاده است و تا جونش کامل پر نشه نمیتونی ازش دوباره استفاده کنی.
اگه مثلا همین Chain Guard رو تا 70 درصد جون این چیزا میذاشتن پیش نیازش رو، من درجا به محض گرفتن یوناکا نمیرفتم فِرَم رو بیرون بندازم. ولی بگذریم اینا غرغرهای من در مورد چیزهای کوچیک بازیه.
در ضمن Louis خیلی قویه
رسما با امبلم سیگورد همه رو زیر میگیره
اخیرا هم Chloe رو Dodge Tank کردم هیچ کس نمی تونه بهش ضربه بزنه
کلا داج تانک کردن یونیت های پرنده تو فایر امبلم خیلی حال میده
بازی مشابه Three Houses یه هاب داره که توش به صورت سوم شخص میتونید قدم بزنید اسم این هاب Somniel ـه و اندازه آکادمی تو Three Houses بزرگ نیست و به همون نسبت اون قدره هم کاری نیست که بخواید این جا انجام بدید. عوضش یه سری نکات مثبت هم داره.
اولین نکته اینه که کلا هم این جا هم همه جاهای دیگه بازی به لحاظ گرافیکی قشنگ چند پله از Three Houses بهتر اند. خوبه هنوزم رو سوییچ این همه تو عمرش بازی های به این خوشگلی پیدا میشن
دوم این که کلا دیزاین مپ سومنیل خیلی ویدیو گیمی تر از آکادمی گَرِگ ماک ـه. همه چیزای اصلی دور یه میدون جمع شدن و کلی آیتم برای جمع کردن هست همیشه و اینا.
و سوم این که شاید اولش خیلی Somniel خلوت به نظر برسه. ولی بازی خیلی قشنگ شلوغش می کنه به مرور زمان. هی پر یونیت هایی میشه که استخدام کردین که منظره قشنگیه در کل
چهارم هم این که فقط تو هاب بازی نیست که میتونید سوم شخص بگردید. هر مپ بازی رو که تموم میکنید میتونید بعدش تو خود اون مپ به صورت سوم شخص بگردید. یه سری آیتم جمع کنید و هر چی حیوون هست به حضانت بگیرید بیارید تو Somniel که هر چند چیز خیلی عمیق و خفنی نیست. ولی خیلی خاص کرده بازی رو و اون حس تموم کردن مپ رو بهتر منتقل می کنه.
البته مورد منفی هم که نداره این بخش بازی.
به طور مثال برخلاف Three Houses این جا دیگه همه دیالوگ ها صداگذاری شده نیستن. (این بار 80 درصد شون صداگذاری شده و اگه مثلا تو Somniel و ایونت هاش با کسی صحبت کنید صداگذاری ناقص داره)
و این که موقعیت های مختلف تو Somniel برای بالا بردن ساپورت بین یونیت های مختلف خییییلی کمتر از آکادمی گرگ ماک ـه.
لودینگ مداوم بین اتاق تمرین و اتاق حلقه ها هم رو مخه
ولی در کل با این که سومنیل به سرزندگی آکادمی گرگ ماک نیست ولی بازم جای خیلی دوست داشتنی ایه
The Fire Emblem Parents Curse is strong with this one
داستان این بازی حداقل تا چپتر هفتی که من رفتم خیلی ساده است
ولی به طرز احمقانه ای همه چیزش از دیالوگ ها تا طراحی شخصیت ها و شخصیت پردازی و ساپورت هاشون. همه چیز خیلی کمدیه
بازی اصلا خودش رو جدی نمی گیره
و در کل به نظرم این که بازی به عنوان یه Anniversary Title خودش رو سبک گرفته این قدره هم بد نیست. (به شرطی که ادامه سری این طور نباشه)
ولی خب امیدوارم خود پلات یکم جون بگیره و این جوری نباشه که هی "از این سرزمین بریم اون سرزمین و حلقه جمع کنیم" نباشه که خسته کننده میشه
گویا بازی اورآل به نسبت بقیه SRPG ها بازی کوتاه تریه که به نظرم نکته مثبتیه. چون اگه این جوری باشه من حاضرم یه New Game + برم واسه این بازی که فقط ترکیب یونیت هام رو عوض کنم.
اورآل با این که داستان خیلی قوی نیست ولی بقیه چیزهای بازی فعلا من رو خیلی سرگرم نگه داشته
shot1.jpg
Google