BioShock: The Collection

دروود؛

امروز یعنی 13 سمپتامبر 2016، مجموعه بایوشاک شامل سه بازی BioShock، BioShock 2 و BioShock Infinite به همراه تمامی DLC هایی که برای این عناوین ساخته شده (مهمترین اونها Burial at the Sea و Minerva's Den هست)، منتشر شد.
هر سه بازی با بهبود گرافیکی و بهبود بافت ها باز سازی شده اند و هر سه در 1080p و 60fps اجرا می شوند.

Spoiler: تریلر معرفی

قیمت این مجموعه که مجموع ارزش محتویاتش بیش از 100 دلار تخمین زده شده است، 59.99 دلار می باشد.

 

[stanley]

امان از شروع دی ال سی burial at sea ، امان از پایان قسمت اولش و امان از شروع قسمت دومش! یکی از بهترین ویژگی های داستانی بایوشاک اینه که تا پایان داستان با ماجراهاش میکشونتت و کلی سوال تو ذهنت شکل میده و با کلی حدس گمان میبرتت جلو و اخر که میخواد همه چیز رو برات اشکار کنه یهو یجوری اچمزت میکنه که نمیدونی از کجا خوردی!! اینجوری که چی فکر میکردم چی شد!
حالا تازه قسمت دوم dlc رو شروع کردم و باید بگم ارت دیزاین بازی همچنان در اوج!

Spoiler

یچیزی با شروع dlc دوم خیلی حال کردم شهر پاریس بود. بی نظیر بود بی نظیر!
پاریس همیشه شهری بوده که در وصفش شاعرانگی خاصی بیان میشه. شهر شعر و ادبیات، موسیقی و نقاشی، یک شهر با روحیه هنرمندی. حالا در واقعیت ممکنه اینطور نباشه اما پاریس همیشه همراه با همین توصیفات بوده و توی خیلی از مدیوم ها با دست مایه قرار دادن همین موضوع پاریس رو بصورت رویایی نشون میدن. و باید بگم تا به حال ندیدم توی هیچ مدیومی اینقدر بی نظیر پاریس رو رویایی به تصویر بکشه. از یک طرف دونستن اینکه الیزابت ارزوی رفتن به پاریس رو داشت و حالا ما برای اولین بار اون رو داریم توی پاریس میبینیم و از طرف دیگه قدم گذاشتن توی همچون فضاسازی خارق العاده ای که بازی از پاریس بوجود اورده حقیقتا بهترین تصمیم بود که انجام دادن. خیلی کیف کردم.

پ.ن:

نتیجه اینکه یجوری از پایان بازی گیج شدم که فقط مدتی مبهوت زل زدم به تیتراژ پایانی بازی که لعنتی بی صدا هم بود

من یکبار دیگه مرحله ی پایانی بازی رو رفتم و بعد از پایان متوجه شدم اتفاقا تیتراژ پایانی موسیقی هم داره! ولی مثل اینکه بار اول باگ خورده بود یا هرچی که تیتراژ برای من بی صدا پخش شد و باید بگم چقدر تاثیر گذاری بیشتری داشت! با خودم میگفتم دمشون گرم چه خلاقیتی اولین باریه که میبینم روی تیتراژ هیچ صدایی نزاشتن!

 

[stanley]

در نهایت قسمت دوم burial at sea رو هم تموم کردم و راجع به داستان بازی نظر دوگانه ای دارم. بخش بزرگیش هم بخاطر پیچیدگی داستان و خط زمانهای متفاوتیه که ادم باید بشینه تحلیل کنه که نکته ی مثبتی هم هست. اما درکل یکی از بهترین سه گانه هایی بود که بازی کردم. دنیای فوق العاده غنی ای داشت ، شخصیت های بی نظیری خلق کرده بود و درنهایت یک تجربه ی کاملا منحصر به فرد و بیاد موندنی شد!
پ.ن: الان بعضی از کامنت ها رو شروع کردم بخوندن دیدیم چخبره اینجا خوب شد کامنتها رو بعد از تموم شدن بازی خوندم!

Spoiler: پایان بازی

رفتم یکی دوتا ویدیو نگاه کردم یکچیزی رو متوجه نشدم! مگر توی پایان بازی اینفینیت الیزابت نمیاد بوکر رو قبل از غسل تعمید میکشه که دیگه این چرخه ی داستانی پایان بگیره درنتیجه اون کامستاکی که ما توی رپچر داشتیم یا خود الیزابن و اتفاقات dlc با چه منطقی شکل میگیره؟!

 

[m.d.makan]

@stanley
به زودی سیستم شاک 2 ریمسترش منتشر میشه.

اون رو هم بازی کن و بعد بیا دوباره بازیهای کن لوین رو رده بندی کن

 

[Albert Camus]

@stanley
داداش، جنابعالی از جمله دوستانی هستی که هر از گاهی حسادت من رو نسبت به خودت برمی‌انگیزی اون از چند سال پیش که سری Metal Gear Solid رو از ابتدا و برای اولین بار شروع کردی و اینم از تجربه Bioshockها برای اولین دفعه از قضا جفت این فرنچایزها، تو Top 5 بنده حضور دارن! خلاصه خوش به حالت واقعا! اونقدر دوست دارم که بازی‌های مورد علاقه‌ام از ذهنم پاک بشن تا بتونم همون جادوی اولین برخوردم باهاشون رو دوباره و با همون کیفیت تجربه کنم.

 

[stanley]

@stanley
به زودی سیستم شاک 2 ریمسترش منتشر میشه.

اون رو هم بازی کن و بعد بیا دوباره بازیهای کن لوین رو رده بندی کن

سیستم شاک رو همیشه تعریفش رو شنیدم ولی هیچ ذهنیتی از بازی ندارم فقط اینکه میدونم یکی از بهترین immersive sim هاست! من اولش نمیدونستم کن لوین سیستم شاک ٢ رو ساخته تا اینکه بعد از تموم شدن بایوشاک ها توی یکی از همین فیلم های دایرکتوری کات بازی دیدم که کن لوین در رابطه با سیستم شاک ٢ صحبت کرد و برام جالب بود. اینکه هرچند منتقدها تحویل گرفتنش ولی از لحاظ مالی بازی براشون شکست خورده بوده این شد که سر پروژه ی بعدیشون به مشکل بر خوردن و داستانهایی داشتن تا اینکه بایوشاک رو تونستن بسازن.
حالا که ریمستر میشه خیلی فرصت خوبیه بازیش رو برم و ببینم کن لوینِ پیش از بایوشاک ها چجوری بوده

@stanley
داداش، جنابعالی از جمله دوستانی هستی که هر از گاهی حسادت من رو نسبت به خودت برمی‌انگیزی اون از چند سال پیش که سری Metal Gear Solid رو از ابتدا و برای اولین بار شروع کردی و اینم از تجربه Bioshockها برای اولین دفعه از قضا جفت این فرنچایزها، تو Top 5 بنده حضور دارن! خلاصه خوش به حالت واقعا! اونقدر دوست دارم که بازی‌های مورد علاقه‌ام از ذهنم پاک بشن تا بتونم همون جادوی اولین برخوردم باهاشون رو دوباره و با همون کیفیت تجربه کنم.

مع الاسف کم کم داره این قابلیتم رو از دست میدم چون بنظرم دیگه بازی خاصی نمونده باشه شما تاپ ۵ ها رو بگو ببینم دیگه چیزی رو از دست دادم یا نه که حسادت شما رو برابیانگیزم؟
پ.ن: اخ متال گیر بی نظیر بود! مخصوصا نسخه ی یکش چقدر کیف داد! تا سه هم بازی کردم ولی نسخه ی ۴ که فقط انحصار ps3 هست نرفتم و منتظرم یا ریمستر بشه یا باید برم یه پلی استیشن بخرم و دوباره ۴ و ۵ رو برم

 

[Albert Camus]

مع الاسف کم کم داره این قابلیتم رو از دست میدم چون بنظرم دیگه بازی خاصی نمونده باشه شما تاپ ۵ ها رو بگو ببینم دیگه چیزی رو از دست دادم یا نه که حسادت شما رو برابیانگیزم؟
پ.ن: اخ متال گیر بی نظیر بود! مخصوصا نسخه ی یکش چقدر کیف داد! تا سه هم بازی کردم ولی نسخه ی ۴ که فقط انحصار ps3 هست نرفتم و منتظرم یا ریمستر بشه یا باید برم یه پلی استیشن بخرم و دوباره ۴ و ۵ رو برم

واقعیتش جوونتر که بودم خیلی در قید و بند تاپ 5 و تاپ 10 درست کردن تو ذهنم بودم؛ الان دیگه زیاد به این رده‌بندی‌ها پایبند نیستم، چون واقعا نشدنیه؛ مثلا اگر بخوام تاپ 5 خودم رو الان بهت بگم، تو هر رتبه، 3-4 تا بازی رو مجبورم در کنار هم جا کنم ولی به شخصه معتقدم علاوه بر Bioshock و MGS عزیز دل، بعضی فرنچایزهای قدیمی هستن که اگر کسی تا حالا سراغشون نرفته، اصلا و ابداً دیر نشده؛ مثلا سه تاش که الان تو ذهنمه: سری Half Life، سری Final Fantasy و چهار شماره اول Silent Hill. بماند که بحث سلیقه هم مطرحه.

پ.ن: وای MGS 4 خبر نداری چه سورپرایزها و صحنه‌های به یاد موندنی‌ای در انتظارته