این قسمت سولو لولینگ واقعا کارو درآورد چقدر خوب ساخته بودن به طرز مرموزی هم چیزی که از این مبارزه از منهواش تو ذهنم ثبت شده بود یه چیز دیگه بود. واسه همین واقعا برام تازگی داشت چیزی که میدیدم
با کاراکترهایی که وارد میکنه و مسیری که داستان پیش میره خودش رو نگه میداره .
با توجه به کوتاه بودنش از ریتم نیفتاد و تا آخر خوب پیش رفت در مجموع .
ایرادی که بهش میگیری توی Tales of Demons And Gods به طرز خیلی وحشتناک تری وجود داره .
فصل چهارم Re Zero Kara Hajimeru Isekai Seikatsu هم تایید شد
آرک برج پالدیاس (آرک ششم داستان) رو اقتباس می کنه
فکر کنم پنج جلد بود داستان این آرک
من فقط جلد اولش رو خوندم
و اگه یه چی بتونم بگم اینه که جلد اولش دو سه تا از خشن ترین صحنه های کل سری رو داره تا به این جا و تازه از جلدهای بعد به نظر میاد خفن تر هم بشه
فصل چهارم Re Zero Kara Hajimeru Isekai Seikatsu هم تایید شد
آرک برج پالدیاس (آرک ششم داستان) رو اقتباس می کنه
فکر کنم پنج جلد بود داستان این آرک
من فقط جلد اولش رو خوندم
و اگه یه چی بتونم بگم اینه که جلد اولش دو سه تا از خشن ترین صحنه های کل سری رو داره تا به این جا و تازه از جلدهای بعد به نظر میاد خفن تر هم بشه
لایواکشن نتفلیکس وانپیس رو دیدم چه کار بیهودهای. تنها دلیلی که تا آخر دیدمش کشش و مرض وانپیس بود. یه جورایی هم دلم خواست برم باز وانپیس رو از اول یه دور دیگه ببینم. چقدر خوب بود اون اوایل انیمه. حقیقتا که مرگ بر توی انیمیشن.
سولو لولینگ هم میبینم به طرز عجیبی حال داد این فصل دوم.
یوتسوبا رو ۷ ۸ ماهی میشه جلد ۱۵ موندم؛ همینطور آهسته و غیرپیوسته میخونم تا اسکن به درد بخور جلد بعدی دستم بیاد.
فول متال رو هم شروع کردم مانگا رو و اگر نخوندید باور نمیکنید که چقدر خوبه این کار. یعنی اگر الان کسی ازم بپرسه مانگا بخونه یا انیمه ببینه قطعا میگم مانگا رو بخونه! فوقالعادهست!
بلیچ هم تموم کردم و صحبتی نیست. درود بر سازندگانش.
ری زیرو برای من به شخصه هر فصلش تو یه سراشیبی ملایم افت نسبت به فصل قبلیش بوده. مبارزه رگولوس واقعا ناامید کننده بود برام مخصوصا اینکه چند سال قبل اسپویل شده بودم که قراره مبارزه ای داشته باشیم و هایپ بودم براش. مبارزه گارفیل و پرشیلا و ترشیا ولی خوب بودن و خوشبختانه شاهد اولین ایفای نقش تاثیر گذار و واقعی راینهارت هم تو مبارزه با ترشیا بودیم.
در کل فصل سوم فصل خوبی بود مخصوصا اگه با ایسکای های دیگه مقایسه کنیم هنوز یه سر و گردن بالاتره ولی برای من ناامید کننده بود.
یه جوون رو تو یه محل سربسته تا دو ماه نگه دار و فقط بهش دسترسی اینترنت و KM Player بده و اولین کاری که می کنه انیمه دیدنه
و خب این کاریه که من کردم و در نتیجه اش در اقدامی نادر در عرض دو ماه بیشتر از 90 قسمت انیمه غیر فصلی دیدم
رکوردی که فکر نکنم دیگه تو این سن و با این حجم از مشغله های جدید بتونم بزنم
بهتره نظرم رو در مورد چیزایی که دیدم رو بگم.
Mob Psycho 100
Season 3
Completed
نباید دیدن این انیمه برای من دو سال و نیم طول می کشید
فصل سه موب سایکو خیلی انیمه جالبیه. اگه بخوایم به داستان کلی موب سایکو و نقطه اوج اکشن و داستانی ای که میخواد بهش برسه و براش زمینه سازی می کنه نگاه کنیم. آرک اول فصل سوم که 6 قسمت اول این فصل رو شامل میشه به همه شون خاتمه میده. یعنی هر چیزی که تو 6 قسمت ادامه داستان هست خیلی زمینه سازی خفنی پشتش نیست
و این به نظرم فوق العاده است. چون به 6 قسمت آخر یه حس خیلی آزادانه و خاصی میده که تو کمتر انیمه ای میشه دید. انگار تو اون 6 قسمت آخر، خیلی انتظار نداری اتفاق خفنی بیفته. چون اتفاقات خفن تو 6 قسمت اول رخ داده. حالا فقط میتونی وایسی تا گره های احساساتی شخصیت ها باز شه. کاری که فصل سوم موب سایکو به بهترین شکل ممکن انجامش میده
آرک آدم فضایی ها به نظرم نمونه کاملی از این قضیه است. یعنی اگه این آرک به جای وسط فصل، اون اوایل فصل و قبل آرک اون کالت کلمی پخش می شد، خیلی آرک اعصاب خورد کن و اذیت کننده ای می شد ولی حالا که اون وسط پخش شده خیلی بهتر میشه حس شخصیت ها و اون محیط آرامش بخش آرک و پیامی که داده رو درک کرد. اینش به نظر من باعث میشه موب سایکو همچین کاز نبوغ آمیزی باشه.
آه راستی صداپیشگی آکیو اووتسوکا تو نقش اِکوبو واقعا فوق العاده بود این فصل. اون حرکتی که تو قسمت 6 میزنه خدااااااست
طبیعتا روی هم رفته موب سایکو هیچ وقت برای من کار 10/10 ـی نیست و همیشه یه چیزی کم داره تا به اون نقطه برسه ولی راحت میتونم بگم یکی از بهترین کارهای 9/10 ـیه که دیدم. هر سه فصلش. چیزی که به نظر من در مورد این انیمه غم انگیزه اینه که به خاطر ذات خیلی احساسات محور و پیام متمرکزی که روی خودشناسی داره تا اکشن و پیام های شونن طوری، خیلی سخته بخوای به کسیی پیشنهادش کنی، چون جدی بعد 4 قسمت یارو برمیگرده تو روت میگه "این چه مزخرف خسته کننده ایه که بهم پیشنهاد دادی" و به شدت ناراحت کننده است همچین چیزی برای من
=======================
Is It Wrong to Try to Pick up Girls in Dungeon
Danamchi
5 Seasons
Completed
اگه من رو تو یه پادگان نگه نمی داشتن عمرا 5 فصل دانماچی میدیدم
اساسا اکثر چیزهای این انیمه با سلیقه من تضاد دارن و در حالت عادی نباید شروعش می کردم
ولی خب وقتی تنها ساعت های خاصی بیکاری و خیلی آپشن زیادی نداری و میخوای یه چیزی برای گذروندن وقت داشته باشی بهتره یه سری فانتزی اکشن معمولی رو استارت بزنی و بذاری پخش شه و بره
نظرم رو در مورد فصل های مختلف انیمه می گم. البته طرفدارهای ناول خیلی از انیمه و حذفیاتش تو سه فصل اون متنفر اند. بهشون حق میدم. ولی خب من فقط انیمه رو دیدم پس فقط نظرم رو میتونم در مورد همون ها بگم
Season 1
فصل اول به نظرم شروع خوبیه برای داستان. یه آرک منظم و منسجم که شخصیت های زیادی رو به نحوه خوبی معرفی می کنه. داستان تو آرک اول خیلی آنتاگونیست محور نیست و بیشتر حول رابطه خود شخصیت بِل و هستیا و لیلی میچرخه و شکل گیری پایه های اولیه خانواده هستیا رو نشون میده. مبارزه آخر با میناتور هم فوق العاده است. طبیعتا خیلی چیزها درگیر کلیشه های ثابت این ژانر هستند ولی این ایده که ماجراجوها تو این داستان هر کدوم به یه خدایی که از آسمون به زمین اومده وصل اند و باهاش قرارداد دارن و این قراردادها موجب تشکیل خانواده های غیرنسبی شده خیلی ایده باحالیه
Season 2
آشغال! یعنی اگه حرکت آخر فریا و اون چک محشرش نبود شاید هیچ چیزی برای دفاع نداشت این فصل. داستان تو این فصل آنتاگونیست محورتره. آنتاگونیست بخش اول داستان آپولوئه که اصلا نمیشه جدیش گرفت ولی خب همینش خوبه. یه مانعیه که خانواده هستیا از سر راه برمیدارنش و خب همین فان بودنش قابل تحمل می کنه داستان رو. میتونی جدی نگیری و لذت ببری. ولی نیمه دوم فصل و حضور ایشتار به عنوان آنتاگونیست اصلی خیلی خسته کننده و بی حس و حاله. نه جوک ها میشینن و نه لحظات جدی و احساسی. میگم فقط فریا تو کل اون فصل خوبه
Season 3
دو تا عامل باعث میشه سیزن 3 از یه آشغال اتمی نجات پیدا کنه. یعنی اگه این دو عامل نبودن فصل 3 برای من بدتر از فصل 2 به حساب میومد. اساسا ایده زنوس ها خیلی ایده تازه ای نیست و بحران اخلاقی ای که بل برای محافظت ازشون داره به هیچ وجه خوب از آب درنیومده و حتی رویارویی اش با آیز والنشتاین هم اون قدره حماسی نیست. کیفیت انیمیشن و کارگردانی این فصل هم به شدت تو در و دیواره!
دو تا عامل نجات دهنده یکی هرمس ـه که به شدت کاراکتر فان و باحالیه تو کل سری و حضور و دخالت و حالت True Natural بودنش به شدت فضای داستان رو مهیج تر می کنه و نقشش تو زمینه سازی برای پیشروی داستان طبق خواسته هاش تو این آرک خیلی جالب بودند. این بشر تو فصل 5 هم یکی از بهترین تیکه های داستانه
مورد دوم که تکی آخر این فصل رو برام به یکی از بهترین بخش های کل داستان تبدیل کرد، شخصیت آستریوس ـه!
خیلی جالبه. از نیمه دوم فصل ما این میناتور سیاه بی اعصاب رو می بینیم که خیلی پر ابهت تو دانجن آروم آروم میاد بالا و اصن نه میدونیم فازش چیه، و نه این که چرا همه از حاله اش میترسن و اینا
و جلوتر حتی جلو کل خونواده لوکی وایمیسته و تا مرز مرگ هم میره ولی بازم ول کن نیست
تا این که قسمت آخر فصل میشه. یعنی مبارزه بین آستریوس و بِل عاااالیه. نمیتونم بگم چطور ولی جوری که آستریوس بِل رو میزنه، واقعا این حس که این یارو عقده یه عمر زندگی رو رو سر رقیبش خالی می کنه رو داره و به نظرم کل اون فایت از لحاظ قصه گویی عملکرد بهتری دارن تا 11 قسمت قبل فصل
Season 4
ریو واقعا شخصیت دوست داشتنی ای ـه و اکشن و فضای پرتنش این فصل هم واقعا تغییر مثبتیه نسبت به دو فصل قبلی. مخصوصا این که بالاخره داستان دوباره بیشتر در مورد دانجن ـه تا حواشی مسخره روی سطح
ولی بازم کل فصل چهار شبیه "ما هم Made in Abyss تو خونه داریم" ـه.
خیلی چیزها چیپ به نظر میرسن و علی رغم تمام تهدید و تنشی که تو طول فصل وجود داره، بازم روند داستان خیلی باعث نمیشه که فکر کنیم اتفاق خاصی افتاده
خود فلش بک ریو و اتفاقات خانواده آرسترئا هم واقعا خسته کننده بود. (اگه هر چی، به نظرم سکانس های مربوط به ریو تو فصل 5 خیلی تاثیر بیشتری رو مخاطب داشتند تا این فصل)
اورآل از سه فصل قبلی بهتره ولی این که با اختلاف بهترین فصل داستان باشه؟ عمرا
یه فصل دیگه این لقب رو میگیره
Season 5
اوکی تا این جای داستان چیزی رو تو تگ اسپویلر نذاشتم
چون راستش خیلی مهم نبود که بذارم
خیلی نکته داستانی ای برای بحث نبود و صرفا میخواستم چندتا سکانس و شخصیت رو صحبت کنم
در مورد فصل پنجم همه چیز فرق داره. حقیقتش من خیلی وقت پیش چند قسمت اول فصل یک دانماچی رو دیده بودم و نه که دراپ کنم انیمه رو. اصن کار رو در حدی جلو نبردم که دراپ کنم. صرفا جذبم نکرد و از حافظه ام محو شد. ولی با شروع فصل 5 و چیزهایی که ازش به گوشم رسید، به نظر میومد که این فصل بالاخره اون چیزی که من از سری میخوام رو داره و بعد از دیدنش باید بگم حدسم کااااملا درست بود!
بریم تو اسپویلر
این حقیقت که شیر، خود فریا است خیلی چیزی نیست که بخواد پلات توییست محشری باشه. از همون فصل اول این قضیه ضایع بود. به نظرم خوبی این فصل اینه که با علم به این که شما از این موضوع ناخواسته خبر دارید داستان رو روایت می کنه و حتی چندجایی سعی می کنه گولتون بزنه که قضیه اون طور که فکر می کنید نیست. در حقیقت هم داستان یخورده پیچیده تره ولی اورآل این پلات توییست نیست که داستان حول اش می چرخه این خود دینامیک شخصیت های شیر/فریا با بِل ـه که داستان رو تو این فصل چند سطح نسبت به فصل های قبل میبره بالاتر
فصل پنج برخلاف فصل 4 که کل 23 قسمتش یه روند ثابت داشت در حقیقت یه داستان کاملا سه بخشیه که هم دیگه رو دنبال می کنن و به یه نتیجه خیلی رضایت بخش ختم میشن
بخش اول در مورد شیر و قرار عاشقانه ایه که با بِل میذاره. همین یه پلات پوینت برای من کافی بود تا فصل 5 بهترین فصل داستان شه. بیایید قبول کنیم که دانماچی یه انیمه حارم ـه. در صورت قبول این قضیه این که یکی از دخترها، اونم کسی که مثلا Nice Girl داستانه خودش شروع کنه حرکت زدن خیلی قدم مثبتی برای داستانه. چون خود بِل که خیاره و حرکتی نمیزنه. ریو هم نمیدونه هنوز با خودش چند چنده و میترسم رگ سوندره اش باعث شه از شدت فشار خون غش کنه آیز هم که دوباره خیاره. لیلی هم بهتره با همون فین ازدواج کنه و هستیا هم استغفرالله. سرکرده خاندان رو چه به ازدواج با پسرش بقیه گزینه ها هم که تو در و دیوار.
ولی شیر فوق العاده است. جوری که داستان پیش میره و خانواده فریا سعی می کنن هوای آبجی شون شیر رو داشته باشن تو این قرار این قدر خنده داره که نگو. یعنی این بخش داستان از لحاظ کمدی واقعا عالیه مخصوصا اون جاش که واقعا به دستور هدین، بل میره تو دانجن که مخ دخترها رو بزنه واسه تمرین
نهایتا هم بخش اول داستان به طرز عجیبی با یه کلایمکس و نقطه اوج احساسی فوق العاده تموم میشه و وقتی فریا میگه دیگه وقت شیر تموم شده و خودش وارد عمل میشه تو یه شات کامل فضای داستان از اون فضای ملایم و بامزه به یه چیز به شدت جدی و خطرناک تر تبدیل میشه. این مهمه چون به نظرم هر چقدر داستان تو نقاط مختلف شکست خورده باشه تو اهمیت و نشون دادن قدرت و نفوذ فریا ضعیف عمل نکرده و وقتی می بینیم که این بشر جدی میشه کاملا اثر داره رو مخاطب.
بخش دوم هم فوق العاده است. نقشه فریا برای تصاحب بِل و پاتکی که هرمس و هستیا بهش میزنن واقعا درجه یک ـه. خود ایده داستانی این بخش به خودی خود چیز اورجینال و نوینی نیست. ولی میگم ترکیبش با وقایع قبل و بعدش و آنتاگونیست کلیدی شه که این قدر خاص می کنه این بخش رو. بِل و فشار عصبی ای که بهش وارده و سکانس های محشر فریا و بقیه اعضای خاندان فریا واقعا عالی اند. تهش هم که همه چی از هم میپاشه و دست فریا رو میشه کار به یه وارگیم دیگه میرسه
به قول یه بنده خدایی، تو یه بازی RPG هیچی اندازه شخصیتی که چند بار باف اش می کنی و بالاخره بعد چند ترن برنامه ریزی حرکتش تو یه ترن همه رو منهدم می کنه حال نمیده
این بِل چهار بار باف شده هم قصه اش همینه
واو این وارگیم کجا اون وارگیم آشغال فصل دو کجا
یعنی قسمتی نبود تو این بخش که هیجان انگیز نباشه. از قاط زدن هیلر خاندان فریا بگیر تا خیانت هدین و ظهور به شدت حماسی ریو بعد از این که دوباره میره پیش آسترئا و با دو تا لول آپ با تکنیک Astrea Record پاره می کنه همه رو.
ولی اوج کار قطعا نبرد 4v1 بل و ماما میا و ریو و هدین علیه اوتّار ـه. پسر عجب چیزی بود این فایت.
مخصوصا آخرش که بِل دوباره Argo Vesta اش روشن میشه. کلا تو انیمه هر وقت آرگو وستای بل روشن میشه یه صدای زنگ و ناقوسی درمیاد که خیلی شاعرانه با اسم این بشر در تعامله. ولی به نظرم تو کل این 5 فصل هیچ جا انداره این یه صحنه، این صدای زنگ بلندتر و شیواتر نبوده. قشنگ حس می کنه که نوبت بِل رسیده و واو عجب کارگردانی گادلایکی. علی رغم همه مشکلاتی که این فصل تو روند ساخت داشت و تاخیرهاش و کیفیت به نسبت ضعیف انیمیشن هاش. به نظرم عشق و علاقه سازنده ها به این بخش از داستان واقعا مشهوده
و خب نهایتا هم به نظرم سکانس بین شیر و آنیا و ریو تو آخر فصل خیلی قشنگ همه چی رو می بنده. درسته که یه سری حذفیات وجود داره و میشه متوجهشون شد ولی بازم به نظرم از لحاظ احساسی بودن واقعا جواب میده این فصل و از اول تا آخر محشره
نهایتا هم اگه سواله Best Girl کیه
رتبه بندی من این شکلیه
Syr > Lili > Ryuu > Mama Mia > Anya and other Waitress Girls >>> Haruhime > All the Other Girls >>> Hestia > Ais
من بزرگترین مشکلم با کارگردان جدید ریزیرو کمدی که در انیمه میزاره. آره فصل های قبلی هم کمدی داشت اما قسمت های Slice of Life ایی که درست میکنه متاسفانه از اون کمدی های کرینجی که من خوشم نمیاد.
بنظرم کارگردان دو فصل اول بهتر تونسته بود اون کمدی رو قاطی داستان کنه.
هرچند کارگردان جدید واقعا قسمت های اکشن رو سنگ تمام گذاشت، همینطور تمرکز رو بقیه کرکترا جدا خوب بوده. هرچند از اونور نبود سوبارو در بقیه فصل واقعا حس میشد.
در مورد پایان خود فصل هم مشخصا یکم Anticlimactic بود. چون مشخصا قراره بوده فصل سوم و چهارم یک فصل باشند. اما خب فصل چهارم حداقل به اون فضای دارک و غیرقابل پیشبینی داستان برمیگرده.