بالاخره تمومش کردم، زبانم قاصره از توصیف انیمه ـس...یه شاهکار واقعی بودش.
میتونم بگم که واقعاً انیمه ی تلخی بودش، دیالوگ هاشون بینظیر بود...
قبلاً این موضوع نییت رو تو انیمه های دیگه دیده بودم، ولی اینجا واقعاً یه چیز دیگه بودش، تاثیرش زمانی بیشتره که خود طرف هم زمانی نییت بوده، خوب میفهمه
واقعاً سخته در مورد این انیمه صحبت کردن، باید خودتون ببینیدش.
درباره ی دوبله ی کار، خیلی خیلی راضیم..صدای سه تاشخصیت اصلی داستان، الخصوص مثل همیشه Sakaguchi Daisuke، عالی بودش.
برخلاف شروعش، انیمه روند خیلی خوب، با یه پایان خیلی خوب ـتر داشت.
P.S
این رو نمیتونم بگم که چه اشتباهی کردم انیمه رو تاحالا ندیدم و یا چرا تو آرشیو داشت خاک میخورد...به نظرم برای دیدن این انیمه، آدم باید تو یه مُد خاصی باشه، تا بیشترین تاثیر رو ازش بگیره...
شاید مثلاً همون 4سال پیش که انیمه بین شدم، این انیمه رو نگاه میکردم، درجا ولش میکردم و یا شاید هیچ احساسی بهش نداشتم، شاید، کی میدونه
پست ای که در مورد Clannad After Story زدی...ولی پاکش کردی.
جوابش
اونجا که ناگیسا میمیره، همش تو خیال تومویا بودش..بخاطر فشار روانی که روش بود، یه لحظه فک کرد که ناگیسا مُرده...و تو یه لحظه تمام زندگی که در آینده ممکنه که داشته باشه، جلوی چشماش (ذهنش) میاد...تا اینکه تو آخر انیمه میفهمه ناگیسا فقط از حال رفته بود.
اگه اون قسمت ای که گفتی (زیر درخت) رو قشنگ نگاه کنی، یکبار اون دختر تومویا که تو اون یکی دنیا با اون آدم آهنی (که میشه همون باباش "تومویا") رو نشون میده و یک هو دختر واقعی تومویا رو تو این دنیا نشون میده که زیر درخت خوابیده...
که کلاً چیز زیاد خاصی نبودش :d
فیلمش، فک نکنم زیرنویس فارسی شده باشه..هر چند چیز زیاد مهمی فک نکنم باشه
اره ی سرچ زدم ی سری نظر و تحلیل و.... چند خطی ازش خوندم یکم برام قابل حضم تر شد پست رو پاک کردم
بازم ممنون
___
کسی زیرنویسی از اوساگی دراپ داره؟ دیشب امدم استارت بزنم انیمه رو. دیدم زیرنویسش هماهنگ نیست زدم پاک کردم انیمه رو
درود
یک انیمهای بود به اسم Moribito: Guardian of the Spirit که دو-سه سال پیش، البته بهطور نصفهنیمه، دیدماش و نمیدونم چی شد که با دیدن پستتون یادش افتادم. این یک کار فانتزی-رزمی خوشساخته که خودم واقعا ازش خوشم اومده بود؛ البته ارادت ویژهای هم که نسبت به شخصیت اصلیش (که از جهاتی شبیه آرتوریای فیت/زیرو ست) داشتم تو این موضوع کمتاثیر نبوده!:d
۱. کم نداره. البته نوع نبردهاش با فیت/زیرو متفاوته و بیشتر روی حرکات رزمی واقعی تمرکز داره با کمی چاشنی فانتزی.
۲. حقیقتاش چون چند قسمت آخر این انیمه رو ندیدم نمیتونم در این مورد تضمینی بدم.
۳. یادم نمیاد موردی داشته باشه. اثر پاکی بود و کلا تو این فازها نبود.
۴. ۲۶ قسمتی بود گمونم.
۵. اون موقع با زیرنویس انگلیسی میدیدم و بخشی از داستان رو کلا متوجه نمیشدم! ولی داره.
۶. هممم...کلاس؟ از دید من که باکلاس بود. حتی اپنینگ و اندینگاش هم سطح-بالا بود (اندینگاش از نظر بنده یکی از سادهترین و دلنشینترین تیتراژهای پایانی تو انیمههاست).
خواهش!:d
پ.ن: هعی... در اولین فرصت باید برم یه لینکی ازش گیر بیارم و اینبار کامل ببینماش.
------------------
آخ! آخ! آخ!
عاقبت تونستم دو فصل Silver Spoon رو ببینم. معرکه بود! احیانا قرار نیست فصل دیگهای داشته باشه؟ تو این سبک دیگه چی هست؟
سلام دوستان از اینکه اسپم میدم شرمنده
طبق یه حرکت فن پسندانه همه ی جلدای مانگای حمله به غول رو خریدم. دوستان حرفی نصیحتی چیزی دارین دریغ نکنین....
یه چند تا جا کلیدی هم میخواستم دیگه نشد. سری بعد میگیرم...:d
نمیدونم ارزشش رو داشت یا نه ولی خودم که خر کیف شدم. فعلا 4 تاش رسده دستم... عجب چیزیه این مانگا
تازه دارم میفهمم چرا با اینکه انیمه ساخته میشه ملت میرن مانگا میخرن....اصلا چشمام داره در میاد. مانگای فیزیکی یه چیزه دیگست!! :d
سال پیش دانلودش کردم...ولی هنوز وقت نگا کردنش رو نداشتم (:
ولی همون موقعه که خواستم دانلودش کنم..همه تعریف میکردن که کف کردن، هیچ نظر منفی و بدی در موردش نخوندم.
به غیر از دو فصلش یه فیلم سینمایی هم داره که میتونی تو bakabt.me پیداشون کنی
آقا حجم انیمه ها چقدر زیاده اینجا :d
من از دار دنیا یه مانیتور CRT دارم انیمه ها رو با حجم حداکثر 80 مگ میزنم از کیفیتش متحیر میشم:d
جداً تا حالا انیمه 720p ندیدم.بنظرتون تو این مانیتور کیفتش چقدر عوض میشه؟ارزش داره؟
خب منم به توصیه دوستان انیمه Gosick رو شروع کردم تا قسمت 15 دیدم. شخصیت های جالبی داره، خصوصا ویکتوریکا. فقط بعضی وقتا یه کارایی میکنند که دلت میخواد سرت رو بکوبی توی مانیتور
تا اینجای کار معماهای جالبی هم داشته خصوصا از این آخری که مربوط میشد به
لیوایاثان و برده های آفریقایی
خیلی خوشم اومد و به نظرم جو فوق العاده ای داشت.
فقط تا اینجای کار یکی از معماهاش به نظر خیلی مسخره بوده:
جریان اخراج مادر ویکتوریکا از دهکده و کلا دلیلی که اون خدمتکاره رییس دهکده رو میکشه فوق العاده مسخره و بچگونه بود.
متاسفانه به نظر میاد یکی از بخش های اصلی Plot رو هم همین موضوع تشکیل میده.
به پیشبینی هم بکنم در مورد پایان انیمه:
با توجه به حرفایی که در مورد هومونکلوس و انسان های مصنوعی توی این چند قسمت اخیر زدن به نظرم قسمت های پایانی انیمه هم متاسفانه قراره در مورد همین موضوع باشه. یعنی یا ویکتوریکا میتونه هومونکلوس بسازه یا اینکه قراره یه جورایی با قربانی کردن اون راه برای ساختن هومونکلوس ها باز بشه. علاوه بر اون به نظرم خود ویکتوریکا هم یه بچه عادی نیست و یه هومونکلوس از روی کوردلیاست. برای همین هم هست که از اول عمرش اسیر بوده و حق نداشته مثل بقیه آزادانه زندگی کنه.
کلا امیدوارم انیمه به این سمت کشیده نشه چون تا قبل از مطرح شدن این موضوع داستان انیمه به اندازه کافی جذاب بود و حیفه با این چیزا خرابش کنند.
راستی نمیدونم اینجا کیا 999 رو بازی کردن ولی سه قسمت اول انیمه من رو به شدت یاد اون بازی مینداخت. کسایی که هر دو اثر رو تجربه کرده باشن متوجه منظورم میشن
خب منم به توصیه دوستان انیمه Gosick رو شروع کردم تا قسمت 15 دیدم. شخصیت های جالبی داره، خصوصا ویکتوریکا. فقط بعضی وقتا یه کارایی میکنند که دلت میخواد سرت رو بکوبی توی مانیتور
تا اینجای کار معماهای جالبی هم داشته خصوصا از این آخری که مربوط میشد به
لیوایاثان و برده های آفریقایی
خیلی خوشم اومد و به نظرم جو فوق العاده ای داشت.
فقط تا اینجای کار یکی از معماهاش به نظر خیلی مسخره بوده:
جریان اخراج مادر ویکتوریکا از دهکده و کلا دلیلی که اون خدمتکاره رییس دهکده رو میکشه فوق العاده مسخره و بچگونه بود.
متاسفانه به نظر میاد یکی از بخش های اصلی Plot رو هم همین موضوع تشکیل میده.
به پیشبینی هم بکنم در مورد پایان انیمه:
با توجه به حرفایی که در مورد هومونکلوس و انسان های مصنوعی توی این چند قسمت اخیر زدن به نظرم قسمت های پایانی انیمه هم متاسفانه قراره در مورد همین موضوع باشه. یعنی یا ویکتوریکا میتونه هومونکلوس بسازه یا اینکه قراره یه جورایی با قربانی کردن اون راه برای ساختن هومونکلوس ها باز بشه. علاوه بر اون به نظرم خود ویکتوریکا هم یه بچه عادی نیست و یه هومونکلوس از روی کوردلیاست. برای همین هم هست که از اول عمرش اسیر بوده و حق نداشته مثل بقیه آزادانه زندگی کنه.
کلا امیدوارم انیمه به این سمت کشیده نشه چون تا قبل از مطرح شدن این موضوع داستان انیمه به اندازه کافی جذاب بود و حیفه با این چیزا خرابش کنند.
راستی نمیدونم اینجا کیا 999 رو بازی کردن ولی سه قسمت اول انیمه من رو به شدت یاد اون بازی مینداخت. کسایی که هر دو اثر رو تجربه کرده باشن متوجه منظورم میشن
سلام
آقا من انیمه باز نیستم ولی یه سوال برام پیش اومد این انیمه highschool DxD 2 تاست یا یکیه چون یه اپیزود اولش یه چیز دیگست اون یکی هم اپیزود اولش یه چیز دیگست
سلام
آقا من انیمه باز نیستم ولی یه سوال برام پیش اومد این انیمه highschool DxD 2 تاست یا یکیه چون یه اپیزود اولش یه چیز دیگست اون یکی هم اپیزود اولش یه چیز دیگست
انیمه ترکیبی از اوپای و زامبیه .
There is some Oppai and some Zombie , enjoy :d
یعنی همه اوپای بزرگ . شخصیهت اوپای خنگ هر انیمه داره این انیمم داره
حس خون دماغ رو هر لحظه با دیدن انیمه احساس میکنید
خوب چندتا دیگه از انیمه های تابستون رو هم شروع نمودم! :d
اینا تقریبا اسپویلی ندارن! (کلا هیچی ندارن ) ولی خوب،برای اطمینان بیشتر انداختم تو اسپویلر :d
Akame ga Kill
همممم...ممکنه خیلی خوب بشه،ممکنه یه چیز خیلی معمولی بشه! :d فعلا ازش راضیم
فقط...یکی از کاراکترهای محبوبم رو توی عکس هایی که آریا گذاشته بود،اصلا دقت نکرده بودم که زنه بس ضدحال خوردم سر این مورد
تیپ و قیافه 2 شخصیت اصلی هم به شدت خز میباشد! :d
Aldnoah.Zero
یک حس دو گانه ای دارم! با یه سری چیزاش اصلا حال نمیکنم! (مکا و سن و سال کاراکتر اصلی ها و ... ) ، ولی بعضی وقتا یکهو خیلی خوف میشه! :d
تا اینجا بیشترین چیزی که من رو جذبش کرده مثل همیشه Kazuya Nakaiـیه عزیز دل میباشد! آهنگاشم خوفه!
Barakamon
فعلا بهترین انیمه ی تابستونی! :d و فقط میتونم در موردش بگم، خدا صبر بده به سیشو!
من اگر جای سیشو بودم، تو قسمت اول حداقل 2-3 نفر رو کشته بودم،آخرشم هاراکیری میکردم! :d
Glasslip و Tokyo Ghoul هم هستن که میبینم!
فکر کنم انیمه ها زیاد شدن برای اینکه چیزی این وسطا ول نشه،ترجیه میدم چیزی بهشون اضافه نکنم! ولی خوب...شایدم Tokyo ESP و Zankyo no Terror هم دیدم (اگر هایپ کنید میبینم :d )
بالاخره تمومش کردم، زبانم قاصره از توصیف انیمه ـس...یه شاهکار واقعی بودش.
میتونم بگم که واقعاً انیمه ی تلخی بودش، دیالوگ هاشون بینظیر بود...
قبلاً این موضوع نییت رو تو انیمه های دیگه دیده بودم، ولی اینجا واقعاً یه چیز دیگه بودش، تاثیرش زمانی بیشتره که خود طرف هم زمانی نییت بوده، خوب میفهمه
واقعاً سخته در مورد این انیمه صحبت کردن، باید خودتون ببینیدش.
درباره ی دوبله ی کار، خیلی خیلی راضیم..صدای سه تاشخصیت اصلی داستان، الخصوص مثل همیشه Sakaguchi Daisuke، عالی بودش.
برخلاف شروعش، انیمه روند خیلی خوب، با یه پایان خیلی خوب ـتر داشت.
P.S
این رو نمیتونم بگم که چه اشتباهی کردم انیمه رو تاحالا ندیدم و یا چرا تو آرشیو داشت خاک میخورد...به نظرم برای دیدن این انیمه، آدم باید تو یه مُد خاصی باشه، تا بیشترین تاثیر رو ازش بگیره...
شاید مثلاً همون 4سال پیش که انیمه بین شدم، این انیمه رو نگاه میکردم، درجا ولش میکردم و یا شاید هیچ احساسی بهش نداشتم، شاید، کی میدونه
واقعاً انیمه فوقالعاده است... سیستم روایت داستان و اتفاقاتی که تو طول داستان پیش میاد عالی از آب در اومده.
انیمه اقتباس از روی یک رمان به همین نام هست و یکی از دلایل عالی بودن کار همین داستان استخون دار و آدمحسابی کتابه که تقریباً به همون شکل به انیمه هم منتقل شده... کتاب سال 2002 منتشر شده و ترجمه انگلیسیش هم میتونید تو نت پیدا کنید... انیمه هم سال 2006 پخش شده.
کارهای زیادی به این قضیه Neetبازی و افراد جامعه گریز پرداختن ولی به نظرم کمتر عنوانی تو سطح Welcome to NHK تونسته اصل قضیه رو نشون بده...مخصوصاً وقتی خود آدم یک دورهای به همین شیوه زندگی کرده باشه متوجه میشه که چقدر روایت و اتفاقاتی که برای Satou میفته واقعی و قابل لمسه...
وقتی یک دورهای تو خونه میشینی و ارتباطی با فضای بیرون نداری قشنگ همون حس و حال Satou بهت دست میده... آدمهای بیرون از خونه برات حکم هیولا رو پیدا میکنن... دوست داری تمام عمرت و تو همون اتاق خودت بگذرونی... تو خیال خودت فانتزیهای مختلفی از روابطی که نداری با آدمهای خیالی میسازی و خودتو در سطح المپیک بالا میبری و فکر میکنی هر جا بری همه باید برات خم و راست بشن و شروع به بَهبَه و چَهچَه در رابطه با استعداد فوقالعادهات تو زمینههای مختلف کنن!
ولی وقتی میری بیرون میبینی که اصلاً اینجوری نیست و کار از قطع بودن آب هم گذشته... آدمهای بیرون اندازه خیار هم برای تو ارزش قائل نیستن و اصلاً نمیبیننت و بود و نبود تو برای یک مشت آدمی که اصلاً نمیشناسنت مهم نیست!
همه اینها باعث میشه دوباره بری تو اتاقت و وضعیت از قبل هم بدتر بشه.
Welcome to NHK به بهترین شکل ممکن این مسئله رو نشون میده که زندگی واقعی فیلم هندی نیست که یکدفعه آدم تغییر کنه و همه چی گُل و بلبل بشه... وقتی تا گردن تو گِلی به جای اینکه تلاش کنی از این لجن بیای بیرون، بیشتر دست و پا میزنی تا عمیق تر غرق بشی و دوست نداری که کسی هم کمکت کنه... وقتی هم تلاش میکنی از این وضعیت بیای بیرون و یه چیزهایی رو تغییر بدی یک دلمشغولی جدید پیدا میکنی و خودتو اون تو خفه میکنی...! درست مثل قضیه MMO بازی کردن Satou بعد از اون اتفاقهای جزیره.
تنها راه بیرون اومدن از این وضعیت هم اینه که به ته خط برسی ببینی که دیگه چیزه زیادی برات نمونده... اونوقت از روی بیچارگی مجبور میشی که وضعیت رو عوض کنی و کمکم به اجتماع برگردی... البته نه یک روزه بلکه با بدبختی کامل و کلی سختی... چون بنظرم ترک خونهنشینی و Neetبازی یکی از سختترین کارهای ممکنه... برای اینکه باید کلاً شخصیت خودتو عوض کنی، کاری که تو هر مرام و مسلکی که بگی از اون Skillهای High Levelه و دست یافتن بهش کاری بس غیر ممکن!
من خودم انیمه رو فکر کنم 5-6 سال پیش بود که برای اولین بار دیدم (دقیق یادم نیست)... اون موقع اوایل سال دوم دانشگاه بودم و به دلایلی دانشگاه نمیرفتم و دقیقاً به همین شیوه زندگی میکردم... نه کاری، نه درسی نه هدفی، نه هیچی!... صبح تا شب، شب تا صبح فقط گیم و انیمه و زُل زدن به درودیوار بدون هیچ هدفی و ارائه فانتزیهای مختلف تو فکرم در رابطه با موفق شدنم در حوزههای مختلف کاری، عشقی و زندگی و حال کردن با این افکار!
برای همین انیمه در سطح تیم ملی روم تاثیر گذاشته بود.
خارج از این حرفهای صد من یک غاز و خاطرات دوران جنگ.... انیمه تو اکثر زمینهها خیلی خوب کار شده و یک بالانس خیلی خوبی بین همه قسمتهای انیمه وجود داره و همین مسئله باعث شده که انیمه یک جورایی یک پکیج فوقالعاده و کم عیب و نقص از آب در اومده باشه.
بغیر از داستان عالی و روایت عالیتر و پایان فوقالعاده، انیمه تو زمینههای دیگه هم عالی کار میکنه... دوبله کارو که خلیل ساما بهش اشاره کرد و خیلی خوب از آب در اومده... تمام شخصیتها دوبله خوبی دارن و Yamazaki دیگه بهترینشونه! کلاً این Sakaguchi Daisuke تو صداگذاری شخصیتهای این تریپی بینظیره.
کمدی انیمه هم با اینکه کمدی تلخی هست ولی واقعاً بعضی جاها خیلی خندهدار میشه و اگه با شخصیت اصلی همزادپنداری نکنید (که امیدوارم هیچ وقت نکنید) مسلماً دیدن این اتفاقات کُلی براتون خندهداره.
سایر شخصیتهای انیمه بغیر از Satou هم عالی از آب در اومدن... یعنی هر 5 تا شخصیت مهم داستان، خیلی خیلی خوب بهشون پرداخت شده.
مخصوصاً Yamazaki که حرفها و رفتارهاش فوقالعاده است.
دیالوگهای انیمه هم که دیگه نیازی به توضیح نداره و یکی از یکی بهترن.
Being alone is best. I mean, it's true, isn't it?l
In the end you'll be absolutely alone; therefore, being alone is natural
If you accept that, nothing bad can happen
That'ts why I shut myself away in ,my six-mat one-room apartment [Tatsuhiro Satou]
Romantic feelings are nothing but chemical reactions
If the conditions are right
They come into fruition no matter who the person is [Yamazaki kaoru]
People like us aren't qualified to be involved in a dramatic incident such as a suicide
No matter how depressed you are or how much pain your'e in,You have to return to your routine, daily life
Even if you don't come back, you'll just end up dying in vain. a dramatic death isn't befitting of us [Yamazaki Kaoru]
It's natural for a person to deny he's a failure as a human being
That's why he searches for somebody who is more miserable than himself
That's why so much animosity exist on the internet
Those who aren't able to find a more miserable person, turn to internet and call other people losers, Even though thety're never met, Just to make themeselves feel superior, isn't that pathetic?l
There's a sense of security that comes from speaking badly of someone else, But that isn't true salvation [Tatsuhiro Satou]
No human beings, regardless of who they might be, Want to look directly at their own shortcomings [Tatsuhiro Satou]
Our lives well always be... filled with a vague uncertainty [Yamazaki Kaoru]
در کل دیدن این انیمه خیلی لذت بخشه فقط همونجوری که خلیل ساما گفت هر وقت باهاش حال کردید برید سراغش و از روی زور و برای اینکه دیده باشینش سراغش نرید...
ضمناً دیدن این انیمه برای گیمر جماعت هم یک لطف خاصی داره... دلیل اصلیش هم اینه که اصولاً بیشتر گیمرها یک مقدار کمی خصوصیات و پتانسیل تبدیل شدن به یک Neet و هیکیکوموری رو دارن، برای همین راحتتر از باقی اقشار با انیمه ارتباط برقرار میکنن.
البته این حرفایی که زدم باعث نمیشه که همه با این انیمه حال کنن و ممکنه که به نظر خیلیها اصلاً جالب نباشه و با سلیقشون جور در نیاد... ولی در کل شخصاً پیشنهاد میکنم کسایی که هنوز ندیدنش، بزارنش تو لیستشون تا یک روزی برن سراغش
حتی اگه انیمه با سلیقتون هم جور نباشه، با توجه به پرداخت خیلی خوبه داستانش... مطمئن باشید که ارزش یکبار دیدن رو داره.
واقعاً انیمه فوقالعاده است... سیستم روایت داستان و اتفاقاتی که تو طول داستان پیش میاد عالی از آب در اومده.
انیمه اقتباس از روی یک رمان به همین نام هست و یکی از دلایل عالی بودن کار همین داستان استخون دار و آدمحسابی کتابه که تقریباً به همون شکل به انیمه هم منتقل شده... کتاب سال 2002 منتشر شده و ترجمه انگلیسیش هم میتونید تو نت پیدا کنید... انیمه هم سال 2006 پخش شده.
کارهای زیادی به این قضیه Neetبازی و افراد جامعه گریز پرداختن ولی به نظرم کمتر عنوانی تو سطح Welcome to NHK تونسته اصل قضیه رو نشون بده...مخصوصاً وقتی خود آدم یک دورهای به همین شیوه زندگی کرده باشه متوجه میشه که چقدر روایت و اتفاقاتی که برای Satou میفته واقعی و قابل لمسه...
وقتی یک دورهای تو خونه میشینی و ارتباطی با فضای بیرون نداری قشنگ همون حس و حال Satou بهت دست میده... آدمهای بیرون از خونه برات حکم هیولا رو پیدا میکنن... دوست داری تمام عمرت و تو همون اتاق خودت بگذرونی... تو خیال خودت فانتزیهای مختلفی از روابطی که نداری با آدمهای خیالی میسازی و خودتو در سطح المپیک بالا میبری و فکر میکنی هر جا بری همه باید برات خم و راست بشن و شروع به بَهبَه و چَهچَه در رابطه با استعداد فوقالعادهات تو زمینههای مختلف کنن!
ولی وقتی میری بیرون میبینی که اصلاً اینجوری نیست و کار از قطع بودن آب هم گذشته... آدمهای بیرون اندازه خیار هم برای تو ارزش قائل نیستن و اصلاً نمیبیننت و بود و نبود تو برای یک مشت آدمی که اصلاً نمیشناسنت مهم نیست!
همه اینها باعث میشه دوباره بری تو اتاقت و وضعیت از قبل هم بدتر بشه.
Welcome to NHK به بهترین شکل ممکن این مسئله رو نشون میده که زندگی واقعی فیلم هندی نیست که یکدفعه آدم تغییر کنه و همه چی گُل و بلبل بشه... وقتی تا گردن تو گِلی به جای اینکه تلاش کنی از این لجن بیای بیرون، بیشتر دست و پا میزنی تا عمیق تر غرق بشی و دوست نداری که کسی هم کمکت کنه... وقتی هم تلاش میکنی از این وضعیت بیای بیرون و یه چیزهایی رو تغییر بدی یک دلمشغولی جدید پیدا میکنی و خودتو اون تو خفه میکنی...! درست مثل قضیه MMO بازی کردن Satou بعد از اون اتفاقهای جزیره.
تنها راه بیرون اومدن از این وضعیت هم اینه که به ته خط برسی ببینی که دیگه چیزه زیادی برات نمونده... اونوقت از روی بیچارگی مجبور میشی که وضعیت رو عوض کنی و کمکم به اجتماع برگردی... البته نه یک روزه بلکه با بدبختی کامل و کلی سختی... چون بنظرم ترک خونهنشینی و Neetبازی یکی از سختترین کارهای ممکنه... برای اینکه باید کلاً شخصیت خودتو عوض کنی، کاری که تو هر مرام و مسلکی که بگی از اون Skillهای High Levelه و دست یافتن بهش کاری بس غیر ممکن!
من خودم انیمه رو فکر کنم 5-6 سال پیش بود که برای اولین بار دیدم (دقیق یادم نیست)... اون موقع اوایل سال دوم دانشگاه بودم و به دلایلی دانشگاه نمیرفتم و دقیقاً به همین شیوه زندگی میکردم... نه کاری، نه درسی نه هدفی، نه هیچی!... صبح تا شب، شب تا صبح فقط گیم و انیمه و زُل زدن به درودیوار بدون هیچ هدفی و ارائه فانتزیهای مختلف تو فکرم در رابطه با موفق شدنم در حوزههای مختلف کاری، عشقی و زندگی و حال کردن با این افکار!
برای همین انیمه در سطح تیم ملی روم تاثیر گذاشته بود.
خارج از این حرفهای صد من یک غاز و خاطرات دوران جنگ.... انیمه تو اکثر زمینهها خیلی خوب کار شده و یک بالانس خیلی خوبی بین همه قسمتهای انیمه وجود داره و همین مسئله باعث شده که انیمه یک جورایی یک پکیج فوقالعاده و کم عیب و نقص از آب در اومده باشه.
بغیر از داستان عالی و روایت عالیتر و پایان فوقالعاده، انیمه تو زمینههای دیگه هم عالی کار میکنه... دوبله کارو که خلیل ساما بهش اشاره کرد و خیلی خوب از آب در اومده... تمام شخصیتها دوبله خوبی دارن و Yamazaki دیگه بهترینشونه! کلاً این Sakaguchi Daisuke تو صداگذاری شخصیتهای این تریپی بینظیره.
کمدی انیمه هم با اینکه کمدی تلخی هست ولی واقعاً بعضی جاها خیلی خندهدار میشه و اگه با شخصیت اصلی همزادپنداری نکنید (که امیدوارم هیچ وقت نکنید) مسلماً دیدن این اتفاقات کُلی براتون خندهداره.
سایر شخصیتهای انیمه بغیر از Satou هم عالی از آب در اومدن... یعنی هر 5 تا شخصیت مهم داستان، خیلی خیلی خوب بهشون پرداخت شده.
مخصوصاً Yamazaki که حرفها و رفتارهاش فوقالعاده است.
دیالوگهای انیمه هم که دیگه نیازی به توضیح نداره و یکی از یکی بهترن.
Being alone is best. I mean, it's true, isn't it?l
In the end you'll be absolutely alone; therefore, being alone is natural
If you accept that, nothing bad can happen
That'ts why I shut myself away in ,my six-mat one-room apartment [Tatsuhiro Satou]
Romantic feelings are nothing but chemical reactions
If the conditions are right
They come into fruition no matter who the person is [Yamazaki kaoru]
People like us aren't qualified to be involved in a dramatic incident such as a suicide
No matter how depressed you are or how much pain your'e in,You have to return to your routine, daily life
Even if you don't come back, you'll just end up dying in vain. a dramatic death isn't befitting of us [Yamazaki Kaoru]
It's natural for a person to deny he's a failure as a human being
That's why he searches for somebody who is more miserable than himself
That's why so much animosity exist on the internet
Those who aren't able to find a more miserable person, turn to internet and call other people losers, Even though thety're never met, Just to make themeselves feel superior, isn't that pathetic?l
There's a sense of security that comes from speaking badly of someone else, But that isn't true salvation [Tatsuhiro Satou]
No human beings, regardless of who they might be, Want to look directly at their own shortcomings [Tatsuhiro Satou]
Our lives well always be... filled with a vague uncertainty [Yamazaki Kaoru]
در کل دیدن این انیمه خیلی لذت بخشه فقط همونجوری که خلیل ساما گفت هر وقت باهاش حال کردید برید سراغش و از روی زور و برای اینکه دیده باشینش سراغش نرید...
ضمناً دیدن این انیمه برای گیمر جماعت هم یک لطف خاصی داره... دلیل اصلیش هم اینه که اصولاً بیشتر گیمرها یک مقدار کمی خصوصیات و پتانسیل تبدیل شدن به یک Neet و هیکیکوموری رو دارن، برای همین راحتتر از باقی اقشار با انیمه ارتباط برقرار میکنن.
البته این حرفایی که زدم باعث نمیشه که همه با این انیمه حال کنن و ممکنه که به نظر خیلیها اصلاً جالب نباشه و با سلیقشون جور در نیاد... ولی در کل شخصاً پیشنهاد میکنم کسایی که هنوز ندیدنش، بزارنش تو لیستشون تا یک روزی برن سراغش
حتی اگه انیمه با سلیقتون هم جور نباشه، با توجه به پرداخت خیلی خوبه داستانش... مطمئن باشید که ارزش یکبار دیدن رو داره.
جمله ی آخر رو نفهمیدم سنپای ....
فکر کنم خیلی برام سنگین بود سنپای جمله ی آخرت .
:d
==========
من که در جدی نیستم که احضار نظر کنم ولی خودم فکر کنم 1 سال پیش یا فکر کنم نوروز قبل بود که WTN.H.K رو دیدم وقتی بود که سنپای 3 تا انیمه ی برترش رو گفت دیگه نشستم هر 3 تا رو دیدم :d
ولی تنها صحنه ای که الان تو تابستون و مخصوصا قبل از کنکور و حتی طی سال سوم دبیرستان که همه برای کنکور میخوندن ولی من میخوابیدم و میخوردم و انیمه و بازی میکردم آخر شب هم این دیالوگ همیشه تو ذهنم میمود چون یک چیز واقعی الانم که الانه میگم خوب که چی شد یک روز دیگه با چرت و پرت هام گذروندم :d
دیالوگش خداست :
Another day coming to an end. A day devoid of anything.... How long am I going to kerp living like this?
خود دیگه حرفی نمیمونه درباره NHK . همه حرف ها زده شده . جزء کارهای منحصر به فرده . خیلی از انیمه ها مشابه های خوبی دارن . ولی مشابه این انیمرو من که ندیدم .
اوج انیمه
به نظرم اوج انیمه اونجایی بود که میرن خودکشی . و خود ساتو تازه فهمید میخوان خودکشی کنن و پشیمون بود . بعدش واسه همه یک کسی اومد که پشیمونشون کرد . ولی ساتو تازه فهمید واقعا جایی نداره و خواست خودکشی کنه برعکس بقیه .