به به! انیمیشن «آخرین داستان» رو بالاخره تونستم ببینم (البته اونقدر تعدادمون تو سالن کم بود که تقریبا شده بود یه اکران خصوصی. احساس لاکچری بودن دست داد بهمون!). یه جاهایی واقعا غافلگیرم کرد و بهتزده شدم و خب یه بخشهاییش هم انتظار بیشتری داشتم.
شروعاش حرف نداشت و فکبرانداز بود و به قول یکی از سایتها نشون میداد که تیمشون به بازیسازی هم علاقه دارن. موسیقیها هم استادانه کار شده بودن و یه حس قشنگ و غریبی به آدم میدادن. منتهی یه آهنگ متال بود که تو یکی از تریلرهاش پخش میشد و خیلی منتظرش بودم؛ نمیدونم نبود یا تغییر کرده بود یا حواسام سرجاش نبود که انیمیشن تموم شد و رفت و به گوشم نخورد! ضربآهنگ روایت داستان هم یکم خسته بود و یه جاهایی حوصلهم سر میرفت. همینطور یه سری موارد رو درست بهشون نپرداخته بود و سرسری رد شده بود و شاید انتظار داشته که مخاطب، بیشتر با شاهنامه آشنا باشه. از لحاظ تکنیک که واقعا آفرین داره و قشنگ یه سر و گردن از کارهای وطنی معمول بالاتره؛ هرچند تو یه جاهایی مثل حرکت دستها و... بعضا یه کاستیهایی هست که قابل چشمپوشیه. دیگه... شخصیتپردازی... اممم... جای کار داشت خیلی. طراحی کاراکترها ولی بیشترشون واقعا خوب بود. صداگذاری هم مشدیه و کمنقص.
در کل هنوز باورم نمیشه این کار ساخت اینجاست. دمشون حسابی گرم.
پ.ن: جسارتا تجربهی کراش زدن رو کاراکترهای انیمه رو که داریم همهمون، ولی خب گویا تو انیمیشنهای داخلی هم ممکنه پیش بیاد!
-----
پ.ن ۲: همونطور که تو یه سری نقدا هست، یه جاهایی دیگه زیادی از ارباب حلقهها الگو گرفته بود! ولی کیف داشت!