بسی لذت بردیم از تریلر Star Wars! 
نامردا یه کارهایی هم می‌کنن که صبر و تحمل برای آدم نمی‌مونه که بفهمیم دقیقاً چه خبره و جریان چیه. 
==============
راستی بحث جلوه‌های ویژه هست، به بخش‌های مثبت ماجرا هم نگاه کنین!
مثلاً همین The Irishman اسکورسیزی، استفاده‌ی زیادی از جلوه‌های ویژه و تکنولوژی De-Aging کرده تا بازیگرها رو توی سن و سال پایین‌تر نشون بدن و یکی از دلایل بودجه‌ی بالای فیلم هم همین تکنولوژی بوده. کلاً تکنولوژی خیلی خفنی هست و روز به روز هم بهتر میشه.
یه موضوعی هم که زیاد در موردش صحبت میشه (از جمله پدرم که ما رو شهید کرده با این بحث) اینه که در سینمای امروز، بازیگرها بیشتر با جلوه‌های ویژه کار دارن و مثلاً وقتی دارن صحبت می‌کنن، در حقیقت جلوشون هیچ کسی نیست و بعدش یه جونوری اضافه میشه و این صحبت‌ها، پس نتیجه می‌گیریم که بازی بلد نیستن و بازیگرهای قدیم یه چیز دیگه بودن! به نظرم اتفاقاً همین قضیه نشون‌دهنده‌ی استعداد بالای بازیگرها هست و به شدت سخته که جلوی هیچ و پوچ بازی کنی و با دیوار (یا حداکثر یه آدمی که الکی اونجا ایستاده ولی توی فیلم حذف میشه) صحبت کنی و بتونی احساساتت رو جوری انتقال بدی که باورپذیر باشه. یعنی این خودش یه مهارت هست، نه نقطه ضعف. نیازی به گفتن نیست که منظورم بازیگرهای درپیت فیلم‌های داغون نیست و بازیگرهای درست حسابی رو میگم که بعضی جاها با جلوه‌های ویژه‌ی سنگین سر و کار دارن.
نامردا یه کارهایی هم می‌کنن که صبر و تحمل برای آدم نمی‌مونه که بفهمیم دقیقاً چه خبره و جریان چیه.
==============
راستی بحث جلوه‌های ویژه هست، به بخش‌های مثبت ماجرا هم نگاه کنین!
مثلاً همین The Irishman اسکورسیزی، استفاده‌ی زیادی از جلوه‌های ویژه و تکنولوژی De-Aging کرده تا بازیگرها رو توی سن و سال پایین‌تر نشون بدن و یکی از دلایل بودجه‌ی بالای فیلم هم همین تکنولوژی بوده. کلاً تکنولوژی خیلی خفنی هست و روز به روز هم بهتر میشه.
یه موضوعی هم که زیاد در موردش صحبت میشه (از جمله پدرم که ما رو شهید کرده با این بحث) اینه که در سینمای امروز، بازیگرها بیشتر با جلوه‌های ویژه کار دارن و مثلاً وقتی دارن صحبت می‌کنن، در حقیقت جلوشون هیچ کسی نیست و بعدش یه جونوری اضافه میشه و این صحبت‌ها، پس نتیجه می‌گیریم که بازی بلد نیستن و بازیگرهای قدیم یه چیز دیگه بودن!
به نظرم اتفاقاً همین قضیه نشون‌دهنده‌ی استعداد بالای بازیگرها هست و به شدت سخته که جلوی هیچ و پوچ بازی کنی و با دیوار (یا حداکثر یه آدمی که الکی اونجا ایستاده ولی توی فیلم حذف میشه) صحبت کنی و بتونی احساساتت رو جوری انتقال بدی که باورپذیر باشه. یعنی این خودش یه مهارت هست، نه نقطه ضعف. نیازی به گفتن نیست که منظورم بازیگرهای درپیت فیلم‌های داغون نیست و بازیگرهای درست حسابی رو میگم که بعضی جاها با جلوه‌های ویژه‌ی سنگین سر و کار دارن.
تنها امیدم به جی جی آبرامز ـه هر چند با اون گندی که سر قسمت هشتم زدن بعید بدونم بتونم کامل با فیلم حال کنم .....
Google