حالا درسته که ماریو های قبلی شاهکار بودن و هرچی بازی های بیشتری روی سویچ باشن بهتره، ولی نینتندو یجورایی زده جاده خاکی
بجای ریسمتر 10 تا بازی، تمرکزشون رو بزارن روی یه ایپی جدید ولی با کیفیت بهتره
البته کلا همیشه بازی های اورجینال به ریمستر ارجحیت دارن
ولی خب بازی جدید هم داریم... همین پارسال بود نینتندو آیپی جدید زد دوتا (Ring fit Adventure و Astral Chain)
(رینگ فیت ادونچر هم نگو حساب نیست که کاملا حسابه هر جور بخوای حساب کنی)
الانم که بوی احیای Arms میاد... Paper Mario هم خودش نشون اینه که صرفا هدفشون نوستالژی بیت نیست و عنوان جدید هم دارن
شایعه ماریو کارت جدید هم وجود داره به صورت کمرنگ هنوز که خدا کنه توش به شکایات ما تو نسخه 8 گوش بدن و عملا بازی رو بی نقص کنن
(هر چند بعیده و ماریوکارت از اون فرنچایزهای نینتندوئه که به قول خودشون یکی به ازای هر سخت افزار جدید میده)
به نظرم الان اتفاقا که نینتندو شرایطش رو داره باید تا میتونه فرنچایز احیا کنه... هیچ کمپانی ای زور هم بزنه کاتالوگ چیزی که الان نینتندو تو چنته اش داره رو نداره
هنوز Golden Sun هست، Kid Icarus هست، Starfox هست، Mother هست، F-Zero هست(هر چند اینو به نظرم باید بیشتر وایسن و رو یه سخت افزار خفن تر براش ایده های عجیب تر پیاده کنن)... و یه سری جواهرات های دیگه که حتی الان از حضور ذهن منم خارج شده. دیگه بهتر از این که نینتندو به Clubhouse Games هم دوباره فرصت داده؟
چون الان به نظرم شرایط نینتندو خیلی خاصه! واقعا همه چیش اگه خوب باشه به واسطه کامیونیتی اش عین چی فروشه میره
IP جدید زدن هر چند تشویق و حمایت میشه از طرف من ولی چیزی که الان مهم تره به نظرم احیای چیزهای قدیمی تره
واسه همین خبر Paper Mario و برگشتن اش به ریشه ها به شدت خبر خوبیه واسم
نسبت به الان اره که دیگه پلتفرمی نمونده اما نسبت به قبل هرگز EARTH WORM JIM یا RAYMAN LEGEND یا BEYOUND GOOD AND EVIL یا WOLF SHEEP N DOG یا SONIC AVDENTURE 1-2 یا BANJOO KAZOOEE همگی اینا از نظر من یا خیلی های دیگه از ماریو بهتر هستن کلیم درشون تنوع بوده
کلا ماریو فن ها یا فن های قدیمی مشابه کوجیما فن ها فن های 2 اتیشه خفنی هستن کوجیما فن ها به مراتب بدترم هستن
در کل نینتندو بعد از فاجعه WII U دوباره به خودش اومده فقط کاش از لحاظ سخت افزاری اینقدر عقب نبود می مرد 1 OLED صفحه نمایش می زد 1 کم هم سخت افزار حالت دستیش قوی تر می شد.
اینا که گفتی دو سه تاش پلتفرمر دو بعدی اند حقیقتا
(Rayman Legends به نظر خودم کنار Celeste عملا سلاطین ژانر پلتفرمر دوبعدی اند و حتی نینتندو هم نمیتونه حرفی رو حرفشون بزنه
... مگه با دانکی کونگ اون یکم نزدیک تره. بقیه بازی های این ژانر؟ اوت
)
بانجو کازویی رو قبول دارم شاهکاره تو این ژانر... حیف به یغما رفت
Sheep Dog n Wolf هم بازی معمایی بود تا پلتفرمر حقیقتا (و چقدرم دوستش داشتم! فوق العاده بود)
میمونه سونیک ادونچر که به نظرم اون دو تا حتی از ماریو 64 هم بدتر عمر کردن... هر دوشون رو نزدیک به هم بازی کردم میتونم اینو بگم... البته شاید اشتباه فکر کنم نمیدونم
از لای سونیک های سه بعدی Sonic Unleashed اگه مراحل ورهاگ اش رو در نظر نگیریم بهتر از همشون عمر کردن به صورت کلی تو 12 سالی که ازش گذشته (Sonic Colors هم که عملا 2 بعدی بود 70 درصد بازی)
Beyond Good & Evil رو حقیقتا بازی نکردم
به هر حال به صورت کلی از سلطان بودن ماریو چیزی کم نمیشه
مخصوصا این که هم از لحاظ کیفی و کمّی بیشتر از همشون دووم آورده
و منم امیدوارم نینتندو از لحاظ سخت افزاری به خودش بیاد... این لایت از یه نظرات ریزی یه بارقه های امیدی داد بیرون... بعدا نشون میده که رویه اش باقی میمونه این جوری یا بهتر میشه
بازار رو میبرن با موج شون
Google