چرا بازیها مثل قدیم برام حال نمیده؟

اکثرا بچه های که سنامون رفته بالا ، طبیعتاً دغدغه‌هامون با دغدغه های بچگی فرق کرده . سعی کنید ذهنتون رو از افکاری که آدمو درگیر می‌کنه دور نگه داری . کنارت نوشیدنی ٬ خوراکی و کشیدنیهایی که دوست داری بذاری کنار دستت که وسط بازی بلند نشی بری :D . نور اتاقتو کم کنی که فقط توجهت به مانیتور یا تلویزیونت باشه .اگرم فکر میکنی گوشیت حواستو پرت می‌کنه سایلنت کن یا اگه مسئولیت های زندگیت جوریه که میتونی بذار حالت هواپیما .
یکی دو ساعت که سینگل پلیر بازی می‌کنی این وسط یه مچ مولتی پلیر مورد علاقتو بازی کن دوباره برگرد به سینگل پلیر . از بازی کردن ژانرهایی که تابحال بازی نمی‌کردی هم غافل نشو بینشون شاید چیزایی پیدا کنی که خوشت بیاد.
یا مثلاً اگه شبا بازی می‌کنی . شبا سعی کن زودتر بخوابی. صبح پامیشی بعد صبحونه بشین پای گیم یا اگه روزا بازی میکردی شبا بازی کن تا دیر وقت بعدش خسته و به له شدی بگیر بخواب :D
در کل میخوام بگم ذهن خیلی راحت گول میخوره فقط باید شرایط ایده آل ذهنی و بدنیتو پیدا کنی و اون زمان و بذاری واسه گیم زدن . هرچند بعد مدتی باید تغییرش بدی تا تکراری نشه بازی کردن برات .
اگه هم دیدی هیچ جوره بهت حال نامیده یه هفته بذار کنار بازی کردنو بجاش فیلم ببین ، ورزش کن ، برو بیرون و ... تا دوباره حالت ایده آلت برای گیم زدن ریکاوری بشه .
امیدوارم بتونم کمک کرده باشم
 
آخرین ویرایش:
نه فقط بازی بلکه کلا دیگه هیچی مثل قبل حال نمیده :))
از یه طرف توی مدیوم سرگرمی از فیلم و سریال گرفته تا گیم و موسیقی و ... همه و همه درگیر تکرار و فقدان ایده جدید شدن، همچنین مخاطب اینا تعدادشون خیلی بیشتر از دهه های قبل شده و دیگه نظرات اون مخاطبای خاص اهمیتی نداره، چون در پولسازی شرکت ها نقش ویژه ای ندارن
از طرفی خود ماها در عصری زندگی میکنیم که دسترسی به همه چیز بیش از حد راحت شده و هممون کمابیش شبیه معتادایی شدیم که دم به دقیقه یه قرص میندازن بالا، طبیعیه که بعد مدتی دیگه از چیزایی که قبلا لذت میبردیم دیگه نمی بریم! که راهش دوری ازینا برای یه مدتیه!
در کل هر چیزی بهایی داره ... !
 
هم نسلای ما(اونایی که الان تو دهه سوم زندگیشون هستن)اوج دروان گیمریشون مربوط به نسل ۶ و ۷ بوده

فکر میکنم اکثر دوستان اینجا با من موافق باشن که ip های گردن کلفت و دوران سازی که توی این دو نسل معرفی شد اینقدر برای ما خاطرات خوب ساختن که تا ابد از ذهنمون پاک نمیشن

توی این ۲ نسل اینقدر ip هایی قدر و با کیفیت ساخته شد که نسل ۸ و ۹ در مقابلش شوخی بیش نیست
هزینه ساخت بازی پایینتر بود و مدت ساخت کوتاهتر همین به استدویو ها جرات میداد طرف ip های جدید برن و یا این که ip های قدیمی خودشون رو به اوج برسونن

از یک طرف بستدا با SKYRIM,FALLOUT,DOOM
راک اکستار بزرگ با RED DEAD و GTA
مایکرو با HALO,GEARS,FABLE,FORZA
سونی با GT,UNCHARTED,THE LAST OF US,HEAVY RAIN,GOD OF WAR و ...
ژاپنی ها هم که با ip های محبوب خودشون مثل metal gear,devil may cry,resident و کلی بازی دیگه
و شما فکرش رو بکن ip هایی مثل assasins,call of duty,need for speed,far cry,prince of persia و خیلی های دیگه که تو نسل هشت و نهم به شدت افت کردن تو نسل ۶ و ۷ در اوج خودشون بودن


همین بازی ها و خاطرات خوبی که واسمون ساختن باعث میشن که نسل ما همیشه و حتی در اوج مشکلات و گرفتاری ها پیگیر ip های محبوبمون باشیم
ممکنه چند سباهی از دنیای گیم دور بشیم ولی کوچکترین خبری از ip های محبوب قدیمی بالاخره یک روزی مارو پای کنسول هامون میکشونه
 
سلام به همگی
خب این مشکل دلایل خیلی خیلی زیادی داره.
من چند وقت پیش چند تا از دلایل این مشکل رو تا جایی که تونستم حدس بزنم توی بلاگ شخصیم نوشتم اگر خواستید بخونید این لینکش

من خودم 28 ساله هستم و سال هاست سر کار میرم. وقت آزاد هم به نسبت دارم ولی میام خونه رغبت زیادی ندارم. البته بخشیش به دلیل این که من با PC گیم می زنم و چون کارمم پشت میز و کامپیوتر هست 9 ساعت در روز اینه که دیگه خونه هم حال نشستن پشت میزو ندارم. احتمالاً اگر کنترلر بگیرم و بشینم پای تلویزیون بهتر بشم.

بازم میگم اینم هست. دغدغه هامون خیلی زیاده. الان من به در و دیوار میزنم خونه بخرم. آدمی که خونه نداشته باشه نه تو ایران تو هیچ جامعه ای جایگاه خوبی نداره. بماند که تازه اگر خودتم هیجان گیم زدن داشته باشی با این سن و سال اینقدر خونه جاجت می کنن که خجالت میکشی.

دلایل زیاده. به نظر من این موضوع رو میشه در حد چندین پیپر واسه رشته های روانپزشکی تحلیل و بررسی کرد.
امیدوارم هر چه زودتر برا خودتون خونه بخرین و با فکر آسوده به پای گیم بشینین
ولی از اون طرف هم راست میگین ممکنه با دسته آدم رغبت برای گیم داشته باشه چون من گاها تبلیغات ps5 رو میبینم علاقم به گیم بیشتر میشه
 
بیشتر بخاطر درگیری و خستگی و‌ ذهن شلوغ (بخاطر شرایط موجود) هست. هیچ کاری دیگه حال نمیده.

من کل تایمم رو برای این ماه دارم جوری میچینم که بتونم حسابی استار فیلد بازی کنم و کارم‌تموم شد بریم خونه استراحت کنم و بعدش بازی کنم. ذهنمم بی‌خیال همع چیز.


دوست دارم همیشه بتونم بازی کنم ولی واقعا شرایط سنی‌م که مثل شما هست و درگیری ذهن (بزرگترین علتش) و کار و زندگی‌ واقعا اجازه نمیده.
والا من مغزم در آرامش ترین وقتایی که هستش بازم موقع گیم زدن درگیر مسایل میشه
 
  • Like
Reactions: Sega_genesis
15-6-2-164335Naghshbandi-Asaad-03.jpg
دیگه نوستالژیک تر از این عکس برای یه گیمر قدیمی وجود نداره 😔
 
خدایش الان غیراز خواب چی حال میده ؟!!!!
واقعیتش نمیخوام اینجا دوستان رو ناراحت کنم ولی من خودم به شخصه داره خیلی چیزا واسم عادی و خسته کننده میشه. قبلا اونقدر انرژی ادم داشت که خستگی نمیفهمید مثلا مسافرت میرفتم اصلا مسافت خسته کننده نمیشد توی مقصد هم ادم کلی انرژی داشت الان جوری شدم برای مسافرت نمیتونم مثل قبل انرژی بزارم مثلا اگه مسافرت رفت و برگشت 2000 کیلومتر باشه باید به 4 قسمت تقسیمش کنم که بتونم استراحت کنم که بقیه راه رو بتونم برم. قبلا اصلا مگه مهم بود این چیزا؟ نه... کی بود که خسته بخواد بشه دو هزارتا رو. کلا نمیخوام بحث به جاهایی بره که ادم بخواد یاس پمپاژ کنه ولی خب چه میشه کرد. خیلی چیزا تاثیر داره. تغذیه مون مناسب نیست. فشار اقتصادی مثلا هست ادم فکرش درگیر میشه. استرس میگیره. افسردگی میگیره. کمتر کسی هست که شغلش با رشته مورد علاقش که خونده مرتبط باشه. خب ادم یه جوری میشه پیش خودش میگه چرا پس من عمرمو سر فلان رشته هدر دادم.
در نهایت واقعا خواب تنها چیزیه که ادمو 8 ساعت از همه چی رها میکنه واقعا. هر چند بعضی افراد به جایی میرسن که خوابشون هم به هم میریزه. امیدوارم ماها اونجوری نشیم و نشده باشیم. یه چند تا عکس نوستالژی بزارید ادم روانش حال بیاد...
 
منم 35 سالمه
ولی با اینکه سن رفته بالا عطش بازی کردنم کم نشده
هنوزم لذت میبرم
من 32 سالمه و ی هفتست ps5گرفتم.بنظرم دلیل حفظ عطش افرادی تو سن ما به گیم اینه که سرگرمی بهتر از گیم برامون وجود نداره و مشکلاتمونو فراموش میکنیم با گیم.
چندین ساله گیم میزنم با pc , xboxالانم که ps5
یجورایی انگیزمونه برای فرار از مشکلات و سرگرم شدن و لذت بردن
 
دوستان من 35 سال سن دارم و از 12 سالگی از زمان آتاری کمودور با اون بازی هواپیما علاقه به دنیای گیم پیدا کردم
الان دو سه سالی هست دیگه نمیتونم مثل قدیما پای کامپیتر بشینمو از بازی لذت ببرم نهایت ماهی یه بار اونم به زور یه بازی معروفیو تموم میکنم
یعنی وقتی پای فیلم و گیم میشینم فککرم درگیر دنیای واقعی میشه یا میبینی خوابم میاد یا نهایت میرم اینترنت گردی و ایسنتاگرام و تلگرام
ولی اینم بگم اکثر بازیهارو نصب میکنم از جدید بگیر تا قدیم بعد دوباره بعد مدتی حذفش میکنم
نمیدونم من فقط اینطوریم یا کلا سنم بالا رفته
البته اینم بگم دغدغه مالی و کاری ندارم و کارمم یه جوریه وقت کافی برای خودم دارم ولی این وقتمو اکثرا پای نت گردی میزارم خیلی دوس دارم مثل قدیم بازی کنم
بعضی وقتها اونقدر درگیر بازیها میشدم که نمیدونستم چجووری روزم شب شده
من ۳۹ سال دارم. کم بازی می‌کنم که بیشتر برای فرار از فکر و خیاله تا لذت بردن. اگه دغدغه مالی و ... نداری فقط همین افزایش سن می‌تونه علت کم علاقگی به بازی باشه. بعدم قرار نیست تا قیامت از بازی لذت ببریم.
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or