هیدتاکا میازاکی از میزان سختی بازی Elden Ring می‌گوید

[Ludens]

کارگردان بازی Elden Ring معتقد است با وجود اینکه تیم سازنده درجه سختی این عنوان را از قصد پایین‌تر نیاورده، بازیکنان بیشتری قادر به تمام کردن آن خواهند بود. با بازی‌سنتر و جدیدترین اخبار بازی همراه شوید.
​

بازی‌های استودیوی From Software همیشه به خاطر سختی خود و به چالش کشیدن مهارت بازیکنان شهرت داشته‌اند. حال که به عرضه Elden Ring، جدیدترین اثر این استودیو نزدیک هستیم باری دیگر بحث و گفتگوهای مختلف در خصوص میزان سختی آن شکل گرفته است.

هیدتاکا میازاکی، کارگردان Elden Ring و رئیس استودیوی فرام سافتور به تازگی در مصاحبه‌ای که با وبلاگ رسمی پلی استیشن داشته توضیحاتی را در این مورد ارائه داده و گفته:

«احساس می‌کنم رویکرد ما نه‌تنها در Elden Ring، بلکه در همه این بازی‌ها، این است که طراحی آن‌ها به گونه‌ای باشد که بازیکنان را به غلبه بر سختی‌ها تشویق کند. ما نمی‌خواهیم سختی را به بازیکنان تحمیل سازیم یا صرفا فقط برای اینکه این‌کار را انجام داده باشیم، همه چیز را سخت کنیم.

ما می‌خواهیم که بازیکنان از زیرکی خود استفاده کنند، به بررسی بازی بپردازند، اتفاقاتی که رخ می‌دهد را به خاطر بسپارند، و از اشتباهات خود درس بگیرند. نمی‌خواهیم که بازیکنان احساس کنند به طور ناعادلانه توسط بازی مجازات می‌شوند، چرا که شانس پیروزی در نبردها و پیشرفت کردن وجود دارد.»

او در ادامه توضیح می‌دهد که طراحی اپن ورلد Elden Ring به بازیکنان اجازه می‌دهد تا با شیوه و سرعت دلخواه خود چالش‌های بازی را پشت سر بگذارند و مواردی مانند المان‌های مخفی‌کاری و دسترسی راحت‌تر به تجربه مولتی پلیر، باعث می‌شود که افراد بیشتری بتوانند این بازی را به اتمام برسانند: «در Elden Ring ما سختی بازی را به طور عامدانه پایین‌تر نیاورده‌ایم، اما فکر می‌کنم که این‌بار افراد بیشتری بازی را تمام خواهند کرد.»

مدتی پیش اعلام شد که ساخت بازی Elden Ring به پایان رسیده و این عنوان برای عرضه در تاریخ 25 فوریه (6 اسفند) بر روی رایانه‌های شخصی، پلی استیش 4، پلی استیشن 5، ایکس باکس وان و ایکس باکس سری ایکس|اس آماده خواهد بود.​

 

[XsmokeX]

من بهت میگم برو نینجا گایدن بلک رو بازی کن یا Cuphead یخورده سختی بکشی

ممنون که بنده گیمر تازه وارد که دیروز اولین گیمم رو بازی کردم راهنمایی کردی

 

[Ludens]

هر کسی سر اینکه کدوم یکی از این بازیا سخت تر و راحت تر شده یه نظری داره، ولی بنظر خودم سخت ترین بازی سولزبورن معمولا اولین بازی سولزبورنی هست که تجربه میکنید. حالا این میتونه برای شما بلادبورن باشه یا دارک سولز 3. یا مثلا برعکس اگه اولین تجربه شما سکیرو باشه خب احتمال داره که سر بعضی قسمت هاش تحمل نکنید و بازی رو بیخیال بشید حتی، اما چنین چیزی لزوما به این معنی نیست که سکیرو با قاطعیت تمام از همشون سخت تر شده باشه. در کل برای هرکسی متفاوته، تجربه شخصی خود من اینطوری بود که باس های دارک سولز 3 خیلی بیشتر از باس های سکیرو عذابم دادن.
در مورد اون پستی که پرسیده چندتا بازی سخت نام ببرید، والا خیلی از بازیای مین استریم روی درجه های سختی بالا از بازیای فرام سافتور سخت ترن بنظرم. شما تو DMCV درجه سختی رو ببری بالا و منو بندازی تو یه اتاق شاید به سختی بتونم زنده بیرون بیام. اما از طرف دیگه برای زدن باس های سکیرو چندان مشکلی نداشتم مثلا.

حالا بحث سختی الدن رینگ که بیاد وسط (طبیعتا بعد از عرضه) احساس میکنم باز از اینم نسبی تر میشه قضیه، چون ده ها و صدها المان و قابلیت جدید اضافه شده که یک سری از افراد بسته به پلی استایلشون نهایت بهره رو ازش میبرن و یک سری هم فقط از کنارشون رد میشن و ممکنه علاقه ای بهشون نداشته باشن. اینکه آزادی عمل بازی چندین برابر شده و شما میتونید بجای دو یا سه مسیر مستقیم و سخت، ده ها منطقه و دانجن مختلف رو زیر و رو کنید هم باز به همین بر میگرده که میازاکی تو مصاحب تقریبا بهش اشاره میکنه.

 

[SAGAD]

بستگی سختی رو تو چی بدونید ؟ اینکه بازی punishing باشه مثل سولز از دست دادن ؟ یا مثلا سرعت عمل بالایی بخواد ؟

در هر صورت هروقت خواستید خودتون را شکنجه بدید فکر کردید خیلی gamer حرفه ای هستید کافیه darkest dungeon بازی کنید تمام dlc ها رو هم فعال کنید .

 

[Safety & Peace]

در هر صورت هروقت ساخت خودتون را شکنجه بدید فکر کردید خیلی gamer حرفه ای هستید کافیه darkest dungeon بازی کنید تمام dlc ها رو هم فعال کنید .

انصافا حق ترین حرفی که توی این تاپیک راجع به سختی بازی ها زده شد، همین بود.

توی سولزبورن آپگرید میکنی و میری جلو و از یه جایی به بعد تو قویتر از دشمن ها هستی. توی سکیرو و نینجا گیدن مهارتت رو میبری بالا. توی DD؟ به معنای واقعی کلمه عملا هیچ گُهی نمیتونی بخوری. نه آپگرید هست، نه قوی شدن و نه مهارت. خشتکت رو میکشن روی سرت و تمام تیمت رو که جر خوردی به اون حد رسوندیشون، مثل سگ جوری میکشن که با چشمانی گریان از بازی میای بیرون. خصوصا وقتی بدونی بازی سیو نداره و نمیتونی هیروها رو برگردونی و در صورتی که بمیرن، براش همیشه مردن. استرس ناشی از بازی کردن و خستگی ذهنی و مشکلات روانی که به همراهش میاره واقعا ناجوره. هر سیاهچالی که میری، واقعا خسته-ت میکنه و این رو میشه حتی از تاثیری که روی روح و روان هیروها میذاره هم دید. بعضیاشون حتی از شدت استرس سکته میکنن وسط سیاهچال و سقط میشن شاید به خاطر همین چیزاست که خیلیا نمیتونن تمومش کنن اصلا. من خودم از یه جایی به بعد بیخیالش شدم و وقتی بهش فکر میکنم، رعشه میوفته توی وجودم

سکیرو و نینجا گیدن کیلو چند بابا. این بازی اصن چیزی به اسم قوی شدن نداره لعنتی. همش انتخاب درست هیروها، چیدمانشون، آذوقه ای که برمیداری، سیاهچالی که انتخاب میکنی، راهروهایی که میری و دقت فوق العاده ای که باید سر اجرای اسکیل ها به خرج بدی و اینکه بهت شبیخون نزنن و The thing from the stars خفتت نکنه وسط سیاهچال ربط داره. صد تا مورد از جمله گرسنگی، استرس و کوفت و زهر مار رو باید مدیریت کنی توی اون خراب شده. اصن ذره ای حس نمیکنی قوی شدی و هر سیاهچال بدتر از قبلیه. برین دعا کنین میازاکی اینو بازی نکنه وگرنه هممون پاره ایم.

 

[SAGAD]

انصافا حق ترین حرفی که توی این تاپیک راجع به سختی بازی ها زده شد، همین بود.

توی سولزبورن آپگرید میکنی و میری جلو و از یه جایی به بعد تو قویتر از دشمن ها هستی. توی سکیرو و نینجا گیدن مهارتت رو میبری بالا. توی DD؟ به معنای واقعی کلمه عملا هیچ گُهی نمیتونی بخوری. نه آپگرید هست، نه قوی شدن و نه مهارت. خشتکت رو میکشن روی سرت و تمام تیمت رو که جر خوردی به اون حد رسوندیشون، مثل سگ جوری میکشن که با چشمانی گریان از بازی میای بیرون. خصوصا وقتی بدونی بازی سیو نداره و نمیتونی هیروها رو برگردونی و در صورتی که بمیرن، براش همیشه مردن. استرس ناشی از بازی کردن و خستگی ذهنی و مشکلات روانی که به همراهش میاره واقعا ناجوره. هر سیاهچالی که میری، واقعا خسته-ت میکنه و این رو میشه حتی از تاثیری که روی روح و روان هیروها میذاره هم دید. بعضیاشون حتی از شدت استرس سکته میکنن وسط سیاهچال و سقط میشن شاید به خاطر همین چیزاست که خیلیا نمیتونن تمومش کنن اصلا. من خودم از یه جایی به بعد بیخیالش شدم و وقتی بهش فکر میکنم، رعشه میوفته توی وجودم
سکیرو و نینجا گیدن کیلو چند بابا.

اینا که گفتی تازه بدون dlc هست تو دی ال سی یه سری حشره اضافه میشن وقتی میگزنت vampire میشی باید برای کارکترهات خون تر و تازه جمع کنی(که بشدت کم هست و دراپ میشه) اگه نه میمیرن اگه همه تو hamlet ولشون کنی بقیه رو هم مبتلا میکنن عین کرونا

 

[Safety & Peace]

اینا که گفتی تازه بدون dlc هست تو دی ال سی یه سری حشره اضافه میشن وقتی میگزنت vampire میشی باید برای کارکترهات خون تر و تازه جمع کنی(که بشدت کم هست و دراپ میشه) اگه نه میمیرن اگه همه تو hamlet ولشون کنی بقیه رو هم مبتلا میکنن عین کرونا

باو ما همون حالت عادیش رو نمیتونیم بریم. DLC ها پیشکش حتی توی Hub بازی هم نمیتونی راحت باشی و Brigand Vvulf یه بار اومد عملا رید به تمام دار و ندار و هستیم
این حشره رو نشنیدم بودم تا حالا. ولی شنیدم توی DLC اون یارو کشیشه میوفته دنبالت و نه راه پس داری نه راه پیش انگار روی ارّه آدم رو نشونده باشن جوری میشه که به خودت میگی برم باس رو بزنم و جر بخورم بهتر از اینه که این کشیشه آدم رو بگیره و قضیه دردناک بشه

 

[SAGAD]

باو ما همون حالت عادیش رو نمیتونیم بریم. DLC ها پیشکش حتی توی Hub بازی هم نمیتونی راحت باشی و Brigand Vvulf یه بار اومد عملا رید به تمام دار و ندار و هستیم
این حشره رو نشنیدم بودم تا حالا. ولی شنیدم توی DLC اون یارو کشیشه میوفته دنبالت و نه راه پس داری نه راه پیش انگار روی ارّه آدم رو نشونده باشن جوری میشه که به خودت میگی برم باس رو بزنم و جر بخورم بهتر از اینه که این کشیشه آدم رو بگیره و قضیه دردناک بشه

جالبه بازی هم تموم میشه اخرش میفهمی هیچ کار مهمی نکردی فقط چرخه نابودی دنیا رو به عقب انداختی یکمی ‌‍. حالا خداروشکر قسمت دومش که امسال میاد تقریبا سبک بازی یه مقدار عوض شده مثل rogue like شده یه جورایی.

 

[Nima]

اگه بازیهای میازاکی سخت نبودند یا کلمه‌ی مناسبتر "Easy Approach" بودن عمرا به جایگاه فعلی نمیرسیدن.
اساس این بازیها به شکلی هست که شما اینقدر بمیری و اینقدر تلاش کنی تا مسلط بشی به بازی و اگر دقت کنید همیشه اوایل بازی خیلی سخت‌تر بوده تا اواخرش.
و کل لذتش به همینه که تو چیزی رو در طول بازی بدست میاری که سخت و پرچالش بوده.

لذت کشتن باس‌ها و حتی یه سری از انمی‌های این سری با هیچ بازی دیگه‌ای قابل مقایسه نیست بنظرم.

بنظرمن آسون شدن یا بهتر بگیم فراگیر شدن بازی یک اشتباه مطلقه.

در مورد سخت‌ترین هم بنظرم Sekiro حرف اول رو میزنه چونه اصولا فارم کردن تاثیر خاصی نداره و شما نمیتونی مثل سولز Over Power بشی.
و همینطور دامنه حرکت باس‌ها از سولز گسترده‌تر بود و شما به عکس‌العمل سریعتری نیاز داشتی.

 

[RoCoCo]

بستگی سختی رو تو چی بدونید ؟ اینکه بازی punishing باشه مثل سولز از دست دادن ؟ یا مثلا سرعت عمل بالایی بخواد ؟

در هر صورت هروقت خواستید خودتون را شکنجه بدید فکر کردید خیلی gamer حرفه ای هستید کافیه darkest dungeon بازی کنید تمام dlc ها رو هم فعال کنید .

یادمه اینو گرفتم بازی کنم با آرتشم خیلی حال‌ کردم اما قبلش هیچ ایده ای نداشتم که چیه و تبدیل شد به کابوس زندگیم

 

[arshia the bes]

حوصله زیاد میخوان بازیاشاگه در حد یه ساعت در روز یکی بخواد بازی کنه کلافه میشه قشنگ سر سولز بورنا

 

[Pyramid Head]

والا من هنوز که هنوزه اصلا به نظرم بازی های میازاکی سخت نیستن صرفا متفاوتن و خب ملت عادت ندارن فکر می کنن سختن الدن رینگ هم از اون جایی که دست پخت خودشه بعید می دونم فرق خیلی خاصی داشته باشه در این زمینه با بقیه بازیهاش. این صحبت های بالا پایین رفتن سختی اینام همه ش کشکه به نظرم

کاملا موافقم به نظرم هیچ کدوم از بازی های میازاکی سخت نیستن بازی های میازاکی فقط مکانیکن یعنی شما مکانیک بازی دستتون بیاد می بینید اونقدر هام که فکر می کردید سخت نیست حالا تو یه بازیش باید یاد بگیری چه شکلی دیفلکت کنی (سکیرو ) تو یه بازی دیگه چطوری داج بدی تو یکی دیگه شمشیرت رو بتونی درست بچرخونی (بلادبورن) به نظرم فقط میشه به فواصل چک پوینت تو بازی سختی بازیش رو مشخص کرد مثلا دارک سولز 1 بعضی اوقات از اصفهان تا تهران باید پیاده روی کنی تا بانفایر پیدا کنی ولی تو دارک سولز 3 و سکیرو تو یه کادر نگاه کنی دو تا چک پوینت می بینی الدن رینگ هم پیرو همین قواعده و چیزی که تو بتا دیدم بیشتر سمت دارک سولز 3 هست

 

[Dinosaur]

یکی از نکات جالب بازی‌های میازاکی برای من اینه که توی هر بازی مجبورم می‌کنه سراغ روش متفاوتی برم.
مثلاً توی Dark Soulsها، معمولاً یه کاراکتر لات و قدرتمند درست می‌کردم و یه سپر خفن هم می‌دادم دستش و خیلی جاها حتی وقتی دشمنی نمی‌دیدم هم سپر رو بالا می‌گرفتم که یه نفر از گوشه و کنار حمله نکنه! بعد توی Bloodborne، یه دفعه میازاکی یه بیلاخ به سپر داد و گفت اینجا خبری از این سوسول بازی‌ها نیست و باید عادت کنی به یه مدل دیگه از بازی کردن! نامرد یه جورایی توهین کرد به فلسفه سپر و یه چیز چوبی درپیت توی بازی گذاشت، فقط برای مسخره کردن عاشقان سپر!
دیگه عادت کرده بودم به دو مدل بازی کردن با سپر و بی‌سپر و کارهایی مثل قِل خوردن جلوی باس‌ها و... تا اینکه Sekiro از راه رسید و این دفعه گفت برادر من! یا پری کردن رو یاد می‌گیری یا جمعش می‌کنی می‌ری خونه‌تون! منم که کلاً در عمر گیمری خودم هیچ‌وقت رابطه خوبی با پری کردن نداشتم و توی Soulsborneها شاید در مجموع ۲۰۰ ساعت، ۵ بار هم از این کارها نکرده بودم، قشنگ به فنا رفتم! یعنی باس Genichiro توی Sekiro یه بلایی سر من آورد که کم‌کم داشتم از بازی خداحافظی می‌کردم، ولی دیدم حیفه که همچین بازی زیبایی رو کنار بذارم و دیگه انقدر سعی و تلاش کردم و عرق ریختم که با مکانیزم پری و این جور چیزها آشنا شدم و سرعتم هم بالاتر رفت و بعدش بازی خیلی برام لذت‌بخش شد.
در حالت کلی، Sekiro برای من سخت‌ترین بازی میازاکی بود به خاطر همین ماجرای پری کردن و بعدش Dark Souls 1 که یه جاهایی مثل Ornstein and Smough بیچاره شدم. بعد هم Dark Souls 2 و Bloodborne و آسون‌ترین هم Dark Souls 3. متأسفانه Demon's Souls رو هنوز بازی نکردم.
در مورد Elden Ring هم فکر می‌کنم یه ذره آسون‌تر از قبل باشه، بیشتر به خاطر فضای متفاوت بازی و احتمالاً گزینه‌های مختلفی که برای پیشروی به بازیکن می‌ده. یعنی حدس می‌زنم در مجموع برای تازه‌واردها در حد بازی‌های قبلی سخت نباشه، ولی مطمئنم میازاکی یه سری چیزهای خفن هم توی گوشه و کنار بازی می‌ذاره (خارج از بخش‌های اصلی) که اهالی متعصب این بازی‌ها رو به فنا بده و اگه کسی خواست بگه چرا آسون‌تر شده، حساب کار دستش بیاد.

 

[AmirPXP]

من همیشه دوست داشتم FAST TRAVEL توی بازیهای میازاکی نبود یا اگر می بود حداقل مثل دارک سولز1 آخرهای بازی بهت داده می شد.
الان توی الدن رینگ هم چکپوینت هست هم fast travel این خودش بازی رو بشدت آسون میکنه.
بنظرم اگر فقط چیک پوینتها بودن خیلی بهتر می شد چون اینطوری لذت گشت وگذار و سختی بازی بیشتر می شد.

 

[Safety & Peace]

من همیشه دوست داشتم FAST TRAVEL توی بازیهای میازاکی نبود یا اگر می بود حداقل مثل دارک سولز1 آخرهای بازی بهت داده می شد.
الان توی الدن رینگ هم چکپوینت هست هم fast travel این خودش بازی رو بشدت آسون میکنه.
بنظرم اگر فقط چیک پوینتها بودن خیلی بهتر می شد چون اینطوری لذت گشت وگذار و سختی بازی بیشتر می شد.

اون برمیگرده به بحث لول دیزاین. سولز 1 جوری طراحی شده بود که با استفاده از شورتکات ها میتونستی خودت رو به نقاط مختلف توی بازی برسونی. ولی 2 و 3 عملا وارد یه منطقه/سرزمین جدید میشدی که اگه میخواستم FT رو از توش حذف کنن، اولین نفر خودم فحش میکشیدم به میازاکی و تیمش

الدن رینگ هم که دیگه طراحی OW داره و این سیستم باید حتما توش میبود یعنی بدون اون گشت و گذار و زجر آور میشه.

 

[AmirPXP]

اون برمیگرده به بحث لول دیزاین. سولز 1 جوری طراحی شده بود که با استفاده از شورتکات ها میتونستی خودت رو به نقاط مختلف توی بازی برسونی. ولی 2 و 3 عملا وارد یه منطقه/سرزمین جدید میشدی که اگه میخواستم FT رو از توش حذف کنن، اولین نفر خودم فحش میکشیدم به میازاکی و تیمش

الدن رینگ هم که دیگه طراحی OW داره و این سیستم باید حتما توش میبود یعنی بدون اون گشت و گذار و زجر آور میشه.

آره درست میگی بعضی وقتا موقع بازی دارک سولز 2 و 3 اصلا حواسم نبوده که این ft برای تروفی اچیومنت چقدر کمک میکنه و مثل قسمت اول بازی رو مخ آدم نمیره.