سلام بر دوستان و مخاطبین عزیز مجله بازی نما که همیشه همراه و پشتیبان ما بودین ، و اشتباهی که داشتیم رو به ما گوشزد کردین.
من معمولاً به صورت صرفاً خواننده این تاپیک رو دنبال میکنم و نکاتی که به نظرم منطقی و و سازنده باشه رو با سردبیر و دبیرتحریریه مجله در میون میذارم . البته حرف هایی که واقعاً منطقی باشن ، نه حمله به مسئولین مجله به خاطر انتقاد از بازی محبوب مخاطبین و توهین و قضاوت در مورد اون ها صرفاً از روی چهره و یا ریش و این قبیل مسائلی که شخصاً شاهد گفته شدنش توی این تاپیک بودم.
داداش چرا سایت بازی نما از بین رفت ؟
سایت و فروم بازی نما اگر فعلاً فعالیتی نداره یه مقداریش به هیلترینگ برمیگرده که کمابیش گریبان گیر سایت و فروم بود و بیشتر البته به رفتار اعضای سایت برمیگرده. و این موضوع جالب تر هم میشه وقتی که شاهد رفتارهای زننده اعضای سایت با مسئولین مجله در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی بودیم . و اینکه این عزیزان احتمالاً به این موضوع اشراف نداشتن که فروم هم زیر مجموعه مجله بازی نماس و مدیرای اون نمیتونن ادعای مالکیت داشته باشن.
البته جا داره به این نکته هم اشاره کنم که سایت جدید بازی نما هم طراحی هاش انجام شده و مراحل پایانی رو پشت سر میگذاره و خدا بخواد به زودی افتتاح میشه و امیدواریم که شاهد مشکلات و مسائل قبلی توش نباشیم!
فکر کنم علتش بیشتر به تیم نویسنده هاش برمیگرده .
با توجه به چیز هایی که من شنیدم و خودم توی نمایشگاه پارسال دیدم متاسفانه اغلب نویسنده های مجله بر خلاف سالیان قبل دانش آموزان دبیرستانی هستند که خوب عملا اون تجربه لازم توی نویسندگی رو ندارن ، ولی با این حال من کماکان از این مجله لذت میبرم و میخرمش
دوست عزیز مطمئناً نویسنده ها و تیم تحریریه به عنوان اشخاصی که با نوشته هاشون محتوای مجله رو شکل میدن نقش مهمی در موفقیت و عدم موفقیت اون دارن.
اما من اصلاً نمیتونم این حرف شما رو قبول کنم ! همیشه یه بالانس نسبی از نظر سنی بین اعضای تیم تحریریه برقرار بوده و همون قدر که نیروی باتجربه و سابقه دار داشتیم ، افراد تازه کار رو هم داشتیم. من شخصاً زمانی که عضو تحریریه مجله شدم اول دبیرستان بودم( سال 86) و الان ترم آخر دوره لیسانس هستم ! و مطمئناً من توی طول این هفت سال تجربه های زیادی در نوشتن کسب کردم که هیچ نویسنده تازه کار و صفر کیلومتری اون ها رو در ابتدای راه نداره.
مطمئناً گذر زمان و بالا رفتن سن منجر به کسب تجربه میشه ، اما هیچ وقت نمیشه توی هیچ فیلدی صرفاً از روی سن به آدم ها ایراد گرفت. همون قدری که یه نویسنده باتجربه ممکنه اشتباه داشته باشه همون قدر هم ممکنه که یه فرد تازه کار پخته و قوی عمل کنه و بازهم میگم این موضوع صرفاً ربطی به امر نوشتن نداره و در تمام زمینه ها صادقه. شما اگر با محتوا مشکل دارین با ذکر اسم و مطلب بیاید و انتقاد کنید و دلایلتون رو هم مطرح کنید. مطمئناً باشید ما هم کاملاً استقبال میکنیم و البته مدت هاست که آرزو داریم به جای صحبت در مورد پوستر و دی وی دی مجله چنین چیزهایی که خدمتتون عرض کردم رو بشنویم.
و با بیان این توضیحات سوال من از شما اینه که شما در نمایشگاه پارسال چی دیدین که دارید در مورد سن و سال تیم تحریریه اینطوری قضاوت میکنید؟ شما کدوم یکی از نویسندگان مجله رو از نزدیک دیدین ؟ فرهاد کریمی؟ کاوه هرندی؟ بهزاد خرم ؟ مجید رحمانی؟ سیاوش عبداللهی نگار ( که سیاوش عزیز از مدیران انجمن همین سایت بازی سنتر با آیدی Darkfie1d نیز هست ) ؟ برهان قاسم زاده ( که برهان هم از نویسنده های همین سایت بازی سنتره ) و یا اسم های مشابه دیگه ای که نقشه عمده ای در تولید محتوای شماره های آخر مجله داشتن ! شما اگر از طریق همین شبکه های اجتماعی هم اقدام کنید میتونید ببینید این اسم ها سال هاست که کارشون با میز و کلاس های مدرسه به پایان رسیده.
و البته اگر دیدن شما اینطوری بوده باشه وضعیت در مورد شنیده های شما به مراتب خطرناک تر میشه.
در مورد موضوعاتی که nemessis عزیز مطرح کرد ( که جا داره یه سلام جداگانه ای داشته باشم به شما که همیشه و از قدیم چه در بازی سنتر و چه در بازی نما از همراهان ما بودین) :
-در مورد لوگوی مجله که خب جز حیطه کاری من نیست نمیتونم دخالتی داشته باشم . اما در مورد اندازه صفحات که یکم کلی تره باید بگم که اندازه فعلی کاغذهای مجله هرچند ممکنه یکم بزرگ به نظر برسه اما فضا رو برای انجام کارهای گرافیکی به شدت بازتر میکنه و آقای یوسفی هم همیشه به نظرم از این فضا نهایت استفاده رو کرده و صفحه بندی بازی نما نسبت به مجله های دیگه واقعاً یک سر و گردن بالاتر بوده. و البته خب تمام مجلات هم در اندازه A4 چاپ نمیشن و اون زمانی که من اهل خوندن مجله گیم بودم برخی از شماره های Game Master UK به دستم میرسید که اون هم در همین اندازه چاپ میشد.
- اما در مورد محتوا و اندازه ی نقدها :
پیش فرض مجله برای نقد و بررسی بازی های مهم 6 صفحه هست که خب بعضی اوقات واقعاً یکم زیاده ، اما این شش صفحه به طور کامل به نویسنده تعلق داره و میتونه به اندازه 3 یا 4 صفحه متن برای نقد و بررسی تحویل بده و باقیش رو با مطالب جانبی و مصاحبه پرکنه که من شخصاً این بخش ها رو بیشتر از متن اصلی دوست دارم و تا جایی که بوده و تونستم سعی کردم برای مطالب خودم ، ستون های جانبی خوندنی رو تهیه کنم که یکنواختی متن رو هم از بین ببره.
البته این وسط ها استثناهایی هم پیش میاد ولی تا جایی که ممکنه ما همیشه سعی کردیم نذاریم مطالب نقد و بررسی بیشتر از شش صفحه بشن.
داستان هم درست میگین و بهتره که نقد بشه نه اینکه توضیح داده بشه ، اما من باز هم ترجیح میدم اگر بازی ای داستان قوی و جای بحثی داشت جدا در موردش صحبت کنم نه توی نقد ! ( مثل مطلبی که جداگانه در مورد پایان اساسین 3 نوشته شد ).
یه نکته کلی رو هم بگم ؛
در مورد هر بازی ای میشه یه سری از موضوعات رو به صورت تحلیلی بهش نگاه کرد ، مثل جنبه های فرهنگی و هنری اساسین و یا نوع پیاده سازی هندلینگ و حسی که باید در بازی های ماشین سواری منتقل بشه اما اینکه صداگذاری بازی چجوریه و از چه موسیقی هایی استفاده شده یا چنتا کاراکتر داخل بازی هست اینا یه صورت موضوعات روتینه که جای تحلیل نداره و بیشتر جنبه ی توضیح به خودش میگیره. بنابراین توی هر نقدی هم تحلیل میتونه وجود داشته باشه هم توضیح و من مشکل و تناقضی بین این دوتا نمیبینم.